Hallo allemaal, Ik zit momenteel een beetje met mijn handen in het haar. Mijn zoontje wil niet spelen of alleen samen met mij (of welke andere volwassene er ook maar in de buurt is). En als we dan samen spelen, kijkt hij voornamelijk ipv zelf mee te doen. Vanmiddag zei hij tegen me: Mama ik wil met de duplo spelen, dus ik zeg, dat is goed doe maar. Het eerste wat hij dan zegt is: Nee, jij moet dat doen mama. Dan probeer ik hem wel over te halen, maar hij blijft dan bij me hangen en zeuren, totdat hij op een gegeven moment heel verdrietig en boos is en dan wil hij helemaal niets meer doen. Bij het cb gaven ze de tip om hem complimenten te geven als hij eens wel zelf speelt, maar als ik dat doe gaat al zijn aandacht weer naar mij. Ook probeer ik hem maar gewoon te negeren als hij continu loopt te zeuren en huilen, maar vanmiddag heeft hij dat dus de hele middag volgehouden zonder ook maar iets gedaan te hebben. Hebben jullie misschien tips hoe ik hem zelf aan het spelen krijg?
Speelt ie wel met andere kinderen? Mijn kinderen spelen namelijk met volwassenen heel anders dan met kinderen. Onderling zijn ze gelijke, komen ze voor zichzelf op, en gebruiken veel meer fantasie. Of is hij misschien niet zo van speelgoed? (Hier spelen ze ook niet veel met speelgoed, maar veel meer met fantasie en rennen/vliegen/springen/dansen enz)
Moeilijk... mijn zoon is nu 4 jaar en 3 maanden en begint nu eindelijk zelf te spelen! ik weet wat het is wat je hierboven verteld... maar de tip heb ik helaas niet voor je hier is het zelf gekomen in ene... sinds hij naar school gaat speelt hij eindelijk zelf. wat ik bij mijn zoon merkte wat hij niet leuk vind is: wanneer hij speelt dat dan teveel op hem let. mijn zoon heeft bijv hele gesprekken tijdens het spelen (geweldig om te horen hoor) en ik lette er teveel op soms en ging wel eens mee praten. dit moet ik juist niet doen. ik moet doen alsof ik niks hoor en al helemaal niet zeggen wat speel je mooi! dit haaldt hem weer uit zijn spel nl. Leg hem uit dat hij ook zelf moet spelen, dit heb ik ook gedaan, en na lang volhouden is het hier doorgekomen... zo herkenbaar: mama dat moet jij doen. Wat ook helpt is hem dan aanmoedigen hem zelf het te laten doen! Zeggen: dit kan jij wel! laat eens zien! bouw eens dit en dat voor mij! jij kan dit wel! mijn zoon had nl ook weinig zelfvertrouwen, ik moest alles doen. ik ben enorm met hem bezig geweest: jij ka het WEL! je kunt het! zeg maar zelf: ik kan het! en dit heeft zoveel verbetering gebracht hier! zelfvertrouwen verhogen, is het dan gelukt dan een dikke high five doen echt belonen met een dikke high five hier dus haha. hier werkt het... misch kan je er wat mee. wat ook werkt is zijn favourite bezigheid op film bekijken, mijn zoon is gek op brandweren, ik zie regelmatig even op youtube met hem en dan brandweerwagen optochten, nou binnen 2 minuten: mama ik ga spelen en al zijn brandweren komen tevoorschijn dan met andere kinderen speelt mijn zoon heeln goed altijd, bij hem was het het alleen spelen wat hij niet kon en nu eindelijk wel.
Mijn dochter kon tot voorkort heel erg goed zelf spelen maar op het moment heeft ze er een beetje moeite mee, zal wel een fase zijn. Wat hier wel goed werkt; haar op weg helpen door even 5 minuutjes samen met (bijvoorbeeld) de Duplo te spelen, ik bouw dan een mooie stal voor de beestjes, zet de treinrails in elkaar etc, zodat het niet meer 1 grote brij met blokjes en dingen is maar een beetje overzichtelijk en dan laat ik haar alleen, ik blijf wel in de buurt natuurlijk maar ga echt iets anders doen, afwassen of weet ik wat. 9 van de 10 keer speelt ze dan zelf verder.
Adi, Met andere kinderen speelt hij ook niet echt. Wij hebben niet veel kinderen in de omgeving en op de peuterspeelzaal trekt hij heel erg naar de juffen ipv naar andere kinderen. Ook rent/springt/vliegt hij niet, het is zowiezo een erg rustig kind wat dat betreft. Annetske, dat aanmoedigen kan ik wel eens proberen. Wel fijn om te lezen dat jou zoontje toch zelf is gaan spelen, dat geeft toch weer wat hoop. Het lijkt er bij mijn zoontje ook heel erg op dat hij gewoon niet weet hoe hij met iets moet beginnen. Dat hij het heel moeilijk vind om iets te bedenken.
Mijn oudste had en heeft dit nog steeds. Hoewel hij genoeg fantasie heeft. Ik geef hem dan gewoon een keus. Of je kiest nu even zelf om ergens mee te spelen en anders doe ik dit. Vaak kiest ie dan toch zelf. Marja hij is al wat ouder. Heel vervelend. Ik herken dit al te goed.
Met het compliment wachten totdat hij klaar is met spelen. Ik deed dat tot voor kort ook te snel en dan was hij afgeleid. Nu komt hij na me toe en probeer ik door middel van vragen hem het verhaal nog eens te laten vertellen wat hij eigenlijk aan het doen was. Dit stimuleert hem ook om weer eens wat anders te gaan doen. En mij houd hij scherp in de dingen die die leuk vind. Laat hem gaan en probeer hem af en toe aan te sporen of eens wat leuks uit te laten zoeken in de speelgoedwinkel zodat hij wat nieuws heeft. Misschien heeft hij ook teveel ruim dan eens 80% op en zet dan steeds wat nieuws neer. Hoop dat je er wat aan hebt!
Bedankt voor de tips allemaal. Vanmorgen heeft hij zomaar een half uur leuk gespeeld, hij kwam wel af en toe bij me of ik mee wou doen maar ik kon hem elke keer aansporen om door te gaan waar hij mee bezig was. Achteraf heb ik hem flink de hemel ingeprezen en hij was erg trots op zichzelf.
weet hij wel goed of redelijk goed wat hij allemaal met zijn speelgoed kan? misschien verveelt hij zich nu een beetje?? ik roep maar wat hoor. ik ken het wel een beetje van mijn zoontje, hij speelde wel maar was het gauw zat en ging zich dan vervelen tot ik hem liet zijn van hey kijk..je kan ook dit en dat ermee doen. tsjah toen was het weer heel leuk allemaal.