Hallo, Ik heb gisteren te horen gekregen dat ik onder het mes moet, voor de 2e keer voor een navelbreuk. 1e keer was mijn zoon 8 maanden maar nu is hij 2,5 jaar en begrijpt het allemaal beter. Ik zelf heb nu veel pijn en kan niet met hem stoeien e.d. omdat ik rustig aan moet doen. dit begrijpt hij allemaal wel (al vind ik het zo sneu voor hem maar moet er even doorheen) Na de operatie gaan we naar mijn ouders toe voor 2 a 3 weken omdat ik alleenstaande moeder ben en niks mag doen na de operatie dus ook de verzorging niet van mijn zoon. Hier zie ik erg tegenop... Hoe bereid ik mijn zoon hier op voor? ik zal na de operatie de 1e week niks zijn weet ik uit ervaring. Ik denk dat het wel goed gaat komen en dat ik me teveel zorgen maak. Maar ik wil hem wel voorbereiden en alles uitleggen vantevoren omdat mijn zoon veel baat heeft bij uitleggen Iemand ervaring met dit? of tips? bedankt alvast!
Mijn man moet binnenkort geopereerd worden voor de 2e keer en zal dan ook een tijdje uit de roulatie zijn, de 1e keer was in september (dit jaar), toen was ze 2 jaar en 10 maanden. Ik heb verteld dat papa pijn in zijn hoofd heeft, dat hij naar de dokter moet en dat die de pijn gaat weghalen. Van te voren hebben we met verband en haar knuffel gespeeld (verbandje om zijn hoofd e.d.), uiteindelijk ging het supergoed in het ziekenhuis. Ik zou er niet té ver van te voren mee beginnen, een paar dagen van te voren werkte hier prima, dat gaan we dadelijk wederom zo doen . Succes met alles!
Ik ben vier weken geleden geopereerd(baarmoederverwijdering).ik had van te voren al veel pijn,dus daar hielden de meiden goed rekening mee.We dachten ook dat we ze voorbereid hadden op de operatie,maar niets was minder waar.Op het moment dat ik naar het ziekenhuis ging,waren ze erg verdrietig.De volgende dag kwamen ze op visite en toen konden ze het allemaal wat beter plaatsen.Ze hadden me gezien en waren wat minder verdrietig.Toen ik thuis kwam waren ze erg lief,en nu ook nog houden ze er veel rekening mee dat ik niets mag doen. Succes met je operatie.
Hier ook een baarmoederverwijdering gehad in juni. Mijn dochter was toen 3.5. Ik heb haar gezegd dat mama iets in de buik heeft dat heel erg pijn doet, en dat ze dat eruit gaan halen. Maar door dat sneetje mag ik haar even niet dragen. Ze begreep dit heel goed en is ook heel voorzichtig met me geweest.
ik merk dat mijn zoon er nu veel mee bezig is. hij doet dit op een spelende manier. Is met zijn ambulance in de weer en moet dan naar het ziekenhuis want zijn knietje doet auw en moet naar de dokter want die gaat hem maken haha. Ik geloof dat als ik de oproep krijg hem er goed op voor ga bereiden en dan zien we wel... hij is nu al voorzichtig met mij (gelukkig) en heeft goed door dat er echt wat is met mama. alleen ik baal ervan nu... normaal spelen met je kind is een hele opgave momenteel.