Hoi dames, Om met de deur in huis te vallen,mijn zoontje bonkt. Sinds hij maanden geleden een oorontsteking heeft gehad is hij begonnen met bonken in bed. Toen de oorontsteking weg was is hij hier gewoon mee doorgegaan. Nu zegt het CB en de HA dat het bonken voortkomt uit pijn (oorontsteking) en het zichzelf niet meer in slaap kunnen krijgen,ook dingen verwerken van de hele dag heeft hier schijnbaar mee te maken. Mijn zoontje bonkt soms wel 7 keer per nacht,hij kruipt omhoog tot het einde van het bed,zit op handen en voeten en wiegt zichzelf steeds naar voor en achter,met als gevolg dat zijn hoofdje heel hard tegen het bed aan bonkt. Oorverdovend geluid,en aangezien mijn zoontje bij mij op de kamer slaapt heb ik dus elke nacht de taak om naar bed bedje toe te lopen,hem omlaag te trekken en weer verder te gaan slapen. Zijn er hier meer moeders die een kindje hebben die bonkt? En wat zijn jullie ervaringen hiermee? Wat ik heb begrepen is dat er niks aan te doen is,ze hebben het zelf ook niet door namelijk,mijn zoontje zit in een soort trance als hij bonkt. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Hoofdbonken Hoofdbonken Drs. T. de Vos- van der Hoeven De eerste keer is het vreselijk schrikken voor de ouders. Plotseling begint hun kind met zijn of haar hoofdje tegen de bedrand te bonken. Geschrokken gaan ze bij het kind kijken in de hoop het kind er mee te kunnen laten stoppen. Maar het kind lijkt niet echt bereikbaar. Veel ouders wennen er na enige tijd aan, al blijven ze bijna allemaal wel aangeven het vervelend te vinden Is dat bonken nou normaal? Hoofdbonken komt vrij veel voor bij jonge kinderen en is over het algemeen iets waar de ouders zich geen zorgen over te hoeven maken.Bij zo'n vijftien procent van de jonge kinderen komt hoofdbonken voor. Het ontstaat vaak rond de acht/negen maanden. Meestal stopt het gedrag na enkele maanden, sommige kinderen houden het langer vol. Bij kleuters komt het gedrag bijna niet meer voor. De meeste kinderen bonken rond het slapen gaan. Ze schijnen zich er nauwelijks van bewust te zijn. Veel kinderen maken er ook een monotoom geluid bij. Dit brommen zien we ook wel bij kinderen die niet hoofdbonken, maar zichzelf met dit brommen in slaap helpen. Over het algemeen gaan kinderen niet zo ver dat ze zichzelf werkelijk verwonden. Sommige kinderen krijgen wel blauwe plekken op hun hoofdjes. Maar gek genoeg ervaren deze kinderen ook dan meestal geen pijn. Bij het hoofdbonken is het kind heel erg in zichzelf gekeerd. Het hoofdbonken bij het slapen gaan heeft dan ook niets te maken met hoofdbonken van een kind wat kwaad of gefrustreerd is. Deze kinderen gaan heel bewust bonken met hun hoofd. Kinderen die bonken bij het slapen doen dit onbewust. Waarom bonken kinderen? We zien het gedrag van hoofdbonken soms ook bij kinderen die last hebben van hun hoofd of van hun oren. Zij bonken met hun hoofd om het vervelende gevoel kwijt te raken (wat natuurlijk niet werkt) en om hun frustratie over de pijn te uiten. Medisch onderzoek kan in dit geval dan uitkomst brengen. Wanneer de ouders ook overdag tekenen zien dat het kind last lijkt te hebben van zijn oortjes (rode oortjes, wrijven en duwen tegen oor etcetera) is het altijd verstandig de huisarts te raadplegen.. Maar bij de meeste kinderen is het hoofdbonken een manier is om tot rust te komen, eventuele spanning af te reageren en een methode om in slaap te komen. Het is te vergelijken met schommelen of in de wagen rijden, iets waar jonge baby's heel positief op kunnen reageren. Maar waarom gaat het ene kind nou wel bonken en de ander niet? Dit lijkt gedeeltelijk afhankelijk te zijn van in hoeverre het kind andere manieren heeft om eventuele spanning af te reageren en hoe gevoelig het kind is voor spanning. Hoofdbonken is een tic net als duimzuigen, nagelbijten, plukje haar draaien, met de vingers trommelen etcetera. En tics zijn over het algemeen een uiting van spanning. Vaak zien we ook een toename in het bonken vlak voor dat het kind een nieuwe stap in ontwikkeling maakt. Steeds vaker wordt er ook gedacht dat het te maken heeft met de rijping van de hersenen. Naarmate de hersenen meer rijpen stopt het bonken vanzelf. Uit onderzoek is gebleken dat jongens twee keer zo vaak met hun hoofdbonken dan meisjes. We zien vele verschillende verschijningsvormen van het hoofdbonken. Het bonken verschilt met name, flink in sterkte. Het ene kind schud alleen met het hoofd heen en weer, terwijl een ander beweegt met het hele lichaam, half liggend met de knieën op getrokken, bonkend met hoofd ergens tegen aan. Wanneer is het wel een probleem? Wanneer een ouder kind (boven de zes/zeven) het nog doet, kan dat wijzen op een problemen in de ontwikkeling. Maar in dat geval zal er veel meer aan de hand zijn en zal er ook veel andere problematiek bij het kind te zien zijn . Enkel hoofdbonken op deze leeftijd hoeft absoluut geen probleem te zijn. Wanneer er problemen zijn is het hoofdbonken enkel een van een aantal symptomen. Zo zien we hard hoofdbonken regelmatig bij kinderen met een autistische stoornis. Deze kinderen bonken ook vaak overdag. Een ouder kind bij wie het hoofdbonken geen onderdeel is van een groter probleem, kan er op een gegeven moment toch graag van af willen. In dat geval kan een arts proberen met een gedragstraining het kind het bonken af te leren. Wat is er te doen aan het hoofdbonken? Over het algemeen hoeft er niets gedaan te worden aan het hoofdbonken. Wanneer het kind zichzelf geen pijn doet of beschadigd hoeft er niets te gebeuren. Maar veel ouders vinden het bonken, volkomen begrijpelijk erg naar en willen graag iets ondernemen om het bonken minder te maken. Het kind minder laten bonken is moeilijk, maar er kan wel voor gezorgd worden dat het kind minder hard kan bonken. Vaak helpt het voldoende om de bedrand te bekleden zodat het bonken geen pijn doet. En wanneer dit niet voldoende werkt kan overwogen worden het kind tijdelijk in een campingbedje te leggen. Tegen deze stoffen zijkanten kan het kind zich niet bezeren en heeft het bonken ook minder effect. Wat soms ook kan helpen is de dag heel rustig afbouwen. Een half uur voor het slapen gaan al de lichten wat lager, rustig op schoot naar een liedje luisteren of een verhaaltje en zo het kind helpen tot rust te komen Het rustgevende effect van het bonken is dan niet altijd meer nodig. Ook kan gekeken worden of het kind te veel spanning in de dag ervaart. Door wat meer regelmaat en minder spanning in de dag te brengen kan het hoofdbonken soms ook afnemen Verder moet het hoofdbonken toch zoveel mogelijk op zijn beloop gelaten worden Belangrijk is dat er zeker niet teveel aandacht gegeven wordt aan het hoofdbonken. Wanneer het kind aandacht krijgt wanneer het bonkt zal het dit ervaren als een beloning voor het hoofdbonken en dit houdt het enkel in stand. Niets doen toch vaak het beste Bijna in alle gevallen verdwijnt het hoofdbonken naarmate het kind ouder wordt. Gewoon geduld hebben lijkt in dit geval dan ook het beste advies.
Hoi. Hier ook een bonkend kind. J heeft geen oorontsteking oid gehad, maar (vooral) 's ochtends vroeg hoor ik het hem doen. Hij slaapt dan idd nog half en na een aantal keer stopt hij vanzelf. Als ik ernaar toe ga (slaapt op eigen kamer) wordt hij vaak wakker en wil niet meer verder slapen. Ga ik er niet heen slaapt hij verder en slaapt dan gerust nog minstens 1 uur. Ik zat er zelf ook aan te denken om een topic te openen, maar je was me voor. Ik weet zelf dus ook niet wat ik eraan kan doen. Edit; lees nu bovenstaand. Mijn gevoel was correct, niet te veel aandacht aan schenken.
mn zoontje heeft het kort gedaan ( geen oorontsteking) maar bij hem meer een soort verwerken van indrukken denk ik. Hij deed het vaak als hij moe was. Hier geen aandacht aan geschonken en het was na een paar weken vanzelf weer over. In jouw, best heftige geval, zou ik de bedranden tijdelijk bekleden zodat hij zich niet zal bezeren. Niet zo modisch, maar wel praktisch bijvoorbeeld: ZÖLLNER Hoofdbeschermer "Basic" Jersey - online bestellen! - babywalz
Bedankt! Het artikel had ik inderdaad ook gelezen,ik besteed er ook weinig aandacht aan,want het werkt toch niet. Bekleden van de rand bedacht ik me ook,tot CB en HA dat afraden,voor kleine kindjes is het stikgevaar aanwezig. Mijn zoontje is ouder,maar ontzettend nieuwsgierig. Ik ben bang dat als ik zijn bedje bekleed,ik erop kan wachten tot hij het los leeft kunnen krijgen,en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn wil ik niet eens aan denken. Het blijft een lastig iets,wat ik wel zeker weet,is dat ik er meer last van heb dan dat mijn zoontje heeft. Je gaat je toch afvragen wat er in hem omgaat,of je iets fout doet,of je iets moet veranderen in zijn ritme of iets dergelijks. Maar zijn bonk gedrag is vrijwel altijd hetzelfde,rustige of drukke dag,dat maakt weinig uit. Wel is mijn zoontje een enorme actieve dreumes,alles moet onderzocht worden,hij is altijd onderweg of met iets bezig.Ook wil hij dingen veel te snel kunnen als wat hij daadwerkelijk aan kan,ik denk dat daar misschien de frustratie inzit. Mijn broertje was vroeger ook een bonker,gelukkig weet ik van mijn moeder dat het ooit overgaat Wel weet ik ook dat zelfs de buren het kunnen horen hahah!
Ons zoontje is ook een actief en ondernemend manneke. Misschien dat het daar vooral mee te maken heeft? Je zegt zelf al dat er geen verschil in dagen zit, rustig of druk. Dus ik denk niet dat je iets 'fout' doet. Anders had het cb of ha misschien ook wel gezegd? Ik weet dat mijn zus & man het vroeger ook hebben gedaan.
Hier ook een hoofdbonker.. de oudste en idd na diverse keren ooronsteking gehad te hebben. Ik probeer er niet teveel aandacht aan te schenken.. ze doet het om in slaap te komen. Na een drukke dag vaak langer dan na een rustige dag. Volgens mij is het ook erfelijk. Ik weet dat mijn schoonmoeder het deed, en mijn man tot een paar jaar geleden ook nog! Ik vind het heul irritant omdat ze er ook wel eens bij zingt of mama, mama, mama roept/zegt. Soms kan ik er zelf niet van slapen.. Ik hoop maar dat het gauw overgaat. Haar zusje (slapen samen op een kamer) en zijzelf lijkt er geen hinder van te hebben.
herkenbaar ontzettendtrotsemama! Mijn zoontje maakt er soms ook een geluid bij.. soms wel irritant hihi. Je raakt er ook wel aan gewend hoor,ik hoor sochtends nog weleens van mijn moeder (ik woon bij mijn ouders helaas) dat hij weer flink heeft lopen bonken vanacht? Maar dan heb ik er compleet doorheen geslapen,dus dat is wel fijn!