Ik ben een jaar geleden gescheiden en verhuisd naar een ander dorp met mijn 2 kinderen. Mijn ex man en ik konden niet meer samen leven, zo veel gezeik en ook ruzies. Maar ergens konden we elkaar niet helemaal loslaten en hebben we het zelfs nog even als lat relatie geprobeerd. Ik heb op een of andere manier erge bindingsangst ontwikkelt, dus ook dit werkte niet. Hij bleef proberen. We waren altijd wel een soort maatjes,beste vrienden en kennen elkaar door en door na 10 jaar. 2 weken geleden probeerde hij me nog te zoenen. En nu...nu verteld hij ineens dat hij een nieuwe vriendin heeft sinds vorige week. En ook nog iemand die ik ken en we mogen elkaar niet echt. Sterker nog ze doet haar uiterste best mij slecht te praten bij mijn ex. Dat moet dan straks gaan moederen over mijn kinderen, ik vind het heel eng. Daar komt bij dat ik met 2 kindjes zit die het nog vreselijk moeilijk hebben met de scheiding. Mijn zoon mist papa zo erg dat hij bijna elke nacht over hem droomt. Hij slaapt met zijn foto...hartverscheurend. en nu moeten ze papa straks in de weekenden ook noggaan delen met haar. Ik dacht dat ik graag wou dat hij verder zou gaan,maar waarom voel ik me nu zo klote? Ik kan wel blijven huilen, lijkt echt liefdesverdriet. Ik zou het liefst willen schreeuwen niet doen ik hou nog van je, wat hij eigenlijk ook best weet. Ik functioneer even niet hoe het zou moeten. Ik moet tegelijkertijd mijn kinderen troosten terwijl hij helemaal verliefd blijkt te zijn. Hij heeft altijd gezegd geen relatie meer te willen en dat de kinderen voor alles gaan. Maar deze vrouw is 36 en woont bij haar ouders, dus ik denk dat ze snel samen zullen wonen. Ik weet het even helemaal niet meer..mijn emoties vliegen alle kanten op. Het lukt me gewoon niet om het los te laten. Wat ik hiermee wil, ik weet het niet. Ik kan het nergens anders kwijt. Misschien iemand een goed advies?
Focus je eens hierop: Waarom denk je dat ze slecht is voor je kinderen, of voor je ex? Je mag haar niet, maar het klikt niet tussen iedereen. Dat wil niet zeggen dat ze slecht zou zijn voor hen. Dat zij jou zwart praat... sja... Vertrouw je je ex niet, dat hij daar niet doorheen kan prikken? Hij heeft nog gevoelens voor jou, zal dat misschien altijd houden (als het geen man-vrouw liefde is, dan wel maatjes-liefde) en hij kent je door en door. Als je haar lekker haar gang laat gaan, zal dat hem alleen gaan storen, toch? Vooral niet meedoen of tegengas geven. En bedenk ook eens: Weet je zeker dat je kinderen er zoveel moeite mee zullen hebben, dat hij een nieuwe vriendin hebt, of projecteer je je eigen angsten/verdriet? Laat vooral je kinderen zelf een mening over haar vormen. Probeer dit niet te beïnvloeden, want je gaat geheid aan het korste eind trekken.
Ik zeg niet dat ze slecht zal zijn voor mijn ex of mijn kinderen, ik vind het gewoon heel moeilijk. En ik zal hun echt geen mening opleggen en nooit een kwaad woord over hun vader of haar praten. Maar het is nog zo vers en vindt het gewoon erg dat ze hem dan ook al moeten gaan delen met een vreemde vrouw. Ik wil het graag loslaten echt waar, maar van binnen ga ik kapot.
Meis nieuwe relaties zijn altijd moeilijk... Maar het is tijd voor jou om je eigen leven op te pakken en hem los te laten. En nee dat is niet makkelijk.. weet er alles van. Maar denk niet dat zij per definitie slecht voor de kinderen zou zijn.. plus als zij daadwerkelijk negatief is en blijft over jou dan werkt dat voor haar geheel averechts. Zij praat alleen maar zo omdat zij zelf onzeker is namelijk en hem zo hoop te blijven strikken.
Jullie zijn een jaar geleden gescheiden maar jullie hebben elkaar volgens mij niet losgelaten omdat je schrijft dat jullie nog een latrelatie geprobeerd hebben.Je geeft ook aan dat jullie niet met maar ook niet zonder elkaar konden en dat je ex je recent nog probeerde te zoenen....Nu komt pas echt de realiteit binnen nu je ex een nieuwe vriendin heeft,nu is jullie scheiding gevoelsmatig pas definitief.Nu pas kom je aan verwerken toe,zo komt het op mij over. Het was/is voor jullie kinderen waarschijnlijk net zo verwarrend geweest het afgelopen jaar als voor jullie zelf,dit heeft tijd en duidelijkheid nodig.Je hoeft dit niet alleen te verwerken ,praat erover met vriendinnen,ouders of wie dan ook. Sterkte
Wat moeilijk voor je zeg! De vader van mijn kind heeft ook een relatie met een vrouw die meerdere malen aan heeft gegeven mij te haten en het beter zou vinden als mijn zoon nooit zou bestaan. Ik snap dus wel je gevoelens. Heel veel sterkte!
Jullie hadden al die tijd misschien geen huwelijk, maar wel een relatie. Nu is het definitief geëindigd en natuurlijk voel jij je er dan rot over. Het zal een tijdje duren om eroverheen te komen, maar ik zou hem los laten. Des te beter voor jouw hart en voor jouw toekomst. Heel veel sterkte, liefdesverdriet is één van de rotste gevoelens die je kunt hebben.
Je liefdes verdriet moet slijten, sterkte daarmee Maar ik zou wel met je ex in gesprek gaan uitleggen dat de kinderen hier echt niet aan toe zijn, dat het verstandig is om nu eerst de basis als gescheiden ouders goed te krijgen en zijn nieuwe vriendin pas na een jaar/half jaar aan de kinderen voor te stellen!
Misschien kom je nu hij door gaat er achter dat je misschien toch nog meer voor hem voelt als je dacht/wil. Het enige wat je kan doen is het los laten. Laten ze gelukkig zijn. Misschien is ze wel de leukste stiefmoeder voor je kindjes! Je kan altijd ingrijpen als het niet goed gaat, maar geef het een kans. Als papa en mama zich weer beter voelen dan gaan de kinderen het ook sneller en beter verwerken. Het is voor ieder beter~!
Omdat hij nu verder gaat met zijn leven voelt dat ws als definitief. Je kan nu beginnen met verwerken en het een plek geven en dat zal niet makkelijk zijn. Wat zij vindt en wat zij zegt, daar zul je nooit invloed op hebben probeer je daar dan ook niet druk over te maken. Het is aan je ex of hij daarin mee wil gaan of niet. Elke nieuwe relatie zal voor kinderen lastig zijn. Hoe lang de scheiding ook geleden is en wie de persoon ook is. Als kinderen blijf je altijd hoop houden dat je ouders weer samen komen. Maar ook een nieuwe partner went en ja..... Na een jaar is het niet gek als je weer een nieuwe partner krijgt. Het zal voor de kinderen even wennen zijn maar dat komt wel goed. Ik denk dat het voor hun juist fijn is dat het nu duidelijk en officieel is.... Iedereen kan nu beginnen met loslaten, verwerken en bouwen aan een eigen toekomst. Ws heb je dit gevoel omdat je nog gevoelens voor hem hebt. Je moet voor jezelf dus nagaan wat je wil en wat haalbaar is. Wanneer je hem echt niet kunt los laten moet je jezelf bedenken of er nog toekomst in zit. Is dat er dan zou ik nog een goed gesprek met hem wagen aangezien hij jou ook bog niet helemaal heeft losgelaten. Mocht hij hier hetzelfde over denken dan moeten jullie hier ook beiden volledig voor gaan, zeker voor de kids zodat het niet mislukt. Wanneer je denk dat dit niet haalbaar is moet je het accepteren en verder gaan met je leven, hoe moeilijk dat nu ook voor je is.