Hoi meiden, Ik wil toch even mijn hart luchten over dit onderwerp merk ik Over een paar weken krijg ik een borstverkleining. Maar ik ben echt zó nerveus en vraag me af of ik er goed aan doe. Zoals sommige wel weten denk ik er nu al een poos over na en heb volgens mij ook al eerder een topic hierover geopend. En nu ben ik dus verder het traject in gegaan en heb zelfs al een datum geprikt staan om de ingreep te laten doen. Maar man o man wat ben ik nerveus!! Ergens snap ik mezelf ook niet. Ik heb er dagelijks last van. Bij elke andere medische ingreep zou ik denken: het moet toch gebeuren. Ja, er kunnen fouten gemaakt worden, maar de kans om van je klachten af te komen is veel groter en bovendien ook veel belangrijker. Maar bij deze klacht blijf ik toch maar twijfelen of ik er goed aan doe. Wie heeft er een borstverkleining gehad en wat vond je uiteindelijk? Was het ´t waard? (Uiteraard als je iemand anders kent en weet hoe het die persoon is bevallen mag dat ook hoor )
Ik heb zelf geen borstverkleining gehad en dat heb ik ook niet nodig. Maar ik ken wel 2 vrouwen uit mijn omgeving die een borstverkleining hebben gehad, zij hadden erg last van hun rug en hebben nu geen klachten meer. Zijn blij dat ze het gedaan hebben.
Zelf niet gehad, dus ik weet niet of ik mag antwoorden Ik ken 5 mensen die het hebben gehad (waarvan 2 medisch na verwijdering tumor en daarna dus ongelijke borsten). Geen van allen heeft spijt. Moet er wel bij zeggen dat de recentste slechts 2,5 week terug het heeft laten doen (m'n zusje), dus dat is misschien nog een beetje vroeg. Het is haar erg mee gevallen. De ingreep en het herstel. Wel een tijd moe van de narcose.
Ja ik! Ik ben op mij 15e al geopereerd ging toen van een H naar een kleine C. Omdat ik nog zo jong ben is het wel nog gegroeid maar nu past het bij mijn lichaam. Het eerder willen doen gaat voor mij natuurlijk niet echt op omdat nkg jonger gewoon niet had gekunt. Maar ik ben er heel blij mee omdat het gewoon zo'n opluchting was. Ik zou het zo weer doen.
Hier laten doen op mijn 18e van een H cup naar een grote B en ik heb er nooit spijt van gehad. Wel vond ik zelf de littekens heel lelijk maar de chirurg vertelde mij ook dat ik ontzettend slecht littekenweefsel heb die niet mooi heelt. Maar ik moet zeggen dat ik ook ontzettend trots was toen ik mijn eerste echte setje kon kopen en een keer een wat strakker truitje of jurkje aan kon!
Beste vriendin heeft y laten doen en k wil het ook maar zij raadde het me echt af ivm lelijke littekens..
Eerst word de tumor verwijderd en behandeling met chemo of straling, meestal als dat geheeld is vind de reconstructie plaats en eventuele behandeling van de andere borst. altans dit was bij mijn tante zo, maar zij was een zwaar "geval" en moest mogelijk meerdere malen onder het mes.
Als het hier 100% zeker is dat ik geen kinderen meer krijg ga ik voor een borstverkleining. ik was eerder al aan het traject begonnen maar de specialist raadde me aan om te wachten tot na de kinderen. hij achtte namelijk de kans groot dat de mijne nog erg zouden groeien. en dan zou dat dus misschien wel 2x moeten.
Hier geen borstverkleining gehad, maar zou het wel ontzettend graag willen. Heb al sinds ze begonnen te groeien een hekel aan die krengen.
Ik zit er ook over na te denken om het te gaan doen. Wie kan en wil mij vertellen hoe zo'n voortraject eruit ziet?
Me to Zo ook graag willen. Maar ben te zwaar denk ik om het via verzekering te doen. Hier f/g cup nek rug naar de knoppen en ze zitten altijd in de weg. En mannen kijken niet naar mijn ogen maar juist die bupers.
Op mn 15e van cup g naar een grote c gegaan. Inmiddels een d cup maar past goed bij mijn lichaam. Ik denk dat dit de beste beslissing in mn leven is geweest
Op mijn 25e van G naar C. Wat een opluchting! Hier helaas geen leuke setjes want het zit allemaal niet lekker, gelukkig wel goede sportbhs met juiste pasvorm. Ik had wel een nabloeding en moest met spoed terug naar de OK. zou het nog een keer doen als het moest. Ondanks de littekens, die na 9jaar eindelijk vervaagd zijn, loop ik op vakantie wel topless naar zee vanaf mn bedje Waar laat je het doen TS?
10 jaar geleden van cup e naar een kleine c gegaan, vanwege zware rug klachten, nu inmiddels weer d. Wel een aantal lelijke littekens aan over gehouden, maar zelfs met littekens enorm blij met hoe ze er uit zien. En geen seconde spijt van gehad. Het is nog steeds de beste beslissing die I ooit genomen heb.
1. Vraag aan je huisarts of je een medische indicatie kunt krijgen. 2. Check bij je zorgverzekeraar bij welke zorgverleners het vergoed wordt (contractanten) 3. Onderzoek de zorgverleners (ziekenhuizen en privéklinieken) o.b.v. ervaringen van anderen. 4. Kies er een (ik raad van harte de Velthuiskliniek aan!) en vraag je huisarts on en verwijzing 5. Ga op intake. Laat hier ook je gevoel leiden. Als je geen klik hebt met/vertrouwen hebt in de chirurg, niet doen! Ander zoeken! 6. De operatie (soms met overnachting, wat bij mij meewoog in de keuze, want dan heb je 's nachts nog medische hulp en 's ochtends nog een controle) 7. 3 controles, na 1, 2 en 6 weken. Hou r rekening mee dat je 6 weken niet mag tillen, ook je kinderen niet. Ook mag je eem aantal weken niet bukken en autorijden en moet je 24/7 een sportbh aan. Is even doorbikkelen, maar het is het zo waard!
Het is al heel wat jaren geleden, maar ik zou het zo weer doen. De ingreep zelf merk je niets van. Ik werd wakker en alles was met een soort plastic afgeplakt. Aan beide kanten een drain voor het wondvocht. Diezelfde dag gaat dat er allemaal af en uit en ga je de sport bh dragen. Die draag je wel een periode dag en nacht. De eerste keer douchen (binnen twee dagen alweer) vond ik doodeng. Ik was echt bang dat de boel eraf zou rollen. Maar je went snel aan je nieuwe lichaam wat dat betreft. Ik heb een borstverkleining gehad, waarbij de tepel ook in zijn geheel is los geweest en verkleind. De kans dat je dan weer gevoel zult hebben in je tepels is dan niet heel groot, maar het is bij mij helemaal goed gekomen. Dat heeft me het meest last gegeven, omdat mijn tepels al snel reageerden en de wondjes niet genezen waren. Complicaties; niet echt. In één borst kreeg ik een bloeduitstorting, dat had met het te snel verwijderen van de drain te maken. Daardoor werd die borst behoorlijk dik, maar niet pijnlijk. Er is toen een heel klein stukje van de tepel los gemaakt (dat deed echt een pijn) om te kijken of het bloed weg wilde. Maar er kwam niets. Ik moest dus afwachten. Maar twee weken later kwam er alsnog iets uit. Qua genezing en littekens is het erg mooi geworden. Je moet heel goed kijken. Ik heb ze onder de borst lopen en rondom de tepel dus. Onder de borst daar voel en zie je nog wel iets, maar het heeft me nooit belemmerd in de sauna of wat dan ook. Rondom de tepel zie je er niets van. Ik heb na die tijd al heel wat keren in mijn nakie voor een arts moeten staan en vaak zag men pas iets op moment dat de medische geschiedenis werd besproken. Ik heb trouwens ook nog borstvoeding kunnen geven. Wel erg moeizaam, maar dat had ook met de keizersnede te maken. Als je meer wil weten, dan mag je me een pb sturen. Je weet me wel te vinden
o ik heb met duffe kop verkeerd gestemd. Ik heb GEEN spijt (heb gestemd wel spijt) Heb wel gedoe gehad met wonden die niet dichtgingen en wondroos maar zou het zo weer doen.
Ik heb helemaal geen drains gehad! Mijn borsten waren ook niet ingepakt in plastic, maar wel strak ingetaped met een soort van pleistertape (wat er overigens na 2 weken afgehaald werd, wat bijna pijnloos was.) Ik heb ook nauwelijks pijn gehad. Mijn enige complicatie zijn een paar kleine wondjes, die langzaam genezen (zie een ander topic van mij), maar ook dat gaat steeds beter. Geen infectie of wondroos of zo.
Ik heb geen seconde spijt gehad! Alleen dat ik geen succesvolle BV heb kunnen geven is jammer maar ik heb m'n bvk op m'n 18e laten doen en zei toen al "voor die 1 of 2 keer dat je BV geeft ga ik geen jaren door ploeteren" en daar had ik toen wel gelijk in!