Onlangs is mijn zoontje 1 jaar geworden. Ik heb altijd gezegd dat ik minimaal een jaar borstvoeding wil geven. Nu wil mijn vriend dat ik de voedingen af ga bouwen, deadlines ga stellen en het liefst over een korte periode helemaal afgebouwd heb. Bij de oudste heb ik ook exact een jaar borstvoeding gegeven. Ik ben toen gestopt omdat ik weer zwanger wilde worden (fertiliteitstraject) en daarbij had ik forse overproductie wat niet comfortabel was. Nu ben ik er nog helemaal niet aan toe om te stoppen met de borstvoeding. Ik wil wel overdag van de voedingen af zodat ik niet meer hoef te kolven, maar wil de overige momenten samen behouden. Mijn vriend noemt het egoïstisch omdat hij hierdoor niet de band met de kleine op kan bouwen die ik heb. Ik troost hem met de borst en ik breng hem altijd naar bed. Het is momenteel ook echt een mama's kindje (papa kan hem wel goed entertainen). Ik ben absoluut nog niet klaar om te stoppen en de kleine geniet er nog van. Ik ben bang dat als ik nu ga stoppen, ik spijt krijg. Heeft iemand anders ervaring met dit conflict?
Bij mijn schoonzusje was dit ook zoiets. Inmiddels zijn het allemaal pubers en merk je nog steeds dat de band met schoonbroer erg anders is, hoe hij zijn best ook doet. Ik weet natuurlijk niet of dit altijd zo is hoor, maar ik kan mezelf je vriend best voorstellen.
Naar mijn idee zit een band opbouwen niet in het feit of je borstvoeding geeft of niet. Een band opbouwen kun je zeker als vader ook, op veel verschillende manieren. Naar bed brengen, zeker als ze ouder worden kun je ook zeker buiten evt borstvoeding houden. Gezellig een verhaaltje voorlezen, liedjes zingen, vul het in... En ook overdag en in de avond kun je heel veel dingen doen die een band versterken.
Wat naar dat je vriend op die manier reageert, een band opbouwen hangt niet alleen van borstvoeding geven af. Als jij er nog niet klaar voor bent om te stoppen, dan niet doen! Zeker niet als je denkt dat je er spijt van gaat krijgen. En borstvoeding geven is NOOIT egoïstisch!
Hij moet dan een andere manier zoeken om die band op te bouwen, en dat had ook niet pas vanaf nu gehoeven, daar kon hij al vanaf de geboorte mee beginnen. Borstvoeding schept natuurlijk een band, maar om een band te scheppen is geen borstvoeding nodig - dat kan op ontzettend veel manieren door puur nabijheid en aandacht voor je kindje.
Hoe wij het doen? Man doet badritueel (ik neem nr 2 en nr3 over als ze uit bad komen, nr1 doet alles zelf uiteraard) zorgt voor dat ze in pyjama zijn. Hij poetst de tanden van 1 en 2 (naja napoetsen). Terwijl hij met 1 en 2 bezig is, geef ik nr3 de borst. Mijn man legt dan nr3 in bed,terwijl nummer 1 en 2 lekker even knuffelen met mij in ons bed. Dan gaan 1 en 2 op bed. Ook met borstvoeding kun je prima dingen delen. Mijn man heeft overigens wel vaker gezegd of ik niet wou stoppen (nr2 heeft echt enorm lang gedronken, tot hij naar school ging) meer vanwege druk ook van anderen. Tantes die zich ermee bemoeiden, mijn zus, moeder etc. En nu zei mijn tante toen nr3 bijna 1 was: nou nu moet je maar stoppen. En net als wat ik tegen mijn man zei: mijn lijf. Ik bepaal. Er is geen discussie over mogelijk. Wel kun je samen kijken hoe het de voeding inricht zodat hij ook meer betrokken is bij naar bed brengen. Ik gebruik de borst ook echt niet perse als troost. Ik laat mijn man ook gewoon hem troosten en ja dat duurt soms dan langer maar het is ook goed. Ik neem hem niet gelijk over.
Ik zou inzetten op de band tussen je vriend en baby. Hij kan toch ook de baby naar bed brengen? Als je dan nog moet voeden, dat daarvoor doen of evt als laatste stap van het bedritueel? En je vriend kan je baby ook troosten, de borst is niet de enige manier. Ik zou dus kijken hoe hij een grotere rol kan krijgen en de borstvoedingsmomenten los koppelen daarvan. Ik kan me zijn gevoel wel voorstellen als jij altijd troost en naar bed brengt, dat hij zich erbuiten voelt staan.
Nee hoor, dit is helemaal niet zo Wat jammer dat mensen dit echt daadwerkelijk denken. Alweer zo’n borstvoeding fabel Een band opbouwen met je kind…dat heeft vader toch helemaal zelf in de hand? En we hebben het over een kind van 1. Jij hebt het over pubers Al die tijd, in al die jaren, is vader er niet in geslaagd een goede band op te bouwen, maar dat ligt aan het feit dat de jongen nog borstvoeding kreeg toen hij 1 was?
Ik heb op hetzelfde punt gestaan met toenmalige partner (de vader van m’n kinderen) Ja lastig. Maar uiteindelijk heb ik toch doorgezet en hebben we besproken wat hij allemaal kon doen om meer betrokken te zijn. Ik denk ook dat wij als moeders soms automatisch veel naar ons toe trekken. Naast voeden zijn er natuurlijk nog zoveel zaken die de vader op zich kan nemen Daar kunnen jullie afspraken over maken En je kan proberen uit te leggen dat het doorgaan met borstvoeding geven helemaal niet egoïstisch is. Voor je zoon is het een bron van veiligheid, zeker nu hij in z’n eenkennigheidsfase zit. Veel kinderen hebben die, en het het overgrote deel daarvan krijgt al heeeel lang geen borstvoeding meer. En toch is het vaak mama die de veilige haven is. Daar kan je vriend niks aan doen, het is onderdeel van de ontwikkeling Overigens heb ik mijn zoon uiteindelijk 2,5 jaar gevoed en hij heeft die fase niet gehad. Die was helemaal gek met z’n vader. Kortom: tijd investeren, samen dingen doen, en wellicht kijken of je vriend wat actiever mee kan doen in het avond ritueel?
Hier hebben ze beide meer dan 2 jaar borstvoeding gehad. Mn zoon is echt een mama’s kindje. Wilde niet door papa getroost worden. Mn dochter is echt een papa’s kindje. Die dronk alleen om te drinken, papa was degene die verder alles moest doen. Borstvoeding of niet, het kan best zijn dat je kindje nog steeds alleen maar jou wilt. De papa moet z’n eigen manier vinden, ook als je wel stopt met bv.
Hier ervaring met bijna 2 jaar voeden. En de band met z'n vader is veel sterker dan met mij. Helemaal prima. Elk kind is anders. Man heeft zijn eigen momenten gezocht om dat op te bouwen. Hij deed het in bad doen. Naar bed brengen altijd samen. Spelen, ravotten. Na het jaar waren de voedingsmomenten hier echt niet lang en als hij klaar was ging hij altijd meteen naar papa (als die in de buurt was). Hopenlijk komen jullie er uit samen. Ik heb wel ook ervaring met gedwongen eerder moeten stoppen dan ik wilde (andere reden) en daar heb ik mentaal echt nog heel lang last van gehad.
Toen ik het 1e stuk van je verhaal las dacht ik nou zeg wat heeft je vriend ervan te vinden hij heeft er toch geen last van waarom wil hij dat wat een onzin etc. En toen las ik het 2e deel, dat jij hem alleen kunt troosten en jij hem alleen naar bed kan brengen etc en toen dacht ik ja dan snap ik hem wel, dat zou ik ook niet leuk vinden. Dus ik zou ook insteken op je vriend meer dingen met een baby te laten doen, ook naar bed brengen etc en troosten en soms wat kolven en een flesje laten geven als hij daar behoefte aan heeft.
Mijn zoon is vandaag 20 maanden en ik voed hem nog twee keer per dag. Ik vind het een mooi en intiem moment en ik stop wanneer ik dat wil. Als je stopt is het definitief dus ik kies een moment dat voor mijn zoon en voor mij goed voelt. Mijn zoon is ook een moederskindje, maar volgens mij zijn jongetjes dat vaker. Zoals hier boven aan is gegeven er zijn honderden manieren om een band op te bouwen, maar jij blijft de moeder dus die zal altijd anders zijn dan de band met de vader. Persoonlijk lijkt het mij wel verstandig om te stoppen met het troosten met de borst. Dat lijkt mij ingewikkeld voor je man. Ik denk dat het voor je man maar ook voor je zoon goed is dat je man hem soms naar bed brengt. Zo leert je zoon dat hij ook kan slapen of tot rust kan komen zonder borst.
Hier maakte kort of langer voeden niks uit (4, 3, 3x12eneenbeetje maanden). Ook de oudste 2 met fles waren tot 2 jaar erg gericht op mij. Maar nu als puber prima band met vader, ook de 3 jongere. De een meer dan de ander maar dat is meer karakter dan door de borstvoeding. Buiten de borstvoeding om zijn er zat zorgmomenten nog
Onze kinderen hebben 15 maanden, 22 maanden, 14 maanden en jongste ruim 3 jaar (39 maanden ) borstvoeding gekregen. En ondanks de bv zijn ze alle 4 dol op hun vader. Na een jaar was dat niet meer 'fulltime', was het vaak 3 voedingen per dag, na een tijdje vroegen ze niet meer om de middelste voeding dus alleen 's ochtends als ze wakker werden en 's avonds voor ze naar bed gingen. Man deed de luiers, badje, het op bed brengen, na de voeding zat hij met de baby te knuffelen, als er hapjes bij kwamen, gaf hij vaak het eten --> lijkt net alsof ik behalve bv niets deed, maar man moest ook naar het werk en onder zijn werktijd deed ik gewoon de andere dingen. Ook ging hij regelmatig naar buiten, wandelen, soms naar de supermarkt, maar we hebben ook een foto dat hij het grasmaait met baby in draagdoek. Dus wat de andere dames al zeiden, een band met je kind kun je ook krijgen met bv.
Oudste heeft 2 jaar en beetje borstvoeding gehad en prima band met zijn grote held papa haha! Jongste nu 13 maanden en nog steeds borstvoeding trekt wel meer na mij toe nog, maar als ik er niet ben is het ook geen drama. Maar zodra ik thuis of beneden kom dan is het moet nu na mama! Hahaha maar hij heeft prima band ook met zijn papa.