7 maanden heeft mijn kleine vent BV gehad. Toen ik zwanger was heb ik nooit kunnen denken dat het zo goed zou gaan. Vanaf het eerste moment dronk hij als een natuurtalent! Heb er van genoten ondanks de onzekerheid soms en spruw (auw). Helaas is de keerzijde van dit verhaal dat mijn productie zover is teruggelopen sinds ik ben gaan afbouwen dat het nu echt afgelopen is...Och wat zal ik het gaan missen! Gelukkig drinkt Tijs ook prima uit de fles en ook opvolgmelk is gelukkig geen probleem. Hoop dat ik ooit weer van deze geweldige ervaring mag genieten (en dan misschien nog wel wat langer...) Pff moest dit even kwijt, het voelt zo verschrikkelijk dubbel! Liefs Happy.
Wat een dubbel gevoel he. Maar toch geweldig dat je kindje zeven maanden heeft mogen genieten van borstvoeding (en jij ook!). Nu soort van afscheid nemen dus.
Mag ik vragen waarom je bent gaan afbouwen dan? Is dat omdat je weer bent gaan werken en niet kon kolven op je werk ofzo? Wat lees je dat toch vaak; zo zonde!
Ben gaan afbouwen omdat het me op het werk heel veel energie kostte om te kolven. Was elke dag echt kapot. Kwam niet aan mijn werk toe, voelde me daarover weer schuldig. Had gehoopt alleen de overdag voedingen af te bouwen, maar de productie stopte haast helemaal. Ik heb er vrede mee zo hoor, maar ga het wel missen!
Toen ik niet meer op mijn werk kon kolven, liep het helaas bij mij ook teveel terug. Ik kreeg hem gewoon niet meer tevreden. Ik herken je gevoel, ik had ook tranen in mijn ogen toen hij voor het laatst dronk en mis het nu nog steeds wel eens. Je mag inderdaad hartstikke trots zijn dat jullie het zo goed hebben gedaan en misschien gaat het bij een volgende nog beter!
Ik lees dit met tranen in mijn ogen, omdat ik het einde hier ook voel naderen. Net nog gekolfd om voor morgen nog 180 cc te verzamelen, maar op mijn werk kwam ik maar tot 100 en net maar 30, dus morgenochtend nog de laatste 50 sprokkelen. Maar het raakt gewoon echt op en ik vind het zó rot, want ik wil gewoon volle flessen 'spuiten'. Maar vanaf volgende week mag ik alleen nog in pauzes kolven en ik weet gewoon dat ik dan niet veel verder kom dan 80 cc. 's avonds komt er dus ook al vrijwel niets meer uit en 's ochtends niet genoeg om 100 te kolven, of ik moet elke ochtend heel vroeg opstaan, om te kolven voor de kleine wakker wordt en dan nòg zal t niet genoeg zijn. Ik vind t zo rot, maar ik hoop nog te kunnen geven in de ochtend en als ik vrij ben nog wat slokken tussendoor. Ik heb er al mijn energie ingestoken, en net als jij ben ik er bij tijd en wijle doodop van geweest, maar wat niet is... is niet Sterkte!! Ik ken je gevoel
Wat een ellende; de duur van het zwangerschapsverlof in Nederland en het kolven op je werk! Kennen jullie de syntocinon-neusspray?
@spray Van gehoord ja...maar als mijn lijf dit aangeeft en Tijs tevreden na zijn flesje in bedje aan het slapen is; wie ben ik om dan de borstvoeding te willen blijven geven? Voor hem is het goed, dus ik ga met m mee. @Missmamsie. Erg is dat he, je wil zo graag dat er iets uitkomt maar het is er gewoon niet meer. Moet zeggen dat de knoop doorhakken wel rust gegeven heeft. Dat aanmodderen met aanleggen, daarna flesje, is het wel genoeg die onzekerheid is slopend. Nu krijgt hij flesjes, weet precies hoeveel en is tevreden. Het geeft echt rust..