Goeie vent!

Terwijl hij nu naast me ligt te snurken , moet ik toch even kwijt hoe zeer ik mijn man de laatste weken ben gaan waarderen. Er zijn echt zaken waarvan ik vind dat hij een stapje harder kan lopen, maar niet als het om het helpen bij de bv gaat.

Door omstandigheden is hij fulltime bij onze kindjes. Hij vindt dat best zwaar en ik kan me dat goed voorstellen, ik ben zelf ook geen goede thuisblijfouder. Ik heb bepaald geen melk in overvloed. Ik moet veel moeite doen en kom elke dag met een andere hoeveelheid melk thuis. Mijn man is echt ontzettend voorzichtig om geen druppel melk te verspillen. Kleine flesjes maken, elke keer inschatten hoeveel nog extra te maken, ruim de tijd nemen voor elke voeding. Ons manneke drinkt namelijk nog steeds vaak kleine beetjes ipv in een keer een goede fles of borst. Dit kost hem best veel tijd en moeite terwijl er ook nog een grotere knul rondloopt. Het zou makkelijker zijn als hij gewoon een vollere fles zou maken, restjes weg zou gooien en gedurende de dag een flesje kv te maken. Maar hij doet het niet. Hij is zo overtuigd van de waarde van mijn melk dat hij het er graag voor over heeft. Het reserve pak melk staat al een maand ongebruikt in de kast. Zijn vertrouwen doet mij zoveel goed dat het mij extra stimuleert om moeite te doen om dit samen te volbrengen.

Ik had nooit verwacht dat mijn man zo'n borstvoeding fan zou worden (dat hij altijd door kan slapen zal wel een positief effect hebben ) maar hij gaat er nu echt volledig voor. Ooit eens gelezen dat de steun van de partner een van de belangrijkste factoren is in het welslagen van bv en dat kan ik alleen maar beamen. Een pluim voor alle steungevende mannen!