Hallo, Lena is nu 10 dagen oud. Ze is geboren met aangezichtsligging en heeft het tijdens het laatste eindje bevalling effe redelijk zwaar gehad. Ze heeft toen vruchtwater en bloed binnengekregen, waardoor ze de dagen erna tweemaal een maagspoeling heeft gehad. Sinds het begin, het eerste uur al, had ze iets tegen drinken aan de borst. Ze deed netjes happen, maar zodra ze 'm in d'r mond had begon ze te krijsen en te krabbelen met d'r handjes en liep ze helemaal rood aan. De eerste dagen heeft ze eigenlijk niet gedronken en hierdoor moesten we ook in het ziekenhuis blijven, drie dagen. In al die drie dagen, waarin we haar op verschillende manieren, verschillende tijden en uiteindelijk met verschillende trucjes hebben aangelegd heeft ze niet gedronken, op twee keer na (een keer met een slangetje op m'n borst erbij en een keer even in het echt) Toen we thuiskwamen bleef ze slapen en uiteindelijk hebben we er wat kunstvoeding in gestopt waardoor ze meteen lekker actief werd en ook eindelijk hongerig. De dag erna vond ik het zo sneu dat ik wel melk had maar het niet kon geven dat ik ben gaan kolven en het later in een flesje geven. Dat doe ik nu een week en dat gaat eigenlijk perfect, geen gestress... Heb nog verschillende keren geprobeerd haar aan te leggen, maar nee, steeds zelfde verhaal. Of ze nu al honger heeft of ik ga naast 'r liggen als ze alleen maar wakker is zodra ze het doorheeft wordt ze helemaal nijdig... Ik heb zelf ook een beetje het idee dat het wellicht te maken heeft met hoe ze in het zh deden, alles moest snel snel en ook al was ze al helemaal kwaad, ze bleven 'r hoofdje naar mijn borst duwen, ik zag dat het dat alleen maar erger maakte. Idem na de maagspoelingen (volgens de verpleegsters kreeg ze daarna wel trek het lijkt mij dat je daarna juist even geen honger hebt maar okee...) Nou bevalt het kolven ook nog wel hoor, maar ik was toch benieuwd... heeft iemand misschien nog een 'gouden tip', een advies of iets anders leuks dat ik misschien nog kan proberen om 'r alsnog aan de borst te krijgen? Alvast bedankt!
Ik kan je helaas niet aan de gouden tip helpen. Herken wel je verhaal dat aanleggen niet lukt. Mijn jongedame wilde ook perse niet. Is uiteindelijk 'groot' (haha, ze is net 1) geworden op fv omdat kolven te weinig productie gaf. Hopelijk krijg je je kleine nog zover dat aanleggen lukt of is het kolven goed vol te houden. Veel succes in ieder geval.
Hoi, Valhalla. Wat een verhaal zeg, ik wou dat ik DE tip voor je had, maar helaas. Die heb ik niet. Ik denk zeker dat het hele ziekenhuisgebeuren en doordat ze daar steeds maar door bleven gaan met haar aan die borst duwen met het wijgeren te maken heeft. Een kindje hoort een veilig gevoel te hebben bij de borst, dat is duidelijk 'geschaad' doordat ze maar door bleven gaan. Mi is ze de borst als iets negatiefs gaan zien, vandaar dat ze meteen pisnijdig word als ze in de gaten heeft dat het weer zover is. Als ik jou was zou ik wel nog af en toe proberen aan te leggen, maar vooral lekker huid op huid contact met haar 'onderhouden'. Lekker samen bloot in bed liggen, samen in bad, lekker samen onder de douche. Lekker veel met haar genieten (dat moet je niet vergeten he!), en het aan de borst drinken, even rustig aan af en toe proberen. Niet puschen, dan word de afkeer natuurlijk alleen erger, lijkt me. Het is natuurlijk al super dat het kolven zo goed gaat (ik las in een ander bericht van je dat ze na 6 dagen alweer op geboorte gewicht was). Daar zou ik zeker mee doorgaan. En zeker niet meteen over gaan op kv hoor. Jullie zijn meteen begonnen met het drinken uit een flesspeentje he? (of begrijp ik dat verkeerd?) Dat is enigszins wel jammer, het drinken uit een flesspeentje is natuurlijk heel anders als uit een borst. Maar dat is natuurlijk niet meer terug te draaien. Je zou een lk kunnen vragen eens te komen observeren, en advies te geven. En je kan natuurlijk ook full-time kolven voor je kleine meid! Dan krijgt ze toch al het goede van jou binnen. Sterkte meid, misschien dat er hier nog andere mama's zijn die je tips kunnen geven. Groetjes Hanneke. (misschien kan je je vraag ook eens stellen op www.borstvoedingsforum.nl daar zitten heel veel borstvoedende moeders)
Bel een Lactatiekundige meid, zij is echt gespecicialiseerd in Borstvoeding en alles wat daarbij komt. LLL: 0111-413189 of de VBN: 0343-576626 Het is heel goed mogelijk dat ze je kleine meid weer aan de borst krijgt. Doen hoor!
Wat een nare begeleiding in het ziekenhuis zeg ! Verder sluit ik me aan bij bolbuikje. Ik zou een lk zoeken en proberen om toch je kindje weer an de borst te krijgen.
Erg herkenbaar. Mijn oudste wilde de eerste tijd ook niet aan de borst. Hij zette zich echt met zijn armpjes af. In ons geval hielp vingervoeden en vreemd genoeg een tepelhoedje. Maar ik denk dat jij het meeste hebt aan een bezoekje aan een goede lactatiekundige. Ik zie dat je uit Zeeland komt, daar zitten een aantal erg goede mensen van LLL, misschien kun je die even bellen voor goede raad. De lactatiekundige hier op de site kan je vast ook verder helpen. Zelf zit ik vooral te denken aan: veel huid-op-huid contact, hele middag samen in bed, kindje alleen een luier aan, jij ontbloot bovenlichaam (gewoon lekker laken over je heen als het te koud is). Samen in bad, kangaroeën, etc. Sommige lactatiekundigen hebben erg goede ervaringen met therapeutisch rebirthen, maar ik weet daar zelf niet zo veel van af.
Hier ook een borstweigeraar in het begin. Ik heb heel snel een LK ingeschakeld en dat was echt onze 'redding'. Mijn zoontje dronk ongeveer 3 a 4 weken na de bevalling weer volledig aan de borst. Na 2 weken dronk hij af en toe aan de borst en de rest via vingervoeden (helemaal in het begin) en de fles (een Tommee Tippee, die hij ook moest aanhappen, net als de borst). Het advies voor mij was toen, veeeel rust nemen en idd veel knuffelen. Eerst de rust terug laten keren en alleen als ik me relaxed voelde, legde ik Vincent aan. Hapte hij niet binnen een - zeg maar - minuutje toe, dan gaf ik hem gewoon gekolfde melk. Maar situaties zijn nu eenmaal niet te vergelijken vanachter het beedschermpje, dus mijn advies: schakel een lk in.
Mijn enige tip is schakel een lk in. En verder...mijn oudste was ook een borst weigeraartje, ze heeft de techniek nooit onder de knie gekregen, voor haar heb ik 8 maandne ft gekolfd, is best te doen hoor, maar eerlijk is eerlijk live voede is wel makkelijker. Maar ik was en ben nog steeds heel blij dat er kolven bestaan. Succes!
Bedankt allemaal! Het kolven gaat wel lekker inmiddels dus ik zit te twijfelen of ik de hulp van een lk ga inroepen... Maar ik hou het zeker in mijn gedachten, alhoewel ik er natuurlijk niet te lang mee moet wachten, hink een beetje op twee gedachten zeg maar... Op zich vind ik het wel best zo, afgezien van het gezeik met flesjes maar ja 't is te overzien.
Mijn dochter weigerde ook de borst in het begin, naar mijn gevoel door een te opdringerige kraamhulp die haar ook steeds vrij hardhandig in mijn borst duwde waardoor ze bloedpissig werd als mijn tepel alleen al in de buurt kwam. Ook ik heb in het begin gekolfd en we hebben veel huid op huid contact gehad zonder aan te leggen. Na 3 weken dronk ze bij me met tepelhoedje en ondanks dat ik kolven ook niet zo erg vond, was dit toch wel een stuk fijner... Na 2.5 maand (ongeveer) hadden we ook het tepelhoedje niet meer nodig. En nu is ze bijna 16 maanden en geef ik nog steeds tot onze volle tevredenheid bv.
Neem toch contact op met een lactatiekundige! Of je je kindje aan de borst kunt krijgen valt niet te zeggen, maar ALS het lukt, scheelt het je enorm veel gedoe. En o o dat ziekenhuis, die kraamhulpen. Veel kinderen hebben na een bevalling flinke hoofdpijn (zeker bij een aangezichtsligging) en dan helpt maar EEN ding echt: van het hoofd AFBLIJVEN! (en paracetamol geven tegen de pijn, het is zo ontzettend jammer dat dat vaak niet gebeurt vlak na een geboorte, dat zou heel wat mislukte borstvoedingen voorkomen). Het hoofd aanraken zorgt er voor dat kinderen drinken gaan associeren met pijn: geen handig begin van de borstvoeding.
Nou moe, nou heb ik veel gelezen maar wat stom dat ik dit niet wist! Heb wel een paar keer gezegd dat ze niet zo gepushed wilde worden na een dag ofzo maar ja dan was het leed al geleden.... En het was ook niet zo dat ze zich daar veel van aantrokken... Wat zielig, ze hebben 'r gewoon pijn gedaan daar
Niet stom van jou. Wel oerstom van de mensen in het ziekenhuis! Het is hun vak om zoiets gewoon te weten. Wat is het trouwens een prachtig meisje! Heb je al met LLL gebeld? Via deze link zie je wie er in je buurt zitten (inclusief telefoonnummers) http://www.lalecheleague.nl/Zeeland.html
Vanochtend heeft ze aan de borst gelegen. En gedronken. Daarna wel de helft uitgekotst maar he, het is een begin! \/ Zonder te schreeuwen, ze ging zelf aan mijn t'shirt zitten likken en toen ben ik naast 'r gaan liggen en deed ze het! @ Dirksmama, nee ik had nog niet gebeld... Had niet zo veel zin in weer een vreemde over de vloer, weer het gedoe... maar het lijkt erop dat het wellicht goed gaat komen. Toch heel erg bedankt voor je info en meedenken! :-*
Hoera! Dat gaat de goede kant op. Lekker rustig blijven en blijven proberen. Je kunt er ook zelf naar toe gaan, of een telefonisch consult doen.