Hmm, wel heftig weer al die onderzoeken. Aan de andere kant, jullie hebben toch een dochter samen en twee keer pech is ook mogelijk hè?! Ik hoop voor jullie dat dat het is en dat jullie in de toekomst nog een gezond kindje samen mogen krijgen. Sterkte in ieder geval!
Ja, maar voordat we straks een derde miskraam hebben, wil ik graag zoveel mogelijk zekerheid over de vraag of het pech is of toch ergens een erfelijke aanleg... Als het dat laatste is, kunnen we op basis daarvan tenminste ook besluiten of we het risico nog eens nemen, of het er toch bij gaan laten, (en bijvoorbeeld, wat ik altijd geroepen heb voor we uberhaupt voor kids gingen: ons opgeven voor pleegzorg). Maar goed, we zullen zien... Emotioneel is het toch wel even zo prettig om ff pauze te hebben. Tenminste, dat zeg ik nu. Weet niet wat ik doe als straks de hormonen weer gaan kriebelen als een eisprong op gang komt....
Ja, natuurlijk wil je dat weten, dat snap ik. Het is ook heftig en verdrietig en je zit er nog middenin. Rustig aan maar...
Heftig allemaal Rozemarijke! Wat doen ze precies met zo'n chromosomenonderzoek? Kunnen ze echt berekenen of een man en vrouw een goede of slechte genetische combi zijn? Waarom moet je nu naar het zh? Je mocht de vorige keer toch thuis de mk afwachten? Ik vind het heel spijtig voor jullie en leef erg met jullie mee. Sterkte met alles!
Nouja, ze kunnen (voor zover de medische/genetische wetenschap uiteraard is) een aantal afwijkingen voorspellen/kans berekenen, omdat ze kijken of je zelf drager bent van bepaalde dingen en of er combinaties van genen zijn die niet OK zijn. Bij bepaalde combi's zijn bepaalde afwijkingen vaak voorkomend en dan heb je dus vaak dat een miskraam daardoor veroorzaakt wordt, omdat een kindje dan niet levensvatbaar is. Als wij een grote kans op 1 van die afwijkingen hebben, zouden we op basis daarvan iig kunnen beslissen of we de gok wagen dat het een volgende keer wel goed gaat, of dat het emotioneel te veel van ons vraagt om dat proces in te gaan en het (tijdelijk of niet) laten rusten... Verder zou ik ook thuis de medicatie in mogen brengen hoor als ik zou willen, maar gezien het feit dat ik de vorige keer zo enorm veel bloed heb verloren, gaf de gyn ziekenhuisopname als tweede optie aan na curettage, (maar die wil ik liever vermijden, gezien het feit dat ik sinds de miskraam een heftig minder zware menstruatie heb en dat symptoom zou kunnen zijn van verklevingen, die ook weer verklaring zouden kunnen zijn dat het nu weer mis is gegaan. Waarvoor ik overigens ook onderzoek ga laten doen). Dus in het ziekenhuis, zodat -mocht ik opnieuw zo enorm gaan bloeden- ik direct hulp kan krijgen. Geeft toch een prettiger gevoel dan thuis en dan maar zien hoe het dan weer verloopt. Gun manlief niet nog een ritje op de fiets achter de ambulance aan, zich afvragend of ie me nog wel levend aan gaat treffen als ie in het ziekenhuis is.... @Evenstar: thanks
Ja, vond het erg prettig dat ik daar niet zelf om hoefde te komen vragen, maar dat de gyn dat zelf al aangaf Maar goed, ik schijn dan ook -in plaats van de normale 0,nogwat%- nu een kans van 10-20% te lopen op weer extreem bloedverlies, zei de gyn, en omdat m'n bloedverlies bij Thirza's bevalling ook al niet helemaal zuinig was, (900cc toen), zit ik waarschijnlijk dichter bij de 20 dan bij de 10. Maar goed, we zullen zien. Hoop vooralsnog maar dat het ons een keertje mee mag zitten en we eens geen rare dingen gaan hebben....
Rozemarijke, heel erg veel succes en sterkte voor morgen, maar ook voor komende tijd met het vewerken van dit verlies. Liefs Hanneke.
Thanks meiden, moet me zo om 9 uur melden, net Thirza bij de gastouder gebracht en hier nog even de laatste spullen in m'n tas gooien en vooral hopen dat ik vanavond weer gewoon thuis kan zijn.
zo, ik werd me daarnet even bruut afgewezen wilde ro voeden voor het slapen gaan maar ze probeerde even te drinken, had geen geduld, duim in de mond, nog eens proberen, weer duim, ik bleef nog even zitten, en toen beet ze me! nou, heb haar maar zo in bed gelegd en laat haar nog wel even drinken voor ik zelf ga slapen... maar toch.. begin van minder willen drinken? hoeft ze misschien niet meer na een bordje warm eten? ze eet goed, toetje geef ik meestal niet of alleen wat fruit omdat ze toch melk krijgt.
Hier is het ook een paar weken zo geweest (rond dezelfde tijd ook toevallig) dat ze niet meer wilde voor t slapen gaan. Ik bood wel aan maar meestal wilde ze helemaal niet, en heel soms 3 slokken. Maar na een paar weken ineens weer wel.
ja.. ik geef haar vaak 's avonds nog wat in de hoop dat ze iets langer slaapt. ze is vaak al voor 6u wakker. net lag ze trouwens te miepen en heeft ze alsnog gedronken
Oh, ok. Hier ook zo'n vroeg vogeltje al is het de laatste tijd vaak 7 uur, hiervoor altijd tussen 5 en 6.. Maar heb haar eigenlijk nooit wakker gemaakt voor een voeding. Maar heb het ook nooit gedaan toen ze klein was.