daar heb je ook zeker gelijk in mag nooit n excuus zijn om je kindjes grof te behandelen ik zal niet alles perfect doen maar ben blij ik nooit maar ook nooit iets engs heb gedaan ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen en heb alles therapien gedaan alles wat ik maar kon om zo goed mogelijk met andere om te gaan
Ik doe ook niet alles perfect en heb geen borderline.. Perfect bestaat niet.. Gelukkig niet ! De moeder van ts laat zich helpen. Dat vind ik al heel wat. Nogmaals mijn antwoorden zijn gebaseerd op mijn eigen (slechte) ervaring. En vanuit die ervaring zou ik mijn moeder nooit laten oppassen.
Vind t heel spijtig voor je Maartt, maar gelukkig is niet iedere persoo met b-line zo. Ik heb er heel wat mee te stellen gehad en nog steeds. Dan nog ik weet waar t weg komt en ze heeft de nodige jaren therapie gehad. Maar idd sorry het blijft mijn mams... En oma van Mel. T is ook een acceptatie... Haar hondjes zijn belangrijker dan onze verjaardagen. Dat kut... Maja t is nu eenmaal zo. Ik heb er mee leren leven, geaccepteerd en hou t zo ver nodig op afstand. Haatdragend zijn is ook niet alles... Wat je ook mee gemaakt hebt.
Je kan daar best ook met de afdeling waar ze straks opgenomen wordt over praten ( als je moeder dat OK vind ) maar die zullen niet zeggen wat je moet doen hooguit met je meedenken. De ene persoon is de ander niet met of zonder borderline. Ik zou denk ik gewoon kijken hoe het met je moeder is na de opname en daarna beslissen wat je doet. Wie weet is ze dan weer veel stabieler ( of niet .. dat moet dan blijken ) ik denk dat jij en je moeder daar dan samen een beslissing in moeten nemen. Sterkte !
In zo'n geval zou ik mijn moeder niet laten oppassen. Jjij en je kinderen kunnen je moeder altijd zien als jij erbij bent, lijkt me wat veiliger. Ik zou mijn dochter bv. ook nooit toevertrouwen aan mijn vader. En ja, dan zullen er vast mensen zijn die zeggen: het is je vader, hij heeft je opgevoed etc. Maar mijn vader weet eigenlijk niks van zijn kinderen. Een tijdje terug vroeg hij me zelfs of ik hem kon vertellen 'hoe lang een zwangerschap eigenlijk duurt?' (die man heeft zelf 3 keer een kind gekregen...). Mijn vader is er helemaal nooit geweest voor ons, opvoeden deed mijn moeder alleen en mijn dochter is zonder duidelijke reden best bang voor hem (hij straalt 'iets' raars uit). Hij kan nl. ook best agressief worden zonder duidelijke reden. Dus als iemand zegt dat ze haar kind niet aan haar moeder (of vader) zou toevertrouwen, dan is daar meestal wel een reden voor hoor.
In zo'n geval ook begrijpelijk idd Islah. Dat zou voor mij een boel veranderen Maar hier lees ik dt ze al oppaste en dat har dochter t ook leuk vind... Waarom zou dat moeten stoppen? Puur omdat ze nu aangeeft dat t even niet gaat? Ik vind dat die actie juist beloond moet worden ipv afgestraft. Das voor b-line juist erg als je ineens dingen gaat veranderen.
het is voor iemand als ons ook heel moeilijk als ineens dingen weg vallen of als je word afgestraft omdat je borderline hebt je toch je best wil doen maar het soms niet gaat zo als je wilt dat het gaat wij hebben misschien net iets mee gebreken maar ook iemand zonder borderline kan dingen hebben waar je bang voor bent als een borderliner zelf de stap neemt om opgenomen te worden is dat echt een onwijs grote stap en echt onwijs knap er zijn er echt heel weinig die dat doen zij staat echt sterk in de schoenen omdat zij haar fouten durft toe te geven...
Ja dat vind ik dus ook... het is een ziekte/stoornis. T is niet zo dat zij alles expres doen. En ik vind dat je daarom dingen wel een beetje moet relativeren. Maar ik heb ook vaak genoeg zo een half jaar geen contact met me moeder want zij kan het verleden niet los laten terwijl ik allang verder ben en ik schaam me soms echt kapot. Maar haar kleinkind doet ze niks... zolang t maar van korte duur is want na 3 dagen staat ze op instorten. Ik hou er dus gewoon rekening mee.... Ga niet eeuwen boos zijn omdat ze me zoveel geflikt heeft... en een discussie er over aan gaan heeft ook geen zin. Ze weet namelijk toch alles beter. Maar ik woon in NH en zij in Drenthe en ik noem dat een mooie veilige afstand
Als ze zelf kan aangeven dat het minder gaat dan zou dat een teken zijn voor mij dat zij goed genoeg kan signaleren wanneer ze niet op kan passen. Waar ik wel even op wil wijzen is dat er waarschijnlijk een kans is dat haar medicatie veranderd, aangezien ze toch achteruit gaat terwijl ze op haar huidige medicatie is. In de periode dat ze uiteindelijk thuis is en moet wennen aan de medicatie zou ik haar nog even niet laten oppassen. Dit is namelijk iets wat jij en haar niet onder controle kunnen hebben, als de reacties op de medicatie fout gaan.
Knap idd van je moeder dat ze aangeeft dat het even niet gaat. Wil even iets heel duidelijk hebben. Ook al heb je borderline dat betekend nog niet dat je een slecht persoon bent. Ja je hebt het. Maar niet elke borderliner haalt streken uit zo als sommige dat noemen je hebt ook de rustige en normale personen daar onder zitten. Die moeite hebben met hun emotie.s en er alles aan doen om andere daar niet onder te laten lijden. Het word eens tijd dat er eens meer begrip komt voor mensen met borderline. Je kiest er niet voor het is als of je daar voor kiest. Was het maar waar. De mensen die altijd zo daar over oordelen of stigmatiserend. Borderline mensen over een kam blijven scheren. Begrijpen werkelijk waar niet wat deze ( ziekte betekend). En vaak doet het pijn om te lezen dat je in een hoek geduwd word waar je niet in gedrukt wilt worden. Zo te lezen is oma wel goed voor het kleinkind en geeft op tijd aan dat het minder gaat. Dat betekend idd dat oma inzicht heeft in haar ziekte. Na wat rust en dergelijke zal ze weer sterker terug komen. En prima instaat zijn om weer op te passen als zij dat wilt. Mijn zusje heeft bps die ontkend het nog steeds. Mijn moeder heeft pbs nooit een diagnose gesteld. En toch zijn het twee mensen waar van ik weet dat ze een super goed hart hebben. Ben zelf de eerste die het probleem erkend. Kijk gewoon na de behandeling hoe het gaat. Toon begrip. Vaak willen we alleen maar begrip een erkenning van( van leed wat niet te zien is van buiten af) T.s maak een keuze. Als de tijd daar voor weer rijp is. Nee kan altijd.
Ik denk dat jij niet kan oordelen over hetgeen wat ik heb meegemaakt. Maar geloof me er zijn gebeurtenissen waarin je echt een hekel kan krijgen aan je eigen ouders. Dan heb ik het over je moeder een contactverbod op moeten laten leggen door de politie. En de zorg moeten dragen over je zussen omdat je moeder het niet doet. En dan het is dit alleen nog maar het heden. Jou moeder en de moeder van ts nemen kennelijk verantwoordelijkheid voor hun eigen leven. Dat is iets wat ik nog moet gaan meemaken. Maar ga er niet op wachten. De enige manier waarop ik haar stoornis zal accepteren is als ze hulp gaat accepteren en verantwoordelijkheid gaat nemen. Nogmaals ik vind een ziekte/ stoornis geen geldige reden om je kinderen te mishandelen. Ipv energie in mijn moeder te steken (wat ik jaren tevergeefs heb geprobeerd) steek ik het nu in mezelf. Trauma's verwerken en verder gaan zonder de twee ouders die er een puinhoop van maken. Voor de dames die meelezen in dit topic die zelf borderline hebben wil ik nog graag zeggen dat ik wel degelijk begrijp dat niet iedere borderliner hetzelfde is. Ik zal nooit oordelen over andermans situatie. Ts vroeg wat "wij" zouden doen en daar heb ik een eerlijk ongenuanceerd antwoord op gegeven, die betrekking heeft op mijn eigen situatie.
Ik zie geen beoordeling in mijn reactie naar jou toe... ik kan idd niet in jou leven kijken. T kwam op mij net zo over dat je mensen met een B-line in een hokje wou stoppen. Maar mijn excuses bij deze.
@ Maartt. Knuf meis het klinkt idd lastiger bij jou. Dat maakt het zo lastig voor andere bps personen. Die wel alles op alles zetten om hun kinderen te beschermen die wel de verantwoording nemen! Geef echt toe dat het niet de makkelijkste ziekte is om mee te leven. Voor de omgeving. Kan het van af twee kanten blijken. Dat stukje van mijn zelf en het stukje dat mijn zusje die het ook heeft die het altijd blijft zal blijven ontkennen. En een moeder waar van het niet officieel is. Maar van ik zeker weet dat ze het ook heeft. Terwijl zij juist een van de liefste personen op aarden is. Ken haar voorgeschiedenis en bewonder haar kracht dat ze ondanks alles toch altijd door is blijven gaan ze heeft nooit de moet laten zakken. Terwijl zij daar wel redenen voor gehad heeft. Toe gegeven. Dat heeft het voor mij en mijn zusje als kind ook niet altijd makkelijk gemaakt. Voelde gewoon haar emoties zo ontzettend goed aan. Jaren later nu dus begrijp ik zo veel meer van alles. Of het er makkelijker op maakt nee.
ik wil hier even op inhaken, ik vind Maartt niet haatdragend, ze heeft voor haar eigen bescherming een hele moeilijke keuze moeten maken, geen contact meer. dat is heel wat anders. verder, Maartt, sterkte, ik herken je verhaal en begrijp je boosheid maar ik vind je keuze heel dapper, dat zal niet makkelijk zijn geweest. TS; in jouw geval zou ik het per week aankijken, en vooral naar je dochter blijven kijken, doet zij het goed en vindt ze het leuk en heb jij er een goed gevoel bij, dan is het goed.
Ik heb net mijn excuses aangeboden.. is wel genoeg dacht ik zo. Meningen mogen verder volgens mij wel verschillend zijn.
hier ben ik helemaal mee eens het is niet altijd fijn om in een hokje gestopt te worden en zeker niet als mensen denken je gek bent niks kan niks goed kan doen
Je hebt gelijk. Sorry ts. Ik stap even uit je topic. Ik merk dat ik het me raakt en het teveel op mijn eigen situatie betrek en daar heb je geen bal aan. Ik wens je veel sterkte en laat de adviezen nu even over aan de mensen die er wat meer "op afstand" instaan dan ik. Het enige wat ik nog wel tegen je wil zeggen is iets onwijs zweverigs . Luister naar je hart en je gevoel.. die vertelt je wel wat goed en niet goed is..
Joh.. je hoeft je excuus echt niet aan te bieden. Misverstanden gebeuren. Meningen mogen wel degelijk verschillend zijn. sterker nog het kan niet anders want we hebben verschillende ervaringen. en nu stap ik echt uit dit topic
Ik ben wel geen TS... maar hier geld t zelfde. +1 Sterkte... en ik wens je veel wijsheid en kracht toe. Ik weet hoe het voelt allemaal. liefs!