Hallo dames, Wellicht een beetje lang verhaal, maar met achtergrond-informatie is het wellicht makkelijker een oordeel te vellen over mijn situatie. Mijn zoontje is nu bijna twee en ik ben 30 weken zwanger van zoon nummer 2. Er zijn twee dingen die ik zo graag wil, dat ik er bijna wakker van lig. Ik wil heel graag een natuurlijke bevalling bij nr2 en ik zou zo graag willen de de borstvoeding een succes wordt. Zoon1 heeft 4,5 maand borstvoeding gehad. Hij is geboren met een spoedkeizersnee bij 36 weken ivm HELLP. Hij is meer dan 10% van zijn startgewicht verloren en is in het ziekenhuis gevoel middels cupfeeding (en een nutrilon-equivalent), terwijl ik elke 3 uur, ook snachts kolfde. Uiteindelijk heb ik het na een ruime week voor elkaar gekregen dat hij zelf aanhapte en dronk. Het groeien is altijd een probleem geweest in de periode dat ik borstvoeding gaf. Ik heb gevoed met een tepelhoedje in het begin, heb meerdere borstonstekingen gehad en voedde gemiddeld 45minuten per voeding - iedere 3 uur. En nog... groeide hij maar minimaal. Ik had een PND, nogsteeds hoge bloeddruk en hiervoor ook medicatie. Ik heb geen medicatie genomen voor de PND omdat ik niet nog meer in het systeem van mijn kleine man wilde brengen... Ik heb alles gedaan en gelaten wat ik kon om de borstvoeding succesvol te maken, maar het kostte me heel veel. Uiteindelijk ben ik gestopt omdat hij niet voldoende groeide, en ik toch iedere dag al een fles kunstvoeding gaf. Het voelt en voelde als falen. Nu eindelijk mijn vraag: Is er een mogelijkheid dat het bij nummer twee wat eenvoudiger gaat? Dat de productie wat beter is, het happen wat makkelijker gaat ? Of ben ik gewoon niet goed in borstvoeden ? Alvast bedankt voor het lezen en sorry voor het lange verhaal.
Ik heb er allemaal absoluut geen verstand van, maar zoals jij het beschrijft waren er een hoop dingen die Borstvoeding bemoeilijkte! Ik vind het super knap dat je dan toch nog 4,5 maand heb gevoed. Ik denk dat borstvoeding zeker gaat lukken bij jou, aangezien je al zoveel voor je kiezen hebt gehad en ondanks dat alles gewoon nog borstvoeding hebt gegeven!
Op de eerste plaats: Wauw! Wat ben jij een super mama! Zo te lezen heb je erg veel van jezelf gegeven aan je 1e kindje! Daar mag je trots op zijn!!!! Ik hoop dat je het stoppen met de bv inmiddels niet meer als falen ziet, het is duidelijk dat je heel veel goeds gedaan hebt!!! Onze dochter (ook een zh bevalling) heeft een jaar lang bv gehad, maar wel uit de fles... Heb alles gekolfd omdat het niet wilde lukken aan de borst (ook start in zh gehad en ze weigerde de borst door verkeerde handelen van het personeel aldaar...) Toen ik zwanger werd van ons zoontje wilde ik dan ook niks liever dan opnieuw borstvoeding geven maar dan wel live, want achteraf gezien is dat jaar fulltime kolven veel te zwaar geweest (heb helaas ook ervaring met een PND...). En... het is gelukt! Hij drinkt goed, groeit goed en is tevreden! En ook nog eens middels een natuurlijke bevalling geboren! Mijn recept: een goede lactatiekundige die in de kraamweek al een keer mee komt kijken! Zorg er verder voor dat je een goede bv cursus volgt, dat je een goed boek erover leest, kijk ook eens op borstvoeding.com, etc. Waarschijnlijk heb je eigenlijk al heel veel ervaring en dat kun je nu weer meenemen. Dat je productie toen minder was, wil niet zeggen dat dat nu ook weer zo zal zijn. En elk kindje is anders dat is nu echt mijn ervaring. Kindjes worden voor borstvoeding geboren en mama's zijn er voor gemaakt!
Wat jammer dat je een gevoel van falen hebt wat betreft je oudste. Als ik zie wat voor moeite je daarvoor gedaan hebt, dat is veel meer dan normaal. Ik gun het je dat je daar trots op mag worden. Omdat je de eerste keer een keizersnede hebt gehad, gok ik erop dat je onder begeleiding van de gynaecoloog bevalt? Het is de moeite waard om daar te informeren of ze je kunnen begeleiden. Prettige eerste uren helpen ook vaak. Bespreek tevens met de kraamzorg jouw wensen en angsten. Ook zij kunnen dan beter rekening houden met jou. Als je 4,5 maand bv hebt gegeven met zulke bergen op de weg, dan is er alle kans dat het deze keer veel beter zal gaan met de juiste begeleiding.
Dankjulliewel voor je lieve reacties. Ik beval inderdaad onder begeleiding, en ik heb heel duidelijk gemaakt wat ik wel en niet wil. Maar ja, dat dacht ik bij mijn eerste ook en toen was daar ineens een keizersnee.. Het is ook afwachten denk ik maar ! Helaas, hier geen luxe als kraamzorg. Ik woon in Denemarken Wel heb ik nu alvast uitgezocht of er een lactatiedeskundige hier is, en hoera die is er! Ik zal daar zeker gebruik van gaan maken indien mogelijk. Het kan me nogsteeds aan het huilen maken dat het zo gelopen is, het is bijna een open wond, ik had er zulke mooie verwachtingen van, maar mijn zoon en ik hebben zo hard moeten knokken om het waar te maken. Maar die kleine kanjer heeft het toch maar mooi geflikt. Ik hoop zo dat het nu goedkomt, fluister al zachtjes tegen mijn kleinste mannetje dat wij dit wel even gaan doen... nu het nog waarmaken! @Ago: Ik ga me vasthouden aan jouw verhaal, ik ben blij te horen dat het voor jou toch goed verlopen is! Groetjes!
Je bevalling heb je helaas niet voor het kiezen... Maar die borstvoeding gaat lukken! En zo moet jij er ook in staan! Je gaat het niet proberen, je gaat het DOEN! Dit kindje is weer een eigen mensje, met eigen aanhap/zuig techniek! Goed dat je een lactatiekundige hebt gevonden! Dat gaat helemaal goed komen met die borstvoeding!
Blijf je dan langer in het ziekenhuis? In de meeste landen is geen kraamzorg, maar vaak ben je dan langer in het ziekenhuis. Dan is het zeker belangrijk dat ze je verhaal kennen. Er is altijd het risico op een spoedkeizersnee, maar die is wel iets kleiner. Men kent de risico's en zal dat extra in de gaten houden. Bij een gewone keizersnee zijn er al veel meer mogelijkheden om snel aan te kunnen leggen. Neem dat ook in gedachten. Ik snap heel goed je wens om natuurlijk te bevallen, maar als dat niet lukt zijn er nog steeds zaken die jou kunnen helpen. Mogelijk kun je daar ook al naar kijken en overleggen. Heel fijn dat er een lk is. Zeker gebruik van maken als je je ook maar enigszins zorgen maakt. Misschien kun je al een afspraak maken vantevoren? Dan kun je wat vertrouwen op doen. En nogmaals, je hebt bewezen dat het kan. Met minder hobbels kan het nog veel beter. Ik hoop heel erg dat het een ervaring wordt die je open wond wat kan genezen, maar zou het je nog meer gunnen als je nu al wat geneest. Je hoeft jezelf niets te verwijten. Met alle tegenslagen heb je een gezonde zoon. Dat heb je hartstikke goed gedaan.
Hoop dat het beter verloopt voor je! Ik wilde je nog wel meegeven dat de kans op pnd wel verhoogd is als je er een hebt gehad, voorzover ik weet. En als je nu nog veel verdriet hebt - wat ik kan begrijpen! - is het misschien ook verstandig om nog en alvast wat psychologische hulp in te roepen. Dus voor je bevalling en voor de zekerheid ook erna vast!