Mijn 5,5 jarige kleuterzoon is een pittig ding, sterke eigen wil en ook wel behoorlijk uitgekookt voor zijn leeftijd. Scoorde hoge A+ op CITO toets maar zijn gedrag tov andere kinderen is net "voldoende" op het rapport. Het is wel al een stuk beter geworden in het afgelopen jaar - dit zegt de juf ook. Hij is in de groep behoorlijk vooruit gegaan en had een zeer mooi rapport maar hij moet in vrije situaties wel strak gehouden worden, vooral als hij met een bepaald groepje jongens omgaat want anders kan het snel escaleren. Vaak door hem dus! In de klas is het gedrag prima en heeft de juf niet veel last van hem. Maar nog altijd gebruikt hij dus snel zijn handjes om "ruzies" op te lossen. En wat ik er écht niet uitkrijg is het feit dat hij meteen ontzettend boos wordt als een ander kind hem bv. per ongeluk pijn doet. Net ook weer - al een tijdje leuk samen buiten aan het spelen met een buurtmeisje en zij rijdt per ongeluk met de skelter tegen zijn been. Zoontje heeft pijn maar wordt ook meteen kwaad terwijl het meisje nog sorry roept. Maar hij slaat haar dan gewoon op haar rug, ook al deed het meisje het niet expres. Meisje vervolgens huilend naar huis en hij komt verontwaardigd naar binnen om te vertellen dat zij hem pijn gedaan heeft. Alleen heb ik alles uit het open keukenraam zien gebeuren dus ik weet gewoon dat het niet is gegaan zoals hij het ziet. Inmiddels is hij sorry gaan zeggen en heeft een mooie tekening voor haar gemaakt. Maar hoe kan ik dit veranderen? Dit gebeurt echt veel te vaak! Ook bij de judo trouwens. Hij zit nu een half jaar op judo en waar hij eerst nogal passief was (in eerste instantie kijkt hij heel erg de kat uit de boom) voelt hij zich nu heel vrij en begint hij tijdens de oefenpartijtjes daar soms ook al dit gedrag te vertonen. In zijn opinie is zijn slaan/schoppen geoorloofd want ze doen hem toch ook pijn?? Als we dan uitleggen dat dat bij judo hoort lijkt het niet door te dringen. Maar hoe kunnen we hem hierin helpen? En herkennen meer mensen dit?
Kan hij lichamelijk gezien zijn energie goed kwijt, door flink te rennen etc? Kun je misschien met hem een rollenspel doen, dat je oefent dat jullie samen een karweitje doen, bijv huis schoonmaken. En dat he san per ongeluk tegen hem aanbotst met de stofzuiger? Zachtjes natuurlijk en dan de eerste keren van te voren zeggen dat je het per ongeluk doet. Later kun je dan overgaan in het niet van te voren zeggen en langzaam zijn gedrag daarin sturen. "Het is niet leuk dat een ander jou pijn doet, en andersom, maar dat gebeurt meestal niet expres" . "Die 2 auto's zijn tegen elkaar gebotst, maar dat gebeurde per ongeluk". ( niet dat het dan leuk is, maar denk dat je wel snapt wat ik bedoel)
Herkenbaar maar dan alleen tegenover zijn broer thuis. Op school en op straat helemaal niet maar thuis hoeft zijn broer maar iets te zeggen wat hem niet zint en hij slaat er meteen op los. En buitenshuis heeft hij dus nog noooooit een kindje geslagen, sterker nog, dan komt hij niet eens voor zichzelf op (ook bijna 5,5 jaar is hij).
Ik herken niet het fysieke aspect, maar wel andere delen. Mijn dochter heeft ook zo'n hoge Cito score, maar haar gevoeligheid speelt haar parten in de klas. Ze neemt alles ontzettend persoonlijk op. Zo'n voorbeeld als jij met je buurmeisje noemt, zo zou zij dat ook opvatten. Als iemand haar per ongeluk pijn doet, zit ze meteen in de hoogste boom en is ervan overtuigd dat diegene dat expres deed. Alleen gaat ze niet slaan, maar huilen en gillen. Als ik erbij ben, kan ik het wel sturen, maar ze moet het ook zelf kunnen. Daarbij speelt ze ook nog eens graag met jongens, die vaak een stuk fysieker spelen, beetje tegenstrijdig dus van haar. Ik heb geen tips, maar lees graag mee. Soms denk ik aan een kindercoach ofzo.
Niet zelf ervaring, maar een kindje van school vertoonde ook dit gedrag (kleuterleeftijd). Best extreem ook, zijn ouders hebben een tijdje met hem bij hulpverlening gelopen (gaat nu ook een stuk beter). Zijn moeder vertelde mij dat ze er wel nog steeds rekening mee moeten houden ook in wat ze hem aanbieden. Hij zou dus ook niet op een vechtsport moeten gaan of met speelgoed geweren spelen ed omdat hij het onderscheid niet goed kan maken tussen wat wel en niet mag en moeite heeft zich in te houden. Dus missch is judo niet zo'n goed idee? In ieder geval tot hij wat ouder is?