Mijn verhaal klinkt misschien heel raar, maar bij de een is het libido hoog bij de ander laag tijdens de zwangerschap. Ik denk dat het bij mij zo is: psychisch is mijn libido hoog en lichamelijk echt onder het vriespunt. Bestaat dat? Het is zo frustrerend, ik wil het zo graag 'gezellig' hebben en maken met mijn man maar t gevoel is helemaal weg! Plus dat ik alles vind stinken en dus ook een 'raar luchtje' bij mijn man ruik waardoor ik eigelijk ook niet eens bij hem in de buurt wil komen. Volgens mij ben ik echt gestoord aan het worden door mijn hormonen maar hoe ga ik hier mee om? Misschien verklaren jullie me ook voor gek, maar dan hoor ik het ook graag. Moet ik misschien toch wat vaker naar de psych... Ben benieuwd naar jullie reactie.
Ik moet toegeven, in m'n hoofd mis ik de intimiteit/seks ontzettend.. Maar jeetje ik kan me er lichamelijk echt niet toezetten.. + medisch gedoe waardoor mijn stresspunt veel te hoog is.. Gelukkig lijkt manlief hier wel begrip voor de hebben, en moet hij het maar doen met een handjob.. Ik hoop na de bevalling+operatie mezelf weer een beetje terug te vinden.. ooh, en ik ruik tegenwoordig ook alles hoor haha. Je lijft/hoofd doen gewoon raar door de hormonen
Heel bekend! In mijn hoofd is mijn libido heeeeel hoog, maar om het daadwerkelijk te doen nee danku. Het idee alleen al om heb een kus te geven, ik vind mensen adem erg stinken op dit moment. Geen idee hoe het komt, tanden gepoest of niet het is niet te harde hihi..
Ok gelukkig ben ik niet de enige. Ik vond het zo tegenstrijdig van mezelf. Ik verlang er ook gewoon naar om weer mn eigen ik terug te hebben. Ik voel me nu echt iemand anders in mijn eigen lichaam. Ben dus echt aan het aftellen tot de bevalling in de hoop dat ik daar nog een beetje heel uitkom en het gevoel weer terug komt. Hebben jullie misschien tips om de komende maanden door te komen?
Ik vind het ook helemaal niets hoor. Je hebt er totaal geen grip op. Ik lees mee voor de tips, want die heb ik helaas niet.
Is niks aan te doen helaas.. Ik ben momenteel, al wekenlang een diepvrieskip . Afgelopen week had ik voor het eerst sinds 27 weken weer zin. Dus het is nog niet compleet afgestorven daaronder.
Exact mijn woorden!!! Heb er zo een behoefte aan... Ook dat passionele, intieme zoenen mis ik zo erg. Maar die lucht he... Pppfffff! Al poets hij 10 keer z'n tanden. Maar ja alles stinkt momenteel (al zo een 23 weken...) En geur is zo belangrijk bij intimiteit. Daarbij dat 'gedoe' aan m'n lijf... Nee het zit er voorlopig niet in
Zo fijn om dit te lezen!! Dan maar dromen voor als het gevoel weer terug is. Wel beetje zielig voor mn man maar tja hij heeft geen baby in zijn buik. Ik hoor om me heen dat veel vrouwen dit hebben als ze een meisje verwachten en als het een jongen word juist andersom is. Ik weet nl niet wat t word maar vind zulke dingen wel grappig om te horen.
Dat is hier andersom. Bij mijn dochter wou ik geregeld en had ik geen last van de geurtjes en nu bij deze.zwangerschap van ons manneke is het minimaal. Dus het geslacht zegt weinig
Ik had het in het begin ook, je voelt je jezelf niet, je lichaam is anders, ik was tot 16wk misselijk.. maar daarna.... denk vanaf 17wk ongeveer kon ik er geen genoeg van krijgen! Heeft zeker een week of 9 geduurd en daarna werd het weer wat normaler. Dus wie weet ligt dat nog voor je luister naar je lichaam, komt echt wel goed!
Herkenbaar hoor Ik heb ook een libido wat op de noordpool niet zou misstaan.... Maar heb ook al 2 weken opgelegde rust ivm harde buiken. Moet zeggen dat het idee van sex bij mijn pijnlijke harde buik niet echt aanlokkelijk is... Gelukkig heeft manlief er weinig last van. Hij zegt zelfs dat hij ook veel minder zin in sex heeft dan anders. Dat is wel fijn!