Maar is het niet vaak zo dat mensen met borderline dat van zichzelf denken? Ik herken dit beeld heel erg van mijn zusje (met jawel, borderline)
Ik weet 't niet, ik zou 't wel weer willen laten testen zeg maar, en mocht 't er voor de 2e keer weer uitkomen dat ik 't heb, zal ik me er toch bij neer moeten leggen.
Het lijkt mij dat nog een keer testen moet kunnen, het gaat om jou immers! Mijn zusje wilde er eerst ook niet aan, maar is inmiddels opnieuw in therapie, omdat het niet goed ging met haar en heeft weer de diagnose gekregen, maar als jij ervan overtuigd bent dat het niet zo is, is het altijd de moeite waard om er door iemand anders opnieuw naar te laten kijken toch?
Klopt idd.. en ja ben er vrijwel zeker van overtuigd, ik ga er snel achteraan, huisarts bellen om te vragen hoe en wat. ☺️
vreemd verhaal!!!! Ik ben zelf gediagnosticeerd met borderline en ik heb 3x 2 uur testen gemaakt en gesprekken gehad. Daarna nog een keer een afsluitend gesprek. Hieruit konden ze opmaken dat ik een borderline problematiek had. Een huisarts zegt dat dus echt niet zomaar. ontopic Ik weet nu sinds 2 jaar dat ik borderline heb. Toen ik zwanger was wel veel stemmingswisselingen gehad maar verweet ze aan de hormonen. Nu na 3 jaar eindelijk de goede medicatie eerst dachten ze aan een postnatale depressie. Probeer bij een pop poli terecht te komen daar kunnen ze je goed begeleiden.
Dat komt vast wel goed (Ze noemen het tegenwoordig meestal geen borderline meer, maar een emotie-regulatie-stoornis.)
Ik had de diagnose ook. Zelf van overtuigd dat het niet klopte. De therapie ervoor sloeg ook niet aan. Jaren bezig geweest en een paar jaar terug is het omgezet in psychotrauma (cptss). De therapie die ik nu krijg slaat wel aan. Om het beste uit jezelf te halen is het heel belangrijk te weten waar het vandaan komt.
Nee, eigenlijk niet. Maar toch heb ik in het verleden de diagnose BPS gekregen i.p.v. autisme (zoals nu) omdat het probleem nog wel eens is, dat als je goed overkomt naar de wereld men algauw denkt dat je dingen verzint. In mijn geval heb ik mijzelf heel veel dingen kunnen aanleren, en omdat ik keer op keer aangaf dat bepaalde (BPS gestuurde) therapie niet werkte maar juist averechts werd het afgedaan als 'symptoom' van BPS en 'niet willen meewerken' i.p.v. dat ze dingen van me vroegen die ik echt niet kón veranderen. Ik snap dus wel waarom ze zei dat het 'op elkaar lijkt', maar dat is vooral omdat dingen overeen kunnen komen maar vanuit totaal verschillende uitgangspunten/gedachten.