Bij mij viel het eigenlijk wel mee... Maar goed wij waren dan ook al ruim de 12 weken gepasseerd (bijna 16 wk) en dan is het in ene wel erg. Ik hoorde wel: Je kunt tenminste zwanger worden (dah!) en juist dat ik juist te oud was en tja dan kan het sneller fout gaan. (ja dan is het ook eens stuk minder erg ) Omdat als mensen aan mij vragen hoe het met me gaat ik meteen het hele verhaal er uit flapte kwam ik er achter dat veel vrouwen in mijn omgeving een mk/ma hadden gehad. En de raredere opmerkingen eigenlijk alleen maar van mensen kwamen die zelf nog nooit een mk/ma hadden gehad.
De aller ergste opmerkingen die ik gehad heb was van mijn werkgeefster. Dat probeer ik juist te vergeten vandaar dat ik het eerder niet geschreven heb. *je bent al een nerveus typje en dat is slecht he. En door je dochter word het er niet beter op dan word het erger. Ik was zo boos dat ze gewoon even mijn dochter de schuld wilde geven van mijn stress en daardoor mijn mk. Ach ik had de schuld vanalles wat er fout was gegaan op de zaak al gehad. pffff
Hey Meiden, wat herken ik jullie verhalen goed. Ik heb toevalig gister een gedicht geplaatst in de vlinderlounche. Dat omschrijft precies hoe wij ons allemaal voelen. zie hier: Veel mensen zeggen me, dat ze zo goed begrijpen hoe ik me voel, Maar in werkelijkheid hebben ze echt geen idee wat ik bedoel. Dat ik niet altijd even enthousiast op een aangekondigde zwangerschap kan reageren, Of dat ik tranen in mijn ogen heb, als een moeder met haar kindje komt langs paraderen. Hoe kunnen ze nou zeggen: het is misschien maar beter zo, het heeft zo moeten zijn Wil dat dan zeggen dat ik geen verdriet mag hebben, ook al doet het steeds zo`n pijn? Probeer alsjeblieft niet voor mij te denken en geef zeker geen goed bedoeld advies. Als je geen idee hebt hoe het voelt om zo iets kostbaars kwijt te raken, zo`n groot verlies. Soms kan ik het hebben, maar soms ook helemaal niet Respecteer mijn gevoelens, een luisterend oor, meer vraag ik niet. Ooit zal ook bij ons de zon weer gaan schijnen, wie zal het weten. Maar ons enorme verlies dragen we bij ons, wij zullen dat nooit vergeten. Ik ben dan wel weer een jaar verder na mijn laatste miskraam, en het verdriet wordt minder, maar het gemis van nog steeds niet zwanger zijn en een kindje hebben wordt iedere dag groter. En de MMM valt niet mee. Wisten we maar dat het ooit eens goed kwam, dan had je het er allemaal voor over, toch? Liefs Hope
Wat een mooi gedichtje, heb je dat zelf geschreven? En waarom gooien mensen het toch op stress? Ik heb het aan de gyn gevraagd en hij zei dat stress geen miskraam kan opwekken en ook geen ongewenste kinderloosheid veroorzaakt.
Dankje meiden, en ja ik heb het zelf geschreven. Als ik in zo`n emo en gevoelige bui ben, kan ik dat heel goed Hope
@Hoperachtig gedicht, het zegt precies hoe ik me voel! @melissa: mijn gyn zegt ook idd dat een jonge zwangerschap helemaalniet kan eindigen door stress, stress is pas gevaarlijk later in de zwangerschap. Maar idd mensen die zeggen echt van alles om je 'op te beuren'
Nooit voldragen Zijn rupsjes geen beestjes wanneer ze niet tot vlinder mogen ontpoppen En zijn roosjes geen bloemen meer wanneer ze blijven in de knoppen Is een herfstblad geen blad meer wanneer het valt van de boom En is liefde niet oprecht wanneer het niet kan worden getoond Is het ijs er nooit geweest Alleen omdat het smelt En is een mooi verhaal niet mooi meer wanneer het nooit kan worden verteld is een kaars geen kaars meer wanneer het lichtje is gedoofd En is een leugen geen leugen alleen omdat je er in hebt geloofd Vragen die niet zijn gesteld zijn dat dan geen vragen En mijn kind.....is hij geen kind Alleen omdat ik hem niet mocht voldragen Dit gedichtje vond ik hier ook ergens op de site. Vond het ook wel mooi...heb het op mijn hyves gezet.
ook heel mooi. Ik vind dat je alles wel mag zeggen erover. Ik zie het ook als mijn kindjes ook al was het maar zo kort.
fijn is dat als je van je af kan schrijven he..het geeft wat troost op zo'n moment erg mooi verwoord hope...het slaat inderdaad op ons allemaal...ondanks dat het hier ook al 1.5 jaar geleden is de MK...is er nog steeds dat verdriet. ik zat toevallig vanmiddag nog..tjee als alles goed was gegaan had hij/zij over twee maanden alweer 1 jaar geworden..dan moet ik toch nog steeds even wat wegslikken hoor.
Ik had gisteren weer een "je moet er niet zo mee bezig zijn, dan gebeurt het vanzelf" te pakken. Tuurlijk, het is allemaal mijn eigen schuld want ik ben er teveel mee bezig.
Pfff Anouk snappen mensen het nou echt niet? Ik wordt er zo moe van. Volgens de buitenwereld zijn WIJ de aanstellers en als je het boek "the secret" moet geloven, doe je je zo`n dingen zelf aan......... ? Ben ik blij dat hier een hoekje is met meiden die elkaar WEL begrijpen. Liefs Hope
Kennen jullie deze al: Ik vroeg me af waarom ons dit moest overkomen na al een hoop ellende (moeder overleden, mijn man een infarct gehad etc). Krijg ik als antwoord; je krijgt zoveel op je bord als je aan kan. Blijkbaar zijn jullie sterk genoeg om dit aan te kunnen. Ik zei gisteren tegen mijn man, als ik iedereen het huis uit zou zetten die zulke domme dingen zegt, houden we geen vrienden meer over haha. Gelukkig kreeg ik vandaag ook 3 hele lieve mailtjes van mensen die het hadden gehoord.
bij mij is zoals EllenK ook had het met bijna 16 weken nog mis, dus dan zijn mensen opeens een stuk "begripvoller". Maar ik heb ook wel veel opmerkingen gehoord als: jullie kunnen tenminste zwanger worden, jullie zijn nog jong, het leven gaat door etc. En nu ben ik weer zwanger en toen ik net 6 weken zwanger was is het uitgegaan met mijn vriend. Dus toen kreeg ik opeens van mensen te horen: ga je het houden of ga je het laten weghalen? Wat een belachelijke vraag aan iemand die al 3 miskramen heeft gehad en al 2 jaar bezig is voor een kindje!
Er lopen een hoop botte mensen rond he op deze wereld! Gefeliciteerd met je zwangerschap. Hopelijk kun je er toch van genieten ondanks dat je relatie is stuk gelopen.
Dank je wel! Ik kan niet echt genieten, maar dat komt niet doordat mijn relatie over is, maar meer omdat ik het nog steeds heel eng vind! hahaha! Ik geniet wel elke dag een beetje meer!
Ik heb vorig jaar april een miskraam (MA) gehad en mijn zusje een miskraam in oktober. Het volgende werd letterlijk gezegd door mijn ouders .... Voor jou is het niet zo erg want je hebt AL twee kinderen en je zusje was voor de eerste keer (onverwachts) zwanger en is het nog maar afwachten of het wel een keer goed gaat...... Deze kindjes (het waren twee lege vruchtzakjes) waren net zo welkom en geliefd als de eerste en de tweede. Misschien nog wel meer dan de eerste twee omdat ik het zag als een cadeautje..... Mensen weten niet wat ze moeten zeggen en dan roepen ze maar wat. Ik heb liever dat mensen zeggen dat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Dan ben ik al blij dat ze aan ons gedacht hebben. Hier was er ook niemand die aan mijn uitgerekende datum heeft gedacht. Dat deed ook heel veel pijn.... Groetjes Monique
Die heb ik ook naar mijn hoofd gehad. Uhm. Sorrie maar bij de laatste 2 mk's wist ik niet eens dat ik zwanger was. Ik had alleen zoiets van nou mijn NOD blijft wel lang weg nu. @monique75, Wat een rotopmerking is dat zeg. Dat nog wel van je ouders. Alsof het niet net zo moeilijk is voor jou omdat je al kindjes heb. Ik laat het ook meestal maar zo hoor. Bij mij heb ik er ook zo een gehad. Niet dat het voor een ander moeilijker is maar. Ach meid wees blij je heb al een dochter. Mijn vriend kreeg van zijn moeder wel een gemene opmerking. Hij vertelde het mij vorige week pas. Durfde het niet eerder tegen mij te zeggen. Ze zei tegen hem. Dat ze denkt dat hij het tegenhoud en daarom ik miskramen krijg. Zo hallo ja hoor. Hoe bedoel je cru. Mijn vriend zei net alsof het mijn schuld is dat jij een miskraam krijg. Hij begon nog aan zichzelf te twijfelen ook. Vond het echt een k*topmerking. Ik heb genoeg opmerkingen gehad maar deze deed echt heel veel pijn en niet alleen bij mijn vriend. Ik mag er niks over zeggen van mijn vriend omdat hij het niet wil. O ik kan haar wel wat