Bmi en mmm

Het lijkt me een hele lastige situatie om in te zitten, zeker als de wens zo groot is. En dan zijn jullie ook al wat ouder en is het tijdframe natuurlijk ook niet zo groot meer.

Misschien een botte vraag, maar wat heeft je gelet om eerder wat te doen aan je gewicht? Het komt namelijk nu erg over dat je overgewicht iets is 'wat je is overkomen', terwijl het iets is wat je zelf in de hand hebt (tenzij er natuurlijk medisch gezien iets is waardoor je gewicht aan komt en het niet kwijt kan raken).

De procedures en behandelingen zijn niet goedkoop in een ziekenhuis. Artsen moeten daarom bepaalde criteria in acht nemen wie ze het traject in laten stappen en hiervoor zullen ze eerder mensen in aanmerking laten komen bij wie de risico's het kleinst zijn.
Statistisch gezien hebben mensen met overgewicht echt veel meer risico's tijdens een zwangerschap en zijn er ook meer risico's voor het ongeboren kind. Dit neemt niet weg dat vrouwen zonder overgewicht ook complicaties kunnen hebben, maar die hebben weer andere oorzaken.

Natuurlijk worden er ook vrouwen zwanger met zwaar overgewicht, maar zij mogen ook tijdens de zwangerschap bijna niets aankomen en worden sterk in de gaten gehouden met extra echo's en onderzoeken. Als vrouwen met overgewicht aangeven dat ze zwanger willen worden, wordt dit ze ook sterk afgeraden en wordt er aangegeven dat ze eerst moeten afvallen. Niet iedereen stapt echter naar de dokter om aan te geven dat ze graag zwanger willen raken natuurlijk
Vrouwen met een drugs probleem worden niet geholpen en vrouwen die roken ook niet. Vrouwen die gerookt hebben wel, maar zij hebben alleen 'zichzelf' ermee dat hun longen van slechtere kwaliteit zijn. Daar zal tijdens de zwangerschap weinig extra risico door ontstaan.

Zelf heb ik ook wat overgewicht en heb ik ook zwaarder overgewicht gehad. Wist dat ik dit zelf in de hand had gewerkt en heb ook keihard gewerkt om een gezonder gewicht na te streven, wat gelukt is. Ik praat dus niet als iemand 'met normaal gewicht' die het allemaal even makkelijk kan vertellen hoe het moet

Ik hoop voor je dat je op een manier toch zwanger kan raken en dat de wens van jou en je vriend kan uit komen. Toch hoop ik ook dat je ook gaat werken aan je gewicht, zodat je ook actief kan zijn met je kids later en statistisch gezien gezonder en langer kan leven. Dat je nu nergens last van hebt, wil niet zeggen dat je nergens last van kunt krijgen.

Nogmaals, bedoel het niet negatief. Probeer er mee te zeggen dat je niet aan het hier en nu moet denken maar aan de langere termijn en dat is hopelijk met kindjes in de toekomst ^^

 

Beste Angela,

Ik ken je historie niet, maar een GBP is erg drastisch. Heb je al eens geprobeerd om af te vallen?
Het zegt weinig over je vruchtbaarheid, want dat werd tegen mij wel eens geroepen, want mijn BMI is ook veel te hoog (36)
maar ik ben twee keer heel vlot zwanger geraakt. Helaas ging dit twee keer fout.

Ik ben dan wel een stukje jonger, maar 3 jaar geleden ben ik 35 kg afgevallen op eigen kracht. Het was niet makkelijk, eraan eten gaat makkelijker dan het er weer af te krijgen. Maar zelfs op latere leeftijd, en laten we eerlijk zijn, je bent niet bejaard, is het niet onmogelijk.
Op gewicht blijven is helemaal een kunst, want nu zit het er bij mij bijna allemaal weer aan.

Ik vind het niet eerlijk dat je het de doktoren kwalijk neemt dat ze je niet willen behandelen. Er zitten nou eenmaal risico's aan vast en ik begrijp dat zij die verantwoordelijkheid niet willen dragen.
NL is nou eenmaal een land met veel wetten en regels, maar hoe je het ook wendt of keert, ze zijn er niet voor niks. Er is een reden waarom ze dit tegen je zeggen. Niet omdat ze jullie het niet gunnen, niet omdat ze jullie niet geschikt vinden, niet omdat jullie hoofd ze niet aanstaan of noem het maar op, maar om puur medische redenen.

Denk ook aan de gezondheid van jullie toekomstige kindje.
Google eens op overgewicht en kinderen krijgen, misschien dat het je motiveert om toch wat af te vallen.

Je kan nu dan geen diabetes hebben, maar je hebt wel een hele grote kans dat je het ontwikkelt en behoudt als je met flink overgewicht zwanger raakt. (Ik heb laatst alle in's & out's mogen aanhoren)

Nu wij een maand de boel ''ON HOLD'' moeten zetten, heb ik besloten de schouders er weer onder te zetten.
Ik weet dat het weer verdomd lastig gaat worden, maar het moet van mezelf.

Ik hoop dat je er wat aan hebt...

 

Dat is het enige waar je aan denkt?
Dat je vriend onvruchtbaar is...? Je zal er gewoon iets meer moeite voor moeten doen.

Ik wil heel graag aardig blijven, maar je hebt wat mij betreft even een keiharde schop onder je kont nodig.

Je reageert nergens op, behalve op het feit dat anderen met overgewicht wel zwanger raken en dat JIJ de pech hebt dat je vriend onvruchtbaar is.

Wie zegt dat je wel makkelijk zwanger was geraakt als je vriend wel vruchtbaar was geweest?
Je had dan hetzelfde bericht gekregen als je na 1 jaar proberen naar de dokter of het ziekenhuis was geweest.

Je verbaast je over het feit dat het je niet in je schoot geworpen wordt. Je denkt er mijns inziens wel heel makkelijk over.

Ik vind het heel vervelend voor jullie dat jullie niet ''normaal'' zwanger kunnen worden, maar zo laconiek zijn vind ik het andere uiterste.

 

Gezondheidszorg werkt op basis van statistieken en wetenschappelijk onderzoek. En als daaruit blijkt dat vrouwen met overgewicht niet goed te helpen zijn, dan zal men daar consequenties aan verbinden. Het lastige is dat je overgewicht kunt zíen en drank of sigarettengebruik niet.

Ik vind het op zichzelf niet raar dat het zo werkt. Net zoals dat ik een leeftijdsgrens aan fertiliteitsbehandelingen begrijp.

Ik heb zelf overgewicht, maar ze zijn me wel gaan helpen. Helaas in eerste instantie zonder succes. Toen ben ik naar Gent gegaan. Ook daar kreeg ik (uiteraard) te horen dat het echt beter zou zijn om gewicht te verliezen. Het is me toen gelukt om 15kg af te vallen, maar daarmee zat ik nog niet in het groen. Echter was dit volgens de artsen al een enorme verbetering. En ditmaal ben ik zwanger geworden én gebleven. Aangezien ze meer aangepast hebben dan enkel mijn gewichtsverlies zal ik nooit weten wat nou de 'gouden greep' is geweest. Maar het zal zeker niet tegengewerkt hebben.

Ik weet hoe het is als men altijd je dikke buitenkant ziet en je daarop be- of veroordeeld. Maar ik snap wel waarom dat gebeurt. De cijfers liegen niet.. En wat mij betreft zouden ze bij echt extreem morbide obesitas (waar je dan de bmi grens moet leggen, geen idee.. 38 ofzo?) moeten zeggen: wij willen u best behandelen, maar u moet het zelf betalen. Net als bij iemand die boven de leeftijdsgrens zit. Ik zou dat niet raar vinden. En als ze het zouden kunnen zeggen tegen mensen die doorroken en daarmee hun behandelmogelijkheden negatief beinvloeden zou ik dat ook vinden.

 

Nja, je wilt nu ook niet echt denken: En wat kan ik nu zelf doen? Je bent nu alleen aan het zoeken naar een ziekenhuis waar je misschien wel geholpen wordt.
Nergens is terug te lezen dat je tussendoor ook zelf wilt gaan werken aan je gewicht, alleen dat je het oneerlijk vind dat je niet geholpen wordt en doe je uitspraken over rokers en drugs gebruikers die ook helemaal niet waar zijn. Wat schiet je daar mee op?

Ik snap dat als je iets heel graag wilt, het makkelijker is om de vinger naar anderen wijzen waardoor 'het je onmogelijk word gemaakt' omdat je gevoel nu zo heel erg ligt. Echt verder kom je er ook niet mee en zul je moeten accepteren dat je zelf de sleutel in handen hebt om het wel mogelijk te maken.
Een proces van 2 jaar is lang en het lijkt me ook niet makkelijk om in jouw schoenen te staan. Je kan misschien wel overwegen om je eitjes in te vriezen, er zijn namelijk zat vrouwen die ook zwanger raken met een 38 jarige leeftijd.

En gezien de handtekening van Pippers en een bmi van 36, beseft zij zich denk ik ook maar al te goed dat het zeker niet vanzelfsprekend is allemaal.

Misschien een krom voorbeeld, maar als iemand midden op een plein gaat zitten schreeuwen dat niemand hem/haar geld geeft, terwijl hij/zij zelf geen zin heeft om te werken...en dat mensen in de ziektewet ook gewoon geld krijgen maar hij/zij niet, dan denk je toch ook: Nouja zeg, bekijk het lekker? Pluk jezelf van de straat, geef jezelf een schop onder je hol en ga je eigen centen verdienen?

Het kan misschien je schrijfwijze zijn, maar het komt op mij ook erg over dat je alleen vingers wijst en niet wilt kijken naar jezelf.

 

Mensen ze vraag geen trap in de rug
Over haar overgewicht dat weet ze zelf ook wel dat ze dat heeft..indd jullie zouden zelf eerst moeten nee maken
Ze vraag alleen of er mensen zijn die dit ook hebben meegemaakt
En of er miss ziekenhuizen zijn waar ze wel terecht kan

Het is een prio nu aangezien de leeftijd
Straks krijg ze te horen dat ze te oud is en kan het helemaal nooit meer...Dus hou commentaar over haar overgewicht voor je en geef alleen tips als je die heb wat haar zou verder kunnen helpen

 

Ik heb geprobeerd te helpen, meerdere dingen aangedragen en als iemand dan in de slachtofferrol kruipt en alleen maar kan wijzen naar medici en er zelf niks aan doet, dan vind ik dan heel erg oneerlijk.

Je kan wel prioriteiten hebben met leeftijd, heel vervelend allemaal.
Maar wil je straks complicaties tijdens de zwangerschap?
De doktoren zeggen het niet omdat ze het leuk vinden, maar omdat het de waarheid is.

En zelf meemaken? Volgens mij is het inmiddels wel duidelijk, ik ga mijn verhaal niet herhalen.

@Angela, ik vind je ook egoïstisch. Dat heb je correct opgevat.
Je reageert niet inhoudelijk, alleen op het feit dat je vriend onvruchtbaar is en ze jou niet willen helpen. That's it. Verder niks.
En als je zo reageert, dan komt dat op mij inderdaad egoïstisch over.
Je wilt een kind, het kan niet op de normale manier, maar je hebt er ook weinig voor over om het te realiseren. Je denkt eraan dat anderen wel geholpen worden en niet aan het feit dat als je gewicht zou verliezen, je daar niet alleen jezelf maar ook je kindje mee helpt.

 

Terwijl je je orienteert op bijvoorbeeld Dusseldorf, zou je ondertussen direct kunnen beginnen met afvallen. Eerlijk of oneerlijk, daar heeft het allemaal niks mee te maken. Afvallen bij overgewicht helpt met zwanger worden en het terugbrengen van de kans op complicaties bij zwangerschap. En als jij wat dat betreft je beste beentje voorzet, willen de medici graag helpen is mijn ervaring.
(Heb dit ook gedaan en het viel niet mee, maar het moest wel)

 

"trap in de rug"? Dan heb je het dus echt niet begrepen...

Beste TS, uit je berichten blijkt niet dat je er zelf de schouders onder wilt zetten en aan de slag wilt gaan. Je presenteert je als een slachtoffer en wil niks horen van mensen met hetzelfde 'probleem' als jij en wat zij eraan gedaan hebben.. Dat komt niet heel sterk over.

 

Precies dat!

Pippers begrijpt het allemaal best wel goed hoor, gaat alleen niet mee in de slachtofferrol en denkt helemaal niet dat je de hele dag niks doet, over vooroordelen gesproken

Succes TS, ik wens je vooral veel wijsheid toe!

 

Jij ben God in Frankrijk
Jij heb op het hele forum op alles en iedereen commentaar
Alleen jij weet wat goed is en alles en iedereen heeft fout of willen niet luisteren

 

Angela, hoe oud was jij ook alweer??

 

Sommige instanties en ziekenhuizen zijn er strenger in dan andere. Wij liepen in het MUMC in Maastricht. Ik had bij de intake een bmi van 30. Dat is bij hen de grens. Ze gingen me echt niet weigeren want ik was verder perfect gezond maar ze raadden me wel aan om drie kilo minstens af te vallen. Ik heb toen flink mijn best gedaan en ben acht kilo afgevallen. Ik zat op de grens maar als ik er boven had gezeten waren ze de behandeling echt niet gestart voor ik afgevallen was. Er kleven gewoon te veel risico's aan. Ik vond het toen ook echt niet leuk want ik had toen maat 40 en na acht kilo eraf zag je amper verschil (heb nu 38 boven en 40 beneden). Ik vond mezelf echt niet te dik, maar mijn bmi vond iets anders. 😏 Ach, ik heb een groot hart, dat weegt ook heel wat!

 

Ik denk dat deze topic gesloten moet worden. TS is niet voor rede vatbaar en wil alleen maar dingen horen die in haar eigen straatje passen. Jammer! Dikke vette slachtoffer rol.

 

Knap novastar! En nu in verwachting van een zoontje in je laatste loodjes. Respect!

Ik zou het zwaar oneerlijk vinden als stellen alles op alles hebben gezet om een kind te kunnen krijgen, maar alle pogingen zijn mislukt. Dat artsen dan zeggen: sorry mevrouw, we kunnen niets meer voor u doen. Dan mag je in mijn ogen kwaad wezen!

Misschien dat je je topic anders had moeten starten Angela. 'Beste allemaal, ik ben zielig en ik wil graag horen dat jullie medelijden met mij hebben. Hartelijk dank'. Dan had je misschien meer reacties gehad waar je op hoopte. Zoals Pippers al zegt, kruip je in mijn ogen te graag in de slachtoffer rol.
Je kan wel een clubje op richten en lekker rijmen, Chantie doet vast met je mee. En zal maar niet zeggen waar jullie goed tot je recht komen XD

Dan zullen de nare gemene mensen weer verder gaan met elders nare gemene dingen zeggen. Die weten immers toch niet waar ze het over hebben *kuch*. Hilly is ook 'zomaar zwanger geraakt' natuurlijk.

@Hilly je weet hoe ik over je denk. Je kan beter elders je tijd en moeite in stoppen

Succes TS