Ze hebben al in een minnelijk schuldtraject gezeten dus hoogstwaarschijnlijk hebben ze een negatieve BKR status en zal geen enkele bank nog een lening willen verstrekken.
Hoho, ze zijn NIET uit de schulhulpverlening gezet! Ze hebben deze netjes afgerond en hebben de financieen weer in beheer gekregen. Beide hebben weinig ervaring maar waren echt van goede wil. Het begon al met het niet goed weten met welk loon je welke rekeningen betaalt. Daarnaast geen tandartsverzekering maar wel een slecht gebit en door de pijn enkele keren naar de tandarts. Het is echt gaan glijden, ze hebben geen dure auto,tv,computer,kleding o.i.d aangeschaft. De schaamte, het niet slim omgaan met gekd en het proberen zelf op te lossen heeft gezorgd voor een grote opeenstapeling.
Financieel zou ik het niet doen, ik zou zoeken naar andere manieren om ze te helpen. In Natura dus, krat met boodschappen langsbrengen , kleding doorgeven (als dat mogelijk is) etc.
Ik geloof ook niet dat ze het express hebben gedaan, maar als ze al eens in de schuldhulp hebben gezeten, dit afgerond hebben, en dan nog niet weten hoe je je rekeningen betaald e.d., dan schept dat gewoon geen hoop voor de toekomst. Echt, niet doen. Help ze anders, maar ga alsjeblieft geen lening aan. Wat Koala ook zegt, zij kunnen wel op papier willen zetten dat zij verantwoordelijk zijn, een bank heeft daar echt een broertje dood aan. Gaat het verkeerd, alle briefjes ten spijt, ze komen aan jou deur kloppen. Je hebt tenslotte getekend. edit: ook heeft die grote consequenties voor jullie toekomst. Zouden jullie verhuizen en een huis willen kopen, dan heb je ook een probleem. Geen bank die jullie zomaar een hypotheek zal verstrekken ...
Ik heb alleen de OP gelezen en het zal vast al een paar x gezegd zijn:niet doen! Ik heb zelf jaren terug borg gestaan voor familie. Er was hun door de sociale dienst/gemeente beloofd dat als ze iemand zouden vinden die borg zou staan voor een grote lening, de sociale dienst die maandelijks zou betalen. (Ja, klinkt raar maar ik was erbij toen dit verteld werd).Dus een lening om schuldeisers af te kopen. Ik vond dat ik moest helpen. Ik was de enige die kon helpen en zo hoefde het huis niet verkocht te worden. Ze zouden nergens onderdak krijgen met 3 kids, omdat ze een koopwoning hadden. Ik heb borg gestaan voor een (toen voor mij als 22 jarige) grote lening. 20000 gulden. Bank had ook nog een foutje gemaakt en mij veel meer geleend als dat zou mogen. Familie heeft schuldeisers af kunnen kopen maar puntje bij paaltje bleek gemeente die lening niet af te betalen..... diegene die dat beloofd had was "ineens" over geplaatst. En daar zat ik. Wat een stress was dat zeg. Familie kon mn lening niet afbetalen omdat ze het geld niet hadden. Gelukkig had ik een bijbaan in de post wat me teveel werd. Familielid kon deze van mij overnemen en regelen met gneente dat dit was om mij af te betalen. Maar elke maand toch stress of er genoeg loon binnen zou komen om die lening af te betalen,.... Ben blij dat ik ze kon helpen hoor, echt. Maar die stress en onzekerheid? Nee. Ik woond in die periode gelukkig nog thuis maar op en gegeven moment toch op mezelf. En dan de vraag, wat als ze niet betalen.... dan heb ik een probleem. Dan kloppen ze bij mij aan en als ik het niet kan ophoesten dan trekken ze mijn huis leeg, auto in beslag enz. En nog een bijkomstigheid, ik stond meteen geregistreerd bij het BKR:x Ik kreeg toendertijd niet eens een telefoonabonnement via de bank omdat ik geregistreerd stond. Ondanks dat alles maandelijks netjes betaald werd, kreeg ik hem niet. Ik had dus ook geen auto op afbetaling kunnen kopen (niet dat ik dat ooit van plan was geweest), lening krijgen of hypotheek,
Nooit aan beginnen... !!!!!!!!! en niet eens over na denken. Ik heb in mn directe omgeving meegemaakt dat een opa en een oma hun auto en garage hebben moeten verkopen omdat diegene voor wie ze borg stonden hun verplichtingen niet na kwamen. Opa en Oma hebben geen rooie rotcent meer. De schuldeisers komen echt bij jou terecht...en diegene voor je je borg staat komt er makkelijk vanaf
Ik zou het toch niet doen. Je moet in dit soort situaties echt aan je eigen gezin denken en wat voor een invloed het op jullie zal hebben.... helaas voor hun! Je doet zo te zien al heel veel voor ze
Ik weet verstandelijk gezien wel, wat de juiste beslissing is.... Ik vind het alleen heel moeilijk om ze teleur te stellen.
Ik zou het niet doen. Geen twijfel over mogelijk. Zelf zou ik de kinderen helpen door die kleding en eten te geven, maar las dat je dat al deed. Het is zo sneu dat de kinderen er de dupe van worden, die kunnen het niet helpen. Dus alle hulp die zij kunnen krijgen zou ik geven. MAAR de ouders hebben het zelf zo ver laten komen (ook al is het een kwestie van afglijden zoals je zegt) en ze zijn volwassen genoeg om hier een oplossing voor te vinden waarbij er geen andere mensen verantwoordelijk hoeven zijn voor hun puinhoop. Straks zit jij met de gebakken peren en wat gaan/kunnen zij dan doen voor jou?
Ja jammer dan. Hard gezegd.. Maar dit zijn volwassen mensen die onderling volwassen horen om te gaan met geld. Hoe hard het ook klinkt als jij straks in de troep komt door hun sla je je voor je kop. Ze kunnen de tandarts al niet betalen..laat staan een lening!
Meis - je stelt niemand teleur. Ze hebben dit aan zichzelf te danken en kunnen en mogen alleen maar teleurgesteld in zichzelf zijn.
Ik zou het alleen voor m'n beste vriendin doen, NIET voor familie tenzij het mijn kinderen zijn. Maar sowieso...gezien hun achtergrond wat ik lees, keer op keer de mist in gaan terwijl ze blijkbaar niet eens fulltime werken....NIET DOEN! Je zult ze niet helpen door (weer) hun handje vast te houden....laat ze maar een keer echt 'rock bottom' raken en dan zelf weer opkrabbelen. Zullen ze op den duur veel wijzer en sterker uitkomen, ik vind het ook al te genant voor woorden dat ze dit zouden willen en accepteren van jullie. Het wordt tijd dat ze eens echt volwassen worden! Oftewel, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.....
Die teleurstelling zijn ze zelf debet aan.... Je kan ze op alle andere manieren steunen, maar niet met borg. En ze kunnen dat ook never nooit jou aanrekenen! Het is hun schuld, letterlijk en figuurlijk.
En over het "teleurstellen": Ik snap heel goed dat je je rot voelt, omdat je ze nu een nare boodschap moet brengen. Maar dat betekent niet dat je ze laat vallen toch? Je steunt ze al door naar hun financiële plaatje te kijken, helpen met het budget, de kinderen helpen. Steun geven hoeft niet altijd vanuit een financiële hoek te komen hoor. Vertel ze gewoon dat je hen heel graag steunt en helpt, maar niet door borg te staan, maar noem dan de dingen op die je WEL voor hen kan betekenen.
Probeer in te zien dat je ze niet helpt door de verantwoordelijkheid bij jou neer te leggen. Het is blijkbaar niet de eerste keer dat dit gebeurd en ik denk dat het alleen nog maar helpt als ze het op een harde manier leren. wat natuurlijk niet wil zeggen dat je ze niet mag helpen, maar niet door borg te staan. dikke kans dat het weer niet goed gaat en dan zit jij straks ook in de schulden. En zij en jij, en dan?
Door iemand teleur te stellen, hou je ook nog van diegene. Als ik het zo ns lees zou je verstandig aan doen om het NIET te doen. Ik denk dat ze een lening aan zouden moeten gaan bij de bank (defam bank is best goedkoop qua leningen). Ik heb het ook gehad met m'n vader. Hij staat nu garant voor een klein bedrag. De rest leen ik zelf. Het is heel hard en heel moeilijk voor mij de komende jaren maar ik betrek zelfs mijn man hier niet in. Heb een huis met ex-partner en ik koop hem uit). Ik wil het zelf doen. Hij heeft daardoor gewoon zijn eigen geld. Inkomen wordt niet meegrekend maar kan daardoor, als het mij even nietmeezit, wel geld toestoppen zonder dat de bank daar vanaf weet. Meid, sterkte!!
Niet doen. Geld is iets waar vaak ruzie om beginnen. En ze zijn financieel niet gezond dus dan wil je ook nog eens garant staan. Nee, niet doen. Zijn vast wel andere mogelijkheden ook al zou dat niet de ideale zijn.
Misschien kun je ze beter steunen door ze af en toe mee te laten eten....fruit voor de kinderen te kopen et cetera...Dan zijn de kosten voor het eten al een stuk lager. Toen wij het niet heel breed hadden deden we dat ook wel. 2 keer per week bij iemand eten ( bij mijn moeder en schoonouders,) Voor de rest zullen ze op een houtje moeten bijten tot ze via de offiele weg weer schuldenvrij kunnen