benieuwd....maar ook bang...

Hoelang heeft je vriedin dan geprobeerd om door te zetten? De eerste dag kan je kindje namenlijk nog erg moe zijn van de bevalling en soms drinken ze daardoor niet. Of was het te vroeg geboren? Ik geloof niet echt dat er een kindje is dat te "lui" is om te drinken. Sorry.

Wat betreft jou; ik zou er maar vanuit gaan dat het gewoon gaat lukken! Je kan proberen er veel over te lezen van te voren, over hoe je goed moet aanleggen bijv, en wat je kan doen de borstvoeding goed te laten verlopen. Maar ik neem aan dat je dat al doet? Als je jezelf van tevoren goed informeerd, weet je ook wat je te wachten staat met bepaalde dingen/kleine tegenslagen en geef je minder snel op mocht het moeilijk lopen.
En vraag hulp in het begin! Vraag je kraamhulp of je goed aanlegt en mocht het moeilijk gaan, schakel dan op tijd een lactatiedeskundige in!

Bij mij is het trouwens probleemloos verlopen. Hij pakte meteen de borst en dronk. Het duurde een dagje voordat de melk op gang kwam, maar dat is normaal. Lekker veel aanleggen in het begin. Je krijgt vanzelf een ritme te pakken wat goed bij jullie past! Succes, hopelijk lukt het allemaal!

 

Op borstvoeding.com vind je alle info die je nodig hebt.
Ga naar een bv cursus van bijv. de VBN, nu kan het nog, en noteer een tel.nr van een lactatiekundige bij jou in de buurt. Mocht je in het ziekenhuis bevallen, laat je alleen adviseren door een kraamhulp met verstand van BV, vraag of ze BV gecertificeerd zijn. Laat je niets opleggen door schema´s en spenen. Let goed op het aanleggen, en maak veel huid -op-huid kontakt. Vraag om tips om je kind te laten drinken bijv. onder kinnetje kriebelen,achter het oortje kriebelen en onder het voetje.
Kortom bereid je voor, en laat je niet van je voornemen afbrengen om BV te geven.

 

Ik ben erin gegaan met de instelling van ik zie wel hoe het gaat. Lukt het niet jammer dan, maar de fles is ook prima. Tot nog toe gaat het goed en krijgt ze volledig bv.
Denk als jegewoon zoiets hebt van ik zie wel en je er niet teveel mee bezig houdt nu dat het gaat lopen. Beetje relaxt zijn.

 

Je moet er positief aan beginnen, niet er vanuit gaan dat er een mogelijkheid is dat het niet lukt!

Het is vaak een kwestie van doorzetten. Een baby weet echt wel wat hij moet doen! Zorg er voor dat de kleine direct na de bevalling bij je aangelegd wordt, bied je kindje te tepel aan net zo lang tot dat hij/zij hem pakt. Het gaat je lukken! Daarna heel vaak aanleggen, niet naar de klok kijken, niet op vaste tijden voeden, gewoon aanleggen zodra hij wil. De eerste dagen moet de voeding om gang komen. Dat is niet erg, niet meteen in paniek raken bij een tegenslag. Heb vertrouwen dat het goed komt!

Ik denk altijd maar: Mensen in ontwikkelingslanden lukt het ook, waarom zou het niet bij ons lukken dan?

 

goed dat je je aan het verdiepen in het geven van bv.
Het is echt geweldig! Maar het kan ook heel veel tijd en energie vergen.
Dylarius was te vroeg en erg moe, waardoor ik naast het geven live bv ook nog moest kolven. en toen bleek hij ook nog een te korte tongriem te hebben, waardoor hij moeite bleef houden met drinken. Helaas was de tongriem dusdanig te kort dat de verloskundige deze niet durfde te klieven. Dus het eerste half jaar heb ik aan lopen modderen met lange voedingen. Na zijn operatie ging het als een speer en nu is hijmet 10 min. klaar.
en geef ik nu na een jaar nog steeds bv en genieten we er allebei van.
Het kostte heel veel doorzettingsvermogen en iedereen zei dat ik maar moest stoppen, maar ik wilde zo vreselijk graag en dus heeft mijn doorzettingsvermogen de vruchten afgeworpen.

 

Nog even een extra tip...
Thirza lukte het dus niet om te drinken, wat we ook deden. Uiteindelijk lukte het met tepelhoedje wel, maar achteraf zijn er twee dingen geweest (waarvan de ene ik pas sinds een paar weken achter ben), die een negatieve invloed hebben gehad op het drinken.
Thirza bleek last te hebben van het kiss-syndroom, kwamen we achter toen het CB een voorkeurshouding vaststelde. Toen die door een osteopaat verholpen was, ging het drinken veeeeel beter. Ze hapte beter aan, maar ik denk dat ze eerder gewoon door alle pijn echt te moe was om te drinken.
En sinds kort dus erachter dat Thirza ook een KMA heeft, en van het weekend viel het ineens op dat ze verkeerd aanhapte nadat ze weer wat koemelk binnen had gekregen...
Nou wil ik daarmee niet zeggen dat verkeerd aanhappen door een KMA komt, maar blijkbaar lukt het haar niet meer om goed aan te happen als ze niet lekker is. Als aanleggen dus -ook met hulp van de lactatiekundige- niet lukt, zou je ook snel eens verder kunnen kijken wat er verder aan mankeert...
Hier namelijk wel een LK over de vloer gehad, maar Thirza's techniek was in principe goed. En toch lukte het dus niet om vacuum te zuigen... en inmiddels weet ik dat dat moet zijn gekomen van pijn en vermoeidheid.

 

Overigens: in het begin kan BV dus extra tijd en energie kosten, maar inmiddels is het zoooo gemakkelijk! Ik hoef nooit ergens om te denken als we weggaan, altijd voeding genoeg bij me en geen gedoe met flesjes opwarmen enzo
Dat moet je vooral niet vergeten als je in het begin loopt te klooien, dat het je op de lange termijn veel oplevert

 

Ik heb één tip en dat is dat je niet te snel moet denken dat het niet lukt. Het duurde bij mij 10 dagen voordat mijn melkproductie voldoende op gang was gekomen. Het is erg verleidelijk om af te haken omdat het lijkt alsof het niet lukt, maar als je doorzet, komt het écht goed. In mijn geval was een keizersnede (mede) de oorzaak van het probleem.

 

10 dagen, moet je kijken!
Hier lukte het pas op dag 7 na heel veel gesteggel!
Mijn zoontje is te vroeg geborenen en was erg moe van de zware bevalling. Door de ks had ik pas op dag 4 melkproductie! Ik wou perse bv geven en ben iedere keer voor het aanleggen gaan kolven. Tot die 4e dag had ik slechts een paar drupjes. Op de tweede dag was mijn ventje 7% afgevallen en had hij dorstkoorts en moest hij bijvoeding, maar dan wel in een cupje, ik wou geen fles! Thuisgekomen had ik dus wel productie en zijn we na het kolven gaan fingerfeeden om geen tepel-/speenverwarring te krijgen. Dit was een heel gedoe en zeer vermoeiend (1,5 uur per voedingssessie en dan na een uur weer...), maar ik zette door!
Er zijn verpleegkundigen met borstvoedingscertificaat aan m'n bed geweest en twee lactatiekundigen, maar die drukten allemaal zo "lekker" in zijn nekje (wat dus echt niet mag!). Later bleek dat mijn zoontje last had van een vastzittende wervel door de keizersnee en dat hij dat dus vreselijk gevonden moet hebben!
Op dag 7 kreeg ik nog voor 3 dagen een andere kraamhulp; zo eentje van de oude stempel, zo'n echte! Ze zag dat ik inmiddels erg gespannen was en zette me eerst in een goede stoel en maakte mijn zoontje goed wakker. Ze legde hem precies goed voor m'n borst, hield hem tegen in zijn ruggetje en hij hapte aan en bleef meteen 40 minuten plakken! Ik ben die vrouw nog steeds heel erg dankbaar; zij kreeg na 7 dagen voor elkaar wat anderen totaal niet was gelukt.
Als je melk hebt, moet het echt lukken, zelfs na een keizersnee of met ingetrokken tepels, maar je moet het wel willen! Waar een wil is, is een weg!
Ik hoop dat al deze successtories je minder onzeker maken!

 

Ties was ook erg lui in het begin.. hij deed zijn mondje nauwelijks open en pakte mijn tepels niet goed. het aanleggen deed zoveel pijn dat ik iedere voeding echt door de grond ging en blij was als hij klaar was.
ik heb ook een tijdje volledig gekolfd omdat de pijn niet te houden was.
uiteindelijk na 3-4 weken is het goed gaan lopen, Ties pakt goed en het doet geen pijn meer.

ik ben heel blij dat ik heb doorgezet, want bv geven is net zo bijzonder als ik vantevoren had gehoopt!

 

Ik heb niet alle reacties gelezen dus sorry als het misschien al genoemd is maar ik zou je het boek: Borstvoeding van Stefan Kleintjes willen aanraden. (zie ook borstvoeding.com). Juiste informatie is het halve werk!

En verder, NIET BANG ZIJN!
Heb je ooit iemand horen zeggen; ik wil kv gaan geven maar ben bang dat het niet lukt?
Dat was hier namelijk een groter probleem, toen ik over wilde op de fles

Heb vertrouwen in je lichaam en je kindje, jullie zijn er beiden op gemaakt! MAAR soms moet je beiden wel even oefenen. Ik weet ook niet hoe lang je vriendin het geprobeerd heeft maar LUIE baby's bestaan niet. Misschien moeie baby's met moeie en gestresste moeders en gebrek aan de juiste hulp en info maar geen luie baby's.

Bij mijn 1e ging het ook niet vanzelf. Hij had meconium gedronken en voelde zich dus gewoon niet lekker. Als je hem probeerde aan te leggen was het net of hij neit begreep wat er moest gebeuren. Na een tijdje begon hij dan ook te huilen. PAs op dag 4 leek hij ineens het licht te zien, hapte in 1x goed toe en toen heb ik 3 maanden probleemloos BV gegeven.

Vanwege omstandigheden ben ik toen over gegaan op KV, en de overgang naar de fles was een veel grotere strijd kan ik je zeggen. Heb er ook nog steeds spijt van. KV geven is ABSOLUUT niet makkelijker als BV geven, neem dat maar van mij aan.

Alleen de start van BV kan zwaar zijn.

Mijn 2e kindje is een natuurtalent. Al na zo'n 20 minuten hapte hij toe en wilde eigenlijk ook niet meer loslaten Hij is ook nauwelijks afgevallen en zit nu na een maand al een kilo boven zijn geboortegewicht.

Maar de eerste week tot 2 weken was zwaar. Hij wilde vaak drinken, soms wel de hele nacht om de 2 uur. Vaak hoor je mensen die hetzelfde hebben dan dus zeggen dat hun kindje niet genoeg heeft en word er naar de fles gegrepen. Wanneer het kindje dan (logisch) vervolgens voldaan in slaap valt zeggen ze dat ze niet genoeg melk hadden. MAar je kindje is gewoon bezig de boel op gang te brengen. Als je de eerste weken toegeeft wanneer je kindje wil drinken, verstand op nul (en af en toe balen en een potje janken omdat je zo moe bent mag best!) dan heb je daar later alleen maar profijt van. Zie het vooral niet als een last maar als een investering, die zich zeker terugbetaalt.

Ik ben nu dus een maand verder en zoonlief en ik zijn op elkaar afgestemd. Kort voordat hij wil drinken schiet hier de melk al toe waardoor ik weet dat het bijna tijd is. De bv dwingt me ondanks de drukte waar ik in zit toch mijn rust te nemen. Stuwing heb ik nauwelijks gehad en de nachten zijn een heel stuk rustiger geworden, hij komt nu al een week om 23 uur 3 uur en om 6.30.

 

niet zoveel over nadenken komt allemaal vanzelf goed, goede dosis nuchterheid is ook niet slecht en als je niet zeker bent gewoon info zoeken op het net tegenwoordig hoef je niet te zeggen ïk wist het niet" want je kunt overal info vandaan halen als je maar wilt.
Dus als jij het graag wilt bv geven moet dat toch ook lukken....waarom niet? Tenzij er medische achtergronden enz meespelen want er zijn ook uitzonderingen waarbij het dus echt niet lukt maar dat zijn uitzonderingen..

Lekker genietn nog van je zwangerschap en straks als de kleine is geboren meteen aanleggen en je zult ervaren hoe prachtig het is om borstvoeding te mogen geven....

 

Trouwens ik heb nu 1 jaar lang bv gegeven en zeker is het soms erg pittig maar dat weegt absoluut niet op tegen de intimiteit die alleen jij met je kindje hebt en dat is erg speciaal.. daarbij voedt jij je kindje met je eigen lichaam dat is ook erg mooi om te zien, je kindje groeit en wordt gevoed met de beste melk die er bestaat MAMA MELK!!!!!

 

Zeker moet je doen, als je meer wilt weten gewoon informatie vragen! Je hebt ook cursussen trouwens...
Succes en je zult zien spijt krijg je absoluut niet!!!