Ik heb jaren geleden een hbo opleiding afgerond naar ben daarna thuisblijfmoeder geworden... Nu (bijna) 4 kinderen later denk ik erover na om aan de slag te gaan, maar wil dan wel iets compleet anders doen. Zat zelf te denken aan een opleiding tot anesthesie assistent of verpleegster ( in ieder geval iets medisch) Het trekt mij vooral aan omdat je in de praktijk aan de slag gaat WIe studeert en heeft daarnaast een gezin? Welke opleiding doe Je dan? Was het goed te combineren met je gezin? Wat vond je van de opleiding? Pittig of goed te doen? Vraag aan de dames hier die al langer werken in medische sector, watdoe je precies? Heb je nog steeds plezier in je werk? Watzijn de positieve en negatieve kanten aan je vak? Hoor graag ervaringen
Ben zelf trouwens 30 jaar en zal waarschijnlijk 31/32 zijn als ik met de opleiding start...hoe oud waren jullie tijdens de studie
ik doe de opleiding verzorgende ig mbo 3 en ben daarnaast partime alleenstaande mama (co-ouderschap en vriendlief is chauffeur dus alleen in het weekend thuis) ga nu het laatste jaar in en ik vind het prima te doen. ook als ik alleen met de kleine ben. Moet alleen wel zeggen dat ik deze opleiding op mijn sloffen doe en er dus alleen bij tentamens en projecten echt tijd aan besteed. ps ben 34
Ik begin komend schooljaar met dezelfde opleiding als Suprise. Ook ik zat met de gedachte van ik wil iets anders doen, al geruime tijd ook hoor. Nu heb ik wel een aantal testen laten doen om te kijken of die opleiding nou echt wel bij me zou passen, of ik het qua leren en dergelijke aan kan, zodat ik niet straks ga zitten met een veel te zware opleiding en een pas geborene (ben uitgerekend voor 2 juli en de kleine meid zal wanneer de opleiding gaat beginnen zo rond de 6 weken zijn, er van uit gaand dat de opleiding begin september begint). Maar na dat uit al die tests toch wel een erg goede uitslag is gekomen heeft me dat toch wel over de streep getrokken. Qua niveau zal ik de opleiding met gemak aan kunnen en dat vind ik toch wel prettig, liever op mijn gemakje er door heen gaan dan dat ik eventuele stress er door zal krijgen. Normaal gezien zou ik anders weer starten rond die tijd met werken, alleenstaand hier dus (helaas) niet de mogelijkheid om thuis te blijven. Ik weet dus nog niet hoe het me af zal gaan, maar ik ga er met een goed gevoel in, krijg al ontzettend goede ondersteuning vanuit opleidingspunt gezien en ze zijn ook geheel op de hoogte van hoe mijn situatie er uit zal zien/ziet. Denk ook wel dat dat wel belangrijk is tot op zekere hoogte, vandaar dat ik ook voor de volwassen optie van deze opleiding heb gekozen. Tussen de "jongelui" te studeren lijkt me toch niet zon fijne motivatie ook. (ik ben zelf 23) Ik kan je alleen het advies geven dat als je het echt graag wilt, dat je er gewoon voor zou moeten gaan. Ik zou toch wel flink wat adviezen inwinnen, ook bij waar je de opleiding gaat volgen. Maar de gedachte wat mij echt over gehaald heeft om het toch gewoon te gaan doen was eigenlijk dat ik of weer (bijna) fulltime zou gaan werken of een opleiding waar ik toch meer motivatie voor had/heb. En dan maakt het eigenlijk niet zo heel erg veel verschil als het een opleiding is of dat je een baan hebt vind ik.
ik ben vorig jaar afgestudeerd als verpleegkundige en wordt er 26. Onze zoon wordt er zes. Hier duren de opleidingen tot verpleegkundige 3jaar. dus, mattèo was 2 toen ik er aan begon. kwestie van organisatie, vooral dan naar stage toe.Vooral omdat we hij niet graag naar opvang/familie deden. maar het is me met een flinke onderscheiding gelukt