Hallo meiden, Ik was benieuwd hoe moeilijk jullie het hebben gehad om dat mondje nog dicht te houden over je zwangerschap....aangezien we dit natuurlijk het liefst van de daken afschreeuwen!!!! Ik vind het behoorlijk moeilijk vooral bij me vriendinnen, kan ze niet onder ogen komen, gewoon omdat ik niet kan liegen !! hihih Hoe gaan jullie er mee om ? En hoe ver was je toen je het vertelde of gaat vertellen Xx kim
Ik vertelde het mijn moeder, schoonfamilie en beste vriendin met positieve test. Hun wisten ook van de iui af, dus zaten net als ons de tijd af te tellen. De rest vertelde ik ook al vrij vroeg, geloof met 8 weken dat het de wijde wereld al in ging.. ben niet goed in me mond dicht houden
Ja dat hebben wij ook gedaan, de familie weet het, en op mijn werk en mijn vriend zijn werk alleen zijn collega, Als ik volgende week mijn vk afspraak heb gehad en gehoord en gezien heb dat alles goed is dan zal bij ons denk ik het ook wel bekend worden......
Bij ons weet niemand het, behalve de chef van mijn partner. Hij wilde per se dat zijn chef het wist voor het geval er iets mis zou gaan. De rest gaan we met 12 weken inlichten maar het valt inderdaad niet mee. Dat is ook de reden dat ik me aangemeld heb voor dit forum. Op deze manier kan ik er over praten zonder dat ik meteen iedereen inlicht.
Bij ons is het met 10.5 week op facebook gezet, familie enzo wist het eigelijk gelijk al. Ik ben namelijk opgenomen voor overstimulatie van de icsi, dus de meeste wisten al hoe en wat. Wij hebben het iets eerder verteld, omdat het al in ons dorp rondging en we hadden liever dat ze het via ons hoorden, dan via via.
Ik woon in het buitenland en heb het hier lekker al verteld maar in Nederland weten ze nog van niets . Ik hoop dat ik het begin april persoonlijk mag gaan vertellen.
Ohhh.. zoooo lastig! Ik heb mijn twee beste vriendinnen in vertrouwen genomen(de olijke drieling ) Ik hou altijd wel van een feestje, wijntje en sigaretje. Zij zijn mijn dekmantel op feestjes e.d. het valt anders meteen op. Bovendien ben ik ontzettend slecht in mijn mond houden, dus kan ik op deze manier mijn ei bij hen kwijt. Ook zwangerschapspagina is een uitkomst! Mijn schoonouders hebben wij het gisteren verteld, wat eerder dan gepland. Zij wonen naast ons en laten vaak de hond voor ons uit, halen de post uit de bus etc. Wij hadden liever dat ze het van ons hoorden dan dat ze er op een andere manier achter kwamen. De rest van de familie vertellen wij het pas over drie weken, op de verjaardag van mijn moeder. Op mijn werk wil ik het nog wat langer stilhouden, mijn contract loopt eind april af en wil deze graag eerst verlengd zien. Het mag niet maar vrees dat deze anders niet verlengd wordt wegens mijn zwangerschap(ze zullen dan vast een andere reden noemen..) Het is wel echt super lastig. Vandaag weer zo'n situatie, waren bij de verloskundige in het dorp voor de intake. Komen we natijd de wachtkamer in zit daar een bekende van mijn man. Lopen we daar de deur uit, komen we een iemand uit het voetbalteam van mijn man tegen... We hebben ze gevraagd dit stil te houden en dat doen ze gelukkig ook
Hier weten best wat mensen het al, maar dat zijn vooral mensen die dicht bij ons staan en erg hebben meegeleefd toen ons dochtertje overleed. Ook weten deze mensen dat we in de MMM zitten. Vanmorgen hebben we een goede echo gehad. Ons Ukje doet het goed ! En ik wil het zoo graag op FB zetten. Die 12 weken grens zegt me niet zoveel. Maar toch wil ik het aan de ene kant nog even geheim houden.. Twijfel twijfel !
Wij hebben het onze ouders en zussen meteen verteld.... Mijn beste 2 vriendinnen ook, en 2 vrienden van mijn vriend ook. Ik denk altijd zo, stel dat bet mis gaat, vertel ik dat ook tegen mijn( s )ouders en (s ) zussen, Zou het heel raar vinden om te moet zeggen, Euh mama ik heb een miskraam gehad, Euh ja ik was dus al 10 weken zwanger ( bijvoorbeeld) De rest hebben we net verteld na de 1ste goede echo met 10 weken... Rest van de vrienden en collega's enzo....
Ik heb het als allereerste aan een collega verteld, die me vaak aanhoorde als ik "weer eens" ongesteld was. En die zelfde dag kwamen mijn moeder en broertje langs, en toen mijn moeder naar de wc ging, heb ik het tegen mijn broertje gefluisterd. Zijn gezicht was het vertellen zeker waard. Nu inmiddels weet mijn afdelingschef en bedrijfsleider van mijn werk het ook, dit alleen om praktische redenen, omdat ik me vaak niet lekker voel. Mijn vriend en ik weten allebei nog niet wanneer we het willen gaan vertellen, eigenlijk wil ik het wel aan mijn moeder en zijn ouders vertellen als ik weet dat alles goed zit, maar aan de andere kant willen we ook wel wachten tot 12 weken. Het is een beetje dubbel, want we hebben een moeilijke jaren achter de rug en ik vertel mijn moeder liever leuk nieuws ipv leuk nieuws en na 2 weken toch weer geen leuk nieuws.
Hier hebben wij t al wel aan de familie(ouders en zussen) en beste vrienden verteld. Meer onder het motto als het mis gaat dan kan je het ook delen. Maar op het werk en fb vanaf de eerste echo bij 10 weken en vijf dagen. Ik vond het zo leuk om te vertellen! Maar t is erg moeilijk om voor je te houden!
Hoi meiden, Fijn dat ik niet de enige ben hihih had ik ook zeker niet verwacht, het is inderdaad allemaal effe kijken hoe en wat en waneer je het naar buiten brengt, je bent ook zo happy natuurlijk... Aan de ene kant zit ik ja 12 weken inderdaad, maar als je er over na denk, als het fout gaat gaat het toch wel fout dat kan met 6,10,14,20,32 weken ook fout gaan dat is juist zo dubbel !! Ik wil wel echt wachten tot de echo en dat we de kleine hebben gezien en hebben gehoord van de gyno dat alles goed is, dan word het groen licht denk ik hihihh En SHOPPEN x
Bij de eerste aan (schoon)ouders en broers/zussen al na de positieve test, dus bij 4 weken. Vrienden en close familieleden na de eerste echo bij 8 weken en op mijn werk met 12 weken. Bij de tweede (schoon)ouders en broers/zussen tussen 6 en 8 weken.. verspreid verteld en familie, vrienden, werk, fb bij 10 weken. Bij de aankomende zwangerschap, zou ik het onze ouders ook gewoon weer naar de positieve test vertellen en op mijn werk en de rest na de eerste echo, maar misschien als het al eerder te sprake zou komen al wel eerder... vind nu die 12 weken grens helemaal niet meer belangrijk na wat wij hebben mee gemaakt (zwangerschap beëindigd bij 23,3 weken wegens ernstige hartafwijking).
hier met 9,5 week verteld vrienden en familie allern werk met 12 weken omdat ik eigelijk een opleiding zou starten
5 weken.. Hahahah ... We zaten midden in een verbouwing en verhuizing.. Dus beetje raar als ik niet mee tilde enz.. Plus.. Ik kon me smoelwerk niet houden .. Onze familie van beide kanten zijn enorm hecht en wilde ze erbij betrekken.. Is voor hun ook hun eerste keer allemaal ( opa en oma worden en tante en ooms..) als te fout zou gaan ben ik blij dak die mensen om me heen heb!!
Mijn zussen, oma en vader wisten het al voor mijn NOD. Rond 6 weken wist iedereen het bij wie het toevallige te sprake kwam. En sinds een paar dagen weet de rest van de familie het ook. Verder is het nog niet "algemeen" bekend, daarmee wacht ik liever tot de 12 weken echo. Al hebben we wel al een goede echo gehad bij 8 weken. Vorige zwangerschap had ik het op Facebook gezet met 10 weken na de goeie echo. Deze keer ga ik dat niet doen denk ik. Is een beetje te dubbel na het verlies van ons zoontje*
Ik ben nu 7 weken zwanger (van de 4e) en we hebben het onze ouders vertelt, maar de rest moet nog even wachten. Ja, heel lastig om niets te kunnen vertellen. Vooral wanneer je heeeel erg misselijk bent en moe en niets kunt delen. Mannen begrijpen dat soort dingen toch niet zo goed als je zou willen. En ik vind het lastig voor mijn kinderen verborgen te moeten houden. Aan de andere kant heb ik helemaal geen zin in allerlei mensen die honderd vragen gaan stellen e.d. Het enige waar dan nog over gesproken wordt is je zwangerschap. Alsof je in een andere tijd leeft dan zij
Aangezien wij twee kinderen zijn verloren door een erfelijke chromsoomafwijking vertellen we het eigenlijk altijd maar gelijk , weten ze gelijk waarom we zo zenuwachtig lopen te doen Liefs