Echt respect! Ik weet 1000% zeker dat jij het goed gaat doen. Zij krijgt zoveel liefde van jullie en dat zal ze altijd onthouden Hier is het ook zo dat de oudste ff bij komt om advies te vragen hoe zijn haar in model moet (Ben nu wel elke keer mn bus haarlak kwijt.... hihi!) en welke kleding en schoenen leuk zijn. Vind dat ook echt leuk dat ze eerst bij mij komen om te pijlen en dan evt naar papa toe om verder advies.
Super bonusmama ben je zeg! Een moederhart heeft altijd liefde over <3 Moest ik een relatie krijgen met een man met kinderen (ben alleenstaand) dan zou ik ook zijn kinderen in mijn hart sluiten, eender of ze wel of geen bloed zijn. In een moederhart is er altijd plaats!
Dank jullie wel meiden we gaan van de week shoppen. Op vakantie heeft ze een duikbrevet gehaald. Nu mogen we allemaal duiken. Op kleine meid na dan haha.... Het mag niet met 20 maanden. Aankomende week de vuurdoop. Manlief gaat werken en komt vrijdag pas weer terug. Heel erg wennen en op vakantie een stukje heropvoedt. Ik vind het een leuke uitdaging met mijn bonusdochter. Hopelijk vindt zij het ook. Vakantie vond ze heerlijk om na zoveel jaar weer weg te zijn. Leuke foto's ook met zn 4en. Echt een gezinnetje. Zo voelt het ook. Natuurlijk zal er ook heel wat frustratie komen... Meiden en kamer opruimen = kansloos haha. Maar ze moet. Ook stekkers uit het stopcontact of stoel aanschuiven zit er niet in. Dus steeds (niet boos) herinneren. Het slijpt er vanzelf in. Hopelijk gaat ze terug kijken op wat mooie jaren. En ik geef van de week echt wel updates hoe en wat haha. Of ik Mn haren al uit Mn hoofd trek of op Mn tong moet bijten.
Whahaha zal toch wat zijn.... Zie ons elkaar niet te lijf gaan met keukenmessen Nee ze hebben goede afspraken gemaakt. Welke tijd naar bed, wat er verwacht wordt en als hij er niet is en ik wat vraag dat ze mag puberen maar niet gelijk hoeft te weigeren. Gelukkig vraag ik niet zoveel van haar en vraagt ze vaak of ze kan helpen of even op de kleine meid moet passen als ik boven stofzuig of iets. Ze is echt wel heel lief en wil ook heel graag, dus het gaat wel werken. Ondanks der puberbuien. Die waaien wel weer over haha. Dan zit ze meer zichzelf in de weg dan mij. Wel grappig om dat te zien. Over een tijd zijn we er allemaal aan gewend over 3 maanden wordt ze al 15. Ze moet wel wat meer naar buiten van ons. Bij haar ma mocht ze 20 uur per dag achter der telefoon en laptop zitten. Hier niet.... Zo dat is een aardverschuiving. Maar voor haar best wil. We willen niet dat ze zoals haar moeder eindigd, dik uitgezakt rokend en drinkend op de bank met een dekentje tot je naar bed moet en niet naar buiten gaan. Want dat moeten de kinderen voor je. We zeggen ook dat we snappen dat de omschakeling niet altijd even tof is en dat hangen echt wel mag, maar niet 7 weken lang zonder daglicht. Het gaat wennen, het duurt alleen even en zo leert ze hier ook meer mensen kennen. Nu even vangrails wat strak, even duidelijke regels. Later de teugels weer wat laten vieren. Hier een weekend zijn, is anders dan hier wonen. En dat weet ze. We komen er wel morgen eerst schoenen kopen, ze heeft niets... Beetje jammer. Haar moeder wilde niets kopen ondanks dat de zool er onder uit viel. Want ze ging toch naar der vader en der moeder gaf ook als antwoordt, als je hier heen wil komen moet je werken en je verdiende geld er in stoppen. Bonusdochter zegt, ze snapt het niet, pappa gaat me niet meer brengen, dan moet ze me komen halen, maar aan haar antwoord heb ik al gemerkt dat ze dat niet van plan is. We hebben een leuke vakantie gehad, nu het echte leven opbouwen. Hopelijk ga ik het goed doen. En voelt ze zich gewild en gewenst. Zou het erg vinden als het niet zo zou zijn. Ik hou echt van der. Ik probeer haar de laatste jaren op weg naar een mooie vrouw zoveel mogelijk mee te geven en te ondersteunen. Ze hoort bij deze familie.
Zal inderdaad wel een hele aanpassing zijn voor haar, maar zo te horen komt dat allemaal wel in orde! Fijn ook dat er nog eens duidelijk besproken is hoe en wat door de papa. Jullie zijn goed voorbereid, en dat is ook al veel lijkt me! Gaat helemaal goed komen!
Ja uiteindelijk is hij de vader en ga ik geen beslissingen nemen als het niet hoeft. Alles maar dan ook alles wordt met elkaar besproken (behalve als ze verliefd is, of als ze vrouwendingen met mij bespreekt, dan overleg ik alleen need to know en moet hij doen of zijn neus bloedt haha) Zij gaat dat ook niet proberen uit te spelen, want we overleggen ook gewoon waar zij bij zit en haar vader heeft het laatste woord. Ik ben op dat gebied haar moeder niet en soms zeg ik ook, geef mij even om je vader er op voor te bereiden, dan vraag je het aan hem. Dan weet ze dat ze er beter uit komt negen van de 10 keer. Alleen als haar vader iets gezegd heeft, dan is het zo, of ik er wel mee eens ben of niet. Het gebeurt dan. Als ik er van af ga stappen, dan gaat ze ons uitspelen en dat heb ik haar oom uitgelegd. En dat accepteert ze. Ze zegt zelf wel behoefte te hebben aan regels en duidelijkheid en dat zegt een 14 jarige. Ik ben ook zo blij dat ik zo'n mooie band heb met mijn man. We kunnen alles bespreken en leven met eigenlijk dezelfde regels. Ik ben alleen wat soepeler, maar ja. Ik snap het ook wel, het is zijn kleine meid, daar is hij zuinig op!
Ow vond ik ook zo lief van bonusdochter, zei ze mocht je weer zwanger worden en niet kunnen lopen (bekkeninstabiliteit) dan draag ik mijn zusje wel naar boven (ziet ze als volbloed en gaat er ook zo mee om) en dan hoef je haar niet te tillen en help ik met stofzuigen en de afwas. Smelt smelt smelt. Komt ze dan zelf mee. Ik heb het echt getroffen met zo'n bonusdochter
@pluis ik hoop dat ze zo ook op mij en het gezin terug kijkt als ze later groot is. Ze heeft het er nu al over, als haar vader wat overkomt tijdens de dienst, dat ze bijmij wil blijven en niet terug wil naar haar moeder. Als ze een jaar hier in woont, kan ze ook niet zomaar weggehaald worden. Daar was ze al helemaal gelukkig mee. Want ze wil nooit meer terug. En ja ze is en blijft een puber... Met alle nukken. Gelukkig kan ik er om lachen, want van het meisje naar een puber op weg naar een vrouw. Het is een moeilijke weg. Gelukkig ben ik heel geduldig en trek ik mezelf het niet persoonlijk aan. Het is gewoon zwaar om puber te zijn al die hormonen
Even een update Hier ja. Goed. Eerst vakantie gehad, 2 weken wennen aan elkaar. Nu rolt ze 4 weken mee in het dagelijks leven hier en we merken dat ze voeding heeft gehad en opvoeding mist. Veel kleine dingen die we bij moeten schaven... Het zitten met een rok jurk of korte broek, benen laag en niet uit elkaar op de bank, dan kijken mensen letterlijk de poes in. Douchen, minimaal om de dag en niet 1x per 2 weken. Ze sterft nog steeds van de luizen, bij haar moeder opgelopen en die heeft er maanden niets aan gedaan ,dus hier in ene nee... Luizen, toen keken we haar na.... Duizenden luizen en neten. Ze heeft zo'n dikke bos touw op haar hoofd. Onverzorgd en niet borstelen. Elke keer niet ik zeggen ga nu eens.... Avond eten gaat goes, ondanks ze 'anti' groente is, wat ze opschept eet ze op. Soms hangt ze 14 uur achter der laptop op de bank en we hebben als regel moeten stellen minimaal 1 uur per dag naar buiten, op een gegeven moment zat ze met het lekkere weer 5 dagen binnen. Dat willen we niet, ga de omgeving ontdekken, want je moet binnenkort hier naar school, sporten, muziekmaken, werken, ga eens kijken waar het is. Hoe lang je er op fietst. Ze ziet niet in waarom het belangrijk is om te bewegen, want die heeft jaren stil gezeten. Ook het ik ben niet moe... Dan ga je maar lezen in bed, nu heeft ze redelijk ritme. Van 2 uur snachts gaat ze nu met haar 14 jaar om 22.15 en komt ze ipv 12.00 nu om 9.00 der bed uit. Het gaat langzaam, maar de nare gewoontes slijpen er langzaam uit en dan is er ruimte voor nieuwe gewoontes. Ook als het er is moet je het opmaken, want je weet niet wanneer er weer eten is. Dat is nu gelukkig ook minder aan het worden. Er is hier altijd eten. En voor mij wennen dat ik 24 uur een meid op mN lippie heb ene keer heel gezellig maar andere keer mis ik wat privacy. Maar ja dat wordt beter als ze binnenkort weer naar school gaat. Dan is de dag wat meer verdeeld. Nu is het even doorbijten haha. Met de kleine meid is ze geweldig, speelt met haar geeft haar toetje, pakt spullen voor haar. Zegt de kleine meid, zus dinken en dan krijgt ze de beker in haar handen geduwd. Dan gaat ze drinken voor der kleine zusje maken. Ze ziet haar ook als vol zusje, delen ijsjes, eten, en doen vanalles samen. Echt lief om te zien. Ze gaat zo liefdevol met haar om en haar zusje geeft dat ook terug. Dus op wat preken over gedragsregels na gaat het goed. Ze moet scherp hebben waar de vangrails staan en waar ze tussen moet blijven. Ze doet het ontzettend goed, maar ze blijft af en toe een puber en met veel merk je dat ze te oud is geworden in een korte tijd en aan de andere kant nog een kleine meid is die geborgenheid zoekt. Ze zit veel bij me en we doen dingen samen zonder de kleine meid. Nu ik zwanger ben merk ik dat ik wat meer geprikkeld Ben en snel moe. Ze weet het nog niet. Eerst de echo volgende week, daarna vertellen we het pas. Want ze zal het niet voor zich kunnen houden. Dus ik moet me soms inhouden haha. Maar het gaat wonderbaarlijk goed op de luizenplaag na...
Owh bah die luizen onze bonusdochter heeft daar ook een poos last van gehad toentertijd. Konden we ook bijna niet vanaf komen... jammer genoeg pakte ook haar moeder niet door... Die liet het mij doen, omdat kennelijk wel doorpakte Naja, het was bij haar op een bepaald moment zo erg dat we zelfs een heel stuk van haar mooie lange haar hebben geknipt. Het zat zo vol met neten dat er geen beginnen aan was. Wel fijn om te horen dat het verder met wat horten en stoten goed gaat met je bonusdochter. Het heeft tijd nodig, maar daarvan zijn jullie je terdege van bewust
Ja hatelijk die neten zaten echt 10 per haar Brrr... Van het weekend wordt er door ml ook een stuk van haar haar geknipt (opgegeoiwd in een kapsalon dus hij kan knippen haha). Ze heeft 1 bericht gehad van der moeder... En al gewend? Dat was het. Zij dus nou dit gedaan, zus geregeld sport en muziek. En der moeder. Ik vind die sport not done en hele preek. Dus zij nou mam pech voor jou. Ze gaat namelijk sportief paaldansen. Mag van ons goed voor het lichaam en in normale kleding. Nu vroeg ze of haar moeder nog van plan was om alimentatie te gaan betalen en haar moeder zegt helemaal niets meer. Maakte er ook van dat ze nu moest gaan werken om naar haar moeder te kunnen. Wij hebben alleen gezegd na al die jaren halen, gaan wij haar niet brengen dus moet haar moeder het zelf regelen wanneer en hoe ze doet moet zij weten. Dat wordt toch helemaal het omgekeerd naar je moet werken om je moeder te zien. Bonusdochter zelf zei al, mij moeder snapt het echt niet.... Ze wil niets voor haar dochter doen en niets van haar dochter hebben. We zijn ons er echt van bewust dat het tijd nodig heeft, maar we komen er wel!
Whahaha moet je bonusdochter zien als je zegt frisse lucht, ga Ff naar buiten, dan krijgt ze zo'n lang gezicht dat ze haar kin stoot aan de drempel. Hoe allergisch kun je zijn. 14 jaar en buiten is stom. Verder gaat het goed. Maar heel eerlijk ik ben wel weer blij als school begin, dan heb ik iets meer vrijheid, privacy. Overal waar ik ga, gaat ze mee. Maar zelf iets doen, nee ho maar, dus even met ma praten over de zwangerschap kan nooit. Met manlief moet ik fluisteren daarover, want ze zit boven aan de trap te luistervinken. Dus ik loop ook dag en nacht op mN tenen, daarnaast moet ik beneden telefoon meenemen als ik boven moet bellen, anders luistert ze mee. Ze moest dat altijd bij haar moeder omdat die leugens vertelde, maar krijg dat er nu eens uit. Ach komt tijd komt raad, ze ziet er al een stuk gezonder uit. Is al een heel stuk afgevallen, want kreeg bij der moeder vies en vet, op chocola na niets in huis. Ze probeert zich hartstikke goed aan te passen, maar het gaat niet over nacht.
Ik denk dat ze een soort van verlatingsangst heeft...niet gek toch? Ze is van de hel in de hemel gekomen. En niet naar buiten willen, snap ik ook wel. Ze is geen klein kind meer die met de buurtkindjes kan gaan spelen. Met pubers ligt dat veel anders (heb zelf 2 dochters van 17 en 15). Het is niet meer van: hee, hallo, hoi, ga je mee dit of dat doen.. Hopelijk als haar school begint, kan ze zich aansluiten bij een groepje...Dat zal ook echt niet meevallen op die leeftijd (helaas). Dan zal het er ook aan liggen hoe ze zelf is. En haar uitstraling. Besef dat het heel moeilijk is in haar situatie. Het moeilijkste moet nog gaan komen hoor, als de school begint. Ik heb je verhaal net gelezen en ik vind het super wat jullie doen! Wat een mooi verhaal!
Er zullen vast nog wel eens moeilijke periodes komen. Sowieso door de puberteit en je hebt best kans dat ze na jaren van verwaarlozing best nog een keer een terugval heeft. Maar volgens mij gaan jullie er hartstikke goed mee om en komt dat wel goed. Gefeliciteerd met je zwangerschap.
@mumija ja klopt ze hoeft niet naar buiten om vrienden te maken, al heeft ze er wel 1 vriendin al. Maar we vinden wel dat ze moet weten waar de tandarts is, de huisarts, het ziekenhuis, het winkelcentrum, het station (dichtstbijzijnde is 10 minuten fietsen als je doortrapt) haar nieuwe school, sportschool en muziekschool zijn ook 20 minuten fietsen en is ook handig als je die weet te vinden. Dus even doelgericht wat opzoeken, ow zit dat hier. En ja ze ging altijd het huis uit om bij haar moeder weg te zijn en zat daar bij iemand anders binnen. Ik merk dat ze nu meer kleur krijgt frisser uit gaat zien. Al gaat ze een rondje hardlopen of even door het park slenteren. Even lopen om de geest wat frisse lucht te geven. Goed voor der en 5 dagen achter een laptop binnen mag gewoon niet. Ze is trouwens een makkelijke puber hoor, daar ben ik wel blij om. Denk dat ik meer moeite krijg met die kleine die rondloopt, die heeft een kort lontje Pffff heeft bonusdochter nooit gehad. @tupp ze gaat hier ook naar maatschappelijk werk, ze zit vol haat richting haar moeder nu ze ziet hoe het hoort en hoe het was. We hadden dat.bij haar moeder ook al geregeld. Ze heeft ook hulp nodig alleen liefde is helaas niet genoeg. Je ziet soms echt rare storingsreacties en het alles stiekem moeten bekijken en op de trap afluisteren. Dat hoeft niet, als je vragen hebt worden ze beantwoord en als ze wat wil zien kan dat. Dan wordt er uitgelegd waarom het wel of niet mag en heeft ze er vrede mee. Het is vermoeiend, maar ik kan er niet boos worden, alleen herhalen, het is hier anders en ze mag dingen tegen spreken als ze het maar kan onderbouwen. Er wordt serieus naar geluisterd en dat is nieuw voor haar. Ze is een binnenvetter en gelukkig vertelt ze mij veel. Alleen wat ze diep voelt is niet goed en heeft ze echt hulp bij nodig. O ja uitstraling hebben we wat van gezegd. Madam heeft namelijk snel de neiging om ongeïnteresseerd neerbuigend te kijken als iemand tegen haar praat. Dat os precies haar moeder en elke keer als ze zo doet zeggen we er ook wat van en dan leggen we ook steeds uit dat het niet is om te pesten. Maar dat het weerstand bij mensen oproept en dat, dat niet nodig is. Ze komt in een klas die al gevormd is en met die attitude komt ze nergens, daarom had ze ook geen vrienden op de andere school. Dus we proberen daar iets in te sturen.
Wat doen jullie dat super!! Hopelijk is ze snel van die lelijke beestjes af, bah bah. Erg dat haar eigen moeder zo ongeïnteresseerd is. Niet te begrijpen gelukkig krijgt ze nu een tweede kans bij jullie om de liefde en aandacht te krijgen die hoort voor een kind. Een dikke proficiat met je zwangerschap ook trouwens!
Meijtje, Ik heb het nog gezegd en blijf het zeggen: vind het echt geweldig van je wat je doet. Want het is me toch duidelijk dat het grootste deel van de zorg voor haar op jouw schouders terecht komt. Nu, ik denk ook wel dat je daar een zekere voldoening uithaalt als je het gevoel hebt dat je haar iets bijbrengt, niet? Ik zou dat toch hebben... Naarmate de tijd vordert kan het alleen maar beter gaan met haar heb ik zo het gevoel. Het is wel een feit, wat hierboven ook gezegd wordt, dat je haar niet in alle richtingen kan sturen. Dat buitenkomen bvb vind ik ook zeker iets dat ik zou aansturen, maar als ze niet wil kan je haar natuurlijk ook niet dwingen. Bepaalde karaktertrekken en gedragingen die ze nu heeft (blijkbaar onder invloed van de mama zo gekomen) zullen er ook wel uit gaan als jullie haar daar op wijzen. Het lijkt me dat je haar op een volwassen manier (met gesprekken en uitleggen waarom en niet enkel maar vermanend of afkeurend) benadert en ik geloof echt dat je daar op termijn het meest mee bereikt. In elk geval, een dikke pluim wil ik je geven, want ik weet zelf uit ondervinding dat dit niet vanzelfsprekend is voor je. Mensen die niet in de situatie zitten vinden dat stiefmoeders altijd alles voor hun stiefkinderen moeten doen uit liefde enz enz, maar in realiteit is dat helaas niet altijd zo voor de hand liggend...