hoi dames, ik zie het even niet meer zitten! mijn zoon van 1,5 jaar is al enkele dagen stout, vervelend, enz. hij slaat, bijt, krabt, schopt in ons gezicht en op ons lichaam, hij gooit met alles en heeft zo al een glas dat op de salontafel stond met zijn autotje omver gegooid! hij wil ook niet meer bij mij zitten ofzo, het is echt altijd zijn zin die we moeten geven of het huis staat op stelten, ook in de supermarkt kijken mensen ons na als hij weer eens begint te tieren als hij iets niet krijgt! wat is dat toch met hem? ik kan er niet meer tegen, word er zo ontzettend moe van!
Is dit iets van de laatste dagen, of speelt dit al langer, (de situaties die je bijvoorbeeld beschrijft over de supermarkt)?
misschien een rare vraag, maar heeft hij toen hij kleiner was ook altijd zijn zin gekregen als hij iets wou?
Gewoon niet meer zijn zin geven.. Hij is nu op een leeftijd dat hij heel goed weet dat hij zijn zin kan krijgen als hij doordramt. En dat kunnen ze opeens doorkrijgen, en dan gaan ze het uitproberen.. Hier werkte vooral consequent zijn. Mijn zoontje kon ook wel boos worden als hij zijn zin niet krijgt. Maar als je 1 keer toegeeft (ach het is deze keer niet erg om die snoepjes in de winkel mee te nemen), geheid dat hij het de volgende keer weer probeert. En ook nog een stukkie erger, want vorige keer kreeg hij zo ook zijn zin. Gewoon grenzen stellen, en je daaraan houden. Het komt en gaat hier met fases. Nu ook weer een poosje. Hoever kun je je eigen zin doordrijven, wat gebeurd er als ik naar links loop als mama naar rechts wil. Zou ik niet hoeven tandenpoetsen als ik heel hard brul en worstel etc.. Het hoort erbij, en dat is een kwestie van opvoeden
Hoi, Het klinkt als een vervroegde peuterpuberteit. Dat begint gemiddeld rond de 2 jaar. Het ene kindje heeft er meer last van dan de ander. Wat me wel opvalt is dat je schrijft dat het alleen werkt om hem zijn zin te geven omdat anders het huis op stelten staat. Ik bedoel het volgende wat ik zeg goed he en zeker niet belerend bedoeld, misschien kun je er iets mee. Wanneer je in de meeste gevallen hem uiteindelijk zijn zin geeft dat is dat voor hem een gewenst resultaat. De volgende keer dat hij dan iets wil dan zal hij net zolang blijven drammen, huilen, krabben etc tot hij weer dat gewenste resultaat zal krijgen. Het kan dus zo zijn dat zijn gedrag steeds erger wordt om te kunnen bereiken wat hij wil. Het is nu aan jullie om hem te laten zien dat hij echt zijn zin niet krijgt als jullie dat niet willen. Dus als dat betekent dat het huis op zijn kop staat, of de halve supermarkt jullie na kijkt dan is dat maar zo... het is een kwestie van winnen. Als hij ziet dat jullie net zo lang volhouden tot jullie de strijd winnen dan zal hij steeds beter begrijpen dat hij moet luisteren en steeds minder weerstand gaan bieden. Klinkt makkelijk... maar is het natuurlijk niet... succes!
ik ben altijd consequent gebleven hoor en hij heeft nooit zijn zin gehad als hij zo reageert, integendeel zelfs, dus ik weet echt niet waarom hij het doet.
Ik zou idd hem zijn zin ook niet geven, hoe erg het ook is... consequent zijn. Mijn zoon begint hier nu ook mee, als hij iets heeft wat hij niet mag hebben bv de afstandsbediening, wordt hij ook erg boos. Ik geef er geen aandacht aan, pak de AB af en laat hem ff lekker tieren Ze moeten het leren... en misch de de peuterpubertijd begint het bij jou zoon eerder... sterkte er mee, heb verder geen tips voor je.
Mischien omdat hij er de leeftijd voor heeft om zijn grenzen te gaan opzoeken? Het is heeeeeel normaal gedrag op deze leeftijd en het wordt alleen nog maar erger (peuterpuberteit) Het is ook oa een kwestie van zn kracht ontdekken (het slaan ed) bied em eens een kussen aan als hij jullie wil slaan, wellicht dat ie daarop ook wel slaan wil. Zo kan hij toch zn kracht ontdekken zonder dat het vervelend is voor jullie. Verder is het werkelijke opvoeden nu begonnen. Dus ik wens je sterkte en blijf vooral consequent en probeer zoveel mogelijk het negatieve gedrag te negeren en het positieve/wenslijke gedrag te prijzen. Groetjes van een mama met kind in dezelfde fase
Over het slaan en schoppen nog even (verder ben ik het met de rest hier eens) Zodra jullie hem vast hebben oid en hij begint zo. Direct neer zetten of als je hem al niet vast had hem alleen laten (bvb als je in de kamer was dan ga je resoluut weg naar de keuken oid) Zal hij waarschijnlijk helemaal geen leuke uitkomst vinden van wat hij deed. Hij wilde immers dat jij deed wat hij wil....niet dat jij hem alleen laat, iets wat kinderen op die leeftijd vreselijk vinden. Zo beeindig je zijn gedrag en geef je hem meteen lik op stuk zonder hem daadwerkelijk lik op stuk te geven (hem terug te slaan oid wat uiteraard niet de bedoeling is). Word in winkels etc ietsje moeilijker want je kan hem uiteraard daar niet zomaar laten staan. Maar misschien kan je als je feitelijk al klaar was met winkelen resoluut naar huis gaan als hij zo doet. Dan krijgt hij zn zin niet en kan hij zn zin ook niet meer krijgen want jullie gaan naar huis. Als je niet in de gelegenheid komt om dit te doen dan ga je gewoon om die reden een keer naar een winkel waar het vaker voor komt dat hij vervelent word. Is even aanpakken nu maar als je er NU goed mee om gaat dan heb je er straks steeds minder problemen mee. Hij is je aan het uit testen en de uitkomst van die test is belangrijk voor volgende keren. Succes en onthoud: het is een faze, uiteindelijk is het weer afgelopen!
misschien helpt een korte time-out?? (met de nadruk op kort omdat hij nog zo jong is??) eventjes op zijn kamertje razen, of in de gang?? (liever niet in het bedje want dan wordt dat als straf gezien in plaats van een veilig plekje om te slapen).