Hoi dames, Mijn schoonzusje is zo'n 4 weken geleden bevallen van haar 2e kindje. De BV loopt nog niet echt gesmeerd. BIj haar zoontje ging het wel beter. Ik appte haar gister even en ze staat wel op het punt om al te gaan afbouwen. Laat ik vooropstellen dat ieder zijn eigen keuze moet maken hoor, maar ik heb zelf erg spijt gehad dat ik de bv van onze dochter toen te snel heb opgegeven, misschien daarom dat ik ook wel denk, meid zet even door het wordt vast beter. Maar ik vind ongevraagd advies zelf ook niet fijn. Wat zouden jullie doen? Wel advies geven/geen advies geven? (korte samenvatting, kindje was heel erg afgevallen, ze kon zichzelf niet op temp houden, na 2 weken weer op geboortegewicht, bij 3 weken flinke borstontsteking, nu nog vaak last van harde pijnlijke plekken)
Ik zit in dezelfde situatie. Neefje 2 weken geleden geboren, elke keer als ik er ben drinkt hij heel rustig. Maar blijkbaar heeft ze veel melk, en spuugt hij regelmatig. Ik heb besloten niks te zeggen. Heb voorzichtige aanwijzingen gegeven, werd niks mee gedaan. Ze riep na een paar dagen al dat ze er niet lang mee zou door gaan zo. En dat terwijl ze m’n nichtje wel 9 maand bv heeft gegeven. Ik zou voorzichtig vragen of ze ‘bepaalde tip’ al geprobeerd heeft. Al ze er meer van wilt weten vraagt ze wel door. En anders hou je je mond houden en toekijken, hoe lastig ook.
Vragen of je kunt helpen of wat tips mag geven? Als ze nog een paar weken vol houdt zal t zich wat meer gestabiliseerd hebben.
Vragen of ze tips wil die het misschien makkelijker voor hen beiden maken, of liever niet. Indien niet: op je tanden bijten en laten gaan. Heb ik ook moeten doen bij mijn schoonzus. Ze heeft domme dingen gedaan met de bv, en gaat dan nu luid verkondigen dat ze helaas geen bv kón geven, dat ze geen melk had etc. Terwijl ze het gewoon totaal verkeerd aanpakte. En een schoonzus had die op dat moment al anderhalf jaar bv gaf en stond te popelen om tips te geven. Maar ik heb het dus niet gedaan, want ze had me sowieso afgeschilderd als bemoeiziek.