Hallo dames, Aan de tijdstip te zien is het alweer duidelijk hoe laat het is Ik heb een dochtertje van bijna 1 jaar, die nog best vaak op een dag borstvoeding krijgt. Overdag zijn het korte 'voedmomenten', en in de ochtend en avond de 'langere'. Het probleem is, al sinds ze 4 maanden is, dat de nachten zo slopend zijn.. Ze slaapt gewoon (met enkele uitzonderingen) nooit goed, en ik weet echt niet hoe het komt.. Tot 4 maanden was ik helemaal gelukkig, ze kwam 2 keer in de nacht, maar sliep meteen weer door. Maar daarna ging het steeds slechter, maar ik kon het wel aan.. zag het als een fase en probeerde het gewoon over me heen te laten komen. Maar de laatste weken weet ik gewoon niet wat me overkomt, het is elke keer een drama om haar te laten slapen. Dat ten eerste, ze huilt niet ofzo, maar valt zo moeilijk in slaap, wilt nog gewoon lekker doorspelen. Ze is vandaag bijv. pas 00:00u gaan slapen! En ik was al vanaf 9u écht bezig haar in slaap te krijgen. Dan slaapt ze meestal 2 uurtjes, dan komt ze weer om te drinken, en vanaf dat moment wordt ze gewoon zo vaak wakker. Ik geef toe aan haar behoefte, en laat haar weer drinken voor de troost, and so on.. Maar elke keer wakker worden, m'n tepels beginnen ook gewoon pijn te doen! Dan koppel ik haar los en probeer haar zelf in slaap te brengen, maar dat kost allemaal zoveel energie en ik ben dan al zo vaak wakker geworden, het wordt me gewoon allemaal te veel.. Ze kan ook niet zelf in slaap vallen, ik moet constant bij haar bedje zitten en mijn hand op haar rug houden. En nu ik weer studeer, is het nog meer slopend.. Haar ritme raakt ook zo door de war, het klopt dat ze deze periode nu de tandjes doorkomen, het een beetje moeilijker heeft, maar het was al moeilijk vóór die periode en het is nu gewoon nog méér geworden. Ik overweeg het boek 'Lekker slapen zonder huilen' aan te schaffen, zag het in een ander onderwerp staan. Proberen waard, want ik kan het echt niet meer. Verder doen we niet aan speentjes en 'laten huilen'.. (Speentje accepteert ze niet, en 'laten huilen' laatst één keer geprobeerd uit wanhoop en dat werd één groot drama, nóóit meer dus..) Zelf zie ik ook aan haar dat ze vermoeid is door die slechte nachten, overdag slaapt ze 2x, de eerste keer in de vroege middag 1,5u ongeveer en in de vooravond een half uurtje. Heeft iemand ervaring met vaak wakker wordende kindjes? En wat kan je eraan doen? Ik geniet enorm van de borstvoeding, en hoop er nog wel een jaartje van te kunnen genieten samen, maar 's nachts verliest het wel een beetje haar charme soms...
- Boek van 'lekker slapen zonder huilen' zou ik idd aanschaffen/lenen in bieb, staan wellicht goeie tips in. - Verder las ik laatst ergens iets over 'de melkbar dichtgooien' tussen 12-6 ... maar dan zul je wel te maken krijgen met gehuil en dat wil je niet ... Kan de link helaas niet meer vinden Wel dit: http://www.natuurlijkouderschap.org/art ... nl&pg=10#6 (naar onder scrollen) - Snachts flesje geven (maar Mirre zou daar heel boos van worden ) Overigens denk ik niet dat er een relatie is tussen BV en snachts zo vaak wakker worden ... hier een artikel over snachts niet doorslapen = normaal (en wel gerelateerd aan BV) ... maar vind ik wel een beetje ver gaan (persoonlijk): http://www.borstvoeding.com/kindjeaande ... lapen.html Succes!
heeft ze niet gewoon honger, dus bedenk of je misschien wel net meer calorierijke melk hebt. ze lijkt niet verzadigd ofzo wat krijg ze qua voeding nog meer per dag? misschien een papfles s'avonds. vind het super dat je zo lang BV geeft, petje af. misschien nu toch toe aan een nieuwe fase? met als extra BV
Ik heb het boek de tevreden baby, hoe baby's s nacht doorslapen. Nu kan het zijn dat ik geluk heb met mijn dochter maar ik leg haar om half 8 op bed ek haar om 23.00 uur voor een kleine voeding en daarna slaapt ze tot half 9 9 uur op borstvoeding. Het belangrijkste uit het boek is denk ik dat ze overdag al haar voeding moet binnen halen, dat je s ochtends wat extra kolft voor de avond omdat je dan meestal niet meer genoeg hebt en dat je 's nacht water geeft ipv voeding zodat ze wel de troost heeft maar niet de voeding en daar ook niet aan went. Bij ons na 2 keer 's nachts water sliep ze door. Ik weet niet of het helpt maar succes iig want het lijkt me slopend!
Komt me allemaal heel bekend voor Ik had het boek voor mijn zoontje; "leer uw baby 's nachts door te slapen". Ik heb er heel veel aan gehad en kan zeggen dat hij na twee nachten duidelijkheid een heel stuk was opgeknapt. Het gaat erover dat je je kind niet steeds uit bedje haalt, zoals ik deed, maar heel duidelijk de nacht om te slapen laat. Wat je wel moet kunnen is je kind 's nachts te laten huilen, maar wel steeds even gaat kijken om te laten zien dat hij niet is verlaten. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Daarbij moet je je echt aan het programma houden in het boek. Maar ik was bijna doorgedraaid na alle gebroken nachten en dit was echt onze redding. Succes en sterkte. Ik gaf mijn zoontje ook een flesje pap voor het slapen gaan zodat ik ook zeker wist dat ie geen honger kon hebben.
Ik kan me wel inbeelden dat je gebroken bent! Hier een gelijkaardige situatie, Louiza slaapt sinds 2 maanden goed van 19u tot 23u maar eens nadien slaapt ze erg ondiep, beweegt ze heel erg vaak en komt ze iedere 2-3 uur om te drinken Ik word er stilaan ook moedeloos van. Je zou dan denken dat ze overdag goed slaapt maar dit ook niet, ze doet gemiddeld 3 hazeslaapjes van halve uurtjes. En sinds enkele weken is mevrouw 's morgens al wakker rond 5u30 en wil ze niet meer slapen. Ik heb dus helaas geen tips voor je maar lees even met je mee. Veel sterkte iig!
Bedankt voor de reacties! Ik zat inderdaad ook te denken of het 'honger' zou kunnen zijn, maar ze krijgt overdag best redelijk 'genoeg' vast voedsel, ten minste, hoeveel zij zelf aangeeft. In de ochtend doet ze het nog op borstvoeding, rond 12'en krijgt ze brood, meestal een sneetje. In de middag fruit, is ze dol op en krijgt er geen genoeg van. Ze kan zo een hele peer op. En rond 6'en warm eten, maar dat blijven nog kleine hoeveelheden omdat ze zelf aangeeft dat ze niet meer wilt, en ik pas me volledig aan haar aan. Sughra accepteert absoluut geen flesje van mij, alsof ze weet dat het ook anders kan.. Het lijkt ook niet om de voeding te gaan, maar echt dat ze bij mij wilt zijn gewoon. Als ik soms weg ben, accepteert ze wel een flesje bv van mijn man of haar tante. 's Nachts kan mijn man helaas niet meer helpen, nu hij nachtwerk doet in een hotel. Maar wat Anna zegt over dat water geven in de nacht, ivm met mijn borsten die ook moeten 'rusten'.. Proberen waard, kijken hoe dat gaat. Zou ze water echt accepteren 's nachts? Bv lijkt haar écht te kalmeren op één of andere manier. Wat bedoelen jullie met het geven van een flesje 'pap'? Kunstvoeding, of bv gemengd met bijv. biobim? Dat laatste heben we nl. geprobeerd, en dat wilt ze dus echt niet. Maar inderdaad, voor mijn gevoel breekt er nu ook een nieuwe fase aan. Of ik wil dat er een nieuwe fase moet aanbreken, die eentje van eindelijk een goede nachtrust voor ons allebei
Houdt er ook rekening mee dat je kindje op dit moment middenin de 11 maanden sprong kan zitten, zeker als haar gedragspatroon sinds de laatste weken veranderd is. De 11 maanden sprong is berucht, die kan best lang duren en is erg heftig! Kinderen die normaal hele nachten doorslapen gaan dan ineens spoken... Verder vind ik je menu overdag best karig? Een kindje van bijna 1 jaar lijkt me toch meer behoefte te hebben aan meer voedsel overdag, zeker als je kijkt naar de activiteit en verbranding van zo'n dreumes..Ik weet dat Misha rond een jaar 's ochtends een flink bord pap kreeg, tussen de middag 2 sneden brood, 's avonds lekker bordje avondeten + toetje. Tussendoor in de ochtend fruit, in de middag snackje. Wanneer je kindje overdag te kort voeding krijgt, gaat ze er 's nachts om "vragen"..In jou geval zou ik zeker een ontbijtje in gaan lassen, bijvoorbeeld een boterhammetje of bordje pap, net wat jij het prettigst vind. En tussen de middag een 1/2 tot heel sneetje brood extra aanbieden..
Hoi Zeema, ik vind ook dat je dochtertje overdag wat weinig eten binnenkrijgt. Naast de BV 's ochtends lijkt en boterhammetje me normaal, verder overdag 2 keer fruit (2 stuks dus) en als ze 's avonds bij warm eten nog niet zoveel eet, toch aanvullen met een of ander... Ik kan me dus voorstellen dat ze daar wakker van ligt 's nachts, maar ik constateer ook nog wat anders: je beloont haar huilen door precies te doen wat zij wil. Dan houd je het in stand en gaat het niet over. Misschien vind je het zielig als ze huilt, maar het hoort er nu eenmaal bij en als jij je dochter de zorg geeft die ze nodig heeft, is huilen helemaal niet erg. Wordt je kind echt niet een ongelukkig kind van, sterker nog: als jij grenzen aangeeft, vind een kind dat juist prettig en gaat het zich daar juist veilig van voelen... (Ter illustratie: mijn neefje krijgt thuis weinig grenzen en was een tijd geleden hier een weekend te logeren bij mijn stiefkids. Hij heeft bijna alleen maar straf van ons gehad dat weekend, want hij deed echt alles wat verboden was, voortdurend moeilijk doen, enz. Het eerste wat hij aan zijn moeder echter vroeg toen ze hem op kwam halen, was: Mag ik de volgende keer hier NOG langer logeren? Blijkbaar vond hij de grenzen, ondanks alle negatieve gevolgen die ze voor hem hadden gehad met de straffen die hij ervoor kreeg (op de trap zitten, geen snoeperij omdat hij zijn eten niet op at, enz) toch prettig, omdat het hem een veilige speelruimte gaf... Maar goed, wat ik zou doen 's nachts, is toch je dochtertje laten huilen. Je hoeft haar niet in haar eentje te laten huilen, maar wat je kunt doen is het volgende: als ze huilt, wacht je even 5 of 10 minuten. Houdt het niet op, dan ga je naar haar kamertje, laat het licht uit en laat haar in bed. Je maakt geen oogcontact en praat niet met haar (eventueel kun je kort even zeggen: het is bedtijd, je moet gaan slapen. Meer zeg je niet). Eventueel leg je een had op haar ruggetje of haar koppie. Zodra dat werkt, maak je ook geen fysiek contact meer, maar ga je op een voor haar zichtbare plek op de grond zitten, geen oogcontact, niet praten. Zodra dat werkt, kun je echt gaan afbouwen, door bijvoorbeeld terwijl ze huilt af en toe even binnen te lopen, ook weer geen oogcontact of fysiek contact, niet praten. Ik zou ook echt kijken of je de voeding van 's nachts dus ofwel eraf kunt halen, ofwel aanbiedt op een moment die jij kiest, een vaste tijd. Als het lukt, zou het ook handig zijn idd om die voeding te vervangen door flesvoeding, wat je in eerste instantie door je man zou kunnen laten doen. Je zou kunnen kolven en dat met fles aan kunnen bieden, zodat je helemaal leeg kunt kolven en ook de vette achtermelk krijgt, (weet niet of ze je borsten nu helemaal leegdrinkt? Zoniet, dan heeft ze dus eigenlijk alleen drinken binnen en het voedzame 'eten' mist ze dan). Succes!
misschien is het ook zinvol om eens overdag over te gaan op 1 slaapje. 1,5 uur is namelijk een mooie lengte maar dat half uurtje... Misschien bij 1 slaapje slaapt ze 2 uur of meer. En 's avonds wellicht ook beter.
Als je deze methode, die ik ook heb gebruikt je aanspreekt, helpt dat meestal erg goed. Wat ik wel zou doen is me even goed inlezen, voorbereiden, hoe en waarom. Ik zou 's nachts echt niet meer met vanalles en water in de weer gaan. Het is gewoon 's nachts slapen geblazen. Kindje die al bijna een jaar zijn hebben dat vrij snel door, hoor Ik weet hoe ontzettend moeilijk het is, maar duidelijkheid werkt heel goed en zorgt inderdaad voor veiligheid en rust.. Succes!
Je kind is bijna een jaar, die fase staat idd bekend om de verlatingsangstfase. Deze kan idd behoorlijk lang duren. Belangrijk is dan dat je je kind laat weten dat je er voor haar bent. Dit houd in dat je je kind niet laat huilen. Je zou voor jezelf naar bed gaat, je dochter slapend aan kunnen leggen, en kijken of ze dan drinkt. Je zou overdag een extra boterham kunnen geven. Pap is in mijn optiek geen optie, dat zijn gewoon granen, en die zitten ook in een boterham.Bovendien zitten in brood jodiumzouten,welke ze heel hard nodig hebben voor de groei. Voor je dochter is het fijnste als je haar aan de borst legt 's nachts, dan slaapt ze het snelste en biedt het haar daarnaast veiligheid en troost. Bovendien zit er een stofje in bv wat ervoor zorgt dat jij ook weer snel inslaapt. Overdag slapen als je dochter ook slaapt, dan hou je het wat langer vol. Zo deed ik het ook. Leg je erbij neer dat het een fase is, waar ze overheen groeien. Hier heeft het 3 maanden geduurd.
Ik denk ook dat het de 11 maanden sprong is, afgelopen weken is ze behoorlijk veranderd. Bovendien merk ik ook de verlatingsangst op overdag, en de eenkennigheid. Eigenlijk denk ik ook dat haar menu iets uitgebreid kan worden, 's ochtends na de bv een boterhammetje of 2 proberen, alles een beetje opvoeren.. naar haar wens natuurlijk. Ze heeft een sterk eigen willetje En Rozemarijke, je idee klinkt geweldig maar ik zou het pas proberen voor een iets ouder kindje die niet wil slapen, zoals met dat neefje van je. Bijna 1 jaar vind ik toch iets te jong, in mijn visie is de emotionele stabiliteit nog te fragiel om zoiets uit te proberen. Verder accepteert mijn kindje absoluut geen bv uit fles als ze weet dat ik er ben. Ook zou ik het liefst haar slaapje van een half uurtje 'weg' willen hebben, maar ze geeft echt aan dat ze moe is en die 'power nap' nodig heeft. Vorige nacht had ik water geprobeerd, maar ze sloeg het zo hard weg, en dook meteen naar m'n borst toe. Het was voor mij duidelijk genoeg Het gaat niet om dorst, maar écht om de troost en warmte. Ik kan me dus het meeste vinden in wat jingels heeft gezegd. Als ik haar overdag gewoon meer vast voedsel aanbied, zullen de nachtvoedingen ook verminderen en zal 't ook weer prettig aanvoelen voor mijn borsten
Ik ook. Hier dezelfde situatie al maanden lang, maar volgens mij is het gewoon troost. Overdag krijgt mijn ruim 10 mnd oude zoontje genoeg te eten, maar borstvoeding doet hij maar even snel tussen door, omdat hij 's nachts wel bijtankt. Overdag komt er ook teveel op hem af. Als ik 's nachts niet meer zou voeden zou hij volgens mij wel te weinig bv binnen krijgen.... Ik kan er de ene dag beter tegen dan de andere... Volgens mij hier ook de 11 maanden sprong, want nu ook nog eens standaard elke 2 uur wakker. Tsja tips, zoveel mogelijk rust proberen te pakken op andere momenten, je een klein beetje neerleggen bij de situatie en bedenken dat het toch wel een keer overgaat en dat dit achteraf gezien toch een relatief kleine periode uit je leven is en lotgenoten zoeken, zodat je weet dat je echt niet de enige bent... Succes ermee.
KLinkt i.d. als de 11 maanden sprong.. De nachten breken je op een gegeven moment op, dit niet heel gek natuurlijk. Je zou overdag kunnen proberen meer voeding aan te bieden.. s'morgens en s'middags brood, in de ochtend fruit en s'middags evt een soepstengel/rijstewafeltje, haar warme hap met toetje ( evt) En daarnaast natuurlijk de borstvoeding. En als ze fruit echt heel lekker vind zou je ook s'morgens 1 stuk en s'middags ook 1 stuk aan kunnen bieden. Succes meid.
Nou dames, ik heb de afgelopen dagen 't vast voedsel overdag flink opgeschroefd. Brood in de ochtend moet ze nog steeds niet veel van hebben, een half sneetje krijgt ze op. In de middag gaat er nu wel wat meer in, en warm eten gaat ook ietsje beter. Hoe de nachten gaan.. er is niet veel verschil te merken.. ze wordt nog steeds ontzettend vaak wakker. Afgelopen nacht wel 6x! De eerste keer heb ik haar kort getroost en weer neergelegd, pas bij de 2e keer gevoed, 3e keer weer opgepakt kort getroost neergelegd en zo ging dat maar door.. Ze slaapt gewoon echt niet goed, zo onrustig gewoon. En het is overdag zó aan haar te zien, haar ogen zijn dik van de wallen en zelfs roodachtig. Dit werkt gewoon niet goed voor haar.. En ik weet dat het deze fase kan zijn, maar begon die dan al vanaf 4 maanden? Wat het is vanaf toen dat ze slecht begon te slapen, het is alleen maar erger geworden. Mijn methode was vanaf het begin, altijd troosten en liefde en aandacht geven, warmte met borstvoeding etc. Maar misschien moet ik iets veranderen, ik wil zo graag voor haar dat ze aan haar rust toekomt! Rust en regelmaat in de dag brengen zijn we mee bezig. Eerste vermoeidheidssignalen, gelijk proberen te laten slapen. Maar dit gaat niet altijd zo makkelijk. Zit nl. ook met het probleem dat ze niet alleen in slaap kan vallen, ze wordt altijd slapend neergelegd. Als ik dit probeerde te veranderen, begint ze zoveel te huilen dat ik er gewoon niet tegen kan. Ik had haar bijv. net wakker in haar bedje gezegd na de borstvoeding, en bleef bij haar bedje (staat naast onze eigen bed) door de spijlen heen, over haar rugje wrijven om toch een beetje 'dichtbij' te blijven. In 't begin was ze rustig, en bleef stil.. zou bijna in slaap vallen, dacht ik, maar begon toen te mompelen.. geluidjes maken.. proberen naar me toe te komen. Ik bleef stil, en zette haar telkens zachtjes terug op 't matras. Ze begon te jammeren, uiteindelijk echt huilen... schreeuwen.... huilen.. Ik wist echt niet meer wat ik moest doen, ik dacht, ik moet volhouden misschien, ze is écht moe, ze valt wel zo in slaap.. Maar toen dit anderhalf(!) uur heeft geduurd, heb ik haar maar toch weer gepakt om te troosten en niet eens 20 minuten later sliep ze. Aan de ene kant voelde ik me gerust dat ze eindelijk sliep en getroost was, maar aan de andere kant dacht ik, is dit alles voor niks geweest dan? Wat heeft dit voor effect op haar gehad? Ik ben een beetje radeloos... Het wordt écht tijd dat er verandering komt, ze wordt deze maand 1 jaar, het is genoeg geweest. Ik voel me ook steeds meer gespannen eronder.. het is gewoon niet meer te doen En soms voel ik me alsof ik het allemaal maar moet aankunnen, omdat je de moeder bent en alles moet overhebben voor je kindje, dus al die gebroken nachten.. ach, dat heb je er voor over, het gaat wel over, etc. En zo dacht ik ook, denk ik ook.. maar ik heb het gevoel dat ik gewoon niet méér kan doen. Ik ben op, ik heb zoveel gegeven al die maandenlang.. ik ben echt aan rust toe. Zucht, dat was mijn 'klaag' verhaaltje. Ik hoor de kleine.. daar ga ik weer..
Zo! Nu ik net m'n vorige bericht teruglees, kan ik niet geloven HOEVEEL er veranderd is, in één dag! Dus gisternacht nadat ik haar in haar bedje had gezet, en ze anderhalf uur lang gejammerd en gehuild had, (ook al zat ik ernaast en telkens over haar rugje en hoofdje aaien.. ) besloot ik haar op te pakken, getroost duizend kusjes gegeven, kort aan de borst voor de rust en ze sliep meteen.. tot en met 5u! Zelfs ik werd uit mezelf wakker in de nacht om te kijken hoe of wat, maar mevrouwtje sliep hoor. Dus 5u 's ochtends kort gevoed, ze sliep weer heerlijk verder tot ong. half 9! Vanaf toen zijn we samen opgestaan, en door eindelijk een goede nachtrust kreeg ik een enorme energy boost, en besloot ik de hele dag alles anders te doen! Al vraag ik me af waarom ze zo goed heeft geslapen, ze had die avond heel goed haar warm eten gegeten voor de verandering.. hm.. Deze ochtend was ik uitgerust, dus zelfverzekerder en vastberaden. Alles zou veranderen, maar op een liefdevolle manier! Haar het gevoel wegnemen dat ze alleen wordt gelaten, haar laten voelen dat ik er altijd ben en alles goed is, en ze kan gewoon rustig slapen. Zodra ik vandaag zag dat ze in haar oogjes wreef, meteen meegenomen in bed. Eerst even knuffelen, en zeggen dat we gaan slapen. Dan leg ik haar naast me neer in bed, en gaan we samen liggen. De eerste keer duurde het een dik uur voor ze sliep. Veel geprotesteer natuurlijk, ze is doodop.. maar verzet zich duidelijk tegen de slaap, maar ik bleef rustig en maakte haar duidelijk dat ze niet alleen is.. mamma is bij haar, ga maar slapen.. Uiteindelijk sliep ze, en meteen 2 uurtjes, van half 11 tot half 1! Met tussendoor BV. De tweede dutje kreeg ik haar al binnen 15 minuten in slaap op dezelfde manier! En de protesten werden al minder, ze gaf zich heel snel over aan de slaap. En net is ze voor 9 uur al gaan slapen, binnen een half uur inclusief slaapritueel (pyjama, tandjes poetsen, boekje kijken, knuffelen met als afsluiting BV) Ze heeft helemaal niet gehuild, geprotesteerd, ze keek me gewoon aan.. in de ogen, het was best een mooi moment.. en ik bleef dicht bij haar liggen tot ze sliep. Mijn eigen 'methode' ontwikkeld, vanuit mijn moederhart, want laten huilen en gewoon weggaan voelt gewoon zo verkeerd aan. Ik vind het helemaal niet erg om een paar minuten erbij te liggen, als ze daardoor meteen lekker goed slaapt met ook nog eens dat lekkere gevoel van dat mamma bij haar is.. haar emotionele behoefte vervullen is even belangrijk als de behoefte aan een goede nachtrust. Bovendien gaat het eten ook steeds beter, alles gaat qua hoeveelheden langzaam omhoog omdat ze het zelf begint aan te geven! Prachtig!
*pinkt traantje weg* Erg mooi verwoord en super dat het beter gaat. Wat een nachtje goed slapen al niet met een mens (mama/baby) kan doen Hopelijk is dit het begin van heel veel lekker slapen ... en vooral lekker veilig slapen!