Als iemand mij vorig jaar rond deze tijd had gezegd dat ik nu nog steeds bv zou geven dan had ik het niet geloofd, laat staan een paar weken na de bevalling, na een ingeleidde bevalling ivm hellp, de eerste 72 uur geen bv mogen geven (ivm magnesiumsulfaat tijdens en na bevalling ivm hellp) en een heel zwaar begin met veel pijn en frustratie (door verkeerd aanhappen wat door niemand herkend is behalve door de lc waar ik na een paar weken terecht kwam). Mijn eerste streven was drie maanden bv, maar goed na zoveel moeite en pijn vond ik het zonde om met drie maanden te stoppen, het liep net lekker. mijn volgende streven was zes maanden. uiteindelijk werd dat weer negen maanden (einde van kolf-/voedrecht) en uiteindelijk voed ik nu nog steeds. Eigenlijk wilde ik nu rond de eerste verjaardag van mijn jongste gaan stoppen met kolven op het werk en dus de middagvoeding gaan afbouwen. Afgelopen week zijn we begonnen met hem vaker water aan te bieden (bij elk vaste voedingsmoment). Door omstandigheden heeft mijn zoontje echter gistermiddag niet bij mij gedronken (ook niet om 'gevraagd', maar het is zo 'standaard' geworden dat ik hem rond 14.00 uur voedt dat het eigenlijk automatisch gaat voordat hij echt erom begint te vragen) en ook vanmiddag gaf hij niet aan te willen drinken. Het lijkt er dus op dat de middagvoeding er nu al af gaat. Moet zeggen dat ik het aan de ene kant wel jammer en een beetje 'raar' vindt, geen middagvoeding meer, hij is er mss al wel aan toe, maar voor mij had het nog wel even een maandje mogen wachten. Aan de andere kant vind ik het totaal niet erg om niet meer te hoeven kolven in mijn pauze maar rustig mijn broodje te kunnen eten. Hij drinkt nu nog 's morgens vroeg, 's avonds voor het slapengaan en meestal komt hij 's nachts ook nog min. 1 keer. Ik hoop de ochtend en avondvoeding nog een tijd te kunnen volhouden, want wat vind ik het heerlijk om naar hem te kijken terwijl hij volledig ontspannen met zijn handen om mijn borst ligt te drinken...