Jeetje dat doe ik toch nergens. Juist niet, ik zoek graag de nuance. En ik spreek ook steeds over de meerderheid vd boeren die hier écht niet achter staan. En dat is voor velen erg lastig.
Er is wel een andere weg. Dat is dat de consument massaal overstapt op veganistische opties. En enkel nog ecologisch verantwoorde keuzes maakt. Dus ook voor kleding, inboedel, alles. Aangezien die weg te lang duurt moeten onze overheden ingrijpen. En de een zn dood is de ander zn brood. Ondernemen betekend ook met de markt meebewegen. Om het moment dat je geen nertsen meer mag fokken omdat we vinden dat dat zielig is en niet meer van deze tijd dan is dat zo. Als men vind dat de stint van de weg moet omdat deze onveilig is, dan gebeurt dat. Als schiphol 300 vluchten per dag moet schappen en lelystad AirPort niet open zal gaan wordt dat tegen enig protest allemaal toch maar geregeld. Als we allemaal overdag 100 als max mogen rijden dan heeft dat een paar weken en een flinke stapel boetes nodig maar dan snappen we het wel of volgen we gedwee. Maar wanneer er aan de meest vervuilende instustrie wordt verzocht om in te krimpen op de veestapel dan wordt me er toch een blik op ellende open getrokken. Daar waar een een heel mooi plan was van een zeer grote groep boeren wordt dat idee nu compleet overschaduwd door een groep criminelen die vrij spel lijkt te krijgen. Ja en de politie durft inmiddels ook niks meer na dat schietincident. Wat hier al gezegd werd. Zwart ingepakte hooibalen op de afrit leggen en asbest dumpen is gewoon om mensen echt te schaden. Plus vervolgens ook nog aannemers en saneringsbedrijven bedreigen… Daar is maar een antwoord op. Opsluiten en de sleutel weggooien. Ik merk dat het me echt zo vreselijk boos maakt. Van mij mogen ze heel rap het leger in gaan zetten tegen deze lui. (Landbouw)voertuigen afnemen en bedrijf per direct sluiten.
Klinkt als het perfecte plan (hoewel ik niet eens ben met veganistisch, maar iets minder extreem, bv alles biologisch), zou perfect zijn. Alleen…dat gaat je niet lukken in een vrij handelsland waar de inkopers bepalen wat er in de winkel ligt en prijs de belangrijkste prikkel is. Al zouden alle Nederlandse boeren biologisch worden (ik ben voor!), dan kunnen we onze producten niet kwijt! En de overheid gaat hier niets in doen, dus dit is gewoon niet realistisch.
Toch denk ik dat waar een wil ook wel een weg is. Maar het is wel gewoon een knop die bij echt iedereen dan om moet, dat zal niet gemakkelijk zijn om te bereiken.
Eens, alleen je laatste alinea draagt niet bij aan een oplossing al begrijp ik het wel, want ik voel die boosheid tav deze gasten ook. Het heeft niks meer met boerenprotest te maken en het zet een hele groep in een kwaad daglicht. Ik snap gewoonweg niet dat die lui dat niet zelf inzien. Je bereikt hier nul komma nul mee, je gaat zo niet krijgen wat je wilt. Ja op een bepaald moment wordt een situatie onhoudbaar. Dan gaat het niet alleen om stikstof maar om wat voor (on)gezonde wereld we nalaten aan onze kinderen en de generatie daar weer na. Het is jammer dat we er geen hogere prijs voor willen betalen, al ligt hier wel een schone taak voor de overheid. En ik snap ook niet waarom ik nog steeds zoveel files zie terwijl de benzineprijzen door het dak gaan, maar we in de supermarkt nog steeds wel het goedkoopste stukje vlees pakken. Ik hoop oprecht dat onze kinderen straks andere keuzes (kunnen) maken. Dat begint met ons. Dat je grond hebt en een familiebedrijf geven je geen eeuwige rechten. Waar zijn al die familiebedrijfjes bakkers, slagers, groentemannen van vroeger? Ik ken ze nog uit de jaren 80. Ik moest naar drie verschillende winkels voor de boodschappen van mijn moeder. Ik zat in de klas van de bakkerszoon. Toen kwam de grootste kruidenier uit Zaandam en zag hij zijn erfenis vervliegen. Mensen kwamen alleen nog op zaterdag voor de luxe broodjes. Schrijnend? Ja. En ze zijn niet uitgekocht, hebben geen enkele overheidssteun ontvangen. Het ging gewoon zo. Alle kleinere en particuliere zaken verdwenen. (Grappig genoeg zie je nu juist weer een opkomst van kleinere en kwalitatieve winkels.) Op wát voor manier dan ook, er móet iets veranderen. Maar met ongelukken veroorzaken en de maatschappij ontwrichten (door een kleine groep) verliest de héle groep het krediet waar ze recht op hebben. Noem mij één voorbeeld uit het verleden waarbij dit wél geholpen heeft.
We zijn gewoon zoveel luxe gewend (veel luxedingen zien we niet eens meer als luxe), en eigenlijk al generaties lang enorm aan het overconsumeren, dat even een stapje terug doen heel beangstigend aanvoelt voor veel mensen. Ik hoor ook veel geklaag vanuit NL, alles is duur (of onbetaalbaar zelfs) geworden hoor ik dan, maar als je dan doorvraagt wat er zoal duur is geworden dan hoor je toch met name dingen als: koffie, vlees, bananen, gemaksvoedsel, chips, douchegel/zeep, a-merk schoonmaakmiddel etc. Allemaal dingen die in zóveel landen heel spaarzaam worden geconsumeerd (of helemaal niet zelfs). Ik zou het daarentegen prima vinden om voor bovengenoemde zaken de Nederlandse prijzen te betalen, helemaal gezien het feit dat de salarissen hier flink lager zijn. Ik denk dat juist de mensen die het echt niet kunnen betalen helemaal niet zo klagen.
Dat idee heb ik dus inderdaad ook. Ik heb zelf heel weinig last van alles waar veel over geklaagd wordt. (Moet wel zeggen dat mijn energiecontract nog een jaar loopt, maar wij verbruiken met z’n zessen hetzelfde als een 1 pers huishouden volgens Essent en hebben zonnepanelen, betalen nu €25 per maand) Ik koop al die spullen al niet en leef nog steeds in enorme luxe, naar mijn idee
Meebewegen is inderdaad het beste. Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Zoiets is fases gaan doen lijkt mij beter dan gelijk alles afkappen. Ook onderzoeken van andere net zo goede opties is nog in volle gang. Ik denk dat gaan voor een compromis echt een betere optie is op dit moment. En de acties...ja dat is veel te heftig. Dat zou mijn manier helemaal niet zijn. Ik hoop zeker dat de boeren ook gaan inzien dat dit niet werkt en veel te gevaarlijk is.
We hebben het hier zeker niet slecht. Maar de groep mensen die moeilijk rond kan komen wordt wel steeds groter.. maar die zie je niet dagelijks in de rij staan voor een koffie of een broodje nee.. de meeste mensen lopen daar ook niet echt mee te koop. Nederland is een welvarend land en wanneer je dan in die welvaart achterblijft ondanks dat je werkt, ja dan kan ik me voorstellen dat er steeds meer woede ontstaat.
Toch merk ik dat de schaamte hiervoor steeds minder wordt. Waar in ‘mijn tijd’ angstvallig werd vermeden om te benoemen dat klasgenootjes niet mee konden met schoolkamp vanwege de eigen bijdrage van toen nog 125 gulden, zie ik nu op mijn eigen (middelbare) school en die van zoon dat hier vrij open over wordt gedaan, ook tussen leerlingen onderling. Ja, in sommige gezinnen is er weinig tot geen ruimte voor luxe en bij anderen klotst het geld tegen de plinten. Maar men is hier vrij open over en we leren leerlingen ook dat een samenleving gemêleerd is. Op zich gaan de meeste kinderen hier best goed mee om. Niet iedereen kan in Nikes lopen, merkkleding betalen of de nieuwste iphone aanschaffen. En ik merk eigenlijk dat vooral de ouders hier een punt van maken en de kinderen zelf er niet echt mee bezig zijn. In dat opzicht denk ik dat deze jonge generatie in sommige opzichten (zeker niet in alles!) wel wat wereldwijzer is dan hun ouders.
Dat zal denk ik ook komen doordat de ouders het zelf meer ervaren dan de kinderen, omdat zij toch degenen zijn die de rekeningen moeten betalen. Maar fijn om te lezen dat er steeds minder schaamte is hiervoor en hopelijk daardoor ook steeds meer oog voor elkaar.
Ik merk dat bij mijn kinderen op school ook dat de focus op dure merkkleding er totaal niet meer zo is als vroeger. Zowel basis als middelbare school.
En toch denk ik dat social media hier wederom een groot onderdeel van het probleem is: het lijkt namelijk alsof de hele wereld behalve jij je al die dure dingen kunnen veroorloven, en al die dure vakanties etc. Dan ga je je veel ontevredener voelen dan eigenlijk zou hoeven.
Klopt hoor, social media werkt daar ook zeker aan mee. Doordat je het overal om je heen ziet, word je er ook meer bewust van, van wat anderen hebben.. je hoeft insta maar te openen en je ziet de meest perfecte huizen en vakanties voorbij komen. Maar het is ook niet gek toch? Willen delen in de welvaart? Ik kan zelf niet zo tegen negativiteit en klagen, omdat ik dan zelf ook heel negatief ga denken. Maar ik zie wel degelijk meer mensen die moeite hebben met rondkomen of eigenlijk niks extra's kunnen doen.. ik bedoel te zeggen dat je niet van de drukke winkelstraten kunt afleiden dat het wel mee zal vallen.
Nee het zal zeker niet meevallen voor een groep mensen. Toch blijft het gek dat we ons vergelijken met mensen die het beter hebben maar nooit eens denken: jeetje toch wel fijn dat ik onder die warme douche kan stappen in mijn veilige huis, dat kunnen miljoenen mensen op wereld niet.
Was ook gisteren of eergisteren op 1Vandaag. Knulletjes van begin 20 die klaagden dat ze geen huis konden kopen. Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat er een groot probleem is op de woningmarkt, maar het komt echt over alsof die kinderen zo op die leeftijd een gespreid bedje verwachten met een mooi koophuis met tuin en dicht bij papa en mama. Volgens mij is dat ongeveer nooit de realiteit geweest. Wees voor nu blij met een gammel flatje achteraf, en laat het huis met jou en je salaris mee groeien. De jongeren van nu lijken echt alles gelijk perfect te willen. Hebben vaak duurdere spullen dan deze bijna-veertigers met topinkomen. Gaan voortdurend uit, uit eten en op verre vakanties en zijn hele dagen bezig met hun bitcointjes. Ook de kinderen die ons oude huurhuis gaan betrekken. Waren door het broekie van het makelaarskantoor uit 30 geinteresseerden als enige geselecteerd om te komen kijken. Hoe bevoorrecht zou je je dan moeten voelen. Man was daar voor de sleutels toen ze hun rondleiding kregen. Nog even los van hoe een smurfje van 23 blijkbaar rond de 4000/maand netto binnentikt om dit te kunnen betalen. "Oh nou ik weet niet hoor, er moet wel een hoop gebeuren". Het betreft een nul-op-de-meter huurwoning van 6 jaar oud met vloer die sowieso blijft en vol inbouwapparatuur, je zou met de beste wil van de wereld niets meer KUNNEN doen dan verven/behangen en je tuintje opleuken. Wat verwacht je in vredesnaam nog meer?