Hoi, Misschien stel ik de vraag op de verkeerde plek, maar hoe gaan jullie om met extreme vermoeidheid in het begin? Ik vind het bevoorbeeld heel moeilijk om te concentreren op mijn werk en ik heb moeite mijn ogen open te houden als ik in de auto zit. Ik vind het moeilijk in te passen in mijn dagelijks leven. Heeft er misschien iemand tips? Al vast bedankt! Groetjes Wybje
Ja ik werk idd vier dagen in de week en moet daar ook nog best ver voor rijden. Nee vertellen lijkt me ook nog niet zo een goed plan want vorige keer ging het na zes weken al fout en nu zit ik pas aan vier weken. Ik vind het ook lastig vandaar mijn vraag
Tjah, er is helaas niets aan te doen. Het hoort er gewoon bij, hoe vervelend het ook klinkt. Die fase is bij mij gelukkig achter de rug. Als ik op mijn werk vertel hoe ik mij toen voelde dan staan ze verbaasd te kijken hoe ik het in godsnaam zo goed heb kunnen verbergen. Mijn werk was nl. de enige plek waar ik deed alsof er niets aan de hand was omdat ik het ook niet wilde vertellen, maar zodra ik in de auto naar huis zat stortte ik volledig in. Mijn leven bestond alleen maar uit werken en slapen. Als mijn energie bewaarde ik voor mijn werk en vechtte ik constant tegen slaap. Thuis was ik niets meer waard en mijn sociale leven stond eventjes helemaal stil. Er is echt niets aan te doen, hou gewoon in je achterhoofd dat het na 3 a 4 maanden echt voorbij is en dan heb je vaak meer energie dan ooit te voren! Tenminste, zo werkte het bij mij wel Heel cliche om te zeggen, maar het komt echt goed. Even doorbijten, dus. Succes!
Hoi Kiwi1, Dank je, ik zal mijn best doen, ik vind het vooral erg lastig als ik in de auto zit! Hoe deed jij dat, was je niet bang in slaap te vallen terwijl je aan het rijden was?
lastig zeg :s ik werk momenteel niet en heb geen rijbewijs, maar ik weet wat je bedoeld met extreme vermoeidheid... ik doe ook bijna niets anders dan slapen... ik doe het huishouden zo'n beetje en daarna moet ik gaan liggen... ook ben ik constant misselijk pffffffffffffffffffffffffffff maar toch geniet ik van alles met volle teugen vorige keer is het bij mij ook misgegaan op zes weken en al die klachten verdwijnen in het niets met mijn blijheid dat ik zwanger ben maar toch x
Niet echt bang dat ik in slaap viel, maar was wel veel minder geconcentreerd en was soms wel bang om een ongeluk te krijgen. En daarnaast was ik ook constant misselijk. Lekkere periode was het dus. Ik lag elke avond uiterlijk om 20:00 uur in bed (normaal pas om 00:00 uur) en 's ochtends werd ik redelijk fit wakker, maar tegen een uur of 10:00 uur, gingen mijn luikjes constant dicht. Op dat moment zat ik gelukkig alleen op mijn kamer en kon dus lekker gapen als ik daar zin in had zonder dat iemand anders het opviel. Pfffff. Ik begrijp wat je doormaakt. Het is een kwestie van tijd, komt echt goed! Dat is het enige wat ik je kan zeggen helaas
Ik ben ook zo extreem moe, maar tijdens het werk of autorijden heb ik er geen last van. Dan ben ik druk bezig en 'voel' ik de moeheid niet.. Maar zodra ik even niks doe dan merk i kweer hoe moe ik ben... Als ik vrij ben, breng ik de dag slapend door. Want zodra ik ga liggen op de bank ben ik vertrokken.. Ik hoop maar dat het over een paar weken minder wordt/over gaat.
Hoi, Ik had dit ook. Uiteindelijk heb ik me ziek moeten melden omdat het gewoon niet ging. Ik heb wel verteld dat ik zwanger was omdat ik niet wilde dat ze dachten dat ik slecht functioneerde (dat deed ik natuurlijk wel maar ik had wel een goeie reden). Ik heb me trouwens niet 100% ziekgemeld maar 50% en ben dus halve dagen gaan werken. Dit heb ik een paar weken gedaan tot de ergste vermoeidheid er vanaf was. Nu werk ik alweer een tijdje 100%. Je moet echt de afweging maken wat verantwoord is voor jou en je kindje-in-de-maak. Als het niet gaat, kan je je dus ziekmelden. Je bent niet verplicht je werkgever in te lichten over de reden. Mocht je opgeroepen worden door een arbo- of bedrijfsarts dan moet je wel vertellen hoe en wat. Maar hij of zij heeft geheimhoudingsplicht. Succes
Hoi hoi, Jeetje wat herkenbaar zeg! En ik wil je niet alle moed ontnemen maar ik heb het nog steeds! Moet eerlijk zeggen dat het wel wat beter gaat. Maar idd neem je rust (hoe moeilijk dat soms ook is!) Veel succes! groetjes Marone
ik heb het bij mijn 1e tot 16 weken gehad, en nu begint het weer, ben ook zoooo moe... Ik weet dat ik wel recht heb op extra pauze, maar werk op een kdv endan kan je natuurlijk niet zomaar even een uurtje weggaan...
ik zal ook blij zijn als die extreme vermoeidheid minder wordt. Ik sta gebroken op...moet de hele dag werken...en lig 's avond rustig om 9 uur te slapen Ben de hele dag door moe en voel me slap. Als ik een keer 's middags vrij ben ga ik wel naar bed...maar die dagen zijn er momenteel maar weinig
Hoi Allemaal, Bedankt voor jullie tips! Ik blijf het lastig vinden maar ik werk nu wat meer thuis, dat scheelt weer in de auto zitten! Ik wens iedereen die er ook last van heeft heel erg veel succes, en nogmaals dank jullie wel! Groetjes Wybje
Ik ben nu een beetje uit de moeheidsperiode aan het klimmen, maar vermoeidheid is nog steeds wel iets lastigs. Begin maart stond ik zo vreselijk op instorten. Was echt heel erg moe, kreeg wat last van misselijkheid en het leek net alsof ik toen echt ging beseffen dat er een kindje in mijn buik zat, die er over 9 maanden uit zou komen en m'n leven compleet zou gaan veranderen. Dit was rond 8 weken zwangerschap, volgens mij wanneer je hormoonspiegel het hoogst is. Ik was emotioneel ook echt een wrak. Huilde om alles en heb ook nog een flinke woedeaanval gehad compleet met gooi en smijtwerk Wat ik heb gedaan? Ik heb me een weekje ziek gemeld. Ik voelde me ook echt ziek, dus ik voelde me totaal niet schuldig. Op mijn werk wisten ze toen nog van niets, maar nu ik ze het verteld heb, kunnen ze begrijpen dat ik die ene week ziek thuis was. Misschien is het wel lekker om even een weekje te ontspannen? Verder was ik ook veel te druk met van alles. Ik had in 1 weekend 3 verjaardagen en ik ben toch zo dappe rgeweest om alles af te zeggen. Ben niet zo goed in nee zeggen namelijk. Ik zou zeggen: denk lekker aan jezelf, doe vooral de dingen die je op het moment fijn vindt.