Borderline en zwanger worden

Ik ken iemand met borderline. Schat van een mens en een enorm toegewijde moeder! Ik weet niet waar je bang voor bent? Voor stigmatisatie en afwijzing? Of misschien of je het wel aankunt?

 

Nou ik toevallig ook een moeder met borderline, en daar gaat het helaas niet helemaal van een leien dakje. Dus zou vooral met je iemand in gesprek gaan die je kent (behandelaar?) want volgens mij is iedere bordeliner weer anders.

 

Klopt, iedere borderline is anders.
Mijn zus heeft ook borderline en ze wilt niets liever dan een kindje!
Hoewel hun financiële situatie nu minder is, gaat het over het algemeen toch steeds beter met haar. Ik zie haar wel als een goede moeder.
Je moet een goede en stabiele man hebben als je borderline hebt.. dit is het beste en dan weet je ook zeker dat je er nooit alleen voor hoeft te staan als het even minder gaat.

 

Misschien is het handig om te kijken of je begeleid kan worden tijdens de zwangerschap? Ik kan me voorstellen dat het voor iemand met borderline erg zwaar kan zijn (hormonen enzo).

 

Tja de ene persoon met borderline is de andere niet, ik ken iemand die echt wel in staat zou zijn een kindje op te voeden, die is wel onder behandeling maar zeer stabiel en borderline beheerst haar leven niet.

Maar ik ken ook iemand met borderline die zwanger is en ik me toch ernstige zorgen maak omdat zij wel erg last heeft van de borderline zoals geen/weinig geld, weinig verantwoordelijkheidsgevoel etc.

Ik ken jouw niet persoonlijk, dus kan niet oordelen, borderline staat over het algemeen negatief bekend omdat deze mensen manipuleren en nog meer dingen maar eigenlijk moet er naar individu gekeken worden.

Jij weet hoe "ernstig" jouw borderline is en van daaruit moet je kijken al dan niet met behandelaar of het wel/niet verstandig zou zijn.

 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet positief bevooroordeeld ben. Als juf heb ik al meedere gevallen meegmaakt waarin een moeder (lijken bijna altijd wel vrouwen..) borderline heeft.

Vaak hebben de kinderen het niet makkelijk en moeder eigenlijk ook niet. Ik begijp het helemaal dat je een kinderwens hebt, die hebben we hier immers allemaal. Maar het lijkt me heel goed om onder begeleiding zwanger proberen te worden, zo bereik je uiteindelijk het beste voor je kind.

 

Ik denk dat het er erg aan ligt hoe je zelf in het leven staat en hoe je om gaat met je borderline...
Als je een stabiel leven hebt, alles mooi op orde, wat overigs gewoon hééééél erg goed kan als je borderline hebt! , waarom niet?

Als je er 1000000% achter staat en je partner ook.. Nou meid, ga er voor!!!

 

Ik heb beroepsmatig veel te maken met vrouwen met borderline en helaas, wanneer er kinderen in het spel zijn zijn er heel vaak (ernistige) problemen.

Deze kinderen (ook wel KOPP genoemd: Kinderen van Ouders met Psychiatrische Problemen) heb in dat soort gevallen zeer te lijden onder de toestand van de moeder. Helaas zien we die kinderen later vaak terug in de hulpverlening onder niet al te beste omstandigheden.

Ik oordeel dus nu als hulpverlener. Je kunt je dus afvragen hoe objectief mijn beeld is Ik zie natuurlijk alleen de mensen bij wie het mis is/gaat. Met de borderliners die het prima doen in het leven heb ik niets te maken..

 

Ik denk dat het eraan ligt hoe je er zelf mee omgaat. Zelf heb ik ADD en ben zodra ik zwanger was naar mijn behandelaar gestapt voor begeleiding voor de zekerheid (ook door vroegere depressies enwe waren bereid dit uit eigen zak te betalen). Van haar begreep ik juist dat het goed was als je wordt begeleidt om problemen te voorkomen, ik wordt ook vanuit het ziekenhuis extra begeleidt. Zelf denk ik dat het weleens wat veel is, zeker omdat er nog geen echte problemen zijn, maar ze geven allemaal aan dat je beter problemen kunt voorkomen dan er te laat achter komen.

 

Oef, lijkt me wel moeilijk om mee te maken. Ik snap dat jij als hulpverlener er natuurlijk mee om leert gaan, maar ik schrik toch wel een beetje van je bericht. Komt dus meer voor (en heeft ernstigere gevolgen) dan ik gedacht had.

 

De moeder van mijn stiefzoon heeft Borderline en haar kinderen staan onder toezicht. Zij heeft moeite met het beheersen van haar impulsen, manipuleert veel, trekt op negatieve manier de aandacht, hangt vaak in de slachtofferrol enzovoorts. Ze slaat ook regelmatig door naar de andere kant: Helpt de kinderen (mijn stiefzoon is bijna elf) met aankleden, knuffelt en tilt de kinderen op zoals je dat bij een twee jarige doet enzovoorts. Bij haar is verplichte hulpverlening gewoon noodzakelijk, hoewel het een hartstikke lieve vrouw is. Ze doet het allemaal niet expres, maar dat maakt het soms heel moeilijk.

 

Zeg, het is niet de bedoeling dat je je hier enkel aanmeldt om 6 keer hetzelfde topic te openen, verspreid over het hele forum, om maar zo veel mogelijk antwoorden te krijgen.

Je had hier al een topic, je heb in het zw-club-forum een topic, bij het vraag-de-vk-forum heb je een topic en nu heb je er vanmiddag blijkbaar weer een geopend (deze dus). Allemaal met exact dezelfde vraag. Al de berichtjes die je tot nu toe heb gepost bevatten exact dezelfde vraag in een weer-nieuw-geopend-topic...

Op antwoorden die je krijgt reageer je zo goed als niet, of je reageert met: ik zal het met mijn behandelaar bespreken... om de volgende dag weer een nieuw topic te openen waarin je hetzelfde vraagt, terwijl je het antwoord eigenlijk al weet (en dat is met je eigen behandelaar bespreken, wij kennen je niet)...

Ik had in je topic gereageerd (gisterenavond laat nog notabene) en wilde nu dus gaan kijken. Kijk ik hier, zie ik dat het weer een nieuwe is en dat mijn antwoord in 1 van de andere 30 topics staat... En dat je deze wss heb geopend (terwijl ik gisteren om 22:45 nog gereageerd had) omdat je oude wss op pag. 2 beland was...

Persoonlijk vind ik dat nogal irritant en opdringerig. Ik wil je helpen door te antwoorden, maar als je vervolgens iedere dag een nieuw topic opent met dezelfde vraag om meer reacties te krijgen, of omdat het je te lang duurt voor je een reactie op je oude topic heb, en ik daardoor mijn eigen antwoord niet meer kan vinden tussen de 30 dezelfde topics...
Dan vind ik dat irritant...

Heb een beetje geduld. Als je niet binnen 10 uur 40 reacties krijgt hoef je niet gelijk 4 nieuwe topics te openen zodat je maar weer op pag. 1 staat in de hoop nog meer/sneller reacties te krijgen.

 

Je kunt voor een adviesgesprek qua medicatiebeleid, naar het sint andreas lucas ziekenhuis in amsterdam. Daar zit een poppoli die op dit gebied gespecialiseerd is bij mensen die een kinderwens hebben en psychische problemen, medicatie gebruiken. Succes verder.