Mij gaat het meer om de uitgangspunten die mevrouw beschrijft van de Franse opvoeding / zorg dan die van de Amerikaanse... dat er een wereld van verschil is is duidelijk.. maar daar hoeft je niet naar een ander continent voor te gaan.. het verschil tussen Nederland en Frankrijk is al erg groot (mede omdat wij best wat Amerikaanse trekjes overnemen, jammer genoeg)
Ik vind het zo typisch, wat weten Amerikanen nou over Europeanen? Vooral als het gebaseerd is op de ervaringen van een persoon, en niet wetenschappelijk of historisch is onderbouwd (hoeven die opvoedboeken ook zeker niet te zijn, maar het is zo'n 'lange halen snel thuis' geschreven boek, stel ik me zo voor). Zou het nog weleens in willen kijken, maar zo te horen geen aanrader. Ja, die veramerikanisering, ik zie het pas sinds ik weg ben uit Nederland. Belgen zijn bijvoorbeeld in vergelijking een stuk Europeser.
@Nescio.. de mevrouw in kwestie woont in Parijs en krijgt twee kinderen in Parijs. Ze is getrouwd met een Brit (die de Europese voetbalcompetitie becommentarieerd). Mevrouw is een journalist en haar is iets opgevallen (juist omdat ze Amerikaanse is) en daar schrijft ze over. Ze zegt (50% van het boek gelezen hebbend) nergens dat ze het de beste manier vindt... het valt haar alleen wel op en ze vindt er wel wat in zitten. En dan nog.. het is natuurlijk de observatie van één mevrouw en flink gegeneraliseerd. @Mirjamrn... ik ben geen wetenschapper maar ik denk: - overal een schuldige voor willen vinden buiten zichzelf - competitiedrang - niet willen falen/ geen fouten durven maken, bang zijn niet het allerbeste te doen - meer vertrouwen op methodes, beelden van een ander dan op jezelf / partner - en heel concreet: het kind in het middelpunt plaatsen en dat ook cultiveren @Nikkie: well said
ik zag het toen ook bij koffietijd en toen werd er verteld dat moeders in frankrijk niet met de kinderen mee gaan van de glijbaan laat ik nou net in de zomervakantie samen met me zoontje in frankrijk van de glijbaan zijn gegaan haha
hihi.. maar ben jij Francaise? Dit werd vast verteld in de context dat volgens het boekje (!!) Franse moeders vinden dat hun kinderen dat prima zelf kunnen en dat ook vooral prima alleen kunnen. Maar ik denk dat - net zoals ik - ook die moeders soms best zin hebben om even van de glijbaan af te gaan en dan ook gewoon gaan.. maar het hoeft niet omdat het kind het prima zelf kan / durft / mag etc.
Mijn oudste zit in cm2 en de jongste nu in gs. En geen van de drie is ooit geslagen.op school. Geen idee waar je woont, maar hier gebeurt dat niet.
Zoals ik het hier in het topic lees lijkt het mij of de fransen hun kinderen opvoeden zoals 50 jaar geleden in nederland werd opgevoed. Tja wat je er van moet zeggen weet ik niet hoor, weet wel dat mijn moeder nog met de matteklopper geslagen werd door mijn opa en oma. Ook bij mijn vader werd veel geslagen, vooral door mijn oma. Maar goed,, dit werd toen als normaal gezien, ook door de buren en de leerkrachten, denk dat ze in frankrijk nogal achterlopen en idd, zoals iemand al zei, de manier van omgaan met kinderen in in mediterane landen nou eenmaal anders, ze schreeuwen ook altijd zo tegen die kinderen. Aan de andere kant moet ik wel zeggen dat ook al is het verboden dat een leerkracht slaat, dit niet altijd garandeerd dat ze het ook niet doen, ook ik ben vroeger op de lagere school geslagen, aan mijn oor ben ik ook weleens getrokken, (ik ben zelf 38) Niet alle leraren deden dit, er was er maar 1 die het deed en een juf gooide altijd met een krijtje naar je als je niet bad of aan het kletsen was of sloeg met de lineaal heel hard vlak voor je vingers op het tafelblad, dit was ook bekend bij de directie en eigenlijk was het toen al verboden in nederland , maar werd wel getolereerd door de school, ik denk dat dit in Frankrijk misschien ook zo is, hoewel vastbinden en tape over je mond wel erg ver gaat.
Ik herken erg weinig van de horror verhalen gelukkig. Franse ouders zijn streng, nee is nee. U tegen de juffrouw en iedereen die ouder is ook. Wachten op je beurt is een normaal iets. Ik heb geen kind nog horen klagen over lijfstraffen. Ook niet vriendinnetjes. Geen idee waar ariel3 woont maar gelukkig woon ik daar niet.
Well said. Maar vind die 'Oh my God!'-cultuur van Amerikanen zo grappig als ze op een voor hen 'typisch Europees fenomeen' stuiten. Dat volgens mij ook erg aanwezig is in het boek.
Omdat ik niet alleen op de titel van het boek af wou gaan, heb ik gelezen waar het boek over gaat. Over de titel dus. Maar wat ik me dan afvraag: je kan zoiets toch niet veralgemenen voor de hele natie Franse kindertjes? Toch niet alle moeders voeden hun kinderen hetzelfde op? Mij is nooit opgevallen dat de Franse kindjes zo braaf zijn. Wij gaan dan vaker naar het platteland van Frankrijk dan naar de stad, maar wij hebben naast boerengezinnen gezeten waar de hele dag geschreeuwd en gekijfd werd hoor! Tussen de middag de kids aan de wijn en lekker slapen, ook de oudere kinderen. En dan 's avonds tegelijk met de ouders naar bed. En in chique restaurants hebben wij ook naast gezinnen gezeten waarvan we dachten: laat die kinderen nu eens aan tafel zitten! Maar wellicht geldt over het algemeen dat de meeste Franse kindjes beter gemanierd zijn dan de Nederlandse.
Ik ben wel eens in spanje op vakantie geweest en dat was prima te doen hoor, maar kom je spanjaarden op vakantie tegen dan kijk je je ogen uit fatsoen zit er niet in en ze zijn dan zo vresleijk onbeschoft en brutaal, verbaas me daar altijd over . E britten zijn gewoon echt brr vooral de dronken britten. Ben ooit eens op vakantie geweest in Tunesie en daar had het hotel 2 delen 1 voor de britten en duitsers en 1 voor de rest omdat volgens de mensen van het hotel je mensen die een leuke vakantie willen hebben niet met hun kunt opschepen
Ja dat klopt. Moet je je voorstellen dat de gemiddelde Amerikaan zelden of nooit zijn eigen staat uitkomt....kan je wel begrijpen wat er gebeurt als ze een ander continent aandoen.
Mag ik je even vragen wat genuanceerder te zijn in je uitspraken? Ik heb drie, bijna vier amerikanen die ik mijn kinderen mag noemen. Bovendien veel amerikaanse vrienden die me erg lief zijn. Geen van alleen zijn dom omdat ze amerikaans zijn. Integendeel: ik merk dat de amerikanen veel opener staan voor europese gedachtegangen en gewoontes en het juist de nederlanders zijn die arrogant genoeg zijn om zich af te sluiten van andere culturen. Iets meer open minded zijn zou je sieren.
Ah thanks ga er eens een leuk gesprekje met de mac claren girls van maken ... Ben benieuwd naar het antwoord. Mijn uk geslagen als die niet luistert ... kan me er niets bij voorstellen hij heeft ook een hele leuke juf met assistente. Overigens mogen ze pas naar je toekomen als de juf de naam noemt eerder uit de klas vertrekken is wachten tot dat alle kindjes zijn opgehaald en dan mag uk ook naar mama ! Oef dat vond ik al streng maar wel goed dat ze het deden. Daarna nooit meer gebeurd!!!
Ah dat is super om te horen. Ik ga het wel aankaarten als we een gesprek hebben ... de franse kennende zal dat wel gebeuren ook bij de peuter kleuter groep.
Toch raar dat ik het hier helemaal mee eens ben. Sinds ik buiten NL woon leer ik de NL'ers ook beter kennen. Op vakantie gaan is niet hetzelfde als in een land wonen natuurlijk. Maar iedereen mag zijn mening hebben ...