ik moet even klagen hoor. mijn dochtertje van 9,5 maand slaapt al vanaf 6 weken door en is altijd een makkelijke slaper geweest ze gaat nu al een tijd om half 8-8uur naar bed en zodra ik haar neerlag viel ze zonder een kik in slaap dus ik mag ook helemaal niet klagen eigenlijk maar de laatste 2 weken is het echt een drama met naar bed brengen ik ben een uur tot 2 uur bezig met haar in slaap te krijgen zodra ik haar neerleg komt ze weer overeind en gaat op haar knietjes zitten en is het krijsen en gillen vooral als ik haar kamer uit loop ik heb al vanalles geprobeerd haar constant weer neer te leggen en weg lopen haar neer leggen en bij haar blijven zitten haar weer bij me nemen niks helpt word er een beetje moedeloos van zo langzamerhand
Het is een faaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaase . Echt een gigantische dooddoener natuurlijk, maar de leeftijd van 9 maanden is er echt berucht om dat ze dan slecht gaan slapen. Ik heb nu 2 kindjes en bij allebei was het met 9 maanden een DRA-MA met slapen. Rond deze leeftijd gaan ze beseffen dat je weg gaat en ze snappen natuurlijk niet dat het afscheid maar tijdelijk is en je gewoon in de buurt bent en weer terug komt. Echt de eerste verlatingsangt-fase. Heel belangrijk dus om er serieus mee om te gaan. Mijn zoontje is inmiddels 10 maanden en zo onverwachts als het slecht gaan slapen kwam, zo onverwachts was het ook weer over. Nu is het gewoon weer als vanouds -> ik leg hem neer en hij gaat heerlijk slapen.
Ze zit nu idd gewoon in de fase dat ze ontdekt dat mama weg kan gaan. Het is een moeilijke fase, maar gelukkig is het wel maar een fase. Het probleem is vaak al een heel eind opgelost als je gewoon even accepteert, dat het slapen nu moeilijker gaat. Probeer zelf wel de rust te vinden als je haar naar bed brengt. Als jij gespannen bent, omdat je er vanuit gaat dat het drama wordt, dan voelt zij jouw spanning. Ze is bang dat je weggaat, ze weet niet dat je ook echt wel weer terug komt. Misschien is het een idee om bij haar te blijven tot ze slaapt.
Dat hebben wij idd gedaan bij mijn zoontje. Gewoon op een stoeltje er naast gaan zitten, een hand op zijn rugje of kontje (hij slaapt op zijn buik), dan ging hij lekker rustig liggen en viel vanzelf in slaap.
Wat amethist zegt, hebben wij ook gedaan. alleen werd onze dochter ook 's nachts wakker en lag ik op een matrasje op de grond erbij.. Maar het gaat over!
bedankt voor jullie reacties. fijn om te horen dat het ook snel weer overgaat het is nu idd gewoon even erbij neerleggen ik ga maar gewoon bij haar blijven tot ze slaapt en haar zo rustig mogelijk proberen te houden ik weet dat als ik wegloop het zowiso weer een drama word en dat heeft geen zin
Hier is dit ook aan de gang alleen gaat ze wel gewoon gelijk slapen als ik haar in bed leg om 8 uur en wordt ze vervolgens tussen 22.00 en 23.00 wakker. Ze krijst dan echt en krijg haar moeilijk rustig in bed. Als ze dan na 1 uur op en naar lopen naar haar kamer en dan nog niet rustig is pak ik haar even op en laat ik haar eventjes op ons bed zitten,dan is ze even hyper 5 minuutjes met klappen, babbelen, zwaaien enz maar als ik haar dan weer op bed leg huilt ze eventjes als ik wegga maar daarna gaat ze weer slapen. Hoorde dat het en fase kan zijn....maar hoelang dat duurt geen idee.Bij de een wat langer dan de ander.
haha ja het kan natuurlijk ook wat langer duren maar goed het hoort er nu eenmaal bij deze fase en zoals ik al zei ik blijf gewoon lekker bij haar tot ze slaapt
wel fijn dat ze uiteindelijk toch zelf in slaap valt, hier echt niet gisteren was echt helemaal niks goed hier bij haar zitten niet bij me zitten niet op ons bed liggen niet uiteindelijk na een strijd van 1,5uur heb ik haar met slaapzak en al in de maxi gezet en heen en weer door de woonkamer gaan lopen toen was ze eindelijk stil en is ze na een half uur heen en weer lopen in slaap gevallen
Heel herkenbaar!! Het is echt een fase.. Wij hadden het met 9/10 maanden ook een paar dagen elk uur 's nachts pfff! Toen gelukkig alleen nog 's avonds en daarna weer braaf slapen om 19.00-19.30 uur Sterkte!
Laatst logeerden wij bij mijn ouders en 's avonds gingen wij nog naar een verjaardag. Bij terugkomst hoorden we het al helemaal overstuur. Ze leek woedend op vooral mij, duwde me weg en ging helemaal op haar zij tegen mijn vriend aan liggen. Toen ik zachtjes tegen haar zei dat we haar niet in de steek lieten (ik dacht leg het maar uit a la derek ogilvie draaide ze naar mij en viel in no time in slaap.