1ste keer kwam het niet op gang en ik wilde er ook niet meer op wachten dus hup de fles en heerlijk dochter gelijk tevreden en sliep gelijk in de nacht door. Bij de 2de wilde ik het toch wel proberen met goede moed begonnen maar door complicaties tijdens keizersnede had ik er geen energie voor...ik moest rusten en dat kon niet met ieder uur een baby aan de borst. Dus gestopt....hup weer de fles en tevreden baby ook deze slaapt snachts door en kom zelf ook aan mijn rust.....hele gezin tevreden.
Bij de eerste zon 7 weken volgehouden daarna stopte de productie. Bij de tweede erg veel moeite met uit de borst drinken en ik werd er super moe van. Mede omdat ik ook weer moest gaan werken ben ik toen alles gaan afkolven. Zit nu op 5,5 maand en kolf nog steeds! Productie is wel wat terug gelopen en ben nu weer zwanger dus als het te zwaar wordt stoppen we ermee.
Hier bij de eerste tot zo'n 2 maanden volledig borstvoeding, daarna overgestapt op flesvoeding. Maar dit had achteraf vooral te maken met slechte begeleiding/voorlichting. Want er was niet onvoldoende borstvoeding. Er waren gewoon weer regeldagen. Bij de tweede weer met borstvoeding begonnen. En dus door alle moeilijke momenten heen gevoed. Zelfs tot 1,5 jaar uiteindelijk. Ik heb er erg van genoten! Al was het soms ook echt enorm afzien. Bij de jongste weer met borstvoeding begonnen (voor mij vanzelfsprekend) en toen tot ruim na haar 1e verjaardag gevoed. Ging ook niet altijd even makkelijk, maar toen wist ik wel beter als 'er is niet genoeg' of 'ze willen meer'. Regeldagen horen bij borstvoeding en te kort voeding is er eigenlijk zelden.
Herkenbaar! Ik heb gelukkig nog 6 maanden de tijd om een beslissing te nemen... Bij de 1e is het voeden echt drie weken dikke stress geweest. Ik had me heel goed voorbereid, cursus bij de lactatiekundige gedaan vooraf, veel gelezen op die borstvoedingssite. Mijn dochter wilde wel goed aanhappen en drinken maar niet doorslikken. Het waren drie pittige weken met steeds de lactatiekundige erbij, de prelogopediste, kolven, bijvoeden, aanleggen. Ik werd na een week 's ochtends al gestresst waker met het idee 'oh jee straks moeten we weer oefenen met de borst'. Ik heb een paar weken gekolfd en toen afgebouwd. Wat een enorme opluchting! Op dit moment kan ik voor een 2e ook alleen maar voordelen van de fles bedenken. Maar dat stemmetje dat borstvoeding 'beter' is hè? In ieder geval de allereerste dagen. Lang voeden wil ik sowieso niet, dat past niet bij mij. Drie tot zes maanden zou ik echt de max vinden. Ik twijfel nog even verder. Maar als de bevalling nadert en het idee van bv geeft me weer net zoveel stress als bij de 1e dan begin ik er niet aan.
Bij mijn oudste ging van alles mis in de kraamtijd (opname, complicaties etc) waardoor de bv erg moeilijk werd. Ik ben toen gaan kolven, 6 weken lang om de 2 uur. Ook s'nachts 😰 dat trok ik niet meer en heb toen contact opgenomen met een lactatiekundige. Een dag later dronk hij volledig aan de borst! Helaas nog wel lang overproductie gehad met borstontstekingen en maandenlang hardnekkige spruw. Uiteindelijk ruim 3 jaar bv gegeven bij de jongste heb ik in de kraamweek de lk op bezoek gehad ter preventie van problemen. Hij heeft 2.5 jaar bv gehad en dat zonder grote issues. Bij een volgende kindje wil ik een kraam die ook lk is (ze bestaan!) en gaat het vast nog beter. Bv is leren met vallen en opstaan.
Heel herkenbaar (behalve dat ik er al na 10 dagen de brui aan heb gegeven). Als ik die kolf zag, was ik al bijna in tranen. Ik voelde me vreselijk en helemaal niet mezelf. Toch denk ik dat ik misschien nog een poging ga wagen. Iemand gaf me als tip om vantevoren te bedenken waar je de grens wilt trekken. Ik moest bijv om de anderhalf uur kolven, ook snachts, en dat zou ik echt niet meer willen. Maar wel heel fijn om te lezen dat zoveel mensen dezelfde ervaring delen. Dat geeft me toch iets minder het gevoel dat ik "gefaald" heb. Weet dat dat sowieso onzin is, maar ja, hormonen he....
Bij de 1e begonnen met bv. Ze was te vroeg geboren, had moeite met aanhappen en viel veel af. Ik heb gekolfd, maar er kwam bijna niks. Toen werd er gezegd dat ze mee naar huis mocht als haar gewicht stabiel bleef. Na 1,5 dag ben ik al overgegaan op fv, ik wilde weten wat ze binnen kreeg. Geen moment spijt gehad. Bij de 2e wilde ik weer bv geven en ik wilde het nu langer doorzetten. Ook zij had moeite met aanhappen en viel veel af. Op dag 4 ben ik gaan kolven en ik kolfde best veel. Heb toen even fulltime gekolfd en dat ging goed. Maar het kostte wel erg veel tijd en ik had nog een dreumes van 16 maand, die ook aandacht wilde. Na 2 weken werd ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege een abces bij mij eierstok. Ik moest aan een infuus met antibiotica. Ik mocht wel gewoon bv geven, maar mijn productie kelderde wel. Ik had in het ziekenhuis al beslist dat ik over wilde gaan op fv en combineerde bv en fv. Na 1 week ziekenhuis zat ik volledig op fv. En ook dit keer heb ik geen moment spijt gehad. Mocht er nog een 3e komen, dan ga ik meteen fv geven.
Ben het met je eens als je zegt 'wat als het nu wel goed gaat'. Ik zou het gewoon proberen en vooral geen stress bij jezelf leggen. Lukt het niet dan staat de flesvoeding altijd nog klaar. En misschien als je te veel twijfelt ook een fles aanbieden? Wie weet houd je het dan langer vol. En ach, lukt het niet dan heb je het in elk geval geprobeerd. Dan is het in elk geval nooit de verkeerde keuze geweest. Bij mij ging bv wel redelijk makkelijk, maar na een tijd voelde het wel beklemmend. Juist omdat we op een gegeven moment merkte dat de fles een prima alternatief was, heb ik het langer volgehouden. Zo was de druk eraf bij mij. Succes met je keuze!
Heel erg bedankt voor jullie reacties. Erg fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het lastig vindt. Ik denk dat ik het inderdaad ga proberen, maar als het nodig blijkt weer te gaan kolven voorafgaand aan het voeden én bijvoeden (met als gevolg idd veel stress), of als ik weer extreem ga afvallen zelf, dan houdt het voor mij op. Ik ben echt een betere mama als ik geen stress heb.
Home - NVL | Zeker over borstvoedingNVL | Zeker over borstvoeding Handig om het nummer van een goede lactatiekundige al in je mobiel te hebben staan. Sommige problemen lijken onmogelijk,maar zijn met de juiste hulp makkelijk op te lossen. Bij de oudste heb ik 4/5 weken gekolfd, toen was dochter gelukkig volledig aan de borst (ze was wat prematuur). Ik vond het een pittige periode. Toen jongste dochter geboren werd, liep het meteen niet lekker. Ik wou al bijna de handdoek in de ring gooien, maar toch een lactatiekundige laten komen omdat ik zonder haar oudste dochter absoluut niet in aan de borst had gekregen. Ik kreeg goede tips van haar. Maar vooral gaf ze me het vertrouwen dat het ook met jongste dochter (afvallen,bijvoeden,kolven,in slaap vallen aan de borst) goed zou komen. En dat kwam het ook. Zoon had geen hulp nodig. Die wist het allemaal prima Of borstvoeding geven lukt of niet, is in een heleboel gevallen afhankelijk van de juiste begeleiding (en dat is in de meeste gevallen dus niet het cb,de kraamhulp,de vk of de HA, helaas zijn die soms juist behoorlijk bedreven in het geven van adviezen die juist averechts werken..). En het is al eerder genoemd, kijk eens op www.borstvoeding.com, je baby en zijn gedrag begrijpen is het halve werk. Zo snapte ik bij de oudste bijvoorbeeld maar niet hoe het nou toch kon dat ze maar onrustig bleef in de avond (de eerste maanden). Ik dacht dat ik niet voldoende melk had. Dat ze niet genoeg kreeg. Dus gaf ik een flesje na. Mijzelf niet realiserend dat ik daarmee bijna mijn productie om zeep hielp. Mijn kindje was gewoon aan het clusteren. En had ook de bekende regeldagen. Allemaal bedoeld om je productie op te schroeven.... Bij jongste dochter ging ik dus gewoon lekker op de bank met haar liggen, onbeperkt toegang tot de melkbar