Klapperende eierstokken, ik word GEK van mezelf

Een heel herkenbaar verhaal
Ook wij zullen nog even moeten wachten voordat er geklust kan worden voor een 2e frummel erbij.
Momenteel staat ons huisje/appartement ook te koop en zullen we toch echt naar een eengezinswoning moeten gaan.
Al met al wordt het wachten straks wel beloont......iig dat hoop ik dan maar

 

Meer dan herkenbaar! Na de geboorte van mijn dochter zouden we nog even wachten met een tweede, maar toen ze 9 maanden was, was broertje al in de maak! Ik kon ook niet wachten, ik snap dat gevoel heel erg.

 

Ik ook, wilde ook graag snel een 2e kindje, maar heb heel erg bekkeninstabiliteit gehad bij de 1e. Kon tot een half jaar na de bevalling nog steeds bijna niks. Na 1 jaar ben ik weer mn normale uren gaan werken en wilde toen ook wel en paar maandjes rust. Maarrrr, nu moppie inmiddels "al" 16 maanden is, ik me weer een heel stuk beter voel hebben wij inmiddels besloten volgende maand er weer voor te gaan. Ook heb ik een keizersnede gehad en hier werd geadviseerd om de eerste 6 maanden niet zwanger te worden.

Bij onze dochter was het de 1e x meteen raak, maar dat zijn ook geen garanties voor de toekomst. Ik hoor om me heen opeens heel veel mensen die er bij de 1e een lange tijd over gedaan hebben om zwanger te worden bij de 2e (en 3e) de eerste maand zwanger werden. Je kan er dus eigenlijk nooit wat van zeggen.

 

Hahahaha, ja, heel herkenbaar! Maar.. wij wachten nog even, we gaan hier een verbouwing tegemoet, dan lekker op vakantie met z'n drietjes en volgend jaar zien we wel weer verder.
Dan wil ik denk ik in het voorjaar voor een tweede gaan, maar nu eerst even genieten van onze mooie meid.

Liefs Huismus

 

ik heb 12 jaar met van die klapperende eierstokken gelopen en uiteindelijk is mijn wens toch nog uitgekomen. ook bij jullie komt het best goed. een jaar geduld als ik het zo lees..toch?

 

Ik ken het.. Mijn gevoel zegt: Ja ik wil voor een 2e gaan!
En mijn verstand zegt: Neuh, nog even wachten ..

 

Wij hebben er 2,5 jaar over gedaan om van de eerste zwanger te worden. Daarom hebben we niet lang gewacht ( 6 maanden) om voor een tweede te gaan, nu zijn alweer een jaar bezig voor de tweede zonder resultaat helaas.

We zijn met IUI bezig en gaan naar poging 5, bij mijn zoontje was ik bij de 4e IUI zwanger.

Veel liefs
Nataly

 

heel herkenbaar! Ik ben hard op zoek naar een nieuwe baan en zolang ik die nog niet heb trekken wij het financieel niet om een 2e kindje te krijgen.

plus ik heb bi gehad dus Ties moet kunnen lopen als ik weer zwanger raak.

maar neemt niet weg dat ik graag weer zou willen!!! Maar we wachten nog een jaartje.

 

hier redelijk het zelfde meid, mn vriend en ik hebben afgesproken dat we zn 4 jaar wachten maar stiekum verlang ik best weer naar zn bolle buik en het gevoel vd schopjes. was een magische tijd.
maar zolang mn spiraaltje het tegenhoud is het goed.

 

Hier gelukkig nog geen last van maar uk is ook nog niet zo oud. Hopelijk duurt het hier nog wel even, denk dat als uk bijna 2 is we er weer voor gaan. 3 jaar leeftijdsverschil lijkt ons beiden wel wat en hebben ook nog wat andere prioriteiten en momenteel druk zat met ons kleintje.

 

Ik vind persoonlijk geld/huis geen argument Wij kregen een week na de uitgerekende datum de sleutel van ons huis (meer dan een half jaar vertraagd). Dat was niet leuk, maar we hebben het prima overleefd Daar is gewoon altijd wel een mouw aan te passen.

Ik heb ook zeker een half jaar met rammelende eierstokken rondgelopen. Ik twijfelde heel erg omdat twee me zo ontzettend veel zwaarder lijkt. Totdat ik me bedacht dat het nooit goed zou uitkomen, toen was de knop ook echt in 1 keer om. Nu dus weer zwanger en heb er ontzettend veel zin in Er komt vanzelf wel een 'ja nu!' moment

 

ik word ook helemaal gek van mezelf..en na lang praten met vriendlief over een 2e gaat maandag mn spiraal eruit....

 

Hetzelfde hier! We hadden afgesproken om voor een 2e te gaan als onze dochter 1 jaar oud was, maar we konden niet meer wachten en gaan het dus vanaf deze maand gewoon proberen

 

Zo herkenbaar 8). Ik heb ook zo het gevoel een derde te willen, terwijl de zwangerschap van Madelief en de tijd erna niet altijd even makkelijk en prettig waren. Maar mijn gevoel is zo groot! Misschien nog wel groter dan toen ik zwanger werd van de eerste 2. En tja wat is wijs? hier hebben we ook zo wat redenen om er niet voor te gaan of nog te wachten. Pfff lastig is dat he! Vrouwen en hormonen

 

hihhhihi ik doe ook mee. we hebben afgesprokien volgend jaar voor een tweede te gaan..het liefst beginnen we er nu metteen aan maar mijn vriend is echt een angsthaasje. want stel dat dit en stel dat dat. Geen "gestel" maddi kwam ook als een verassing en we hebben het er verdomd goed vanaf gebracht nu hebben we er ruime ervaring in dus waarom niet voor een tweede gaan

 

och ja, ik herken het ook...! Mijn verstand zegt echt dat we nog even moeten wachten, maar ja, zo'n klein popje weer...lijkt me heerlijk (tot je weer gebroken nachten hebt, krampjes etc en dan met nog een heel kleintje die net kan lopen...pffff ga er maar aan staan )

Dusss...hier wachten we nog even (helaas hihi )

 

Ik herken het ook! En zie mijn banner .
Mijn zoontje zal nog geen 16 maanden zijn als de volgende geboren wordt, als alles goed is (zaterdag echo).
Ik vind een te klein huis wel een aardig goede reden, maar je oudste te kort doen niet. Dan zou je een tweede altijd te kort doen omdat die een broer of zus heeft die aandacht nodig heeft.

 

Dat laatste weet ik niet. Stel dat ik nu zwanger zou zijn en net zo beroerd als de eerste maanden bij Danique. Dan zou ik haar wel tekort doen omdat zij best wel wat aandacht vraagt en ik haar dat niet zou kunnen geven. Natuurlijk gaat dat ook weer over maar 'k zou veel te veel van haar missen voor mijn gevoel, het gaat nu al zo hard.

 

Wat klinkt dit toch bekend in mijn oren.
We gaan ervoor, of toch niet, ja jawel, nee we wachten nog even!!!!!
Hier zijn er geen 'materiele" redenen om het uit te stellen.
Ik twijfel zelf gewoon!!