Wij wonen nu vrijstaand, en het gaf mij echt lucht. Ons eerste huis was helemaal niet gehorig (redelijk nieuw), ons tweede huis vond ik wel best gehorig, 2 onder 1 kap, maar daar was eerst de vloer gemaakt voor 2 huizen, en daarop de tussenmuur geplaatst, dat schijnt gewoon gehoriger te zijn als wanneer het andersom is gedaan, dus eerst de muur zetten, en dan de vloeren. Maar mijn jeugd stond bol van 'wees nou stil, doe je muziek zachter, schoenen uit!, zachtjes de trap af, denk aan de buren!' Wij hadden echt nare buren vroeger, die om elke poep en scheet belden, of de politie op ons dak stuurde. Terwijl mijn ouders echt onwijs fijne en normale mensen zijn die juist heel erg opletten qua geluid. Maar ze hadden nou eenmaal 4 kinderen, en de buren niet, waardoor die op elke slak zout legden denk ik. Zelf was ik dus ook veel daarmee bezig in ons vorige huis: stil nou! de buren! geen muziek aan, want dat horen ze!' Ik hoorde namelijk zelf wel vaak hun muziek aan staan, en lopen op hakken binnen. Dat vond ik niet erg, maar ik wilde zelf echt niet tot last zijn voor de buren. Het is heerlijk dat dat nu over is. De kinderen moeten alleen stiller doen als ik er zelf last van heb, verder maakt het niks uit hoeveel herrie ze maken. Ook kunnen ze bij wijze van om 7 uur al naar buiten als ze willen, omdat er toch niemand in de buurt is die wakker van ze kan worden. Het geeft mij wel veel rust