En ineens besef ik.. mijn kleine meisje is echt geen baby meer. Ze is echt zo lief, heeft het geweldig gedaan het eerste jaar... Sliep veel, de borstvoeding liep en loot nog top. Nauwelijks ziek geweest of kwaaltjes gehad. Was gewoon erg tevreden.. is een gemiddelde baby mbt haar ontwikkeling.. heeft ook weing structuur nodig, en dagje minder slaap, maakt dat ze extra lang uitslaapt de dag erna.. als haar broer haar weer eens een knal verkocht lachte ze vrij snel weer.. etc... etc.. voor mij was dit onvoorstelbaar in vergelijking met het eerste jaar van ons zoontje.. Maar aan alle periodes komt een eind.. en nu zitten we al een aantal weken in haar tweede levensjaar.. ze krijgt kleine driftbuitjes.. als mijn zoon haar weer eens te hard 'knuffelt' trekt ze zowat al zijn haren uit en valt hem echt aan. Is ze druk aan het oefenen om op eigen beentjes te staan en lopen.. ze brabbelt erop los.. soms denk ik het te verstaan.. soms is het te verstaan.. En met dit mooie weer gebeurde het dan toch ineens.. broer en zusje zaten samen buiten te spelen... samen.. grote broer deelde het speelgoed en zusje was blij dat ze eindelijk met haar grote broer 'samen' speelde.. en we zien het steeds vaker.. soms spannen ze zelfs samen.. gooit mevrouw eten op de grond vindt meneer dat best stoer van zon kleine dame.. dus gooit hij het erachteraan.. Ok ok. Best irritant.. maar oh zo leuk... het heeft hier echt een jaar geduurd voordat grote broer kleine zus zag zitten.. maar het ijs is gebroken lijkt het.. en nu is het mijn taak om niet in lachen uit te barsten als ze samenspannen tegen mama en papa.. We zaten vorige week in de jacuzi met z'n 4en en toen had ik ook zo'n voor het eerst moment.. ons meisje wilde niet vastgehouden meer worden maar samen met haar broer ravotten.. ze had de zwembandjes om en hollen door de jacuzi.. kopje onder en kwam weer boven en had de meeste pret.. Best even wennen voor deze mama om eens zelf achterover te gaan zitten en te ontspannen ipv een baby/dreumes/peuter te vermaken.. Fases.. ze zijn allemaal leuk.. ze lijken allemaal leuk.. maar ze waren ook (bijna ) allemaal leuk.. Waarom ik het even kwijt wilde weet ik niet.. ben misschien benieuwd of het herkenbaar is.. Hoe je broer en zus naar elkaar zit groeien, hoe je beseft dat je baby geen baby meer is maar zelfstandiger wordt.. hoe je toch heel langzaam weer wat meer 'jezelf' wordt na 4 jaar zwangeren en babies