Ja, dat was leuk hoor, ik liep wat te snuffelen in een winkel en liep er nogal hard tegenaan. Maar ja, je loopt tussen allemaal mensen en met je neus meer op de rekken gericht dan op de rest. Zag daarna pas dat het een pop was, haha!
Toen ik nog kleiner was liep ik op de stoep en liep om mij heen te kijken en dus niet op te letten waar ik liep. Toen ik weer voor mij uit wilde kijken hoorde en voelde ik een klap. Was ik tegen een lantaarnpaal gelopen. Voor zo ver ik kon zien heeft niemand het gezien.
Hihi, deze heb ik in de overtreffende trap: Ik liep eens (heel dom) tegeneen lantaarnpaal op, op weg naar een restaurant. Flinke bult op mijn hoofd. De eigenaresse van het restaurant was net bevallen en gaf borstvoeding. Ze had wel wat handigs tegen de zwelling: zat ik midden in dat restaurant met een ingevroren maandverbandje op mijn hoorhoofd (die zij voor haar borsten gebruikte...)
Nee, want ze was inmiddels weer aan het werk, zij deed dit echt voor haar borsten. Had ze zelf uitgevonden geloof ik, dat dit hielp. Iig was deze ongebruikt (waar ze hem dan ook voor gebruikte)! Haha.
dat verhaal van die paspop! ik was laatst aan het praten met een collega over zijn vakantie in Noorwegen (hij was net terug). Hij vertelde dat hij erg genoten heeft en vaak laat nog op was, dus ik zei "dan heb je vast naar de sterren gekeken"? blijkt dat het nu de periode is dat het niet donker word daar snacht's, wist ik niet
mijn man: ín een kleine winkel met hele smalle gangpaden wilde hij een andere klant voor laten gaan, was hij het zelf! (er stond een spiegel)
Ja hier net zo..blunder is mijn "middle name" zeg maar was denk ik 14 of 15..mocht eindelijk uit van mijn ouders (na lang zeuren) dus ik met rokje, panty, hakken waar je hoogtevrees van krijgt , naar onze plaatselijk disco...lekker drinken, flirten..je kent het wel..en daar stond hij..de man van mijn dromen!...maar door al dat drinken (1 glas bier was al voldoende) steeds plassen...kom ik de wc uit..loop langs die gozer..hoor ik gniffelen achter me..blijk ik mijn rokje dus van achter in mijn panty tehebben gepropt ...daar stond ik dus tekijk met mega tent ..waar was de string toen ik m nodig had !...HEEL GENANT ! ...is dus ook nooit wat geworden hahahahah heb er meer...helaas...
Mijn allergrootste blunder... was op de première van de film Volle Maan.Ik was daar met een goede vriend van me heen gegaan.De dresscode was black tie,dus helemaal opperchique gekleed.Ben nogal onhandig,dus had al schrik om over de rode loper te gaan bij Tuschinski.Dat ging gelukkig allemaal goed!Film gekeken en wilden we dus al die met vloerbedekking bekleedde trappen aflopen.Ik dus heel voorzichtig en mijn goede vriend liep te praten met een regiseur die hij kende.Draait hij ineens om om te vragen ofdat het allemaal lukt.Ik was zo op aan het letten op hoe ik mijn voeten in mijn hooggehakte muitjes op de treden zette,dat ik ervan schrok.Zo erg,dat ik me verstapte en dus 11 treden achterover naar beneden viel.Benen in de lucht.Echt zo genant! Schaamde me rot!Gelukkig waren we 1 van de eersten die omlaag liepen.Ondanks dat ik me best zeer gedaan had,ben ik heel snel opgestaan en weggelopen.Nu kunnen we er nog steeds om lachen... En tja,verder van die kleine dingetjes dat mannen op een terrasje je bewonderend aankijken en dat je dan expres niet hun kant uit wil kijken en snel door wilt lopen en dan vol op je bek gaat...Zulke dingen heb ik dan weer...Maar werkt altijd goed voor de lachspieren...
Hoi Moesje78,ja,was echt erg!Maar nu kunnen we er nog steeds heel hard om lachen! Dus als ik me rot voel,dan denk ik aan die hele domme val...
Ik sta voor de klas en een paar jaar geleden had een jongetje een broertje gekregen. Nu waren zijn eigenouders gescheiden en zijn nieuwe moeder had een kind gekregen. Maar die dag bracht zijn eigen vader hem naar school. Dus ik feliciteerde hem uitbundig met het blijde nieuws... Zegt het jochie: 'mijn nieuwe broertje is niet van hem hoor'... * OEPS *
We waren net iets wezen eten bij een vriendinnetje in Amsterdam, we reden op de ring a'dam. Een vliegtuig vliegt over, echt super laag. Ik zeg tegen mijn man; 'Jeetje die vliegt laag zeg! Gaat zeker landen. Zit er hier een vliegveld in de buurt? Afgelopen zomer preuvenement in Maastricht, ik heb een lange losse zomerjurk aan. Er zit daar op dat fijne plein een heel groot rooster dat lucht omhoog blaast. Ramvol met mensen en ja hoor, ik loop over dat rooster... Stond ik tot ver boven mijn string bloot op het vrijthof.
Toen ik 11 jaar was, liep ik alleen van school naar huis. Best wel langzaam, want meestal liep ik met een groepje (met leuke jongen), en ik wist dat ze zo zouden komen. Ik keek constant om of ik ze al zeg. Bij de laatste keer om kijken, draaide ik mijn hoofd terug om, en kwakte keihard tegen een brede boom op . Ik viel net niet, en ben met knalharde koppijn snel doorgelopen naar huis.
Oh ja... ik heb er nog een. De tram kwam, en een vriendin en ik gingen rennen voor de tram. (School was uit, dus een hele meute kinderen begon te rennen). Waren een jaar of 14. Ik wilde schuinover steken, mijn vriendin wilde rechtdoor. Gevolg, ik struikelde over haar voeten, en zij over mijn voeten. (Dat ik eerst over haar voeten struikelde blijft ze stellig ontkennen). Omdat het voor de school gebeurde, raakte ik net de grond en vloog ik al overeind. Ik wilde toch zeker niet voor schut staan. Zij viel, bleef liggen, en zette het op een janken vanwege de schande. (Ze deed altijd erg hooghartig). Ze werd direct uitgelachen en heeft het de rest van schooljaar tot vervelens toe moeten aanhoren. Ze heeft me nooit meer aangesproken .
Haha, mijn zus had ook eens zoiets stoms. Ze moest geschminkt een dag in een etalage staan als 'levende paspop'. Alleen was ze in alle haast vergeten aan het eind van de dag die schmink eraf te halen. Was ergens in een andere plaats, dus ze is zo nog gaan shoppen ook. Pas toen ze in de auto in de spiegel keek, zag ze dat ze er zo bij had gelopen. En mijn moeder had ook eens wat leuks...Mijn vader werkte toendertijd bij een groot bedrijf met hoog bobo-gehalte. Daar hadden ze een personeelsavond. Bij binnenkomst zegt ze vrolijk gedag tegen de man bij de ingang, legt haar jas over zijn arm (in de veronderstelling dat hij daarvoor stond) en loopt weer door. Dat bleek dus de directeur te zijn. Mijn vader wist dit natuurlijk wel, maar heeft er niets van gezegd en is zo doorgelopen, die moest er wel om lachen.