Wij zijn afgelopen 29 juni getrouwd! Hierbij onze kleine blundertjes! - Ik ging naar de kapper toe voor mijn haar en make-up. Toen ze wilde beginnen vroeg ze waar ik mijn diadeem had gelaten... ehh... thuis! Vriendlief opgebeld en die is als een gek heen en weer gereden! - Ik ging vol moed op de dag op mijn mooie nieuwe schoenen lopen... waarheid, zo voelt het dus als je tenen afsterven! Ik kon niet meer en heb dus de rest van de dag en de feestavond op mijn kousen doorgebracht! Kon ze de vogende dag wel weggooien - We waren de ambtenaar vergeten een kaart te sturen terwijl hij daar tijdens onze voorbereidende gesprekken een paar keer om gevraagd had... - De ambtenaar zijn verhaal klopte her en der niet. - Onze dochter kwam halverwege de ceremonie al naar voren met de ringen Hier pappa en mamma, jullie ringen! Ze legde ze op de tafel voor ons en ging weer zitten haha! - Tijdens de huwelijksnacht terwijl manlief onder de douche stond..... als een blok in slaap gevallen
Idd als een blok.in slaap gevallen Ik had allemaal steentjes op.mijn jurk En geen mauwen ofzo .. Dus het was gaan schuren auw Verder deed mijn vriendin toen der tijd mijn make up Die had ik bijna een klap verkocht omdat ze niet wilde luisteren
Het ja-woord is gegeven, ringen uitgewisseld, terwijl de ambtenaar nog wat aan het vertellen is kijk ik vertederd naar onze oudste 2 dochtertjes die beiden een miniversie van mijn trouwboeket hebben gekregen. En terwijl ik constateer dat dat toch wel heel schattig is en die paar extra centen wel waard... constateer ik dat mijn eigen trouwboeket nog keurig thuis op het aanrecht staat!
Leuk leuk leuk dit...! Bij ons ging het meeste goed. Wat kleine dingetjes niet. - Ik werd sochtends gebeld door een bakker waar ik ooit geweest was voor info over bruidstaarten. Ze vroegen wat ik nou eigenlijk wilde voor mijn taart.. Echt belachelijk, ik heb info gevraagd bij ze, en toen wisten ze de prijs niet omdat de baas er neit was. Ze zouden me nog terug bellen over de prijs en dan zouden we nog wat dingen bespreken en zou ik beslissen. Dat hebben ze nooit gedaan, dus iemand anders heeft mijn taart gemaakt. Was wel gelijk in de stress, zat helemaal te trillen. EN heel verbaast! Hoe kunnen ze nou om 9 uur bellen voor info over een taart die om 4 uur op locatie moest staan? - Ik kreeg de ring van mijn man met geen mogelijkheid om Hij draagt nu zijn ring alleen in het weekend(ivm werk) aan zijn andere hand.. - Mijn broertje mocht de trouwakte aangeven. De ambtenaar zei, geef maar aan je zus. Ging hij hem naar mijn oudste zus brengen -plassen was ook een probleem, hele onderneming. Ik ging achterstevoren op het toilet zitten en hield mijn mooie bruidslingerie aan de kant.. Mislukt.. dus ik plaste over mijn string heen...! Gelukkig had ik een reserve! Anders was ik sexy in mn blote billen verder gegaan
oja, nog 1-tje dan.. Al je bij ons in de kerk wilt trouwen moet de dominee eerst het trouwboekje controleren. Dus we stonden daar, trouwboekje kwijt. haha. UIteindelijk bleek dat ons trouwboekje in de binnenzak van mijn paps zn jasje zat enhij al geduldig in de kerk zat te wachten Maar alles kon opgelost worden, en meestal ook snel...
Wouw lijkt heel erg op onze situatie! Ik voelde me er ook knap lullig bij, maar als je even goed serieus nadenkt is het toch niet meer dan logisch dat het niet bij hun gebeurd? Dan had je echt wel wat van je laten horen.
Eigenlijk alleen tijdens de ceremonie. De babs noemde de verkeerde namen (verkeerde boekje voor zich), de verkeerde gemeente en sloeg vervolgens haar hulpje per ongeluk vol voor haar hoofd. Daarna begon ze over dat we al 8 jaar samen waren, wat erg naar overkwam voor mijn ex-sm die kwam kijken. Die 8 jaar was 2 jaar en die overige 6 was ik samen met haar zoon. Die vond ik nog het ergst. Ze had het ook nog over een boot gehad schijnbaar (niet echt meegekregen), want achteraf zijn er zeker 10 mensen geweest die zeiden ik wist niet dat (man) een boot had
Oh, ja, naar de wc met zo'n jurk!!! Vreeeeeselijk! Ik moest smorgens na het foto's maken zo nodig plassen, wij hebben niet zo'n grote wc, dus toen moest ik boven een emmertje, beneden op ons kantoor/rommelhok. Want daar was ruimte, haha, mijn vriendin hield de wacht voor de deur, zodat er niet per ongeluk een daggast naar binnen zou wandelen Die vriendin moest ook dat emmertje leeggooien in het toilet, best genant, maar zij kon er wel om lachen Uiteindelijk op de feestlocatie ook naar de wc geweest, ook voor grote boodschap(tja, dat gaat allemaal gewoon door he, zelfs als je trouwt...). Ik in 1 of andere yoga-houding op de wc(wel de invalidetoilet), maar ik kon niet bij het wcpapier, want ik moest ook mijn jurk vasthouden. Gelukkig met een beetje inspanning kreeg ik een stuk vh rolletje te pakken, hahaha!!
Hahahaha! Bij mij was het plassen ook zo hilarisch dat de fotograaf er bij is geroepen om foto's te maken. Ik, mijn moeder en vriendin hadden echt de slappe lach!
Het begon bij ons dat de ambtenaar zich steeds versprak met de namen. De namen van mijn getuiges (twee vriendinnen) en die van de ceremoniemeesters (m'n schoonzusje en haar vriend) en die van ons lijken nogal op elkaar. Dus ze zei steeds de verkeerde namen. Maar daar konden we wel om lachen. De ringen van m'n man en mij zijn bijna even groot, de ambtenaar gaf mij dus de verkeerde ring om om te doen bij m'n man.... Daar kwamen we achter doordat ik zijn ring niet om kreeg. Zijn vinger is namelijk net iets dikker. Tijdens het foto's maken was er steeds een vrouwtje in een rode jas dit ons heel interessant vond. M'n zwager rende dus constant achter dat vrouwtje aan om haar weg te jagen. De opa van m'n man kon er niet bij zijn. Hij is erg oud en kan niet meer lopen enzo. Dus we besloten om naar hem toe te gaan en toch nog een paar foto's met de beste man te maken. Onderweg naar zijn kamer in het bejaardentehuis riep de verpleging tegen een oude dame: "Och kijk eens, er loopt een bruidje in de gang" Nu is het een tehuis voor dove en slechtziende ouderen. En deze mevrouw was blind. Ze vroeg netjes of ze de jurk ff mocht voelen. Dat vond ik prima. En ze grijpt me vol in m'n tieten... Daar hebben we nog lang om gelachten... En als klap op de vuurpijl ben ik tijdens het feest op m'n snufferd gegaan... De jurk is op maat gemaakt voor m'n hakschoenen. Maar ik hield het niet een hele dag vol op die schoenen, dus had s'avonds gympies aan (tot grote hilariteit van alle aanwezigen die me voorbij zagen komen in de polonaise met m'n jurk omhoog zodat ik er niet op zou staan). Maar de jurk was dus iets te lang. Tijdens het dansen ging ik op het randje van de rok staan en zwiep zo onderuit.... Blunders genoeg dus, maar het was een super mooie dag!!!
Leuk onderwerp dit. Dacht in de eerste instantie bij ons ging er niks mis, maar nu ik er over nadenk kom ik nog wel op drie dingetjes. Maar t feit alleen al dat ik t vergeten was maakt dat t ook niet zo erg was. We trouwden in ons stadhuis dat in t centrum ligt, dit is normaal een voetgangers zone maar voor de trouwauto en 5 andere auto's is er een ontheffing. We reden dus met de auto t voetgangers gebied in, komt er een man die op de ramen van de auto begint te beuken en tegen de chauffeur begint te schreeuwen dat hij daar niet mag rijden en waar hij denkt mee bezig te zijn. De chauffeur hoorde hem even aan en zei voor u ook een fijne dag en is verder gereden. Bij het stadhuis moesten we een trap op en ik ging bij de eerste treden op mijn jurk staan, dus t eerste stukje van de trap ging nogal klungelig. De muziek voor t binnenkomen en het tekenen waren omgedraaid maar dit was toch achteraf mooier dus was een geluk bij een ongelukje
Wij hadden de bruiloft en feest zo geregeld dat alles ontspannen zou zijn. Dat was het uiteindelijk ook wel, er is alleen 1 ding misgegaan. Bij het feest hadden we voor de kinderen een pinata. Meerdere kinderen hadden er al op geslagen en hij was nog steeds niet helemaal kapot. Natuurlijk vonden we het leuk om even met mijn neefje samen erop te slaan voor de foto. Toen de foto was gemaakt liep ik weg terwijl neefje nog 1 goede harde klap erop gaf met zijn stok. De pinata was stuk en iedereen vloog erop af. Helaas was die stok geëindigd op mijn rechterhand. Daarna heb ik nog heel veel handjes moeten geven met een bont en blauwe hand.
We zijn getrouwd op Curacao, het was een super dag. Mooi weer en mooie omgeving, een donkere man die ons met een vet accent trouwde. Super! Het enige minpuntje was, dat ik zo ontzettend moe was. Ik was net zwanger en liep de hele tijd te gapen en vermoeid rond. Beetje lullig voor mijn nieuwbakken man, dat de fotograaf bijna elke foto moest roepen: LACHEN Ringeling! Het is een léuke dag! Hihi!
Tijdens het schuiven van de ringen kregen we de ringen van mijn nichtje op een kussentje. De voorganger die de kerkdienst leidde, zei welke ring voor mij was en welke ring voor mijn man. Dus toen we ringen gingen schuiven bleek dat mijn man de ring met de naam erin van mezelf bij mij omschoof en ik de ring bij mijn man met zijn eigen naam erin. Onze maten verschilden wel, dus dat duurde lang. En tijdens het feest 's avonds deden mijn broer en zus een stukje voor ons waarbij we moesten gaan zitten in twee stoelen naast elkaar. Dat dat stoelen waren op wieltjes, wist ik echt niet. Toen ik wilde gaan zitten schoof ik tegelijk de stoel met mijn kont naar achteren en viel dus op mijn kont. Ik schaamde me kapot tegenover heel de zaal en wist niet hoe snel ik weer overeind moest komen. Daarna lagen mijn zus en ik in een deuk. Ik kon wel door de grond zakken.
blunder 1; bijna 20 minuten te laat komen in het gemeentehuis omdat de fotograaf op de locatie nog die ene foto onder de boom wilde schieten. toegegeven, het is 1 van de mooiste foto's geworden. blunder 2; we liepen dus al uit, het stel na ons stond al klaar toen wij uit het gemeente huis kwamen( is een oud trouwkapelletje met oprijlaan) dus we stonden in de weg. dus wij wilden in de old timer,, euh chauffeur weg, nergens te vinden. waren al bezig de auto van zn plek af te duwen want het echtpaar na ons werd erg ongeduldig en toen kwam de chauffeur aanrennen. die zat op het terras. haha achter af wel leuk maar kon hem toen wel schieten.
Haha lachen al die blunders! Onze blunders: - Voor vertrek naar de trouwlocatie met onze daggasten zouden we een heliumballon met onze uitnodiging op laten voor onze overleden familieleden. Wij laten de ballon los, hij ging iets omhoog en kwam toen heel hard weer naar beneden haha. Zat niet genoeg heliumgas in. - Als verrassing hadden onze ouders samen geregeld dat we 7 duiven op mochten laten. 2 duiven zaten in een hartvormige mand. Dus wij klaar staan voor de foto, fotograaf telt af, wij doen het deurtje open.........en de duiven blijven gewoon op een hun gemakkie zitten haha. Moesten we het mandje heen en weer schudden en toen vlogen ze pas uit. - Het hele lijfje van mijn jurk (korset) was bezaaid met steentjes, kraaltjes en glitters. Einde vd avond had ik blauwe plkken onder mijn armen van waar mijn arm tegen de jurk aanschaafde. - Tijdens het feliciteren 's avonds kwamen er in eens 3 vreemden binnen lopen. Dus man en ik vroegen allebei aan elkaar: "huh, weet jij wie dat zijn?" Waren ze dus verkeerd, moesten bij de bruiloft op de verdieping boven ons zijn. - Ik hoefde gelukkig maar 1x te plassen, na het avondeten. Mijn moeder en schoonzus gingen mee om te helpen. Ging best goed, al kon de wcdeur niet dicht, dus die stond open. Maar niemand kon iets zien, want er zat ook nog een ruimte voor met wasbak enzo. De andere bruiloft die avond had hun diner naast ons, dus maakte gebruikt van dezelfde toiletten. Zat ik net te plassen, komt er in eens een gast binnen vd andere bruiloft die keihard uitroept: "Oh ZO doen ze dat dus" en gaat serieus uitgebreid staan toe kijken hoe ik zit te plassen. Een wildvreemde vrouw!!
Niet op mijn trouwdag (ben nog niet getrouwd), maar op die van mijn zusje. Een goede vriend van hun ging hun rijden in de trouwauto. Ze woonden (gelukkig) in de buurt. Goed...Vriend kwam met de aanstaande echtgenoot voorrijden bij het huis van mijn zusje. Iedereen stond klaar. Het was mooi weer, dus iedereen stond buiten te wachten, inclusief fotograaf en mijn vriend die alles ging filmen. Mijn zusje stond overigens zenuwachtig met haar kinderen in de hal van hun huis te wachten. Aanstaande echtgenoot stapte uit. Gereed om naar de voordeur te lopen....totdat hij zich realiseerde dat hij wat vergeten was....Het trouwboeket! Die lag nog bij die vrienden in huis! Dus maar weer in de trouwauto gestapt en weer weggereden. Om even later weer terug te keren met trouwboeket. Mijn vriend had alles gefilmd en was best een komisch gezicht, hahaha.