Mijn bek ligt werkelijk op de grond van verbazing... Waar mijn zusje de laatste tijd toch mee bezig is, ik weet het niet, maar het is allemaal niet meer te filmen. Ik zal bij het begin beginnen: Eind april had ze een nieuw vriendje. (al binnen een week nadat het uit was met haar ex) Normaal gesproken komt ze dat heel enthousiast vertellen (dit keer van gezamelijke vrienden moeten horen) en komt ze hem ook voorstellen. Na 2,5 maand (na wel 500x vragen) of ze eens een keer langskwam met vriendje zodat we ons aan elkaar konden voorstellen, nog steeds geen vriendje te zien. Na een (jawel) relatie van 3 maand komt ze letterlijk vrolijk vertellen dat het uit is met vriendje. Volgende dag heeft ze een nieuw vriendje. Kerel die we beiden van vroeger kennen (zijn moeder en onze moeder zaten op dezelfde toneelschool) Na het horen van deze informatie, sprongen er bij mij nogal wat vraagtekens boven het hoofd. Want tja... (ik zeg het maar gewoon) ik vind dit sletterig gedrag! Zo vaak, en zo snel steeds nieuwe vriendjes waar ze makkelijk in de eerste week al het bed mee deeld 'Dit keer doe ik het rustig aan hoor' hoor ik haar nog zo roepen! Wil het geval al, dat ze na 2 weken eigenlijk al dag en nacht bij hem was, het meeste van haar spullen (inclusief huisdier, want tja, ze was daar toch vaker dan thuis ) daar had staan, en nu moet ik op haar hyves LEZEN dat ze verdorie al met hem samenwoont! Ten eerste, heeft ze ons daar niks persoonlijk over verteld, en ten tweede gaat ze nog maar net 2 maand met die kerel! Tot overmaat van ramp laat ze ook nog eens al haar vrienden links liggen... Wat moet je daar nou mee? In mijn ogen is ze niet echt lekker bezig... Heb al meerdere malen geprobeert te vertellen dat ze de dingen niet handig aanpakt maar ze is zo verdomde naief en giechelt alles weg Tuurlijk moet ze zelf weten wat ze doet, maar ze is gewoon te blind om te realiseren dat ze eens verantwoordelijkheid moet nemen voor haar acties. Eigenlijk ben ik gewoon boos op haar! Iemand tips? Liefs Minya
Ik vind het wel heel lief van je dat je je zo druk daarover maakt. Je kan natuurlijk best tegen je zusje zeggen wat je denkt, maar aan de andere kant heeft zij ook het recht om haar eigen leven te leiden en daarin haar eigen fouten te maken (en wie zegt dat dit fout is...) Linda
ik kan me goed voorstellen dat je er boos over bent en je er druk over maakt. Ik zou het ook gewoon tegen haar zeggen, en dan maar kijken wat zij er mee doet. Ik neem aan dat ze oud en "wijs" genoeg is om zelf te beslissen wat ze doet. Maar dat neemt echt niet weg dat jij er niks van mag zeggen. sterkte met je zusje.
Ik weet niet hoe oud je zusje is. een ding kan ik je wel adviseren. ga niet te hard duidelijk maken dat jij het niet eens bent met haar gedrag. je zal haar van je afduwen. Probeer haar duidelijk te maken dat ze goed moet nadenken over de keuzes die ze maakt in haar leven, en dat ze zich vooral bij al haar keuzes goed moet voelen. Hoe harder jij gaat roepen dat ze stom bezig is, hoe meer zij denkt doeiii ik bepaal toch zeker zelf wel. Ook jongere zusjes mogen fouten maken Ik heb in mijn leven ook keuzes gemaakt waar iedereen van stond te steigeren. hoe harder zij erop tegen waren hoe harder ik ermee doorging. Achteraf zeg ik, ze hebben gelijk gehad. Maar 1 ding "ik heb er van geleerd" Soms moeten mensen dingen zelf ervaren eer ze iets door hebben.
Dankjullie wel voor jullie reacties. Tuurlijk mag ze zelf weten wat ze doet, en ik loop niet heel hard te schreeuwen tegen d'r dat ze raar bezig is. (al zou ik dat wel graag willen ) Ze is gewoon heel naief en vooral impulsief. Ik zie de bui al lang weer hangen, maar natuurlijk kan ik ook te voorbarig zijn. Tuurlijk mag ze haar 'fouten' maken (voor zover we kunnen spreken over een fout natuurlijk) maar ze herhaalt dezelfde dingen steeds weer! Ze 'leert' dus overduidelijk helemaal NIKS! Ik wil gewoon niet dat ze straks heeft van 'shit, ze hebben toch gelijk gehad' maar dat ze dan niemand meer heeft. Gezamelijke vrienden van ons hebben mij al duidelijk gemaakt dat deze actie de druppel was die de emmer deed overlopen. Ik bedoel, het is toch vreemd dat we ineens lucht voor haar zijn? Ik had best een goed contact met haar, en ineens hoor of zie ik haar helemaal niet meer. Geldt ook voor haar vrienden... zomaar, zonder aanleiding. Ik heb haar al geprobeerd uit te leggen hoe dit allemaal over komt op ons, maar zoals ik al eerder schreef, giechelt ze alles weg. Ze trekt zich er werkelijk niks van aan! Eerder was ze absoluut niet zo! Het lijkt wel alsof ze van dag op nacht een ander mens in geworden. Ik volg haar echt niet meer...
Is gewoon erg jammer van je zusje! En het moeilijkste is gewoon dat ze niks van je aan wilt trekken! Liefde maakt blind zeggen ze wel eens... Ik denk dat dit ook een geval is bij je zusje.!