Borstvoeding echt makkelijk?

Herkenbaar! Bij de eerste lukte het meteen al niet goed, de eerste uren was ik helaas ook niet bij hem ivm een spoedkeizersnede. Ik heb toen een paar weken gekolfd en daarna voor de fles gekozen en dat gaf veel rust. Bij nummer 2 weer geprobeerd. Hij mocht wel bij me blijven na de (geplande) keizersnede dus gelukkig in het eerste uur al kunnen aanleggen. Het begin ging heel goed, totdat ik giga stuwing kreeg en hij niet meer bij me wilde/kon drinken. Ik ben toen weer gaan kolven en heb hem nog geregeld aangelegd. Uiteindelijk nooit meer volledig aan de borst gekregen en na een paar maanden ben ik gestopt met het fulltime kolven omdat het gewoon niet te combineren was met man die weer aan het werk ging, oudste weer naar school. Hier bleek hij ook kma te hebben en heb ik me enorm schuldig gevoeld omdat hij met bv nergens last van had. Toen we over zijn gegaan op Neocate en z’n lijfje tot rust kwam na een paar weken voelde ik wel dat het goed was zo. Ik vond het pittig maar ik ben wel blij dat ik het geprobeerd heb. Stoppen kan altijd als het niet meer gaat. Maak de keuze die voor jou het beste voelt! ❤️

 

Borstvoeding is niet makkelijk. Zeker de eerste dagen/weken heel hard werken. Voor zowel mama als baby. Maar het wordt wel makkelijker. En de nachten, dat is heel verschillend en ergens ook een keuze. Sommige baby’s slapen al snel een paar uur achter elkaar. En je kan ook altijd je man een flesje melk laten geven. Ik ken ook mensen die de avond / nacht kunstvoeding gaven en verder borstvoeding.

 

Inderdaad, meestal is borstvoeding niet meteen makkelijk. Het kost een aantal weken investeren. Daarna is het juist super makkelijk.

bij mijn eerste lukte het ook niet. Ook geen goede begeleiding gehad. Bij de tweede ging het direct als een tierelier. De derde koste iets meer moeite als de tweede maar dat ging ook heel snel goed. Onze vierde werd geboren tijdens de hittegolf van 2019 en dat gaf een aanslag op mijn lijf maar ook op het zijne. Daardoor heb ik daar echt ruim 4 weken flink in moeten investeren, daarna ging het super makkelijk

 

Bij mij is het vanaf het begin nagenoeg vlekkeloos verlopen. Op wat tongriemprobleempjes na, maar dat zou met flesvoeding ook een issue zijn geweest, vermoed ik. Na het klieven was dat over. Ik voed nu na 7,5 maand nog steeds met veel plezier. Ik vind het zelf geniaal bedacht door de natuur, vind het zó makkelijk en ideaal. Maar ik kan me voorstellen dat je twijfelt na je vorige ervaring, en bang bent voor herhaling daarvan. Ik lees ook dat je het eigenlijk wel graag zou willen. Borstvoeding kan met elk kindje volledig anders zijn. Ik ben zelf meer van: probeer het gewoon, stoppen kan altijd nog. En bepaal dan vooraf voor jezelf waar de grens ligt. Wat wil je deze keer absoluut niet? Misschien moet die grens straks strak bewaakt worden, misschien kom je niet eens in de buurt van die grens, het kan allebei.

 

Ik heb 3 kinderen aan de borst gehad en dat waren totaal verschillende ervaringen
Ieder baby-moeder koppel is uniek

De oudste was rand prematuur en dat zag je vooral terug in haar drinkgedrag
Na een week of 5 was ze volledig aan de borst
Jongste meisje viel continue in slaap en was een enorme snacker dus veel voedingen op een dag.
En zoon was een natuurtalent maar ja, die had knallende reflux wat ook weer uitdagingen met zich mee brengt.

Doorslapen omdat een baby kunstvoeding krijgt, daar is geen garantie op. En
ook op borstvoeding zijn er zat baby’s die een mooie nacht maken.
De vraag is ook, is het eerlijk om die verwachtingen te hebben.
En het fijne van borstvoeding geven is ook dat je niet hoeft na te denken over hoeveelheden
Geen gestress over te veel voeding. Altijd bij de hand en aangepast op het lijfje van baby.
En je lijf maakt een hormoon aan dat er voor zorgt dat jij makkelijker in slaap valt.

Maar goed. Linksom of rechtsom, het blijft investeren, soms voor kort maar soms voor langere tijd.
Ja, mijn kraamtijd stond in het teken van verzorgen van m’n baby en borstvoeding geven.
Dat is een gegeven en ik heb dat altijd geaccepteerd. Het is alles bij elkaar maar een korte periode.
En als het eenmaal loopt (na korte of langere tijd) is het zo makkelijk.
Je kan voor jezelf een realistische periode in gedachten houden (borstvoeding mislukt niet in 1 dag), je hebt al
een lactatiekundige, en vraag bij het kraamburo om een kraamhulp die gespecialiseerd is in borstvoeding
En vraag je man om steun. En dan zie je wel waar het schip strand.
En vergeet niet, ze worden ook groot met een flesje.

 

Borstvoeding is investeren. Ik vergelijk het zelf altijd met leren autorijden. Daar heb je ook een aantal lessen voor nodig wil je het goed kunnen. Het is een uitzondering als het meteen vanaf het begin af aan vlekkeloos verloopt. Je moet elkaar leren kennen en uitvogelen hoe of wat voor jullie het beste werkt. Dat is een kwestie van proberen en zien hoe het loopt. Dat kindjes die flesvoeding eerder doorslapen zou ik zeker niet teveel waarde aan hechten en doorslapen hoeft ook niet. Baby’s hebben in het begin geen ritme of gevoel voor dag en nacht dat komt pas later en doorslapen doen ze wanneer ze 5 - 6 u achter elkaar slapen. Welke keuze je ook maakt beide is goed! Volg je gevoel.

 

Bij mijn oudste werd ik echt slecht geadviseerd, zowel in het ziekenhuis als door de kraamverzorgster - ze werd bv in haar nek vastgehouden en dan met kracht tegen mijn borst geduwd als ze een grote hap maakte. Continu werd er aan mij geplukt en ik dacht dat dat noodzakelijk was, maar niets is minder waar. Door dat geduw tegen de borst, schrok dochter en hapte dus niet goed aan. Het was de eerste weken echt een ramp, ik kon alleen maar zittend voeden met 1 been op een verhoging, heel krampachtig en met veel pijn. Gelukkig had ik een vriendin met zelf veel ervaring die me tips is komen geven, toen ging het in raptempo echt veel en veel beter. Ik kon vervolgens is alle houdingen voeden zonder pijn, het werd steeds makkelijker ook, tot echt moeiteloos. Ik heb er intens van genoten en was heel blij dat ik heb doorgezet, mede dankzij die vriendin

Bij de tweede vanaf de eerste ontmoeting al verkeerde adviezen in het ziekenhuis, ik had dochter nog geen 10 seconden gezien na mijn operatie, of ze wouden haar al hardhandig tegen mijn borst duwen. Dat werkte niet, en binnen 5 minuten kwam de lactatiekundige (ik denk overigens niet dat ze dat officieel was, want echt geen enkele kunde te bespeuren) met allerlei hulpmiddelen. Tepelhoedjes, slangetjes, ik moest meteen gaan kolven en dan met een spuitje via een slangetje het geven etc. Die hulpmiddelen zijn prima als ze nodig zijn, maar na 5 minuten kun je dat niet beoordelen. Ik heb haar weggestuurd en aangegeven dat ik het rustig zelf wilde proberen. En terwijl dochter en ik huid-op-huidcontact hadden, ik heerlijk van haar lag te genieten, ging ze vanzelf aanstalten maken om te zoeken en kon ik haar zo moeiteloos aanleggen. Ze dronk met ferme slokken, de lactatiekundige kwam even kijken en was totaal verbaasd. Dat had ze nog nooit gezien. (Nee, logisch, want haar hele aanpak was hardhandig en verschrikkelijk.) De eerste dagen was mijn productie niet super, maar werd ik gedwarsboomd door diezelfde lactatiekundige als ik vaker dan iedere 3 uur wilde voeden. (‘Nee, het is nu geen voedertijd!’). Dochter bleek na 2 uur telkens al hongersignalen te geven, dus ik heb m’n zin doorgeduwd en ging iedere 2 uur naar haar afdeling om te voeden - ik werd een paar keer bijna weggestuurd, echt absurd en totaal níet volgens protocol (hoezo hou je een moeder weg van haar baby?!). Gelukkig had ik ervaring, anders was dit echt totaal mislukt. Op dag 3 liep mijn productie als een trein en gingen we naar haar, nooit pijn met voeden gehad, het was heerlijk

 

De eerste weken vond ik het heel zwaar. Ik heb meerdere keren een lactatiekundige ingeschakeld wegens overproductie bij mij en verborgen reflux bij mijn dochter. Ik heb in totaal ook 10 weken fulltime gekolfd, vre-se-lijk. Maar vanaf een maand of 3 werd het makkelijk. Het lukte me alsnog om haar aan te leggen, ik vond uit welke houdingen voor ons werkten en het aantal voedingen werd geleidelijk aan steeds minder. Onze dochter sliep vanaf een maand of 4 door. Vooraf had ik mezelf voorgenomen om een half jaar te voeden, maar met een half jaar ging het eigenlijk zo soepel en fijn dat ik het uiteindelijk meer dan een jaar heb gedaan.

 

Ik snap je twijfel hélemaal en heel herkenbaar ook! Ik denk dat het echt voor iedereen anders is wat je uiteindelijk gaat kiezen.

Hier bij mijn eerste dochter ook 7 maanden fulltime gekolfd, dochter ging niet aan de borst. En jeetje wat ben ik daar ongelukkig van geweest en wat was het een verademing om na 7 maanden over te stappen (moest láng afbouwen want had ontzettende overproductie, ook veel borstontstekingen gehad). Ik had mijn leven weer terug, en zó spijt dat ik mezelf dat had opgelegd en niet gewoon eerder was gestopt.

Dus bij dochter 2 me voorgenomen dat ik dat écht niet nog een keer zou gaan doen. Ik wilde borstvoeding heel graag weer proberen maar ik ging niet weer fulltime kolven. En toen na een week weigerde dochter mijn ene borst. Wat bleek, ze duwde mijn tepel/melkklierkanaaltjes dicht omdat haar mond te klein was voor mijn tepel. Lactatiekundige gaf gelijk aan dat het waarschijnlijk met een paar weken wel zou lukken en aan mijn andere borst kon ze wel drinken. Maarja nu moest ik dus alsnog, én voeden én kolven én gekolfde fles geven met ook nog een 2-jarige erbij. Wat ik dus absoluut niet meer wilde, maar waarschijnlijk maar voor een maand.. Heb er heel veel om gehuild en ben er heel verdrietig om geweest want wat als het alsnog niet zou lukken maar heb er toch voor gekozen om door te zetten, en wat ben ik daar blij om nu. Want ze is nu even meer dan 5 maanden en ze is volledig terug aan de borst gekomen, en het ging súper goed daarna. En ik geniet er zo onwijs van en ik merk nu eindelijk ook eens de voordelen van gemak van borstvoeding, want die zijn er nu wel echt nu we goed op elkaar afgestemd zijn. Het kolven op werk vind ik nog steeds echt verschrikkelijk, maar dit is gelukkig maar 3 dagen, verder kolf ik niet en voed ik haar gewoon altijd. Die maand wilde ik het geven, maar langer had ik niet gedaan. Dus zoiets zou je ook voor jezelf kunnen bedenken? Ik hoop dat jij ook mag gaan meemaken dat borstvoeding geven ook echt genieten kan zijn! <3

 

Ik moest bij de oudste ook een tijd volledig kolven , dat vond ik echt ontzettend zwaar en gewoon praktisch ook ontzettend veel werk. Maar na een ruime maand gewoon toch eens geprobeerd aan te leggen, en ze dronk meteen goed, ik zat te huilen zo blij was ik. Gevoed tot ze 2 jaar was. Als ik had moeten blijven kolven, was ik eerder gestopt, daar twijfel ik niet aan. Ik was sowieso geen goede kolver, productie ging echt achteruit, dus dan moest ik weer power-kolven etc om het weer op te krikken… maar toen ze weer aan de borst dronk, was het duidelijk veel effectiever dan een kolf ooit kan zijn (in mijn geval dus, voor sommigen geldt her juist andersom!).

 

Borstvoeding is in het begin niet makkelijk, maar als je eenmaal op weg bent (na een week of 6 meestal) vond ik het wel relaxter dan flesjes.

Mijn oudste is nooit gelukt (deels door onwetendheid van mijn zijde, deels door achteraf gezien zijn autisme), hij is dus met flesjes groot geworden (eerst met gekolfde BV, daarna met kunstvoeding). Doorslapen deed hij pas echt goed nadat wij hem met 5 jaar medicatie gaven, vooral in peutertijd was hij een heel slechte slaper.

Daarna heb ik mijn 2e en 3e beide ongeveer 2 jaar borstvoeding gegeven. Ook daarin wel ups en downs, maar ik vond de borstvoeding wel makkelijker. Altijd bij de hand, altijd op temperatuur, geen gedoe met rekken 'omdat het nog geen tijd voor flesje was' of verdunnen van flesjes omdat zo hongerig. De hormonen die tijdens BV vrijkomen maakte dat ik de gebroken nachten (ja, die heb ik lang gehad, ik heb slechte slapers en dat werd helemaal niet beter toen ik stopte met BV) veel beter kon hebben dan bij flesjes. Geen zorgen als ze vast voedsel niet/nauwelijks aten. En borstvoeding kon ik met 1 hand vrij, met baby aan borst kon ik nog van alles erbij doen, zoals zelf eten, lezen, spelen met oudste, zelfs werken op computer.

Mijn tip: bezoek een lactatiekundige aan het eind van je zwangerschap, bespreek wat er mis ging bij je vorige ervaring en hoe je dat voor kunt zijn, maak een borstvoedingsplan en heb het nummer van lactatiekundige in de kraamweek op je nachtkastje liggen. Stel je in op een 'wenperiode' voor jezelf en baby, terwijl jullie beide 'leren' hoe het moet. Kraamperiode in teken van borstvoeding vind ik wel een reële verwachting. En als je toch overvallen wordt door het gevoel 'nee, dit wil ik echt niet' kun je altijd switchen naar flesjes.

 

Borstvoeding is niet makkelijk op het begin. In ieder geval minder makkelijk dan kunstvoeding. Maar na een tijdje (een paar weken?) wordt het wel makkelijk, makkelijker dan kunstvoeding. Dat is geobjectiveerd middels onderzoek, daar zijn grafiekjes van, die liet onze lactatiekundige toen zien en dat hielp me wel door te zetten.

 

Ben even aan het zoeken dat grafiekje maar kan 'm zo niet vinden.
Op de horizontale as stond leeftijd van baby. Op verticale as stond iets van hoeveel moeite kost het. En dan was de lijn van flesvoeding een rechte lijn steeds op hetzelfde niveau van moeite. En de lijn van borstvoeding zat in het begin boven de lijn van flesvoeding (dus meer moeite) maar daalde op een gegeven moment tot onder de lijn van flesvoeding

 

Ik heb het van begin af aan als iets moois en makkelijks ervaren. Maar besef dat de ervaringen daarin heel wisselend zijn, dus geen idee of je iets aan mijn reactie hebt. Ik was er wel echt heel relaxed in, zo van lukt het niet dan lukt het niet, dan gaan we over op de fles. Dat is gelukkig niet nodig geweest. Het enige waar ik in het begin moeite mee had was niet het voeden zelf, maar ik moest vaker aanleggen omdat onze zoon flink afviel en veel in slaap viel. Toen dat voorbij was en we de slag te pakken hadden qua ritme, is het alleen maar ideaal geweest. Bijna 11 maanden gevoed uiteindelijk, tot hij mijn tepels kapot begon te bijten en dat ontzettend grappig vond.

 

Hier ook een moeizame start (aanhap ging ook niet goed) van ongeveer twee maanden gehad maar met hulp van een lactatiekundige toch doorgezet en wat ben ik blij geweest dat het lukte. Geen gepruts met snachts flesjes maken en je hebt het altijd bij je. Uiteindelijk heb ik ongeveer 13 maanden borstvoeding kunnen geven, hierna begon ze het te weigeren (at ook erg goed). Soms gaven er savonds gewoon een flesje kunstvoeding bij als ik.merkte dat ze meer wilde drinken.

Mijn dochter sliep overigens erg goed dus wat dat betreft ook geen last gehad.

Volg je gevoel vooral en ik wens je alvast een hele fijne kraamtijd toe!

 

Bij oudste: vliegende start. Direct na de geboorte hapte hij goed aan en dronk. Wat een geweldige ervaring vond ik dat

Daarna wat last gehad van kloofjes. Auw!
Maar ook dat ging over.

Daarna was het alleen maar makkelijk en fijn. Tot ik weer ongesteld werd en mijn productie terug liep. Veel regendagen. Onrustig kind. Boos ook als er geen melk meer kwam.
Dus toen zijn we maar flesjes bij gaan geven. Tot hij volledig aan de fles was (plus fruit en groentehaphes)

Bij jongste veel meer gedoe gehad. Hij kon niet goed aanhappen. Productie kwam niet goed op gang. Daarvoor in het ziekenhuis begonnen met kolven. Dat werkte gelukkig. Lactatiekundige is een week lang dagelijks geweest.
Zaten we in het midden van de nacht met pipetjes te klooien om er een beetje melk in te krijgen.
Uiteindelijk ben ik gaan kolven en de melk met de fles gaan geven.

Ik had op aanraden van de lactatiekundige een natural speen op de fles.

Toen zoon 2 weken was, was ik alleen met hem. Hij huilen. Ik moest nog kolven. Heb ik als experiment die speen op mijn borst gezet. Hij dronk!
Dus vanaf dat moment zat ie aan de borst en hebben we het op die manier tot bijna 6 mnd volgehouden.

Dat half jaar was ook wel mijn persoonlijke max. Die totale afhankelijkheid ging me wel benauwen. Al had ik meestal ook wel gegolfde melk op voorraad waarmee papa/opvang vooruit kon als was was werken/iets voor mezelf doen. Maar dan nog was het altijd plannen, kolftas mee etc.

Kortom.

Als het goed gaat is bv na de eerste paar weken superfijn en makkelijk.
Maar t nadeel is dus dat jij de enige bent die de melkvoorraad kan beheren.