Ik vraag me af hoe de kraamtijd er straks uit zal zien. Bij mijn zoontje lag ik de eerste paar dagen op bed, en kwam ik er niet vaak uit. En ontving ik sommig bezoek ook gewoon op bed. Maar nu met de tweede opkomst heb ik ook de zorg voor mijn oudste zoontje. Mijn vriend zal ook vrij zijn, maar mijn zoontje heeft toch ook zorg en aandacht nodig. Hoe ging dat bij jullie?? Dan kan ik me daar een beetje een voorstelling van maken. Groetjes deborah
Ik heb een heerlijke kraamtijd gehad. De kraamhulp was dan ook wel een supervrouw Ze gaf Luca ook veel aandacht en nam tijd om met hem een puzzeltje te maken oid. Ze stopte hem ook in bed tussen de middag. Luca kwam geregeld even met papa of met de kraamhulp boven kijken bij mij en Mila. Ze betrok hem ook bij de verzorging van Mila. Hij is geen zorg en aandacht tekort gekomen. Ik had er wel moeite mee dat ik het zelf niet kon doen en Luca trok steeds meer naar papa, maar dat is helemaal goed gekomen toen ik weer zelf voor hem kon zorgen.
Mijn kraamtijd was heel anders dan bij de eerste. Niet minder leuk, maar wel anders. Emme was op een gegeven moment echt de weg kwijt. Mama de eerste dagen boven in bed, drukte in huis, zusje erbij. Om haar een beetje structuur te geven ben ik op dag 2 al 's avonds beneden gaan eten. Op die manier konden we het gewone 'avondprogramma' afdraaien en kreeg ze meer rust. De kraamverzorgster betrok Emme overal bij en heeft ook echt tijd voor Emme gemaakt door bijvoorbeeld even met haar te gaan zitten knutselen. Dan hadden mijn man en ik even tijd voor Lonne. Ik was veel sneller op de been - met name vanwege Emme. Pim
@chantalk; Wat is er erg aan dat hij of zij even naar papa toetrekt das een hele normale ontwikkeling ze wisselen vaak af wat dat betreft zelfs in normale situaties, klinkt een beetje jaloers eigenlijk.. Ik vind de zorg van onze kids belangrijker dan wie het op dat moment doet, het gaat om hem niet om jou (maar goed dat is dan mijn mening) Ik merk wel dat je sneller weer up and running bent bij een tweede je MOET toch verder... das soms wel eens jammer bij de eerste stond je veel meer bij dingen stil.. maar aan de andere kant was ik nu veel zekerder en veel meer ervaren dus ging ook makkelijker allemaal...
volgens mij zegt chantal dat ze moeite had met het feit dat ze niet voor hem kon zorgen en daarbij trok hij meer naar papa. Meer niet.. Ze zegt niks over jaloers of dat ze dat niet leuk vond.
het gaat in de kraamweek om de gezondheid en rust van moeders, het is toch juist leuk als je kindje het naar zijn zin heeft (al is dat zonder jou?) bij mij komt dat echt op de eerste plaats en geeft mij de rust om te genezen.. Als je net bevallen bent is geen zorgen hoeven maken om je andere kindje omdat je partner dat goed oplost juist iets goeds.. lijkt me dat je partner dat ook wel eens leuk vind, hier wisselt het ook per week de ene week roept ie sochtends mama en de andere week papa, ik ben fulltime mama dus ik zie ze zoiezo 24-7 dus ik zit er niet mee als ie die week toevallig papa leuker vind, ik weet toch dat als het erom draait dat ie naar mij toekomt (als ie ziek of moe is bv) lijkt net op je je partner niet gunt dat hij even op nummer 1 staat ipv jezelf..
het is maar net hoe je het wil lezen! NEE ik was en ben niet jalours. Ik stond bijna 2 jaar lang dag en nacht klaar voor mijn zoontje en opeens kon dat niet meer en moest ik het overdragen aan anderen. Hij deed afstandelijker tegen mij en JA daar had ik moeite mee en NIET omdat hij meer naar papa trok en ik hem dat niet zou gunnen of jalours zou zijn. Hier wisselt het ook..de ene dag is papa favo en de andere dag mama..daar heb ik ook helemaal geen moeite mee, maar keihard afgewezen worden, ja dat doet wel zeer op het moment dat je toch al heel kwetsbaar en emo bent. Om weer ff on topic te blijven...dat is weer helemaal goed gekomen Papa EN mama zijn weer beide favo 8)