Ik word helemaal gek van mijn familie die zich continue met mij en ons leven bemoeien. Kort over mijzelf: ik ben 26, student, alleenstaande moeder, vader niet in beeld, woon op mezelf en moet rondkomen van een studiefinanciering. Zij zeggen: winny gaat niet naar restaurant want dat doet ze niet met haar baby. Ik zeg: ik ben nog nooit meegevraagd en ikzelf heb er geen geld voor. Zij zeggen: winny komt niet op een verjaardag want ik ontloop mensen (ben mensenschuw ofzo) ik zeg: ik kom maar maak het niet te laat wil dat Dano op tijd naar bed gaat, hij slaapt erg slecht op het moment. Ik mag niet vragen aan mensen die roken (ik rook zelf niet) als ik bij hun thuiskom met Dano of ze misschien ff niet kunnen roken of anders ff in de keuken of buiten. Dano is niet ingeent net te jong en ja ik vind de mex gr eng en ja als ik het kan voorkomen probeer ik dat te doen. Zij zeggen: ik leef geisoleerd, bescherm hem te veel, heb smetvrees enz. Zij zeggen als Dano bij iemand op schoot zit en ik kijk naar hem dat ik geobsedeerd ben...mag ik niet naar mijn eigen zoon kijken!??? En ga zo maar door. Ik moet voor maandag 2 werkstukken inleveren en heb daarna 1 week de tijd om mijn examen te leren (2 boeken) en dat ik dan niet kom of eerder weggaat snappen ze niet. Nee ze vinden het alleen maar vervelend dat bv mijn tante aan mijn moeder vraaft waarom ik niet kom of al weer weg ben, dat vind mijn moeder vervelend. Weet je wat ik vervelend vind, als ik een onvoldoende haal of als ik op vistite ben en Dano gaat heel de tijd huilen omdat hij moe is, want hij kan niet slapen ergens anders, dat doet hij al niet vanaf het begin en ik heb het echt geprobeerd, maar ja dat wordt dan weer gezien als, dat hij de baas is en ik nooit wat kan doen. Ook is het raar dat ik niet bij mensen thuiskom die ziek zijn. Is dit allemaal nou echt zo raar, ligt het nou echt aan mij? Ik kan het niet voor 100% vermijden, dat weet ik ook wel! En dan proberen ze me jaloers te maken en een schuldgevoel aan te praten met: ooooh je had er echt bij moeten zijn, het was superrrrrrrrrrr gezellig!!! Pfffffff...hoe kan je een mens nog meer vernederen en kleineren en onzeker maken!!!:x Sorry, maar ben echt ff verdrietig...ipv dat er wordt gezegt, so jij doet dat maar ff goed in je eentje zeg, huishouden, baby en school. top meid!!! Neeeee natuurlijk niet.......stel je voor, dat is veel te moeilijk voor mensen!!
oh meid toch , snap heel goed dat je je verdrietig voelt ! Persoonlijk kom je op mij over als een goede moeder die het beste voor heeft met haar kind ! Het is gewoon erg pittig school , huishouden de zorg voor je kindje alles bij elkaar . Dan lijkt het me logisch dat je niet erg lang op verjaardagen blijft hangen enz enz enz. Kan je niet gewoon eens tegen je moeder zeggen hoe het is ??? dat ze ook respect voor je mag hebben dat je het beste wenst voor je kind en daar ook naar handelt en dat je graag je school wil halen en dat alles samen heus niet makkelijk is . veel sterkte meid hoop dat je er uit kan komen met je familie !
Winny meid je doet het echt goed! Je kijkt naar wat je kindje en jijzelf aankunnen en handelt daarna. Ik heb verder geen adviezen maar ik heb respect voor je, petje af!
Joh kom eens een beetje voor jezelf op zeg! Dat laat je je toch allemaal niet vertellen?! Kop op en show some spine! Iedere alleenstaande mama verdient respect en steun en al helemaal van haar familie! Dit kan toch niet zo? Gewoon keer flink kwaad worden!
hier gaat het helaas afentoe presies hetzelfde... ook ik bescherm mn dochtertje... en dan krijg ik van me moeder te horen als zij haar even op schoot heeft en keihard begint te huilen... en ik pak mn dochtertje terug... zegt ze "ja wat jij doet is presies hetzelfde als dat mijn broertj steeds om geld vraagt en krijgt omdat hij anders doorgaat met zeuren..." ik zou haar gewoon lekker moeten laten huilen.. ja dag! kreeg van een kennis van mij te horen ( ook omdat mn ma meerdere keren zei "ach kap tock met die borstvoeding de fles is veel makkelijker") dat vrouwtje zij "weetje waarom je ouders vaak zo doen tegen je .... omdat ze zien dat jij je kindje anders opvoed dan wat hun dede jij werd misschien vroeger gewoon mee genomen afentoe naar een verjaardag waar gerookt zou worden... en nu ziet ze dat jij daar wel mee uit kijkt... dus mischien zien je ouders het zo dat HUN het vroeger anders hebben gedaan en mischien iets minder goed was dan wat jij nu doet... ( al hoeft dat niet zo te zijn) beetje moeilijk uit te leggen maar ik hoop dat je het snapt! ik wil iig zeggen dat ik het knap vind van je .... ook borstvoeding geven en studeren! ( mij zou het niet gelukt zijn)
hi winny kan alleen maar zeggen respect hoor ! weet je wat het is... vaak weten mensen gewoon niet waar ze over praten. alleenstaand moeder zijn is niet niets. mensen denken het te weten, maar je ervaart het pas echt als het je overkomt he. buiten dat..... je doet het nooit voor iedereen goed en kan nooit iedereen tevreden stellen. stel jezelf als doel je kleine ventje dano en jezelf voorop te stellen en tevreden te hebben en laat een beetje power zien... je bent geen stoeptegel die over zich heen kan laten lopen toch. vaak dwing je daarmee respect ook beetje af als je niet te onzeker overkomt. zo werkt dat in ieder geval bij mij wel hoor. heb ook gewoon werk 4 dagen, huishouden,, zoontje met driftbuien en al, opvang enz. maar ik laat me niet vertellen wat ik wel niet moet doen. straks nog deels opleiding erbij vanui nieuw werk.... maar ik weet dat ik dat allemaal wel red. uiteindelijk moet je gewoon dat doen wat goed voelt en als anderen er anders over denken prima... maar ze hoeven je niet te kleineren enz en dat mag je ze best zeggen. succes knuf
Nou, dan zeg ik het toch gewoon.. Ik vind het ontzettend knap, dat je als alleenstaande mama voor je zoontje moet zorgen, je ondertussen studeert en ook nog eens alle eindjes aan elkaar moet knopen. Respect! Enne.. je moet helemaal zelf weten hoe jij voor je kindje zorgt. Tis jouw kind, en je hebt gewoon het beste met hem voor..
Nou meid, komt op mij over dat je het gewoon goed doet allemaal! Misschien moet je een brief schrijven aan je familie en daarin zetten wat je op dit forum hebt gezet. Misschien snappen ze het dan een beetje.....
Ik zit met open mond je verhaal te lezen. Meeste wat je schrijft vind ik niet meer dan logisch. Ik ga ook niet bij zieke mensen op visite en wil ook niet dat er bij mijn dochter gerookt wordt. Marley slaapt overal dus daar kan ik helaas niets over zeggen, maar ik kan je wel begrijpen. Een kindje heeft regelmaat nodig. En die geef je nu als moeder. Je kindje is nog maar klein en kan niet voor zichzelf opkomen, dus moet jij dat doen als moeder. Een moeder dat alleen maar het beste wil voor in de toekomst. Ik weet het is moeilijk omdat het fam. is, maar laat ze lekker kletsen. Laat ze maar eens in jouw schoenen staan. Meis ik vind dat je het goed doet heb echt respect voor je. Ik ben nog niet eens aan het werk en mijn vriend is maar een paar dagen in de week niet thuis en ik vind het al moeilijk. Petje af hoor
Eerst wil ik je mijn complimenten geven Studeren en Alleenstaande moeder zijn vind ik heel knap! Doorzetten zo hoor je doet het voor je toekomst! Maar je verhaal... Ik liet het mij niet zeggen. Anderen hoeven niet voor mij te gaan praten dus. Ik zelf ben ook voorzichtig met mijn zoon (ja hij is mijn dierbaarste bezit ) Als ik ergens ben met mijn zoon vraag ik de anderen ook om in de keuken te roken e.d. en naar een restaurant kan ook niet 1,2,3 dat betekent Oppas regelen voor mijn zoon. En natuurlijk kijk je naar je kindje als hij bij iemand anders zit, ik kan mijn ogen ook niet van mijn zoontje afhouden En op verjaardagen blijf ik ook nooit lang hooguit 2 a 3 uurtjes, dan is mijn zoon alweer bekaf en daar moet ik rekening mee houden. Normaal zijn we met kerst een hele dag bij mijn oma, maar dit jaar ga ik een middag met mijn zoon anders weet ik dat het veel te vermoeiend is voor mijn zoon... een hele dag visite de 1 is nog drukker dan de andere... nee gewoon een paar uurtjes en dan vind ik het wel prima Gelukkig begrijpen mijn ouders dit. Dus herken je punten echt heel goed! Het alleenstaande moederschap is gewoonweg heel anders dan als er 2 ouders zijn, je moet altijd oppas regelen e.d. maar mensen zien dit pas als ze er zelf alleen voor komen te staan. Laatst mailde een vriendin dat haar zoontje ziek was en haar man was weg, dat ze vond het maar niks alleen thuis zitten 's avonds met haar zieke zoontje... toen dacht ik echt even "wat moet ik dan?" ik moet het altijd alleen doen als mijn zoon ziek is, dag en nacht. Heb het maar niet gezegd tegen haar
Lieve Win, ik weet dat t misschien een beetje late reactie is.. Ben niet vaak meer op t forum.. Maar je doet het echt geweldig!!! En meis, als er iets is.. bel me dan! Als je xtje wat af wil spreken of wilt kletsen, ben er voor je he! (ook al is t contact beetje verwaterd!) Laat je niet kisten door je familie, probeer anders te praten met je moeder en laat weten wat jij vind! Het is jouw zoontje, jouw leven, jij bent degene die anders met een ziek kind zit, of met een oververmoeid kind, of met onvoldoende resultaten op school! zij niet, zij leven gewoon lekker door en hebben er geen last van. Mensen zijn egoistisch, maar het is niet eerlijk om jou een schuldgevoel aan te praten, zeker niet zulke naaste familie leden die dat mogen doen!! Dikke knuffel meis.. en echt je doet het goed!
Hoi allemaal! Bedankt voor al jullie lieve reacties! Dat had ik echt ff nodig! Ik heb al die tijd alles gelezen, maar had echt even geen tijd gehad om te reageren En yes...ik heb een 6,5 een 7 en een 9,8 gehaald voor mijn examens en werkstuk. Oh oh oh wat ben ik blij!!! En trots, dat mag gezegd worden neem ik aan Ik had die dag erna (maandag vorige week) een gesprek met mijn moeder, ze komt dan altijd oppassen en toen ik uit school kwam zei ik (ik weet niet meer precies hoe het ging, maar ongeveer) "ik vond het niet zo leuk wat je gister tegen me zei aan de telefoon" zei zegt: ja en! Ik nou ik vond dat gewoon niet leuk! Zei zegt: dus!:x Ik bleef rustig en ging verder...(ik zat te koken toen ze zo reageerde, als zij haar verhaal kwijt wil ben ik 1 en al oor en als ik begin te praten is het niet boeiend ofzo?!) Ik heb haar verteld dat ik besloten had om niet naar mijn zusje te gaan 4 dec sinterklaasavond omdat ik daar mijn redenen voor heb en ik hoef me daar niet in te verdedigen, ik heb netjes aan mijn zusje verteld dat ik niet kon komen vanwege mijn examens enzo! Toen vroeg ik of ze het vervelend vond dat die mensen aan haar vroegen "waar is winny?" (ze had 'm door volgens mij) en zei "nee hoor vind ik niet erg"(ik d8 uhuh...maar goed ik ging er maar niet op in) en ik vroeg, waarom zei je het dan tegen mij? Ze zei iets van dat mensen dan zo gaan doen of denken ofzo, ik zei nou dat is dan maar zo, ik bepaal zelf wanneer ik kom en wanneer ik ga en die gene die jarig was heb ik tegen gezegd dat ik maar ff zou blijven vanwege mijn examens en die had er geen problemen mee en als ze er wel problemen mee had dan had ze dat tegen mij moeten zeggen en dan ga ik niet tegen elke visite hetzelfde verhaal ophangen want dat vind ik onzin. Toen zei ze dat ze dat niet wist. Ik zei ook over dat restaurant dat ik dat niet eerlijk vond, want 1 ik word nooit meegevraagd en 2 ik heb er geen geld voor. En blijkbaar geef ik een bepaalde houding naar mensen dat ze bang van me worden ofzo dat ze dan niets durven te doen of te zeggen of met Dano ofzo ik weet het ook niet precies. Ik zei nou ok misschien heb of geef ik die houding, maar jullie nemen die houding zelf aan, dat is niet mijn schuld, dat doen jullie zelf, ik zeg niet dat jullie moeten bibberen P) als ik binnen kom (hahaha ik moet er nu ff om lachen hoor) Daar vond ze dan wel dat ik gelijk in had, zo zei ze het niet, maar daar kwam het op neer. Nou goed, verder hebben we het er niet over gehad meer en doen we net alsof er niets aan de hand is...tja zo kan het ook! Ik heb in ieder geval ook gezegd dat niemand er zich meer mee moet bemoeien, dat het mijn kind is, ons leven en ze horen te respecteren hoe ik mijn kind opvoed (of dat nu goed of fout is in hun ogen!) Toen zei ze dat dat puur uit bezorgdheid is, nou ik zei dat is niet nodig! Iedereen die al kinderen heeft en die nog geen kinderen hebben bemoeien zich altijd met mensen die net een kindje hebben, alsof ze het altijd beter weten, kijk eerst is naar je eigen kinderen (heb namelijk een probleem zusje) en voor diegenen die nog helemaal geen kinderen hebben moet zeker hun mond houden en ik hoor ze dan wel wanneer ze kinderen hebben! (de boosheid komt weer boven) Dus ik denk dat ik nu wel duidelijk ben geweest...zo was het ongeveer
kan alleen maar zeggen... goed gedaan en gefeliciteerd met je cijfers en weet je... sommige dingen blijf je af en toe gewoon houden. mijn ouders regaeerden ook nogal heftig toen ik vertelde dat ik weer contact heb met ex. vaak komen dingen uit bezorgdheid enz maar toch. maar gewoon blijven noemen dat het jouw keuzes zijn en ze heus niet elke keer wat hoeven te noemen. Bij mij helpt het en buiten dat houd ik met bepaalde dingen dan gewoon wat afstand. heb een goede band en benoem het als ze vragen of ik ex weer heb gezien of wanneer die komt maar ga niet in details over hoe het was nog momenteel... ligt bij hen ook nog te gevoelig. zij weten ook dat mijn gevoel voor hem er nog is maar ook dat ik daar nu niets mee ga doen... maar soms blijven ze erop hameren en dan zeg ik maar: er is contact punt uit en ik snap dat jullie het goed bedoelen maar zijn mijn keuzes en zolang het geen verdere schade toebrengt ga ik kijken of dat contact voor luuk (zoontje) klan blijven je hebt dus overal wel wat, maar idd wees duidelijk... goed dat je dat nu gedaan hebt
Ik ben ook een alleenstaande, studerende moeder. De vader is wel in beeld en doordat ik allimentatie krijg heb ik het financieel iets makkelijker. Ik krijg juist heel veel complimenten van iedereen dat ik het zo goed doe. (behalve van de vader, die heeft altijd commentaar en nodigt zichzelf dan ineens uit om te komen eten maar ok) Krijg ook echt super veel hulp van vriendinnen die even komen oppassen enzo. Maar hoe close is jouw familie dan? Dat je zo vaak dingen met elkaar moet doen. Bij ons hoeft het gelukkig nooit is altijd vrijwillig. Maar laat ze praten trek je er niks van aan, volgens mij doe je het heel goed. Denk wel dat het toch wel belangrijk is om ook nog bij mensen te komen. Als je weinig steun krijgt van je familie kijken of je op een andere manier een sociaal netwerk kan krijgen waar je op terug kan vallen. Ik woon bijv. in een flat waar alleen studenten met kinderen wonen en dan heb je toch steun aan elkaar. Had de rest nog niet gelezen maar echt super goed van die cijfers.