Bijna een week geleden ben ik bevallen van onze kleine meid en de borstvoeding levert helaas wat probleempjes. Hoewel ik van ervaringsdeskundigen hoor dat sommige dingen 'normaal' zijn in de eerste periode, maakt het me soms toch een beetje wanhopig... De eerste dagen kostte het aanleggen veel moeite; het was zoeken naar houdingen waarin de kleine goed hapte en bleef zuigen, ze liet erg vaak los en tijdens een sessie van 40 minuten dronk ze effectief misschien 10 minuten. Na 2 dagen zat ze net niet aan de max. 10% gewichtsafname, randje bijvoeding. Het advies was om in ieder geval te gaan kolven om de productie op gang te brengen en dit lukte. Met hulp van de kraamzorg heb ik het aanleggen en voeden beter onder de knie gekregen. Op dag 3 en 4 lukte het al rima om de kleine zelfstandig aan te leggen, aan de borst te houden en zo'n 25-35 minuten goed te laten drinken. Helaas was daar de stuwing die mijn borsten opblies tot twee harde ballonnen waardoor de kleine mijn tepel niet meer 'herkende' en bleef happen, happen, happen maar zelfs als ze de tepel vol in de mond had niet ging zuigen. Ik liep totaal vast tijdens de (nacht)voedingen en de frustraties liepen op bij zowel mij als de kleine, die alleen nog maar driftig om zich heen kon happen en huilen... Urenlang wakker liggen, wachtend op het moment dat de kraamzorg weer zou verschijnen...en met haar hulp is het gelukt om ook tijdens deze stuwingsdagen de voedingen goed te laten verlopen. Met uitzondering van de nachten, waarbij één van de drie voedingen vaak op een drama uit loopt: veel driftig happen en na herhaaldelijk kalmeren en opnieuw proberen nog steeds niet drinken. Urenlang krijsen en amper te troosten. Ik voel me dan ZO machteloos! En moe...vanochtend zat ik er echt doorheen en kon het bijna niet meer opbrengen om te voeden (lichamelijk...ik viel gewoon in slaap) Volgens de kraamzorg ligt het niet aan mij en de kleine doet het niet expres. Ik moet me niet te druk maken, maar aangezien IK de melk heb, moet de oplossing voor het probleem wel van mij komen! Alleen...hoe? Iedere nacht lijkt er ook weer een nieuwe fase te ontstaan. De stuwing is nu voorbij en mijn borsten weer zacht, tepel makkelijk te vormen. Eerdere probleem opgelost zou je denken. Maar toch was vannacht ook weer een drama. Ze komt nu ineens om de anderhalf uur. Dat geeft niet, maar ze drinkt niet effectief. Ook al is ze bij het aanleggen klaarwakker, binnen een paar minuten zie ik een slaperige baby die maximaal 5-10 minuten effectief drinkt en daarna steeds aangespoord moet worden tot extra slokjes...tot max. 10-15 minuten en dan stopt ze ermee. Aanleggen lukt dan niet meer. Ze valt in slaap en een uur later heeft ze weer honger. Ook vandaag overdag is dit het patroon wat ze laat zien. Ik vind het allemaal zó moeilijk! Heb altijd gezegd dat ik BV wil geven, maar niet ten koste van alles. Ik wil deze eerste periode vooral genieten van mijn dochtertje en niet alleen maar gefrustreerd bezig zijn met voeden en bijslapen. Dat is het me niet waard. Tegelijk besef is dat ze nog zó klein is en dat ik het een kans moet geven, niet na een week al opgeven. En ik wil ook doorzetten. Daarom heb ik ontzettend behoefte aan contact met mensen die mijn verhaal herkennen en misschien wat tips hebben om deze eerste weken beter door te komen en een stijgende lijn in te zetten. Alvast bedankt!
Wat vervelend joh! Ik heb niet zoveel tijd meer, moet echt op bed. Maar even snel wat dingen waar ik aan denk. Heeft ze 's nachts geen krampjes? Dat ze krijst en slecht de borst pakt? Misschien kun je eerst even een pink geven, tot ze daar rustig van wordt en dan proberen aan te leggen? Is ze inmiddels alweer goed gegroeid of zit ze nog flink onder haar geboortegewicht? Hoe zwaar weegt ze? Mogelijk is ze ook snel moe van het drinken, waardoor ze snel in slaap valt en ook snel weer voor een volgende voeding komt. Als het gewicht mogelijk een probleem is, zou je kunnen nakolven en haar dit na de borst kunnen geven. Mogelijk geeft dit jou ook even wat meer rust. Verder zou ik dit weekend lekker met haar in bed blijven, zo krijg je zelf goed je rust en is het minder vermoeiend als je kindje vaak wil drinken. Ik heb zelf de eerste 2 weken veel in bed doorgebracht (mede door onstekingen) maar kan me niet herinneren dat ik de voedingen vaak of vermoeiend vond, terwijl ze geloof ik wel 12x per dag dronk. De voeding moet ook nog op haar behoefte afgestemd worden he.
ah meid.. zo herkenbaar!!! hier in het begin ook ontzettend veel moeite gehad.. woest kindje.. het wilde maar niet lukken. ik had me voorgenomen om het een maand of 6 vol te houden maar daar was ik al meteen vanaf gestapt.. zou de 6 wkn niet eens halen.. wat zeg ik.. 6 dgn was ik op dat moment al trots op. heel veel dingen geprobeerd.. lukte allemaal niet. dingen opnieuw geprobeerd. en langzaamaan ging het steeds beter. ik merkte dat vooral mijn spanning en frustratie van het bang zijn dat het niet zou lukken het veroorzaakte. ze zeiden; ben relaxed, dan lukt het wel.. tja.. das makkelijker gezegd dan gedaan. filmpjes opgezet voor de voeding, naar haar kijken terwijl ze slaapt, rustig muziekje erbij, en onder toezicht zelfs een dutje doen tijdens een voeding; het lukte ineens! nu is ze 7 maanden en ben ik blij dat ik het toen heb volgehouden; ik geef nog steeds bv. Vanaf 1 maand ging het bijna probleemloos en vanaf 2 maanden super! ik hoop het nog even vol te houden. snap wat je bedoelt met het moet niet ten koste gaan van alles. heb je ook helemaal gelijk in, maar als je het heel graag wil, probeer het nog even vol te houden. heb geduld met je prinsesje en vertrouw op jezelf. succes!
ik herken het ook. de eerste 2 weken verliepen heel moeizaam. ik werd er ook vreselijk wanhopig van en kon me niet voorstellen dat het zou goedkomen. ik vrees dat je er weinig aan kan doen als je kindje tijdens het drinken steeds in slaap valt. Denny deed dat ook steeds. ik gaf hem 1 borst en als hij echt in slaap viel na een paar minuutjes, dan gaf ik hem een schone luier. daar werd hij wakker van en dan gaf ik hem nog een paar minuten aan de andere borst. dan kreeg hij toch genoeg binnen. na een paar weken bleef hij wel al beter wakker tijdens het drinken. ik hoop dat je het niet opgeeft, want ik heb al zoveel meiden hier gezien die eerst heel veel moeite hadden met voeden en waarbij later toch alles goedkwam net als bij mijzelf. en als het eenmaal lekker loopt is het zo´n fijne ervaring. veel succes
Ik herken je verhaal ook wel min of meer hoor! Het is echt heel pittig, die kraamperiode. Zelf heb ik helaas "maar" 10 dagen gevoed, maar door een borstverkleining had ik niet genoeg productie, er is veel klierweefsel weggehaald en daardoor kreeg ik niet meer als 30cc gekolfd. Dus mede door de tepelkloven en moeheid ben ik toen gestopt, vind het erg jammer! Groeit je kindje nu goed, of gaat dat ook nog moeizaam? Heeft ze voldoende natte luiers? Zo ja, dan kan je er toch vanuit gaan dat ze voldoende melk krijgt, ookal moet ze nog zoeken naar een soort van ritme. Een echt ritme krijg je lang niet altijd bij BV. Wat betreft de moeheid kan ik niet zeggen dat ik van FV minder moe was, je moest dan 's nachts ook je bed uit, de eerste weken 3x, om 24.00 - 03.00 - 06.00 en dan liep ik vaak echt te tollen van de slaap op de trap! Dus wat dat betreft zou ik qua nachtvoedingen zeggen; zet het wiegje naast je bed of leg je meisje lekker naast je in bed en laat ze slokjes nemen wanneer ze wilt! Het zou heel goed kunnen dat dit regeldagen zijn, dat ze daardoor zo vaak wilt drinken. Ik heb weleens vernomen dat kindjes in de eerste 5 minuten 95% van hun voeding kunnen drinken. Veel stimulatie tijdens de nacht is trouwens super voor je productie! Door BV produceer je een hormoon waardoor je sneller weer inslaapt, en doordat je lekker warm in bed kan blijven slaap je lekker snel weer door ipv met FV bed uit om flesje te maken, flesje geven, flesje omspoelen... Verschonen deed ik trouwens toen gewoon bij ons op bed 's nachts, dan hoef je je bed niet uit. Stel jezelf anders elke dag de vraag; doe ik er vandaag nog alles aan op BV te geven of heb ik er vrede mee om te stoppen? Het is natuurlijk geen ramp om FV te geven, maar ik weet zelf hoe teleurstellend het kan voelen, je kan je voelen alsof je je eigen kind niet eens kan voeden, alsof je lichaam erin faalt. Dat had ik tenminste. Toch kan het ook een rust zijn; je kan eens een dutje doen terwijl je man je kind een fles geeft!
Het is net of ik mijn eigen verhaal zit te lezen! Je denkt nu echt dat je nooit "normaal" bv kan geven, maar geloof me over een paar dagen (of een weekje) loopt het als een trein. Ik had ook nog tepelkloven gekregen doordat vele aanhappen en weer loslaten. Hier heb ik toen 2 weken tepelhoedjes voor gebruikt. Ik had voor 's nachts ook een speentje gebruikt voor mijn dochter omdat ze dus ook om het uur kwam, maar niet langer dat 5 minuten wilde drinken. Het was hier echt een uitkomst. Ze lag naast me in een wiegje en hoefde er dus niet uit om een speentje te geven. Zo kreeg zij wat meer rust (en ik dus ook) en hierdoor was ze beter in staat om bij een voeding meer te drinken. Na een week kwam ze om de 3 uur en na 2 weken kwam ze nog maar 1x per nacht (met 8 weken sliep ze door, helaas stopte ze daar weer met 16 weken....maar ze hoeft geen voeding meer 's nachts). Je hebt nu al een aantal obstakels overwonnen, probeer het nog even vol te houden en je doorzettingsvermogen wordt beloond. Met mijn eerste zoon heb ik het in de kraamweek opgegeven (ook door teveel afvallen, slecht aanhappen, slecht zuigen, weinig slapen en tepelkloven) en nu weet ik wat ik met hem heb gemist. Ik heb daar echt spijt van, maar ja je kan het helaas nooit overdoen. Ik wil je veel succes wensen, maar als je aan jezelf merkt dat je het gewoon niet meer wilt, zou ik stoppen. Ga geen dingen tegen je zin doen!
Ook hier heel herkenbaar! Ik ben bv pas echt leuk gaan vinden na een week of 4-5... Tot die tijd ging het soms echt met tegenzin! Dat is nog niet eens zo heel lang geleden. En toen opeens ging het allemaal wél lopen. Happen ging goed, en Liesbeth ging goed groeien... Dat was voor mij persoonlijk de grootste beloning, dat ze het duidelijk zo goed doet op mijn voeding. En dat echt na een vreselijke kraamweek, waarin ze niet eens van de borst wílde drinken... En ik volledig gekolfd heb en Liesbeth vingervoeding kreeg. Probeer vol te houden, en dan zal je zien dat de beloning echt komt!
Hier hetzelfde als bovenstaande dames. De eerste weken waren ook bij mij ècht niet zo leuk wat betreft het voeden. Ik had een ks gehad waardoor 'de boel' wat minder goed op gang kwam en die eerste 4 dagen in het zh en de eerste week thuis was ik doodop en we (Dennis en ik) moesten het voeden echt leren. Toch heb ik doorgezet, ondanks veel pijn, slapeloze nachten, de krampjes bij Dennis, later ook nog spruw en het onregelmatige van alles en ik ben nu zo blij dat ik heb volgehouden! Het voeden gaat nu prima en het is iedere keer weer genieten. Volhouden en als je twijfels hebt over het aanleggen of de drinktechniek van je dochtertje zou ik nog even een lactatiekundige laten langskomen. Verder kan ik je geen tips geven die hier nog niet zijn gegeven, maar probeer vooral te ontspannen en te genieten, want dat kan echt!