Ik weet echt even niet waar ik dit het beste kan plaatsen, sorry als het helemaal verkeerd staat... Ik ben nu 17 weken zwanger van mijn tweede kindje en ik wil graag borstvoeding gaan geven. Bij mijn dochter heb ik dat ook ruim 17 maanden gedaan. De eerste 2 maanden waren afschuwelijk, alles wat er verkeerd kon gaan ging verkeerd en het was enorm zwaar, maar oh wat ben ik blij dat ik heb doorgezet! Nu vraag ik me af of je iets kunt voorspellen over hoe het zal gaan bij een tweede kindje. Heeft iemand hier ervaring mee?
Bij mijn eerste ging het helemaal vanzelf meteen ook melk bij groeide goed gevoed tot 9 maanden Bij mijn 2e duurde het paar dagen voordat het op gang kwam en ben ik meteen gaan bijvoeren tot dag 4 toen was het op gang maar wel erge tepelkloven erna goed gegaan gevoed tot 8 maanden 3E zelf de probleem duurde aantal dagen en baby bleef huilen ben toen gaan bijvoeren en hij viel teveel af na weekje gestopt en alleen bv tot 6 maanden Nu is me 4e 8 maanden en krijgt vanaf beging volledige bv en alles ging meteen goed Alleen hij groeit veel minder goed als de rest hij is nu 8 kilo terwijl de andere dat al met 4 maanden was Zo zie je maar elke bv periode is anders en elk kind is anders Probeer het gewoon je kan altijd nog stoppen anders krijg je Mischien spijt
Over het algemeen ben je een stuk wijzer, zekerder en ervaren als je het voor de 2e keer doet. Tenminste, zo heb ik het ervaren. (her)kende veel beter de problemen/valkuilen, wist zelf meer oplossingen en hoe 'vroeg' in te grijpen/sturen, wist hoe het moest, wat 'normaal' was etc. Mijn 2e kindje live aan de borst ging zoveel makkelijker/beter, vooral omdat ik nu wist hoeveel onzin adviezen ik in verleden gekregen had . Een groot deel van mijn problemen bij mijn eerste kindje aan de borst hadden voorkomen kunnen worden als ik echt goed begeleid was geweest en zelf veel meer kennis had gehad. Toch blijft het wel een ander kindje en gaan dingen toch weer anders lopen, wat dat betreft kun je het natuurlijk niet helemaal voorspellen. Mijn oudste heeft nooit aan de borst kunnen drinken en dat heeft, wetende wat ik nu weet, voor een heel groot deel te maken met zijn diagnose. Het is de vraag of hij het ooit had gekund, zelfs als ik alles uit de kast zou hebben gehaald.
Oudste was wat prematuur en dronk daardoor niet effectief. Dus live voeden en kolven. Na 5 weken was ze volledig aan de borst. Helaas wel last gehad van kloven, en 3 keer een borstontsteking gehad, waarvan 1 een acbes werd (bah). Jongste meisje viel continue in slaap aan de borst. Heel frustrerend. Maar gelukkig, na een week of 2/3 werd ze wakker, en toen ging het drinken opeens stukken beter.Ook een kloofje her en der. Zoon was een natuurtalent.Weer een kloofje, maar verder eigenlijk probleemloos qua borstvoeding. Kortom, elk kindje is anders, er is echt geen voorspelling te maken. Maar jij bent ondertussen wel een boel wijzer. En dat scheelt echt! Hou het nummer van een goede lactatiekundige bij de hand, en trek op tijd aan de bel als je hulp nodig hebt. En dan loopt het vast als een tiet!
Ja natuurlijk, meestal wel althans Ik kan niet zeggen dat het probleemloos ging en ik heb wel weer begeleiding gekregen van een lactatiekundige, maar het was een eitje ivm de eerste, daar ging echt alles mis. Ondanks alles toch doorgezet en zie onderschrift Enige puntje was wel dat ik de tweede keer zo gewend was aan een peuter voedde, dat ik er niet elke 2 uur (of vaker) aan dacht Mijn jongste zoon vroeg er ook niet zo vaak om, de oudste was ik gewend dat die heel vaak kwam, maar de jongste sliep liever waardoor hij iets minder hard groeide dan ik graag had gezien, maar ik was dan ook 250 gr per week gewend, dus dan valt alles daaronder tegen
Bij de oudste was het ook echt wennen. Veel kloofjes gehad en pijn etc. Bij de jongste ging het meteen prima! Nooit problemen gehad
Wat was er zo vervelend bij de eerste aan het begin? Ik vond bv geven bij de eerste ook heel lastig en gedoe en bij de tweede was ik er eigenlijk al zo 'goed in' en ook mijn borsten waren al veel flexibeler, dat het super makkelijk ging. Na 7 dagen liep ik al lopend te voeden met mn zoontje in de draagzak Maar natuurlijk is een tweede ook weer anders, zo had mijn tweede zoon een te kort tongriempje waar ik pas na 12 weken achter kwam, daardoor dronk hij niet effectief en liep mijn melk terug. Dat was dus wel weer gedoe, wat ik bij de eerste niet had. Je kunt misschien wat filmpjes over biological nurturing bekijken, dat kan helpen de eerste dagen. Ook is het het handig om het tongriempje/lip bandje te controleren aan het begin, soms kijkt de vk daar te snel overheen en dat kan zo veel problemen geven.
Wat fijn dat je de vraag stelt, ik was namelijk ook benieuwd. Bij mij eerste ongeveer een jaar geleden ging er op het begin qua bv alles mis wat mis kon gaan z'n beetje. Uiteindelijk tot 9 maanden volgehouden tot hij ineens 8 tandjes Door kreeg en mij als bijtring ging gebruiken (toeschiet reflex was toen ook niet meer je van het) nu probeer ik elke dag mn borsten op gang te houden door er wat melk uit te krijgen. In mijn gedachte scheelt dat straks weer een hoop maar of het zinvol is weet ik niet. Zou het denken jullie mogelijk zijn om 2 kinderen tegelijk te voeden de oudste 1x per dag ivm de goed antistoffen en de kleine natuurlijk eerst zodat die niks te kort komt iemand hier ervaring mee of moet ik nu een nieuw topic openen ? [Ik ben nieuw hier mn excuses als ik ook echt zo groen overkom]
Hihi je lettertype staat wat groot... Over kolven voor de bevalling kan je hier wat lezen: https://www.borstvoeding.com/artikelen/kolven/voorkolven2.html Prenataal kolven | Het Geboorte Atelier Almere Tandemen dat kan,genoeg vrouwen die dat doen! Je oudste heeft al een tijdje niet gedronken. Dus het is even de vraag of hij nog wel goed kan aanhappen. Als je een keer kolft kan je de opbrengst natuurlijk altijd aan hem geven! Zorg er voor dat je het telefoonnummer van een goede lactatiekundige bij de hand hebt. Als je het gevoel hebt dat je weer tegen wat hobbels aanloopt, kan je meteen contact opnemen
Dat is zo moeilijk te voorspellen.. bij de 1e ging het eigenlijk direct goed, af en toe eens een kloofje maar verder niks. Wel was ik zelf erg onzeker, dus na 6 maanden overgestapt op kv. Bij de jongste was die onzekerheid weg Ging ook allemaal prima, totdat ik last van spasmen in mn borsten kreeg na elke voeding en door de pijn een aantal keren ben flauwgevallen Vk, lactatiedeskundige, huisarts erbij gehaald maar het ging niet langer helaas. Dus dat kan ook nog... Bij de 2e voelde het allemaal veel "natuurlijker", omdat ik de meeste kennis natuurlijk al had
Mijn dochter was dysmatuur en had weinig kracht om te drinken, mijn tepels waren vlak en dat kreeg ze dus ook niet echt voor elkaar. Ik moest mijn productie met de kolf op gang brengen, mijn dochter met bekertjes en slangetjes aan de borst voeden (veel geknoei, ellende en dikke tranen midden in de nacht, van mijzelf wel te verstaan) en proberen de kunstvoeding steeds verder terug te dringen door meer en meer borstvoeding te produceren. Dat ging langzaam, tot ze ineens goed begon te drinken (leve de tepelhoedjes). In plaats van regeldagen hadden we regelweken en ik had ontzettend veel pijn, vaak zat ik huilend te voeden. Lactatiekundige beoordeelde dat de techniek goed zat en vond dat ik het ook echt wel goed deed, en daardoor groeide mijn zelfvertrouwen wat en leek het iets beter te worden. Toen volgden spruw, borstontsteking en kloven elkaar op. Iedereen zei dat ik moest stoppen, behalve mijn man gelukkig. Ik wilde het zooo graag. Ik heb doorgezet en daar ben ik vreselijk blij om en ook trots op. Een tweede keer ga ik dat zeker weer doen, maar stiekem ben ik wel een klein beetje bang... Ik denk wel dat ik nu voordelen heb doordat ik natuurlijk veel ervaring heb met zo'n beetje alles wat er mis kan gaan en vlakke tepels heb ik zeker niet meer na 17 maanden voeden, maar wat jullie zeggen klinkt wel logisch, ieder kindje is anders natuurlijk. Uiteindelijk dus toch maar afwachten. Veel erger kan het niet worden
tweede ging qua aanleggen veel beter. wist al hoe en wat. maar helaas na 2 maanden moeten stoppen omdat ze de borst weigerde en ik niet meer de energie had om 2 uur lang haar te horen huilen, wat met een fles wel opgelost was...