Dat vind ik zo moeilijk.. Ik weet dat her niet makkelijk voor ze gaat worden, en ik zit helemaal in de stress als ik dat voor me zie.. Er is geen andere optie he? Moet me er overheen zetten..
Niet om je te ontmoedigen, maar stoppen met de borst aanbieden op die momenten zorgt er niet per definitie voor dat ze dan langer/beter doorslaapt. Hier was dochter al iets ouder toen ik stopte met bv wegens zwangerschap (15 maanden), maar ze slaapt nog steeds niet door. Wordt regelmatig wakker en wil dan alleen maar mama. Borst had ze snel door dat de melk op was, maar ze wil gewoon vastgehouden worden dan door mama (papa wil ze dan ook niet, nu met 19 maanden wordt het pas dat ze af en toe zelf naar papa toekruipt snachts). Ze gaat hier slapen in haar eigen bedje met flesje melk en zodra ze wakker wordt (meestal rond 23u) neem ik haar mee naar ons bed, dan kruipt ze tegen me aan en slaapt zo weer verder. Dat werkt hier het beste, krijgen we allemaal wat slaap. Ik zou voorlopig dus gewoon blijven aanleggen, ze heeft het nodig blijkbaar.
Bedankt! Je ontmoedigt me niet, maar opent me ogen. Ze heeft het idd nodig blijkbaar, en daar moet ik gewoon aan toegeven. Ik vind het eigenlijk ook geen probleem on te doen, maar dacht meer dat het 'normaal' was als dat nu zon beetje over zou zijn. Hoe heb jij dat gedaan als je er eens niet was? Mijn dochter wilt ook echt alleen mij, vooral savonds en snachts..
Nou ja zeg Anyway ts: niet mijn bedoeling om een discussie te starten. Iedereen moet doen wat hij/zij lekker zelf nodig vindt . Wat betreft je partner en je dochter....ik vond het vreselijk en zorgde er dus voor dat ik ook niet thuis was. Ik ging sporten, naar een vriendin, blokje om totdat ik van hem een appje kreeg dat ze sliep. Als hij er liefdevol voor haar kan zijn, denk ik dat je het een kans zou kunnen geven.
Mijn dl was 22 maanden toen ik de nachtvoeding stopte. Ze is nu 3,5jr. Maar slaapt nog steeds niet alle nachten door . Als ze wakker wordt, komt ze naar ons en kruipt erbij en slaapt verder. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om s nachts welke strijd dan ook aan te gaan. Ik hou van het kleine beetje slaap dat ik krijg
Mijn zoontje kon ook niet slapen zonder mij. Hij was zo gewend om aan de borst in slaap te vallen, dat hij mij ook snacht nodig had om verder te slapen als hij even wakker werd. Ik heb toen een boek gekregen, ik geloof dat het hette: slapen zonder huilen. Daarin werd uitgelegd dat hij moest leren om zelf in slaap te vallen zonder hulpmiddel. Om hem af te leren dat de borst was om in slaap te vallen deed ik het volgende: Als hij wakker werd legde ik hem aan en vlak voordat hij in slaap viel haalde ik hem van de borst. Bij veel protest legde ik hem weer aan, maar vlak voordat hij in slaap viel haalde ik hem eraf. En dan legde ik hem half slapend in zn bedje. De tweede week al veel minder protest. De derde week geen protest meer en legde ik hem half slapend tot redelijk wakker weer terig in zn bedje. Vanaf de vierde weekhoefde ik echt veel minder vaak naar hem toe. Daarna werd hij nog 3 a 4 x per week wakker. Wat een verschil met 4 tot 5 x per nacht! Mijn zoon was wel 1,5 jaar toen ik dit toepaste. Ik moet zeggen dat hij nog steeds regelmatig wakker wordt 's nacht 1 of 2x per week. En dan komt hij bij me in bed liggen. Hij wil gewoon het liefst dicht bij me zijn. Ik zou even kijken hoe het bij jou zit. Als het een paar slokjes zijn dan is het waarschijnlijk meer troost, veiligheid, geborgenheid dat ze zoekt. Of ze kan alleen in slaap vallen aan de borst. Als ze echt wat meer drinkt heet ze gewoon nog behoefte aan nachtvoeding.
Mooi gezegd en het klopt. Als voorbeeld, mijn zoontje was bijna 2,5, kreeg nog een gezellig slokje voor het naar bed gaan. Was voor het eerst in zijn leventje ziek. Griep. Was al heel heeeul lang niet meer aan de borst in slaap gevallen, dat was nooit zijn ding. Maar nu wou hij opeens weer 4x per dag "mammadingie" " en viel dan al drinkende in slaap. Helemaal tevreden. Dus tja. Op die leeftijd gaat het natuurlijk niet meer om voeding (want meneer at/eet als een bootwerker�� ) maar was het echt een manier om geborgenheid te vinden. De tips hierboven klinken ��
Ik geloof dat ik er tot die tijd altijd ben geweest. Maar mijn zoontje dronk ook moedermelk uit een flesje, dat moest ook als ik was werken. Er kwam ook een tijd dat wanneer ik er niet was, hij wel genoeg had aan de troost van papa, opa of oma. Dus misschien zou je het eens kunnen proberen maar wel in de buurt blijven mocht het echt niet lukken.
Fijn om te horen. En graag gedaan Ik probeerde zoveel mogelijk thuis te zijn 's avonds. Heb haar ook wel eens meegenomen als ik met vriendinnen afsprak bijvoorbeeld. Als ik echt weg moest, dan ging het meestal wel. Ze accepteert papa dan wel even tot ik er weer ben. Soms wil het ook niet en moet ik wat eerder terug komen, dan blijft ze onrustig. Maar veel doe ik dat dus niet eigenlijk, maar moet ook zeggen dat ik er niet veel behoefte aan heb. Je kan het gewoon eens proberen, dat je wel bereikbaar bent voor het geval het echt niet wil en niet heel ver weg gaat.
Nee, want ik geef geen fles. Maar ik weet wel dat er een onderzoek is geweest waaruit dit gebleken heeft.
Dat is helemaal niet waar wat je zegt. Er zijn allerlei theorie daarover, maar er is nooit uit een onderzoek naar voren gekomen dat borstvoeding kinderen meer hechten aan hen moeder.
Hechting heeft te maken met liefde en veiligheid, niets met tepels of spenen hoor... Ik denk dat je jezelf nèt een schouderklopje te veel geeft of probeert een ander een naar gevoel te geven, want er klopt niets van wat je zegt over hechting Koekieee. Beetje jammer dit. Als ik jou was zou ik de hele nacht je tepel in de mond van je kindje laten zitten. Wie weet krijg je dan een nog betere band...
Dames dames, ts zegt niet 'beter' ze zegt 'anders'. Geen idee of dat waar is en dat doet er ook niet toe. Who cares of het ene kind anders gehecht is dan het andere?? Als het maar veilig gehecht is en dat kan op vele verschillende manieren!
Nee, leuk verzonnen maar dat is echt onzin. Het voelt alleen voor jou als moeder zo omdat de borst aan jou vastzit, maar de baby wil je borst om te drinken, niet jou net als kinderen die de fles krijgen hun fles als troost willen op exact dezelfde manier. Maar je hebt nooit een fles gegeven dus ik snap wel dat je dat niet begrijpt. Ik heb beide gegeven. Daarnaast willen alle kinderen hun mama of papa of andere verzorger bij zich hebben als ze bijv ziek zijn. Bij een kind dat bv krijgt is dat tegen mama aan met de tepel met melk in de mond, bij een kind dat fv krijgt is dat tegen mama aan met een speen met melk in de mond. No difference Dat kinderen die een fles krijgen zich alleen daardoor per definitie anders aan hun moeder hechten dan kinderen die dat niet krijgen, dat is niet zo. Dit hangt van veel factoren af en gaat bij 9 van de 10 gezinnen zelfs als vanzelfsprekend. (Gelukkig maar )
Is het aan jou om te bepalen of wat ik zeg; 'helemaal' niet waar is? Volgens mij zeg ik alleen dat er naar mijn weten een onderzoek naar is, meer niet.
Op je teentjes getrapt? Ik Zeg alleen dat er naar mijn weten een onderzoek naar is, meer niet. Wat een grap dit, wauw. Hormonen nog ofso? Geef mezelf helemaal geen schouderklopje, ik laat uit meerdere berichten blijken dat ik Vind dat ik een fout gemaakt heb:s. Maar goed wat jij wil. Hou je idiote opmerkingen voortaan boor je, heks.
Ik begon al aan mezelf te twijfelen, ik zei idd 'andere' band. Absoluut niet 'beter' jammer dat het verkeerd opgevat word, en er meteen zo idioot gereageerd moet worden? Kinderachtig vind ik het.
Even voor de duidelijkheid; ten eerste, als je niet normaal kunt antwoorden op wat ik vraag; reageer dan niet. Ten tweede; blijkbaar word alles hier opgevat zoals mensen het willen lezen, prima. Maar laat duidelijk zijn dat ik alleen bv gegeven heb, en dus niet uit ervaring kan praten. Daarom gaf ik aan dat er naar mijn weten een onderzoek is geweest naar de hechting van kindjes die aan de borst drinken of uit een fles. Geen idee wat ervan waar is en wat niet, interesseert me ook geen flikker, ik reageerde alleen op een ander. Her is overigens niet eens relevant aan mijn vraag, dus waar maken jullie (lees; de moeders vol hormonen die niet normaal kunnen reageren) zon probleem van?