Je moet vooral echt doen waar jij jezelf goed bij voelt, maar als je twijfelt zou ik toch eerst de bv proberen. Bevalt het niet, dan kan je er altijd mee stoppen. Ik heb altijd geroepen nooit bv te willen geven, was ik geen type voor en ik vond het maar een vervelend idee als ik niet wist hoeveel voeding mijn kind binnen zou krijgen..... Toen werd ik zwanger en begon toch te twijfelen. De optie om een combi te gaan geven schoot door mijn hoofd heen. Ik ben mij er wat meer in gaan verdiepen en ik stond er uiteindelijk toch achter om een combi te gaan geven. Zoontje werd geboren en ik was totaal om! Ik ging bv geven! Het liep zo goed, dat ik dus ook geen combi meer wilde geven en vertrouwde volledig op de bv. Savonds kolfde ik af, zodat mijn man ook gewoon een flesje kon geven en vanaf het begin af aan liet hij snachts eigenlijk ook al 6 uur tussen de voeding! 3 maanden was mijn streven, dit werd 6 maanden, toen 9 maanden en uiteindelijk heb ik 15 maanden volledig bv gegeven! Natuurlijk zaten er ook wel eens dipjes in, heb ik een borstontsteking gehad en heb ik wel eens huilend op de bank gezeten omdat ik niet wist of ik ermee door moest gaan, maar de gedachten aan het stoppen, maakte mij nog veel verdrietiger! Daarbij had mijn zoontje verborgen reflux en darmproblemen en ik ben ervan overtuigd dat dit nog veel erger was geweest met gewone fv.
Bij mijn eerste kreeg echt nul begeleiding, had geen idee hoe of wat ik deed. Gevolg: enorme tepelkloven, stuwing, borstonstekingen, een huilende baby en een gestresste moeder. Echt niet dat ik daar nog eens aan ging beginnen! Tot m'n 2e werd geboren met 27 weken, op dat moment was het enige wat ik kon doen is kiezen voor het, in mijn ogen, allerbeste voor mijn zoon, dus ben ik gaan kolven. Uiteraard kreeg mijn zoon dit via sonde en later flesje en nog weer later uit de borst. Maar daar had hij niet genoeg kracht voor, en was al te veel gewend aan een flesspeen, dus heb ik een half jaar lang gekolfd. Dit was heel intensief omdat je het eigenlijk dubbelop doet. Ik hoop deze keer "gewoon" borstvoeding te kunnen geven en anders ga ik weer kolven. Ben er heilig van overtuigd dat dit de beste start is voor een baby. Maar ik vind dat iedereen hier in z'n eigen keuze moet en mag maken, met kunstvoeding is ook niets mis en worden kindjes ook groot op.
Ik wilde altijd al borstvoeding geven en was ook echt vastberaden om het te laten lukken. Desondanks vond ik de eerste weken behoorlijk zwaar, en heb ik mijn zoontje meerdere keren kv proberen te geven. En wat ben ik blij dat hij er niks van moest hebben. Na twee maanden werd het echt een stuk makkelijker, en kan ik nu zeggen dat ik borstvoeding geven echt zooo fijn vind. Het is super makkelijk, ik kan hem altijd en overal eten geven. Het bied de ideale troost op momenten dat het nodig is en mijn zoontje en ik genieten er beide zoveel van.
Ondanks 'gedoe' (te korte tongriem, productie moeizaam op gang) ben ik blij dat ik heb doorgezet om de borstvoeding toch op gang te krijgen. En weet je waarom? Ik vind het heerlijk dat ik het ongelimiteerd geven mag. Naast de (bewezen) gezondheidswinst vind ik dat het grootste voordeel. Grootste nadeel (en grootste voordeel flesvoeding): je kunt het niet een keertje uitbesteden...
Ik heb al vanaf dat we aan het proberen waren om zwanger te worden gezegd dat als het ons gegeven was om een kindje te krijgen ik geen borstvoeding wilde geven. En nog steeds heb ik er geen fijn gevoel bij dus hier zal het toch echt flesvoeding gaan worden. Vriendlief staat volledig achter mijn keuze. Hij vind dat ik me er goed bij moet voelen.
Bij de oudste 7 weken bv gegeven, daarna over op kv. Hij dronk vaak, veel en lang en ik was de hele dag alleen maar bezig met voeden (voor mn gevoel, maar vaak ook letterlijk). Hij bleek achteraf flinke reflux te hebben, wat een hoop verklaarde. Beste beslissing ooit, merkte na het stoppen pas hoeveel stress het me gaf, wat een rust ineens! Bij de tweede weer met bv gestart. Bij haar vrij snel ook reflux geconstateerd en met medicatie gestart en ondanks het vele spugen, de krampjes, de blaren (tot bloedens toe) op mn tepels doorgezet en ze krijgt nu nog steeds bv. Moet wel zeggen dat ik het nu wel goed vind en binnenkort ga afbouwen. Een voeding uit handen geven, buiten huis even snel een flesje kunnen maken, maakt het allemaal net even wat makkelijker. Maar hoeveel ervaringen en meningen je hier ook krijgt, uiteindelijk moet je doen wat voor jou het beste voelt!
1e meteen fv gegeven, ging perfect. 2e bv geprobeerd maar ging niet: hij viel veel te veel af, kort tong riempje, het deed veel pijn, was trouwens na ks. Kolven etc vind ik echt vreselijk en toen ik cold turkey stopte met bv en op de fv over ging, kwam er rust en plezier heerlijk. Baby ging groeien. 3e wil ik het wel weer proberen maar stap ik vlot over op fv als het niet loopt.
Ik riep ook altijd dat ik geen bv wilde geven. Ook omdat ik zelf grooy ben geworden van de fles. En omdat ik tijdens mijn vorige zwangerschap bepaalde medicatie niet mocht dacht ik als ik bevallen dan wil ik wel gewoon medicatie (toch best wat pijn gehad tijdens de zwangerschap). Bv is ook niets voor mij ben niet het type die overal gaat voeden dus dochter gelijk de fles en is me goed bevallen dus ga ik nu weer zo doen!
Borstvoeding! Heb hier nooit lang over moeten nadenken. Mijn eerste argument was, het kost niets, als je ziet wat babyvoeding allemaal kost. Het is gemakkelijk, je hebt het altijd bij de hand en op de juiste temperathuur. Als je ergens naartoe moet gaan of zo. 's nachts is het ook makkelijk, moet je niet eerst naar beneden voor het flesje op te warmen... Ben hiervoor al 1 cursus gaan volgen, dat ik weet wat ik kan verwachten, als ik uit het ziekenhuis kom bel ik iemand op die me verder hierin kan begeleiden, wordt allemaal vergoed hier dus waarom niet. Lukt het niet, dan ga ik wel over op flesvoeding, maar dan zal ik mezelf niet kunnen verwijten dat ik het niet geprobeerd heb.
Haai! Onze dochter kwam extreem vroeg en ik wilde altijd borstvoeding geven. Word er zn kolfmachine naast je ziekenhuis bed gezet en veel succes.. de begeleiding was ook heel slecht en ik vond het helemaal niks! Maar je kindje ligt in de couveuse dus meer kan ik niet doen! 10 wkn verder was ik helemaal gesloopt. Ik had mn best gedaan maar kon gewoon niet meer. De borstvoedings gestapo in het ziekenhuis heeft me nog flink schuldig laten voelen over mijn afbouwen.. Nu ik weer zwanger ben hoop ik dat ik beval op een termijn dat onze knul niet de couveuse in hoeft. Ik heb me voorgenomen om dan gewoon direct met flesvoeding te beginnen. Borstvoeding is prachtig natuurlijk maar het kolven hoort er ook bij en dat ga ik liever noooooit meer doen! Mocht deze uk toch weer vroeg komen dan zit ik uiteraard gewoon weer aan zn melk machine want dan wil ik alles doen wat ik kan doen natuurlijk. Succes met kiezen! Volg vooral je eigen gevoel bekritiseert word te toch wel.
@stiertje73 Dat geloof ik, dan krijgen sommige daar weer stress over. Het nadeel van bv op verzoek lijkt mij dat je dan helemaal veel bezig bent met voeding geven. Wanneer daar een beetje regelmaat in zit zoals bij flessen lijkt mij dat toch wel heel erg fijn
@Lala2: Wat ontzettend rot dat je zo'n ervaring hebt gehad. Alsof een te vroeg geboren kindje nog niet zwaar genoeg is, zonder kolven en schuldgevoel aanpraterij! Knap dat je het nog zo lang hebt volgehouden zonder begeleiding. Zeker voor een te vroeg geboren kindje is het gewoon echt iets moois wat je hebt kunnen meegeven! Ik snap best dat je door deze ervaring een afkeer hebt gekregen van borstvoeding en dat alle pro-bv uitspraken dan al gauw in het 'gestapo-mandje' belanden. Ik hoop alleen wel dat jij je realiseert dat het ook een mooie ervaring kan zijn. En zeker bij een op tijd geboren kindje waarbij je niet hoeft te kolven. Als jij je tweede gelijk de fles wilt geven: doen! Echt, het heeft geen enkele zin om bij je tweede kindje te starten met een bepaalde spanning, doordat je de ellende en het verdriet wat je met dochter al hebt meegemaakt nog eens oproept. Maar weet je wat ik jou echt heel erg gun na de ervaring die je hebt gehad: Een gewone, normale bevalling, waarbij je baby na de geboorte gewoon minstens een uur heerlijk rustig bij je kan liggen. Lekker huid op huid contact. En als dat goed gaat, zal je kindje waarschijnlijk even bij je proberen te drinken. Dat betekent niet dat je borstvoeding moet gaan geven, je kunt daarna gewoon de fles geven. Maar ik denk dat het samen liggen met je kindje, zien hoe je kindje zoekt, vindt en zuigt gewoon voor iedere moeder (en toekijkende vader) een prachtige ervaring is. Ik hoop dus van harte dat je dat, als je dat zou willen, in ieder geval mag meemaken. Veel succes in ieder geval met de laatste periode van je zwangerschap. Ik hoop dat het nu allemaal makkelijker zal verlopen dan de eerste keer.
Als het lukt weer ga ik weer borstvoeding geven, vorige keer 3 maanden vol gehouden had veel te veel. Daarna ging het de mist in na een ontsteking en slechte begeleiding. Ik hoop daardoor het nu wel vol te houden. Maar ieder maakt zn eigen keuze, niks is slecht.
@Keep: Het is denk ik net wat je gewend bent. Ik hoor wel vaker van moeder die de fles geven, dat het ze stressvol lijkt om niet te weten hoeveel het kindje binnenkrijgt. Ik heb bij beide kinderen alleen borstvoeding gegeven, dus weet niet beter. Ik voedde ze gewoon als ze aangeven dat ze honger hadden en als ze verder voldoende plasten, dan was het goed. Het lijkt mij juist stressvol om bij te moeten hoeden hoeveel flessen je kindje krijgt en hoeveel cc per keer. En wat nu als je al (bijna) aan 1 liter zit enzovoorts. Terwijl dat soort dingen waarschijnlijk juist vanzelfsprekend zijn voor iemand die gewend is om de fles te geven. Maar ja, dat is met 'voeden op locatie' ook zoiets. De eerste keer vond ik het wel spannend hoor. Maar ik kan gewoon discreet voeden. Nooit een nare reactie gehad. Sterker nog, het merendeel van de mensen zal het echt niet eens in de gaten hebben gehad dan één van de jongens lag te drinken. Laat staan dat ze iets schokkends zagen. Maar ja, de één krijgt het Spaans benauwd bij de gedachte in het openbaar te moeten voeden. Ik krijg het Spaans benauwd bij de gedachte dat ik nòg meer mee moeten nemen (poeder, flesje, eventueel thermosfles) of dat ik ter plekke op zoek moet naar een magnetron ofzo. Het is puur wat je gewend bent en denk ik ook wel wat bij je karakter past. Hoewel ik normaal gesproken erg van schema's en vastigheid ben (heb veel structuur nodig) vond ik voeden op verzoek juist ideaal, omdat ik dat veel makkelijker los kon laten en niet steeds met schema's en hoeveelheden en vaste tijden bezig hoefde te zijn.
Ik wilde heel graag borstvoeding geven,had er veel over gelezen en naar een infoavond geweest. Na geboorte werd onze dochter aangelegd maar ze wilde niet drinken, want ze moest er hard voor werken. Een week lopen aanmodderen met tepelhoedjes, alle soorten houdingen enz, maar ze dronk niet goed. Toen ze bijna 10% was afgevallen overgestapt op de fles. Ze dronk gelijk goed en kwam aan. Het voelt nog steeds als een beetje falen, maar ik weet ook dat ik een goede keus had gemaakt. Als er hopelijk een tweede mag komen ga ik het zeker weer proberen om bv te geven.
@Lala Kolven hoeft toch niet per se? De enige reden dat ik af en toe kolf is om mijn productie te boosten. Maar als je dat niet wilt, dan toch lekker niet? Dan geef je wat lukt en wat jij prettig vindt en de rest fles.
Ik ben ook van plan borstvoeding te gaan geven, maar niet ten koste van alles. Ik wil er heus m'n best voor doen, maar langer dan 6 weken 'aanklooien' ga ik niet doen. Het is mijn moeder niet gelukt om mij borstvoeding te geven, dus ben zelf ook met de fles grootgebracht. Niks mis mee. Ik hoop enorm dat het mij gaat lukken, lijkt me prachtig en bijzonder.
Het is vast al gezegd laat je niks aanpraten, doe wat jouw gevoel zegt, maar dat kan na de geboorte direct veranderen. Ikdacht we zien wel, met de neiging naar fv, dat gedoe.. Tot ze de eerste keer bij me dronk, ik was om.. Al thuisgekomen begon ik te twijfelen omdat links erg moeilijk was, en toe kwam dl weer int zh met 24 uur oud bloedtransfusie 4 dgn blauwe lampen. Er kwam een oerinstinct boven dit gaat me lukke. Hoe dan ook op wat voor manier dan ook. Uiteindelijk 2,5 jaar bv gegeven, waarvan vanaf 1 jaar oud fulltime afgekolft ( eetprobleem) Ik had dit nooit van te voren van mijzelf verwacht, dat ik dit zou doen, wat ik bedoel, stel je verwachtingen bij en ga uit van je eigen gevoel. Een ding bv kan je altijd mee stoppen als t niet bevalt jouw ding is etc zonder je er schuldig om te voelen maar niet geprobeerd met twijfels kan leiden tot spijt.. Nogmaals volg je gevoel en laat NIEMAND je beïnvloeden Ohh ik ga zeker weten weer bv geven
Ik vond borstvoeding geven heerlijk, mijn dochter drinkt nog steeds voor het slapen. Door de zwangerschap is het nu wel minder prettig. De baby die nu in mijn buik zit gaat ook weer bv krijgen. Ik ben begonnen vanwege de gezondheidsvoordelen, maar het liep ook lekker en ik vond het makkelijk en een fijn gevoel dat mijn kind verder groeide op mijn melk.