Hey meiden, Moet ff m'n ei kwijt hoor! Heb eigenlijk maandenlang me heel positief en vrolijk gevoeld (op wat angsten af en toe na dan) maar momenteel valt het me allemaal ff zwaar. Ik kan gewoon nog maar heel weinig doen. Zelfs lopen met m'n hondje gaat me zwaar af, loop de helft van de tijd gewoon krom (en dat terwijl ik alleen nog maar korte wandelingetjes van 10 minuten max doe ofzo). Er zijn nog allerlei dingen die we moeten regelen/kopen en ik kan het lichamelijk gewoon niet opbrengen om de stad in te gaan en het te regelen! Laatst heb ik het nog geprobeerd om ff een half uurtje de stad in te gaan voor wat dingetjes en ik heb het gelijk geweten. Veel buik- en bekkenpijn naderhand en de volgende dag was ik extra lam. Nu heb ik sinds een paar dagen ook nog eens bijna continue last van een vervelende buikpijn waardoor ik bijna hele nachten wakker lig en tegen de ochtend een keer in slaap val. Waardoor ik overdag nog lammer ben en geen energie heb om meer te doen dan af en toe een keer de afwas ofzo. Ik ben eigenlijk bang dat die buikpijn betekent dat ik nu écht de laatste zware periode van de zwangerschap in ga. Er zitten natuurlijk wel 2 kindjes in m'n buik en misschien is het allemaal een beetje te zwaar voor m'n lijf. Pffff..... wou dat ik gewoon af en toe een dagje had dat ik gewoon nog wat kon doen! Ik lees wel eens dat meiden last hebben van de bekken etc. en toch doodleuk een paar uur gaan shoppen.. hoe doen ze dat! Verder gaat het ook niet zo super tussen m'n moeder en mij momenteel (zacht gezegd) en daar kan ik me ook heel druk om maken. Tegelijkertijd wil ik me er ook niet druk om maken want stress is wel het laatste dat ik nodig heb maar ja, hoe doe je dat, ontstressen terwijl je gedachten wel steeds op volle toeren blijven doorgaan? *zucht* (waarschijnlijk gaat het straks wel weer wat beter hoor, maar af en toe is het wel ff fijn om te klagen )
Ik kan me niet eens voorstellen hoe zwaar een tweeling moet zijn! Maar kan me wel voorstellen dat je er af en toe even doorheen zit. Het weinig kunnen doen daar heb ik ook mee te maken, erg vervelend idd. Lopen gaat ook niet zo lekker meer, ik kan niet langer dan een half uur en niet meer aan het eind van de dag, dan lijk ik wel een eend. (niet qua uiterlijk hoor ) Ik moet ook nog vanalles inslaan voor de baby, gelukkig ga ik zaterdag met een vriendin naar een hele grote babyzaak, hoef ik iig niet de stad door te slenteren van winkel naar winkel. Ik denk dat je gewoon maar moet toegeven aan je gevoel, en zoveel mogelijk relaxen op de bank. Als het kan, vraag dan aan anderen of ze je kunnen helpen met de dingen die nog moeten gebeuren. Wordt een tweeling eigenlijk eerder gehaald, en gaat het altijd via een keizersnee? (ik heb echt geen idee)
Mijn gyn zei tegen mij, met je benen omhoog en lekker luieren. Dit was ook rond de 28 weken. Mocht niets meer en kon niet veel meer ook ( en t was er maar 1 bij mij). Je gaat je energie straks heel hard nodig hebben dus probeer de rust te pakken die je kan pakken. Wat je buikpijn betreft zou ik absoluut ff je gyn bellen en advies vragen.
He meid Wat vervelend dat het ff niet zo lekker gaat... en idd, dat piekeren er nog bij helpt ook niet, kweet er jammergenoeg alles van Een tweeling doet natuurlijk een extra aanslag op je lijf! Kun je niet iemand anders vragen om wat dingen voor je te halen enzo? Want als het niet gaat dan gaat het gewoon niet hoor! Probeer vooral aan jezelf en die twee kleintjes te denken nu, jullie zijn het belangrijkst! En wat betreft je moeder, kun je het contact niet wat verminderen tot na de bevalling zodat je wat meer rust in je hoofd krijgt? Sterkte met de laatste loodjes, het schiet toch al aardig op
Thnx voor de reactie meiden @Anabella, dat van die eend herken ik maar al te goed! Ik ben erg blij dat ik iig een dikke zichtbare buik heb zodat mensen waarschijnlijk wel weten dat ik niet altijd zo loop Over de bevalling, in principe komt een tweeling vaak een paar weekjes eerder dan 1 kindje en ze leiden bijna altijd bij 40 weken in omdat de ruimte dan echt minimaal is en ze je niet tot 42 weken willen laten doorlopen. Maar de kans op een keizersnede is niet zo groot hoor! Ik heb begrepen gemiddeld 1 op de 4 bevallingen, zoals het er nu naar uitziet kan ik gewoon natuurlijk bevallen. @Pinguin, hihi ik doe m'n best. Maar voel me ook zo schuldig als ik van alles aan m'n vriend moet overlaten. Die heeft het al druk genoeg en echt een gruwelijke hekel aan het uitlaten van de hond, dus dat probeer ik iig nog zo lang mogelijk te doen. Maar heb vandaag al lekker veel languit gelegen en dat doet me zeker goed! @Nann, thnx meid, ook voor mij naderen de laatste loodjez idd. Wat gaat dat snel he! Over m'n moeder.. tsja, het is een heel lang verhaal dus zal jullie daar niet mee vermoeien maar momenteel is het contact ook minimaal, maar tegelijkertijd speelt er zo'n schuldgevoel stemmetje in m'n hoofd dat ik m'n moeder niet zo mag laten stikken. Ik MOET daar mee ophouden want m'n moeder is een volwassen vrouw en ze zou er voor MIJ moeten zijn ipv andersom.. maar ja, het is soms heel moeilijk om van een patroon af te wijken. Btw. Kleine update over m'n buikpijn! Ben zo opgelucht! Heb vanmorgen m'n urine even langsgebracht bij de huisarts in de hoop dat ze iets zouden vinden (wat klinkt dat stom, maar ik hoor liever dat het ergens aan ligt waar ze iets aan kunnen doen dan dat ik maar blijf doorlopen met van die vage pijnen) en ja hoor, blaasontsteking! Moet zo nog ff terugbellen want de eindcontrole door m'n huisarts heeft nog niet plaatsgevonden maar het ziet er naar uit dat ik zo een receptje mag komen halen. Wat een opluchting, dus daar komt de buikpijn vandaan!
Gelukkig dat het een blaasontsteking is. Bij mij waren het namelijk weeen ( was toen 32 weken zwanger) en had er al 3 dagen last van! Mijn vriend heeft helaas ook heel veel zelf moeten doen incl. het inpakken, verhuizen, huis opknappen, en weer uitpakken en inrichten. succes meid! lekker uit rusten en genieten van die wondertjes in je buik.
Hoe voelde dat aan bij jou dan, die weeën? Ik heb vanmiddag nog aan de CTG gelegen omdat ze er toch niet helemaal gerust op waren dat die pijnen geen weeën waren (blaasontsteking kan ook wee opwekkend zijn) maar toen was alles rustig. Nu moet ik het weekend heel rustig aandoen en als ik veel en regelmatige harde buiken heb weer het ziekenhuis bellen. Ik vind het alleen zo lastig om harde buiken te onderscheiden, soms is het overduidelijk maar soms voelt ie ook gewoon wat harder en pijnlijker aan dan normaal maar dat kan ook komen doordat een van de kleintjes dan aan het bewegen is
Ik wist niet dat het weeen waren. HAd eigenlijk een soort van constant zeurende pijn zo net onder en boven mn schaambot. Als ik die bloeding niet had gehad was ik nooit naar een arts gegaan( was in het weekend) want ik dacht dat het indalingspijn was of dat het bandenpijn was. Kon ook moeilijk uit een stoel omhoog komen. Wist ik veel. Pas toen ik aan het ctg lag bleken het weeen te zijn. Vaak op blaasontstekingen gecontroleerd, maar nooit een gehad tijdens mijn zwangerschap! De weeen tijdens mijn bevalling waren heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel anders, maar bij mij ging ook dat weer extreem (volledige ontsluiting binnen 3 uur) Ben blij dat je ff aan het ctg hebt gelegen. Weet je het in ieder geval zeker! xxx