Hoi iedereen Ik ben op 6 febr bevallen van een prachtige dochter Julie. Nu heb ik enkele vragen waar niemand me precies een antwoord op kan geven. Sedert de geboorte geef ik borstvoeding (bv) en dit lukt aardig. Ze hapt mooi aan en ik merk dat mijn kleur van melk intussen wit is geworden. Sedert dag 1 heeft zij 's nachts steeds honger. Lijkt onverzadigbaar. In het ziekenhuis mocht ik dus ook steeds iemand opbellen maar die zeiden dat het normaal was en dat ik ze beter bij mij in bed nam. Ik was er niet gerust in, maar ze verzekerde me dat ik er niet op ging liggen. Je kunt je voorstellen dat ik niet heb geslapen! Héél de nacht heeft zij bijna continue aan de bar blijven hangen Om 8u kwamen ze met het ontbijt en dan sliep ze tot 11u. Ze heeft ook 's nachts bij mij geslapen, hoe lang weet ik niet want ik viel zelf in slaap met haar naast me. Steeds toen ik wakker werd lag ze met haar mondje tegen mijn lichaam aan (borst, arm) Als we haar in haar wiegje wilden leggen begon ze steevast te wenen en wou weer aan de borst (hevig met haar hoofdje rondslaan al zoekend naar de borst) Gedurende de dag slaapt zij meer. Zoals vandaag heeft ze nu al van 11 tot 16u, dan voeding en nu ligt zij al sedert 17u te slapen. Moeten wij haar wakker maken voor een voeding? Of respecteren wij het ritme van het kind? Dient een schema opgemaakt te worden? Babies doen dit toch niet om je te pesten? De ene zegt dat we ze moeten wakker maken om de 4u, de andere zegt dat dit clusteren is. Wij beginnen ons inderdaad zorgen te maken. We hebben een vroedvrouw opgebeld maar die komt pas maandag! In ons ziekenhuis hadden ze gezegd dat er steeds iemand langs kon komen...maar dat blijkt nu niet direct zo te zijn. Wat moeten we doen? We zien dat ze regelmatig plast en dat ze nu meer diarree kaka heeft (overgangsstoelgang). Ze ziet er goed uit, heeft het lekker warm (we meten haar temp iedere dag) Maar ze is inderdaad overdag nog niet veel wakker. Ze is ook nog maar 5 dagen oud Wat moeten we doen? Tips iemand?
Hoi hoi, Als eerste zou ik me absoluut geen zorgen maken. Ze draait de dag en de nacht om. Alle baby's doen dat de eerste week. Door overdag haar wat meer wakker te maken en aan te leggen kun je dat proberen te versnellen, dus zou ik er niet langer dan vier uur tussen laten overdag. En in de nacht mag ze er één keer zes uur tussen. Je zult merken dat ze het vanaf nu beter gaat doen. Dan wil ze nog wel eten in de nacht, maar gaat daarna weer slapen. Ik geloof het goed dat je helemaal kapot bent door al die gebroken nachten. Maar je bent goed bezig.. je geeft je kind wat het nodig heeft... warmte veiligheid en de borst...voor je productie is het prima. Zijn je borsten vol nu?? Gestuwd? Probeer overdag bij te slapen... Groetjes en succes Adrienne
Hoi Wat bedoelen mensen met stuwing? Ik heb soms dat er een druppel melk spontaan uit mijn borst loopt. Ik probeer meerdere malen per dag met een warm washandje mijn borsten te masseren. Ze voelen soepel aan, geen knopen meer zoals op dag 3. Anders heb ik enkel pijn als ze voor het eerst aanligt en zuigt. Zo'n trekkerig gevoel. Dat vermindert met tijd. Wat ik ook nog wou vragen : 's nachts wil zij niet in haar wieg slapen. Steeds als ze in slaap valt en we ze proberen in haar wieg te leggen, schiet ze wakker en begint te wenen. Ook al heeft ze net 2 borsten gehad. Dan leg ik ze weer aan (want ze wil dan de borst) Ze zuigt een klein beetje en blijft dan 'hangen'. Als ik ze wil verwijderen dan zuigt ze terug enkele keren. Dus ik laat ze dan maar hangen tot ze er vanzelf afkomt. Willen we ze weer in haar wiegje leggen, zelfde scenario. Moet ik haar dan even laten wenen? Want bij de minste kik haal ik haar er wel uit. Mijn man zou ze laten huilen, maar mijn moederhart kan dit niet. Dat kind beseft toch nog niet wat ze doet? Sommige mensen zeggen dat ik ze moet laten wenen, dat ze wel in slaap zal vallen. Maar vandaag zijn we bij de kinderarts geweest en moet ze vanaf nu zeker aankomen. Ze is geen 10%procent in gewicht verloren, niks alarmerends, maar de dokter zei dat mijn productie nu stilaan op punt staat en dat ze nu stilaan zou moeten aankomen. Ik twijfel nu dus of ik ze moet laten wenen en strikt om de 3 à 4u de borst moet geven. Overdag maak ik ze nu wakker zodat ze zeker om de 3à4u voeding binnen heeft. Overdag slaapt ze wel in de wieg. Huilen jullie babies ook tijdens het verversen of bad geven? Ik word dan zo stressy (wil niet dat ze het koud heeft) dat ik het gevoel heb dat het veel te lang duurt eer ik al die kleertjes terug aanheb, afgedroogd heb, pamper heb aangedaan...ik heb het gevoel dat dit echt nog vlotter kan! Ik voel me soms zo onbekwaam dat ik spontaan zou beginnen wenen. Ook is het zo dat mijn man en ik constant 'ruzie' maken sedert we thuis zijn van het ziekenhuis. We zijn beiden moe en de verwijten naar elkaar toe zijn soms echt niet mooi. Achteraf zeggen we dan dat het ons spijt, maar ik voel me dan schuldig tov mijn kind dat ik mijn stef verhef en zij daar getuige van is. Hoort zij dit? Heeft dit effect op haar? Want ik voel me daar dan enorm schuldig over en een slechte moeder. Dan kan ik opnieuw janken! Ik heb het emotioneel ook zo lastig precies. Te weinig slaap, hormonen...? Echt ik kan soms wenen voor een prul van niks of gewoon als ik naar haar kijk. Ik ben supercontent dat ik moeder ben geworden en ik een kind heb, maar twijfel zo sterk aan mezelf dat ik er tuut van word. Wij hebben enkel een vroedvrouw, daar mijn man alle huishoudelijke taken wil opnemen. Hij heeft een 9 to 5 job en zegt dat hij alles zal opnemen. Ik ben natuurlijk een freak in het huishouden en heb mijn eisen...alles moet netjes zijn. Dan zegt hij 'ik zal dat dan wel doen, maar het komt er niet van' en dan heb ik opnieuw een reden om ruzie te maken. Dan verwijt hij mij dat ik mentaal een probleem heb! Dan schiet ik opnieuw in een colère...want ik wil enkel dat het proper is. Ik vind het zo ambetant dat ik het niet allemaal zelf kan doen...pfft Maar bon, ik moet leren loslaten zeker? Hoe was dat bij jullie de eerste weken? Ik verlang al tot zijn verlof voorbij is en ik op mijn gemak kan genieten van mijn kind volgende week...erg hé (wat een Valentijnsgevoel) Ik hou van mijn man, begrijp met niet verkeerd, maar nu soms effen niet
Hoi hoi, De knopen waar je het over hebt is stuwing.. prima dus dat je die hebt gehad. Als de kinderarts zegt dat ze aan moet komen nu zou ik haar echt iedere keer als ze vraagt aanleggen. Je hebt een beetje last van je hormonen en moeheid versterkt dat heel erg. Ik zou eerder kiezen voor extra slaap dan voor een proper huis. Ook voor je partner is het een hele verandering, en zo vallen jullie samen een beetje van de roze wolk af... maar ben gerust.. het komt goed... ook wat betreft het badderen, je zult zien dat het snel beter wordt. Huilen doen ze allemaal tijdens het badderen. Dit gevoel wat je nu hebt moet wel weer minder worden, anders is het goed om hulp te zoeken via de huisarts. Als je met lotgenoten wil praten kun je beter zoeken op een andere plaats op deze site. Ik ben kraamverzorgende en natuurlijk mag je alles aan me vragen, maar de nieuwe moedertjes kijken niet zoveel op deze plaats. Groetjes Adrienne