Ontzettend bedankt voor al jullie reactie's! Wat hebben sommige van jullie de tijd genomen om te reageren zeg!! Dank je wel! Ik heb alles rustig door gelezen en moet het allemaal nog een beetje op me in laten werken. Jullie hebben uiteraard gelijk dat je altijd nog kunt stoppen met borstvoeding, maar het eigenlijk niet echt meer kunt oppakken als je bent gestopt of het helemaal niet gedaan hebt. Dus het is het proberen best waard. Ik heb nog even de tijd, dus ik hoef het gelukkig niet morgen al te beslissen Ik vind het in ieder geval al erg fijn dat ik mijn verhaal hier kwijt kon en zoveel tips van jullie heb gekregen. Een heel belangrijke voor mij is dat ik wat minder naar mijn omgeving moet luisteren. Ik ben heel gevoelig voor wat andere mensen zeggen. En de vraag van iemand of het mijn eerste zwangerschap is: JA! En ik weet dat er nog veel meer van dit soort discussiepunten aan zitten te komen en dat vind ik best eng. Maar goed, ook daar groei je in. Nogmaals, hartstikke bedankt. Ik laat alles even goed op me inwerken.
Ik trok ook altijd alles aan wat mijn omgeving zei, ik werd er heel gestressed van en dat werkte niet goed op mij en op Kirsten.
Het punt waar jij het meest mee zit, over de antistoffen, probeer goed te bedenken of jij je echt schuldig voelt als je kindje dat niet zou krijgen, of voel jij je dan schuldig omdat je omgeving vindt dat jij je schuldig zou moeten voelen? Als je niet voor borstvoeding kiest is dat natuurlijk wel een beetje egoïstisch, maar dat betekent niet dat dat slecht is. Als je borstvoeding geeft maar je je er ellendig bij voelt, is dat ook niet de bedoeling. Daarom zou ik als je blijft twijfelen wel beginnen met borstvoeding. Stoppen kan altijd nog en dan hoef je je niet schuldig te voelen, want je hebt het dan geprobeerd en dan heb je een weloverwogen beslissing gemaakt. En als je van tevoren toch zeker weet dat je borstvoeding echt niet ziet zitten, is dat ook een weloverwogen beslissing en ook prima. Het allergrootste voordeel van bv vind ik de antistoffen maar nog een ander heel groot voordeel vind ik dat je het onbeperkt mag geven en het altijd goed is. Als je kindje honger heeft mag je het onbeperkt bv geven en je hoeft niet te twijfelen over een andere voeding. Niet om je te willen overtuigen ofzo , maar dit is wat mij zo lastig lijkt aan flesvoeding. Al gaat dat vaak natuurlijk gewoon meteen goed, maar aangezien ik grote kinderen maak vraag ik me af of ze hier genoeg hadden gehad aan de max aan kunstvoeding.
Je moet doen wat je zelf prettig vind. Voordat ik zwanger werd leek het mij echt helemaal niks: Dat gemier aan je tepels. Het leek me echt vreselijk. Met een kennis kwam het gesprek heel toevallig op BV terecht. Ik ook aangegeven dat het gemier aan mijn tepels me echt helemaal niks leek. Toen vroeg ze aan mij, of ik het naar mezelf toe kon verantwoorden, dat stel onze dochter allergieën kreeg, het misschien niet minder was geweest als ik BV had gegeven/proberen te geven. Zelf heb ik heel veel allergieën. Tja, dat zetten me aan het denken.................. Vervolgens besloten om het toch te proberen. Het heeft me 2 weken gekost voordat ze aan de borst kon drinken. Te moe om aan te happen, geen zuigreflexen meer, geen kracht, etc. Het zijn 2 zware weken geweest, waarbij zelfs de kraamhulp aan mij vroeg of ik nog wel BV wilden geven, daar ik er echt aan onderdoor ging. Het was echt mijn steun de eerste 10 dagen. Wat was ik mega trots toen het uiteindelijk toch lukten. Wat een enorme kick gaf het me, en het interesseerden me helemaal niks wie het zag. Ik vond het helemaal geweldig!!! Na een kleine 4 weken ben ik met BV gestopt ivm zwaar vermoeden op KMA. Ik weet dat ik op dieet kon gaan, maar zag dit echt niet zitten. Wat heb ik zitten te janken toen de eerste fles met flesvoeding erin ging. Nog steeds mis ik het "intieme" van de nachtvoedingen, of de laatste voeding voor de nacht. Bij een tweede zal ik het weer gaan proberen.
Hoi Rammel, je moet doen wat jij het beste vind. Wel wil ik je vertellen hoe ik heb meegemaakt: Ik wilde het wel proberen, maar het lukte niet goed. In het ziekenhuis ben ik zeer slecht begeleid! Mede daardoor heb ik het snel opgegeven. Ik zou je willen adviseren naar een info avond te gaan (ik kon dat niet ivm ziekte) zodat je zelf weet wat wel en niet goed is. Dan hoeft het niet aan je begeleiding te liggen. Probeer in elk geval, stoppen kan altijd nog. Ik ben tot op de dag van vandaag soms nog verdrietig dat ik geen bv geef/heb gegeven! Had nooit kunnen beseffen dat het zo zou voelen, terwijl ik in het begin van de zwangerschap ook mijn bedenkingen had. Ik dacht: ik probeer 't, maar lukt het niet dan geen drama er van maken, maar dat werd het toch, weken later....
Ik kan nog een reden noemen waarom bv voor ons goed was: ik hoefde er veel minder bij na te denken! Ik hoefde geen water en poeder precies af te meten (want dat luistert nauw). Ik hoefde niet te stressen over flessen die te snel op waren, of die niet opgedronken werden, ik hoefde niet op de klok te kijken, ik kon gewoon op elk moment dat kind wilde of huilde een borst geven. En toen ze wat ouder waren hoefde ik als we op pad gingen geen tas vol accessoires mee te slepen. Gewoon kind in draagdoek, en klein zakje met luier en billenlapje en schone romper, dat was alles wat mee hoefde.
Maar even over die informatie avonden over borstvoeding... Daar wil ik best naar toe gaan, maar ik ben bang dat er dan ALLEEN maar over BV wordt gepraat. Die voorlichtingen zijn er (volgens mij) alleen maar om mensen vooral over te halen om WEL bv te gaan geven. Dus zullen ze alleen maar negatief over flesvoeding gaan praten bij die voorlichtingsavonden, toch? Ik heb geen idee hoor, ben er nog nooit geweest. Maar omdat ik nu al zo naar word van al die folders, ben ik bang dat ik me na zo'n voorlichtingsavond nog rotter ga voelen. Dat ze me het idee geven dat flesvoeding slecht is, terwijl daar toch sterk mijn voorkeur naar uit gaat. Is hier trouwens niemand die helemaal bewust 100% gelijk voor flesvoeding heeft gekozen?
Ik ben naar zo een voorlichtingsavond geweest in het ziekenhuis hier en het ging alleen maar over BV. En alleen dat was goed, ik kreeg het gevoel dat als je maar over flesvoeding nadacht dat je in en in slecht was. Ik had iig niet echt een goed gevoel bij het weggaan van die avond. Let er wel op dat ze die avonden niet vaak geven, hier iig niet. 1x in de 2 a 3 maanden. Ik heb tot 6 maanden gezegd ik geef flesvoeding, heb het daarna altijd in mijn achterhoofd gehouden. Ik wilde bv best wel proberen. Maar ik heb ook een slechte begeleiding gehad. Ik werd helemaal kriegel van iedere zuster, lactatiedeskundige die aan mijn borsten zaten te rukken en die in haar mond propte van zo en nu moet je drinken.\Toen had ik al snel van aju de paraplu... Ik mis het totaal niet, en sommige hebben het over die intieme momenten.. nou die heb je heus wel als je de fles geeft hoor.
Hoi, Ik heb zelf 7 weken borstvoeding gegeven, maar dan alles afgekolft omdat mijn dochter te weinig zuigkracht had. Af en toe voedde ik zelf, en moest dan een tepelhoedje gebruiken. De cursus borstvoeding heb ik ook gevolgt, maar heb er niets aan gehad. Daar wordt alleen verteld hoe goed het is, maar als je tegen problemen aanloopt heb je daar niets aan. Ondanks alle problemen, zeg ik nu als ik ooit nog een kindje krijgt probeer ik het weer met BV. Maar, als het niet lukt is FV echt een uitkomst hoor. Mijn zusje heeft nooit BV gegeven en ook die kindjes zijn kerngezond. Ik sluit me aan bij wat al een betje is gezegd, stoppen is makkelijker dan starten. En als je je kindje in je armen hebt voel je direct of je zelf wilt voeden of niet. Er komt dan een oergevoel in je naar boven
Ik vond inderdaad ook die informatieavond erg gericht op borstvoeding. Nou is dat natuurlijk logisch als je naar 'n voorlichtingsavond over bv gaat, laten we eerlijk zijn, maar dit was helemaal geen voorlichtingsavond over bv, maar 'n informatieavond over het ziekenhuis! De helft van de tijd ging 't echter over bv en hoe belangrijk dat dat was en idd, kv werd afgeschilderd als 'n soort gif... Erg onprettig.. Manlief en ik zijn dus ook weg gegaan. Ik heb bij Hanne overigens na enig wikken en wegen (mijn primaire voorkeur gaat uit naar bv) voor gelijk kv geven gekozen. Dit in verband met m'n gezondheid. Noah heeft wel bv gehad ('k heb er toen nooit bij stilgestaan dat je ook kv kon geven), maar dat was een zodanige aanslag op m'n lichaam, dat ik van ellende niet meer fatsoenlijk kon lopen en dat maandenlang. (Ik heb wekedelenreuma). Bij Hanne zei ik in eerste instantie dat ik bv zou gaan geven (want dat was in mijn ogen eigenlijk de enige optie), maar ik kreeg er zelfs nachtmerries van! Ik heb toen de knoop doorgehakt en gezegd 'ik ga kunstvoeding geven' (met in m'n achterhoofd natuurlijk dat ik altijd nog van mening kon veranderen tijdens m'n zwangerschap). Ik heb overigens nooit verloskundigen of kraamverzorgsters gehad die me probeerden te overtuigen van het tegendeel. Ze zijn respectvol met m'n keuze omgegaan. Misschien ook wel omdat ik vanaf moment één zei dat ik er absoluut géén discussies over wilde... Ik heb 't er moeilijk mee gehad toen ik bevallen was en mijn lijf zich prepareerde bv te gaan geven, maar ik vind dat ik in het belang van mijn beide kinderen heb gekozen. Ik heb misschien niet gekozen voor de voeding met de beste samenstelling voor m'n jongste, maar wel om 'n moeder te zijn die zelfstandig voor allebei de kinderen kan blijven zorgen.
Dit vind ik zo mooi he!!! Daarom ben ik dus ook gestopt met proberen om voeding uit mijn borsten te krijgen..
Op een gegeven moment moet je gewoon een afweging maken en 'n knoop doorhakken. Ongeacht wat de wereld ervan vindt: sommige mensen zullen 't idioot vinden wanneer je kiest voor BV, anderen weer dat je kiest voor KV.. Er zullen dus altijd mensen zijn die kritiek hebben. Ik ben absoluut een voorstander van borstvoeding, maar niet ten koste van alles.
Een vriendin van me heeft bij haar 2e helemaal direct voor FV gekozen en was er doodgelukkig mee. Haar dochtertje doet het ook prima. En een ex-collega van me ook trouwens, kindje is ook prima gezond. Nogmaals het is een keuze die JIJ moet maken. En je zult merken dat hoe langer je kindje er is des te meer mensen je tegenkomt die ook kinderen hebben en er op dezelfde manier in staan als jij (gelijkgestemden, zeg maar ) en dat je daar gewoon veel mee overlegd en aan vraagt.
En je wordt ook wel steeds zekerder... Ik was bij Noah veel gevoeliger voor kritiek dan nu. Ik vind het niet leuk natuurlijk, als iemand kritiek heeft, maar ik heb gewoon een wat dikkere huid gekregen...
Lieve TS, ik heb alleen jouw bericht gelezen en niet het hele topic dus hier komt mijn reactie: Ik zou jouw bericht geschreven kunnen hebben, in precies dezelfde woorden en met precies dezelfde gedachten en argumenten. Het enige wat ontbreekt hier zijn 2 zussen want ik heb alleen een broer (en die heeft geen borstvoeding gegeven ). Meid: luister naar je hart, naar jezelf, praat erover met je man/vriend en laat je je kop niet volhangen met praatjes wat nu beter is of wat het beste is. Jij bent een goede moeder als je je kind liefde en geborgenheid geeft, rust en veiligheid en een warm nest om in te wonen en van je kindje houdt. Dán ben je een heel goede moeder, dat heeft niks met borst- of flesvoeding te maken. Jij moet achter je keuze staan, niemand anders kan of mag je daar toe dwingen of je in die richting sturen of duwen. Mijn verhaal: ik zag het ook niet zitten om borstvoeding te geven, heb mijn hele zwangerschap op mijn eten gelet, roken doe ik zowiezo al niet, drinken zelden tot nooit, enz enz. Daarbij heb ik mijn hele zwangerschap dagelijks gebraakt en was ik misselijk tot op de operatiekamer (ks gehad). En toen was daar onze prachtige dochter en ik dacht: ik ga het proberen, die borstvoeding. Het ging welgeteld 1 dag goed. De 2e dag kon ik alleen maar huilen, Charlotte had honger en huilde dus ook, ik kreeg bezoek maar wilde absoluut niet voeden waar zij bij waren, voelde me verschrikkelijk terwijl ik juist heel blij moest zijn met zo'n prachtig kindje en niet meer zo ziek en misselijk na 9 maanden. Dat huilen heeft bijna een hele dag geduurd, toen heb ik bijna moeten smeken bij de verpleging om een flesje te geven en dat ik ECHT NIET MEER WILDE met borstvoeding en toen was het klaar. Flesje gegeven, kindje tevreden, mama gelukkig, iedereen happy. Ik heb er geen seconde spijt van gehad, zat vanaf dat moment op een heel grote roze wolk en ik zit daar nu nog. Achteraf zei de verloskundige op de nacontrole: ik mag het niet zeggen en ik mag het niet promoten, maar voor sommige meiden zoals jij is het beter om flesvoeding te geven. Nou, duidelijk toch?! Ik weet ergens wel 'dat er niks beters is dan borstvoeding' maar het lijkt wel of je doet aan kindermishandeling als je voor flesjes kiest. Volg je gevoel, wees duidelijk dat je er geen discussie over wilt en dat het JULLIE keuze is en dat je je hierin niet laat dwingen. En mocht je blijven twijfelen, probeer het gewoon, misschien gaat het als een tierelier. Probeer het een beetje naast je neer te leggen. Heel veel succes, niet te gek over maken hoor, vooral genieten van je zwangerschap!! ps. ik zou bij een evt. 2e kindje meteen 100% flesvoeding geven.
Ik denk dat het makkelijker is om volledig achter je keuze te staan als je het geprobeerd hebt. Dan kun je zeggen van ik heb mijn best gedaan met de bv maar het ging gewoon niet, om wat voor reden dan ook. Ik denk dat je dan minder twijfels kan krijgen van 'wat als ik het toch had geprobeerd'. Niet dat er geen moeders zijn die al meteen voor kv hebben gekozen en daar absoluut geen spijt van hebben. Maar aangezien Rammel al twijfelt is dat een reeel scenario. En wie weet hapt de kleine aan alsof hij/zij nooit iets anders heeft gedaan en loopt het meteen naar wens.
Dank je Zijn nog de emoties die opkomen als ik soortgelijke vragen lees denk ik. Het zat/zit heel diep en ik verafschuw de reclame en promotie van borstvoeding, alleen al om wat ts schrijft: het lijkt wel of je een slechte moeder bent als je het NIET geeft, om welke reden dan ook. Je moet je sterk maken en verdedigen als je flesjes wilt geven, dat zou toch meer gerespecteerd moeten worden want niet iedereen is er geschikt voor of voelt zich er happy bij. En wat ik ook nog las inderdaad: de intieme momenten bij het geven van borstvoeding, sorry hoor maar die heb je ook echt wel als je een flesje geeft of op andere momenten... Verder ga ik niet in discussie want daar gaat het helemaal niet om en daar zijn al topics genoeg over.
Wauw, wat een prachtige reactie's hier! Ik krijg er zowat tranen van in mijn ogen... Hormonen, hormonen!! Maar over de twijfel gesproken... Eigenlijk twijfel ik helemaal niet. Als ik naar mijn eigen gevoel luister, dan wil ik gewoon flesvoeding geven. Twijfel is er eigenlijk helemaal niet. Dat beetje twijfel wat er misschien zit komt door mijn omgeving. Mijn 2 zussen die zo'n ongelofelijke voorstander zijn voor bv ("Ik snap niet waarom mensen geen borstvoeding geven.. Je wilt toch het beste voor je kindje??"), de verloskundige die ik verteld had dat ik liever flesvoeding wil geven en die ons heel symbolisch een folder in de handen drukt met 10 redenen waarom je WEL borstvoeding moet geven en de folders over de kraamhulp die ook vrijwel alleen daarover gaan. Dan ga je denken, ben je echt zo slecht als je geen borstvoeding wil geven? En ja, dan ga je twijfelen. Maar diep in mijn hart weet ik gewoon dat ik er (NU!) niet aan moet denken om borstvoeding te geven. Maar goed, ik ben net 10 weken zwanger, er kan nog vanalles gebeuren. Maar na het lezen van sommige reactie's, weet ik wel dat ik NIET naar een voorlichtingsavond over BV ga. Daar word ik geloof ik alleen maar naarder van als ik het zo lees.
ik heb nog steeds het gevoel dat ik mijzelf moet verdedigen dat ik geen bv heb kunnen geven. wel geprobeerd maar niet gelukt en dan nog krijg ik de wijzende vinger van dat ik gefaald heb :x. Als er ooit een 2e komt zou ik het niet eens weten wat ik zal doen. Ik moet zeggen dat mijn kraamhulp (50+) tegen mij vertelde van goh meid is het niet beter als je op flesvoeding over stapt.. ik was zo blij toen ze dat zei hahaha.. @ Rammel... gewoon lekker doen waar jij en je man/vriend zich goed bij voelen. Trouwens nog gefeliciteerd he...! Wanneer ben je uitgerekend?