Ja zo is het in principe ook. Ik moet onderdanig en dankbaar zijn en alles over me heen laten komen. Zijn reactie was " waar twee vechten zijn twee schuld " en het was fout van mij dat ik zijn broer voor onvolwassen heb uitgemaakt. Ik kan er beter niet op reageren omdat het anders uit de hand loopt. Ruzies worden ook niet uitgesproken maar die doe je in de doofpot. Ze zijn er zelfs gepikeerd over dat ik niet wil dat zijn moeder hier 1 keer in de week kom poetsen. Maar ik wil dat gewoon niet. Ik kan het goed zelf en normaal gesproken zou ik haar horen te helpen en niet omgekeerd. Althans zo ben ik opgevoed. Linda
Je zou bijna gaan denken dat ze zelf geen kinderen heeft he. Ze heeft er twee op de wereld gezet en je zou dus verwachten dat ze weet hoe ze met een kind om moet gaan. Nu moet ik zeggen dat ze mijn vriend ( en mij ) ook altijd afsnauwt om niets. De enige die niks fouts kan doen is zijn oudere broer. Ik ben er zelf ook verdrietig over. Ik weet dat het mijn taak is om er wat van te zeggen en voor mijn dochter op te komen , aan de andere kant heb ik geen zin in weer een ruzie , want ik kan het sowieso niet goed doen. Linda
mooi verwoord! misschien klinkt dit cru, maar ik vraag me in het hele verhaal af of het ermee te maken heeft dat jouw dochter niet de biologische (klein) dochter is? Zouden ze anders tegen je dochter hebben gereageerd als zij wel hun eigen vlees en bloed was? en dan opa maar de vuile klusjes op laten knappen door hem te laten bellen en zeggen dat oma "gekwetst" is
Oh als je toch niks goed kan doen dan maakt het ook niet uit of je er iets van zegt of juist niet Ik zou het echt doen omwille van je dochter, zo leert zij gelijk dat het niet normaal is dat mensen zo tegen je praten (zéker niet je oma) en hoe je er mee om kan gaan. Het is je goed recht om voor jezelf en je kleine meid op te komen, dat kán je gewoon niet fout doen.
Pff, schoonmoeders. Het lijkt de mijne wel. Ik vind het eerder een teken van onmacht dat je schoonmoeder schreeuwt naar je dochter. Met je vriend kom je er duidelijk niet uit nu. Je kan om je goede wil nog eens te tonen kunnen vragen aan je vriend hoe ze vroeger was als moeder voor hem en zijn broer. De kans is groot dat ze toen ook al zo was. Je dochter zal jullie spanningen ook wel voelen en daardoor misschien minder luisteren als jullie daar zijn. Je kan met je dochter praten over wat ze niet lief vindt aan oma en uitleggen dat oma nou eenmaal zo is. Ik zou dan een keer naar je schoonmoeder gaan zonder dochter en bespreken dat het geen enkele zin heeft tegen haar kleinkind te schreeuwen. Dat het een kind van 5jr is en zeker geen lelijk brutaal ding. Je kan zelfs zeggen wat en waarom je dochter je schoonmoeder niet lief vindt op zo'n moment. Stel dat je schoonmoeder toch ruzie gaat zoeken. Dan zou ik zeggen dat je niet gekomen bent voor ruzie, maar om er als volwassenen over te praten. Blijft ze boos, dan zou ik opstappen en naar huis gaan zonder je eigen boosheid te laten merken.
Zo een lelijk brutaal ding nou nou die oma heeft kennelijk ook her opvoeding nodig. Spijt mij zeer maar zoals ik lees hoe alles er aan toe gaat zou ik daar gewoon niet meer heen gaan dan zijn ze thuis welkom en hoef je niet bang te zijn om iets te morsen en kan je je dochtertje op tijd in bed stoppen als ze moe is. Succes
Ik heb mijn schoonmoeder opgebelt en het gesprek is helaas zo verlopen zoals ik had verwacht. Wat me verbaasd is dat ze erover begon dat ik maandag te laat bij hun was. Ik had met ze afgesproken dat ik zou komen nadat Isabel de school uit had. Ik was later dan verwacht omdat ik de brief van mijn Digi D code kwijt was en die eerst moest zoeken. Daar was ze blijkbaar ook boos over . Toen heb ik gezegd dat dat los staat van het akkefietje met Isabel. Nou, ze is dus van mening dat ik er nooit wat van zeg als Isabel iets fout doet. Dat doe ik heus wel. Het probleem is alleen dat ik er vaak niet eens de kans voor krijg omdat of zij of mijn vriend of zijn vader me voor zijn. Ik zie er het nut niet van in om er dan nog wat van te zeggen en dat heb ik ook tegen haar gezegd dat ik het niet nodig vind als we met zijn allen tegen haar tekeer gaan dan. Beetje verkeerde woordkeuze ik weet het. Maar toen reageerde zij meteen gepikeerd met " O dus jij vindt dat wij tegen haar tekeer gaan? " en " als je dat vindt kun je beter met haar thuisblijven ". Ook begon ze er weer over dat ze haar meubels netjes wil houden en dat ze vind dat ik haar niet goed op voed omdat ik er ook niks van zeg als ze van tafel gaat. Belachelijk omdat Isabel haar maandag alleen maar wilde helpen met het afruimen van de tafel en ze had 1 keer PER ONGELUK een beetje soep op haar broek gemorst. Volgens haar was Isabel ook van het begin aan lastig, wat mij wederom verbaasd omdat mijn vriend mij naderhand vertelde dat ze zich juist harstikke netjes heeft gedragen ..nou ja tot dat we weggingen dan maar dat was tegen ons en niet tegen haar oma. Ik heb haar er ook op aangesproken dat ik niet meer wil dat ze Isabel ee lelijk brutaal ding noemt. Toen reageerde ze dat ik haar dan beter moet aanpakken en ze snapte niet waarom ik haar daarover op bel. Ik heb heb haar ook meteen duidelijk gemaakt dat Isabel een kind van 5 is en geen robot. Pff echt vermoeiend zo....Ik heb mijn vriend er ook over opgebelt en hij vind dat ik haar niet had moeten bellen ( Hij zei gisteren nog heel iets anders ) en hij wil er na zijn werk naartoe gaan. Natuurlijk om de boel te lopen sussen. Zucht..kwam hij maar een keer voor ons op daar zouden we meer aan hebben dan aan dit slap gedoe. Ik ben er in ieder geval klaar mee en ga niet meer bij ze op bezoek. Ik wil niet dat mijn dochter continu op haar tenen moet lopen als ze bij opa en oma is of dat ik de hele tijd bang moet zijn dat ze per ongeluk iets morst of een keer brutaal is. Daar pas ik voor! Linda
ik zou daar echt niet meer heen gaan sorry maar wie aan mijn kind komt komt aan mij schoonouders echte oma en opa of niet . ook kinderen moet je met respect behandelen. En aangezien je daar op moet letten zou ik dan lekker thuis blijven en zeggen als ze jullie willen zien hun maar naar jullie moetne komen Jij moet je dochter een veilig en vertrouwde omgeving bieden en dat is dus niet bij je manipulerende schoonouders. Ik zou mijn dochter daarvoor willen beschermen dan maar knallende ruzie maar mijn dochter staat op 1. En als ze komen zeggen dat jij degene bent die dingen zegt op je dochter dr gedrag dat hun niet hoeven op te voeden aangezien JIJ de moeder bent.
goed gedaan linda echt. Wat een slappeling die vriend van jou, sorry hoor. Jij hebt het goed voor je meisje opgenomen. Chapeau.
Goed dat je het voor je dochter hebt opgenomen, Dat is iets wat je vriend ook hoort te doen nu jullie een gezinnetje zijn. Aangezien oma toch geen echte oma is zou het misschien idd verstandig zijn om een stuk minder te gaan. Als ik dit zo lees lijkt het wel of jullie alleen maar getolereerd worden. Nou sorry hoor maar respect moet van 2 kanten komen. Als je zwager jou op je huishouden aanspreekt, is dat in mijn ogen puberaal gedrag aangezien hij zelf half bij mama woont en haar zijn vuile klussen laat opknappen. Dus wie is er hier nou kinderachtig bezig? Dat hij geholpen heeft betekend niet dat hij ook maar iets te zeggen heeft over hoe jij wat doet. Dit geld ook voor een oma die eigenlijk geen oma is. Misschien vanavond wel met je vriend meegaan (weet niet of je oppas kan krijgen), wel hem het woord laten doen, dan maar even tanden bijten. Maar dan weet je in elk geval wat hij zegt. Mochten het dingen zijn die echt niet door de beugel kunnen, kun je altijd bij hem aangeven dat je hier nog een hartig woordje over spreekt met hem als je thuis bent. Mocht schoonma dan zeggen "nee hoor kan hier ook wel" dan geef je gwoon een antwoord ion de trant van "nee hoor, sommige zaken zijn tussen ons en hebben jullie niks mee te maken".
Luister naar je moeder. En schoonouders die de zaakjes bij hun kind aan het bedisselen en aan het betuttelen zijn, die hebben we hier ook. Ik heb er een knallende ruzie voor over gehad. Het is heerlijk rustig nu. Onze dochter lag op bed hoor. Ik heb haar op geen enkel gebied gespaard en alles keihard terug geknald wat ze tegen mij zei. Waar ik dan de schuld van kreeg. Wat je schoonmoeder doet is heel erg kwalijk. Ten eerste, als mijn schoonmoeder over onze dochter zou zeggen dat ze een lelijk brutaal ding is, dan zou het huis te klein zijn. Ik zou acuut opstaan, mijn spullen pakken en vertrekken. Ik kreeg van iemand hier ooit de tip, niets zeggen, gewoon weg gaan, laat ze maar nadenken. Verder vind ik haar waanzinnig manipulatief en loopt ze te konkelen en te draaien zoals ik het opvat. Ik zou dit heel kwalijk vinden. Dat ze beide sterke karakters hebben en daarom botsen? Nou ten eerste, wie is hier de volwassene? Ten tweede, laten we het hopen dat je dochter een sterk karakter heeft, want dat heeft ze ook wel nodig als iemand haar zo beperkt om zichzelf te mogen zijn. Die vrouw accepteert de ruimte die je dochter nodig heeft gewoon niet. Ja sorry, ik wordt er plaatsvervangend nijdig van als ik dit lees. Komt denk ik ook omdat ik hier nog niet zo lang geleden ook behoorlijk vast zat in familierelaties. In mijn tuin wordt er zonder mijn toestemming door een ander niet ongevraagd geharkt. Ik zet ze buiten, absoluut! Dat weten ze nu ook, ze zijn er een stuk rustiger door geworden. Nog heel even, mijn man durft ook niet tegen zijn moeder in te gaan. Een moeder/zoon band is best iets bijzonders. Dat zit heel nauw verweven, meiden maken zich veel meer los van hun moeder. Als zijn moeder niet uit zichzelf weet wat 'oma' zijn is en haar plek niet begrijpt, dan zal jij toch je grenzen moeten trekken. Want doordat je partner ze niet trek, loopt ze automatisch over jou heen. Je maakt daar geen vrienden mee, als het je subtiel lukt is dat het beste, maar trek in ieder geval je grenzen wel en laat het niet van je partner afhangen. Waarschijnlijk doordat zijn moeder zo dominant is, klapt hij dicht. Dat gaat heel diep, kan hij waarschijnlijk niet zomaar uitstappen.
Jeetje meid wat een verhaal! Zit echt met open mond te lezen, dat mensen zich zo kunnen gedragen :O Je hebt er zeker goed aan gedaan om te bellen en te vertellen hoe jij erover denkt. Vind het heel moedig van je om haar erop aan te spreken. Het kan toch niet dat jij alles maar moet pikken terwijl die mensen zo met jou en je dochter omgaan! Ze hebben duidelijk niet door dat jullie je eigen leven leiden, en dat zij daar niks over te zeggen hebben Wat LieseLeentje zegt lijkt me een goed idee, om mee te gaan met je vriend naar zijn ouders. Om te horen wat er gezegd wordt zodat daar geen twijfel over is
ongeleid projectiel dus. Je dochter kan hier echt niets aan doen hoor, dit gaat boven haar kinderverstand. Een volwassene kan dit beredeneren, maar een kind niet. Ik zou haar echt in bescherming gaan nemen. Duidelijk zijn 'wij maken wel uit wat onze/mijn dochter wel of niet is, hoeft u niet te doen', 'ik wil dat u met een normaal volume tegen Isabel praat', 'als u het niet eens bent met hoe Isabel zich gedraagt, kunt u met ons daarover praten waar zij niet bij is'. Zoiets, zoveel mogelijk zeggen wat je wel wil. Kom hoor, volgens mij vraagt zo'n type een drastische aanpak. Die hebben van die meters dikke oogkleppen op....
Jemig, woon jij in Limburg? Ik vind hier al die families zo dik met elkaar als wat ik hier van jou lees. In de familie van mijn man vinden ze van mij hetzelfde.
Dit ja, de mijne is nijdig omdat ik niet wilde dat ze nog langer onze was deed. Onze was is PRIVE, ik wil niet dat ze ziet welke kantjes ik voor haar zoon draag. Hier ook regelmatig een sm die riep 'en dan zullen we je huis eens even helemaal gaan poetsen, we beginnen boven. Ik kan je geen goede raad geven, dit is voor mij zo herkenbaar en ik heb hier gewoon de knuppel in het hok gegooid. Of dat de beste manier is, dat vraag ik me af. Het werkt hier voor ons/mij. Toen in het heetst van de strijd had mijn sm mijn man aan de telefoon in de auto. Ze stond op handsfree dus ik kon mee luisteren. Haar boodschap was 'Denk erom hoor, ze mag je niet dreigen'. Ik heb haar de volgende dag aangesproken 'ik bedreig hem niet, ik geef aan dat hij nu iets anders doet dan wij hebben afgesproken en dat we zo dus niet getrouwd zijn'.
Het is helemaal geescaleerd. Mijn vriend heeft haar opgebelt en toen begon ze dat wij ( Isabel en ik ) wel alles van ze aannemen maar er nog geen dankjewel vanaf kan. Ze doelde op Isabels verjaardag. Mijn schoonvader was het aan haar vergeten door te geven dat ze die woensdag ( dus op de dag zelf ) ook van harte welkom waren. Mijn moeder en zusje zijn wel gekomen en ze was er gepikeerd over dat ik ze niet heb uitgenodigd ( had ik wel via haar man ) en dat ik haar niet heb bedankt voor het cadeau van Isabel. Ook zou mijn dochter een lastig kind zijn en ze begon er natuurlijk weer over dat ik maandag te laat was. Verder is zij van mening dat ze gerust wat mag zeggen en dat hoe ze mijn dochter betiteld heeft dat dat niets is ( maar ondertussen stonden ze wel op de hoogste achterpoten toen ik hun prinsje onvolwassen noemde ) Mijn vriend kwam er met geen speld tussen en toen hij zei dat ze Isabel misschien beter niet een Lelijk brutaal ding had kunnen noemen , toen reageerde ze daar ook boos op. Ik heb haar daarna zelf teruggebelt ook om haar te zeggen dat ze met kerst niet op mij en Isabel hoeft te rekenen, Toen ik haar er naar vroeg hoe dat met die verjaardag zat , bleek ze daar idd boos over te zijn en als ik vindt dat ze niet goed voor Isabel zijn dat ik dan beter kan wegblijven ( dat heb ik nooit gezegt ) Ik heb haar ook gezegt dat ik niet meer wil dat er door haar of wie dan ook in het bijzijn van Isabel wordt geschreeuwd, toen kaatste ze terug door er over te beginnen dat ik in het begin van de relatie het in het bijzijn van Isabel wel eens over de vader van Isabel had en toen ik zei dat dat niets met nu te maken heeft , begon ze te schreeuewen en toen ik zei dat ik geen hond ben toen hing ze de telefoon op. Ik heb haar nog geprobeerd terug te bellen maar toen gilde ze dat ze haar zoon wil spreken nu. Hij heeft haar uiteindelijk ook aan de telefoon gehad en toen begon ze weer zielig te doen. Dat hij met mij moet leven en ze hem misschien nog wel een keer ziet. Ze liet hem nog geeneens uitspreken toen hij zijn verhaal wilde doen. Ze zou zogenaamd het hart in de nek hebben en het allemaal niet meer aankunnen en hij moet zijn vader maar bellen....dus hoezo manipulatief?
Ze is heeeel manipulatief en loopt idd te konkelen. Zij ( en de rest van het gezin ) mag je overal op aanspreken maar omgekeerd mag dat niet , of het wordt verkeerd opgevat. Of ze begint zielig te doen dat het zeker allemaal haar schuld is. Ondertussen zit mijn dochter er tussenin en ziet ze dat oma zo tegen haar moeder tekeer gaat. Daarbij heb ik al een hele tijd het gevoel dat we door haar enkel getolereerd worden omdat ik een relatie heb met haar zoon. Dat voelt Isabel natuurlijk ook alleen kan zij dat niet verwoorden en dan wordt ze opstandig . Linda
En wat zei je man? Staat hij achter jou of achter zijn moeder? Ik zou me, als ik jou was, nu even koest proberen te houden. Je hebt gezegd wat je moest zeggen en hij heeft het min of meer voor je opgenomen. Laat haar maar tieren en onredelijk zijn. Dan komt hij er vanzelf achter hoe het zit en zijn jou armen klaar om hem te ontvangen. Neuh heb er verder geen ervaring mee gelukkig Alhoewel, niet met kind gelukkig, wel dat mijn sm mij niet zo ziet zitten. Is echt heel jammer voor haar, niet voor mij. Want zij mist een hoop. Sterkte ermee!
Ondanks dat hij haar reactie ook niet helemaal normaal vindt, zegt hij wel dat ik moet toegeven dat Isabel vaak lastig is ( dat vind ik niet gek met zon oms ) als ze daar is en dat ik het had moeten laten rusten. Hij heeft het er meer over wat het met hem doet dat hij met kerst alleen naar zijn ouders moet , stelde zelfs voor om mijn ouders ook af te bellen .