hahaha tja ik heb ook wel meerdere blunders op mijn repertoire staan op een bruiloft werd door de ambtenaar het bekende praatje over de gasten en het paar afgestoken. werd er over de vrienden gepraat, en erbij betrokken. werd mijn naam genoemd, dus ik zeg ja ben ik........ werd iemand anders bedoeld... hahaha ik lachen als een boer met kiespijn... domdommm op schiphol, loop ik de trap af... en ineens rol ik naar beneden... vorige week gleed ik uit in de stad, zat ik ineens midden in de stad op handen en knieen.
ik heb ook een plunder gehad tijdens een vergadering op me (nieuwe )werk. het was heel druk en er werden belangrijke dingen besproken. ik vond het echter heel saai en leunde achterover omdat ik dacht dat er een rugleunig op zat. nou nee dus en daar lag ik dan en alle ogen op me gericht. sindsdien check ik wel 10 x voor ik ergens relax wil gaan zitten
uhm... waar moet ik beginnen.... Toen ik een jaar of 17 was (echt een groentje) Mijn beste vriendin ging op zichzelf wonen en zei dat ze een stofzuiger goedkoop op de kop had getikt want deze was van de vrachtwagen afgevallen. Mijn reactie: DOet ie het dan nog?!?! Offuh paar jaar terug mopperend en scheldend bij mijn oma binnen lopen en er achter komen dat op dat moment de pastoor op visite is! dussuh ik heb wel een aantal bloopers gemaakt jah!
Toen ik een jaar of 16 was, was ik met de ouders van mn vriendin mee op vakantie. Op zaterdagavond gingen we stappen en op een gegeven moment moest ik plassen. Enorme rij natuurlijk en maar 2 wc's. Toen ik ein-de-lijk aan de beurt was zag ik dat de deuren behalve een gewoon slot ook een haakje hadden. Ik was in die tijd bang om vast te zitten op de wc, dus hoppa....haakje ipv slot. Ik hang daar heel onelegant boven die vieze wc, trekt er iemand aan de deur, ik roep nog bezet, maar ze trekt nog een keer. En ja hoor. Deur open...zichtbaar voor de hele rij daar hing ik daar. Schaamde me helemaal kapot, vooral omdat er niemand lachte en ze allemaal verschrikt aankeken........
Hehe, leuk om die verhalen te lezen. Ik ben vaak genoeg gestruikeld over een opstaande stoeptegel en randen etc. maar op volwassen leeftijd weinig raars meegemaakt. Wel toen ik nog kleiner was, toen liep ik achteruit en stond opeens in een vijvertje (in zo'n plaza van een Center Parcs) Toen heb ik schijnbaar heel nonchalant mijn zwager aangetikt en gezegd; Tony, ik sta in het water.
deze is ook heel erg: vorig jaar kreeg ik van mijn manager te horen dat een collega iets niet goed had gedaan en dat ik haar had moeten corrigeren omdat het mijn verantwoordelijkheid was..... ik pissig natuurlijk. Ik wil even manlief mailen over die bewuste collega en dat ik ervan baalde dat ik daarvan op mijn kop had gekregen..... Mailtje getypt, hup klik op verzenden.....kom ik aan het nadenken, ships.....per ongeluk naar mijn manager gestuurd! Maar godzijdank niets negatiefs over hem erin gezet. Ik heb mijn manager met een knalrood hoofd maar snel verteld dat er een mailtje in zijn mailbox zat die voor mijn mannetje bestemd was.....OEPS
ik weet ook nog een leuke! mijn ouders hadden vroeger een horecazaak. nu was er een klant en die had een heeeele leuke zoon... Dus op een dag komt mijn moeder naar de woonkamer met de mededeling dat ... en zijn zoon in de bar zitten. Ik loop als een gek naar daar. En daar staat hij dan... MIJN HUNK! Hij staat aan de hoek van de bar en net voor hem staat er een barkruk in het midden van de doorgang. Ik neem een aanloop om zo haasje-over over de kruk te springen. (Boy, was ik even vergeten dat ik dat helemaal NIET kon...) Dus daar ga ik dan! De aanloop is goed, goede snelheid, ... het gaat lukken... ik maak hoogte... Maar halverwege mijn sprong blijf ik haken achter de steun van de stoel... Daar ga ik dan. En daar lig ik dan! Voor de voeten van mijn hunk, met barkruk en al tegen de vlakte! Ik probeerde op te staan en rustig terug naar de woonkamer terug te keren. Daar aangekomen ben ik beginnen huilen als een klein kind... Wat deden mijn knieen zeeeer!
jaaaaaren geleden toen ik nog heel jong (17) was woonde ik met heel veel jongeren in een kraakpand in een grote studentenstad. alleen was ik als 1 van de weinigen geen student maar gewoon cassière in een supermarkt. het salaris was niet om over naar huis te schrijven, net als dat van de studentjes, dus als we in het weekend naar het ouderlijk huis gingen (mijn ouders woonden toen aan de andere kant van het land) probeerden we altijd kosten te besparen door liftend (ja dames, toen kon je dat nog veilig doen) op plaats van bestemming te komen ipv de trein te nemen. halverwege mijn reisdoel kreeg ik een nieuwe lift van een man die dezelfde bestemming had als ik. na even wat heen en weer gepraat over koetjes en kalfjes vroeg hij mij wat ik in het dagelijkse leven zoal deed en om een beetje interresant te doen vertelde ik dat ik student psychologie was 8) 8) 8) . ik kon hier wel aardig over babbelen want ik hoorde dagelijks van mijn mede-bewoners genoeg verhalen hoe het er aan toe ging op de universiteit, dacht ik deze man vond dat dus inderdaad wel een interresant gespreksonderwerp en vroeg mij van alles en nog over MIJN studie, hoe ik het vond en waar ik studeerde en mijn toekomst plannen over welke richting ik dan uit wilde. pfffffff, tsjaaaaaaa, wist ik veel, had ook niet verwacht dat hij hier zo over door zou vragen, dus nadat ik het met een paar dooddoenertjes als, ik ben nog maar eerstejaars en ik weet het nog niet precies, had proberen af te doen omdat ik toch wel een beetje klem kwam te zitten in mijn verhaal (zoveel wist ik er nou ook weer niet vanaf) probeerde ik maar wijselijk van onderwerp te veranderen door te vragen wat deze meneer in het dagelikse leven deed............................... nou, jullie voelen 'm waarschijnlijk al aankomen want, met zijn gezicht strak op de weg gericht en zonder een spier te vertrekken vertelde hij dat hij "docent psychologie was aan de medische faculteit" daar zat ik dus met mijn goeie gedrag ik kon toen alleen maar ff kijken naar de borden met plaatsnamen en aantal km wat er achterstond en zag dat we nog 48 km te gaan hadden naar de plaats van bestemming. tsjonge, wat duurden die 48 km lang zeg. en hoewel mijn bekkie eigenlijk nooit stil staat hebben mijn stembanden de rest van de rit behoorlijk rust gehad gelukkig ging deze man er ook verder niet meer op door en eenmaal aangekomen wenste hij mij met een big op zijn gezicht veel succes met mijn studie. na deze ervaring heb ik ook noooooooit meer de behoefte gehad om interresant te wezen, want zo'n afgang wilde ik dus niet meer meemaken
Haha, ik lach me rot! Eens even denken wat voor stomme dingen ik heb meegemaakt. Een paar jaar geleden zat ik in een hostel en een kamergenoot was druk bezig haar nieuwe tattoo in de vaseline te zetten. Zeg ik aardig 'joh, wat origineel, een zeekoe als tattoo'! Ze kon alleen heel chagerijnig antwoorden dat het een dolfijntje was... Verder ben ik ook wel eens echt van mijn fiets gelanceerd als een soort raket. En een keer als kind fietste ik naar school, was druk aan het zwaaien naar mijn moeder en rij tegen een stilstaande auto aan. Ben ook wel eens tijdens kamp van een stapelbed gesprongen, alleen mijn broek bleef aan een of ander uitsteeksel hangen en scheurde precies bij mijn kont aan flarden! Op het werk heb ik ook al allerlei blunders begaan. Ik kreeg een Engelse email van een Franse secretaresse met allerlei informatie over een zakenreis. Haar Engels was alleen zo krom, dat ik alles wat niet klopte rood had gemaakt en doorstuurde naar de collega die op zakenreis moest met nog wat commentaar van 'haha' lees dit eens! Bleek dus op reply gedrukt te hebben en niet op forward. Een andere keer kwam ik uit een kantoor lopen naar de receptie en roep 'gatverdamme, wat stinkt het hier, lijkt wel of er een zeepdoos ontploft is'. Bleek er net een collega binnengekomen te zijn die om een hoekje stond en een nogal viezig goedkoop luchtje op had. Ach, zo kan ik nog wel even doorgaan hoor...halve dag met je gulp open lopen, herentoilletten inlopen, praten over mensen die achter je staan etc.
Zo stond ik eens met een schoolreisje in een overvol treintje richting de piste. Het was een kennismaking met verschillende lokaties. Dus je bespreekt natuurlijk de meest opvallende persoonlijkheden. Dus ik had van iemand gehoord dat een megamuts (echt mega) al behoorlijk aan de weg had getimmerd op het gebied van jongens. Dus die nieuw vergaarde info moest ik even terugkoppelen aan mijn achterban. Ik temidden van mijn vriendinnen zei: ,,die miep (weet haar naam niet) schijnt een enorme slettebak te zijn!". Aan de reacties van mijn vriendinnen (die normaliter in een uitbundig och en ach zouden uitbarsten) had ik wel in de gaten dat er iets was. Ik keek even rond en keek recht in de ogen van miep, alias megaslet! Haha, hoe genant!
Mijn vriend en gingen vorig jaar zijn broertje van Schiphol op halen. We stonden al een tijdje te wachten. Was midden in de nacht dus was al wat moe... Ik leunde op een bankje komt er een stel de uitgang uitgelopen. Het eerst wat is zag aan de vrouw waren haar dikke volle lippen. Ik zeg iets te hard....Hoezo Botox! Maar schijnbaar dus net hard genoeg dat die vrouw het kon horen. Vrouw keek me boos aan. Zegt mijn vriend, ssst....weet je niet wie dat is? Ik zeg eh nee...bleek het Conny van Breukhoven te zijn.... Had haar niet herkend zonder make-up....
Ik doe nooit domme dingen Meest recente hoewel niet echt grote blunder. Heb eergisteren een muurtje in de keuken behangen. Mijn vriend komt thuis, kijkt er naar en vraagt.."is dit als proef"? Ik had het inderdaad als proef gedaan om te kijken hoe het uit zou pakken maar bleek dat ik het behang ondersteboven had geplakt.
Ik heb ooit een sollicitatiebrief gestuurd en ging er klakkeloos van uit dat het om een man ging, dus stuurde hem naar "de heer ...". Krijg ik een ontvangstbevestiging van "mevrouw ...". Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik níét uitgenodigd werd
Wat dacht je van tegen iemand praten (op een markt bijvoorbeeld) die toevallig net even is blijven staan.... 5 minuten geleden! Terwijl ik denk dat ik tegen iemand praat..
of als je hoogzwanger bent met je zus zooooo de slappe lach krijgt dat je in je broek moet plassen....... (in haar auto...op haar mooie autostoel) en daardoor nog harder moet lachen